Ik had alles vrijdag al bij mijn zus in de auto geladen. De rolstoel, een tas ruimbagage die we samen zouden delen en een trolley voor de handbagage, waarq de accu’s en de oplader voor de rolstoel in zaten. Zo hoefde ik ’s morgens alleen mijn rugzak nog mee te nemen. Mijn zwager en neefje brachten ons weg. We konden alles vlot inchecken en begaven ons naar de assistentie-balie, zodat ik met een rolstoel naar de gate gebracht zou worden.
De tussenstop voor de controle van de handbagage duurde wel even. Ik moet altijd uitleggen waarom ik met accu’s en een bedieningspaneel reis. Gelukkig heb ik al eerder met de rolstoel gevlogen, zodat ik daar niet meer nerveus van wordt.
Aangekomen op de luchthaven vind ik het altijd spannend. Zou mijn rolstoel niet kapot gegaan zijn tijdens de vlucht? Mijn frame is daarmee al eens gebroken en ook mijn armleuning. Gelukkig was mijn rolstoel helemaal in orde en kon ik er in wegrijden. We hadden een taxi gereserveerd, dus dit verliep erg soepel. In het hotel eerst even bijgekomen. We gingen vroeg eten, zodat we hierna nog een eerste indruk op konden doen van de stad. We liepen langs de rivier en zochten naar een opstappunt voor een boottochtje. Dit viel in eerste instantie tegen, maar bij Little Venice werd mijn rolstoel onderaan de trap geplaatst en konden wij verder lopen naar de boot. Tijdens de tocht werd er veel verteld over de geschiedenis van Praag en de verschillende gebouwen aan de rivier.
’s Avonds gingen we bij een 100% glutenvrije Italiaan eten. Wat een heerlijk kaart hadden ze. We deelden het voorgerecht, gevolgd door een groot bord risotto. Helaas was er geen ruimte meer voor een toetje, maar hier kwamen we vast nog wel terug. Hierna besloten we terug te gaan naar het hotel. Morgen weer een nieuwe dag in Praag.
