Blog

Toen ik ging uitrusten na het avondeten zag ik dat ik een e-mail van het CBR had. Zoals verwacht moest ik gekeurd worden door een neuroloog. Ditmaal mocht het niet via mijn eigen neuroloog, haar werd ik verwezen naar Medisch Keuringsinstituut Nederland of Rijbewijskeuringdirect. Ik probeerde zo spoedig mogelijk een afspraak te maken en kwam uit op 22 december om 9.45 uur in het Alrijne Ziekenhuis in Alphen aan den Rijn. Ik kreeg meteen een factuur van €245,-. Dit vond ik een flink bedrag. Gelukkig stond erbij vermeld: “Deze kosten bestaan uit het basistarief van €122,94 en aanvullende toeslagen van €60,62 directe tijd en €61,44 indirecte tijd. De toeslagen worden als voorschot in rekening gebracht. Als uw keuring is afgerond dan ontvangt u van ons de eindafrekening”. Hopelijk redt de neuroloog het in de standaardtijd en krijg ik nog wat geld terug, want ik moest ook al €41,- betalen voor het invullen van de gezondheidsverklaring. Daarnaast kost mijn rijbewijs bij het gemeentehuis ook nog €45,-. Ik zal blij zijn als dit hele proces achter de rug is.

Mijn vriend voelde zich vrijdagmiddag al wat minder fit, maar daar hadden we niets mee gedaan. Zondags werd hij ook verkouden en deed hij voor de zekerheid een coronatest. Hij testte positief. Onze dochter en ik deden maandagochtend ook een test, maar wij testten allebei negatief. Ik informeerde mijn vriendin waar we pakjesavond zouden vieren, dat wij corona in huis hadden. Ze gaf aan dat onze dochter en ik gewoon mochten komen als we negatief testten. Mijn vriend had weinig energie en had ook koorts, dus die kon sinds zondag weinig. Ik kookte twee avonden om toch gezond te eten.

Dinsdags testten onze dochter en ik nog steeds negatief, dus pakjesavond kon doorgaan. Helaas zonder mijn vriend. Onze dochter was vanaf 12 uur al uit. Gelukkig ging het al iets beter met hem, zodat ik ’s middags naar bed kon. Daarna ging ik nog bloedprikken met onze dochter om te kijken of ze net als ik het Coeliakie-gen heeft. Hiervoor was ik twee weken eerder al bloed wezen prikken, maar ondanks dat ik extra had nagevraagd of het gen meegeprikt werd, was dit toch niet gebeurd. Ook nu leverde het veel gedoe op aan de balie, want we misten een begeleidende brief maar na een belletje naar het laboratorium mocht er toch geprikt worden en zou de medewerker daar ervoor zorgen dat de brief er alsnog zou komen. Fijn voor ons, want om nog een derde keer naar de broedprikpoli te gaan, wilden we niet. Na nog 15 minuten gewacht te hebben voordat we aan de beurt waren, ging het prikken vlot. We troffen een hele lieve medewerkster, die onze dochter zelfs een prikdiploma gaf. Hierna gingen we nog een half uurtje naar mijn ouders om wat spullen af te geven en daarna naar mijn vriendin.

Onze dochter was gespannen of de Pieten wel wisten dat we daar waren. We gingen eerst gourmetten en direct na het toetje werd er op de deur gebonsd. Er stonden drie zakken voor de deur. Enthousiast werden deze naar binnen gedragen. Om de beurt mochten de kinderen een pakje uitdelen. Ik kreeg Qwirkle, diamondpainting kaarten, pannenkoekenpan en een plakbandhouder. Het was een hele gezellige avond. Thuis ging hij nog even verder, want mijn vriend moest zijn cadeaus nog uitpakken. Onze dochter hielp hem enthousiast. Nu was het echt tijd om naar bed te gaan. Toen onze dochter sliep ging ik ook gelijk naar bed. Wat een topavond was het weer geweest met de enthousiaste stuiterende kids.

Ik kreeg een brief van het RDW dat mijn rijbewijs weer verlengd moet worden. Over vier maanden verloopt mijn rijbewijs. Vijf jaar geleden is dit voor mij een stressvol traject geweest, omdat ik de verlengingsbrief veel te laat ontving en de wachttijd voor de beoordeling van de gezondheidsverklaring en medische keuring erg lang duurde. De wachttijd is nog steeds erg lang, wordt in de brief vermeld. Als je door een arts gekeurd moet worden, duurt het traject vijf maanden. Dit is bij mij het geval, dus waarom deze brief maar vier maanden van tevoren gestuurd wordt, is mij een raadsel. Ik heb direct mijn gezondheidsverklaring ingevuld en zou nu binnen vier weken een reactie krijgen welke vervolgacties nodig zijn. Wat een vooruitzicht om straks een maand zonder rijbewijs te zitten als ik pech heb. Hopelijk krijg ik nog een extra maand uitstel van de verzekering dat ik toch verzekerd kan rijden in april als de wachttijd zo lang is als vooraf aangeven. Ik ga dat direct navragen.

Het was pas vijf weken geleden dat ik ook een blaasontsteking had. Nu verloor ik urine, dus voor onze dochter naar school moest, brachten we mijn urine bij de huisarts. Rond 12 uur werd ik gebeld door de assistente en mijn urine was schoon. Ik moest het van de huisarts een week aankijken en als ik dan nog steeds urineverlies had, moest ik op het spreekuur komen. Ik kocht een pakje incontinentiemateriaal (Tena) om toch de deur uit te kunnen. Wat was ik verdrietig dat ik Tena moest kopen. Blaasontsteking is een bijwerking van mijn nieuwe medicatie, maar ik had er niet op gerekend om daar zó snel last van te hebben. Het hele weekend moest ik steeds rennen naar de wc en bij het Sinterklaasfeest op het werk van mijn vriend waren er gelukkig veel toiletten in de buurt. Onwijs vervelend om er zo mee bezig te zijn en ’s nachts moest ik wel 2 of 3 keer uit.

Maandagochtend belde ik de assistente op voor een afspraak. Ik was kapot van het slaapgebrek en wilde niet tot donderdag wachten. Ik kreeg een afspraak ’s middags op het spreekuur en zou een potje met urine meenemen. Tijdens mijn middagrust moest ik plassen, dus ving ik het alvast op. Mijn vriend bracht het alvast voor mij naar de assistente. Ze belde mij op dat er iets van een ontsteking in te zien was, maar dat de waarde te laag was voor een kuurtje. Ze moest nog met de huisarts overleggen, maar ik hoefde niet op het spreekuur te komen. Na het overleg met de huisarts belde de assistente mij op dat ze mijn urine op kweek gingen zetten en dat ik de volgende dag rond 12 uur gebeld zou worden voor de uitslag van de kweek. Ik was erg verdrietig, want dat betekende nog een onrustige nacht.

De volgende middag belde de assistente dat ik inderdaad een blaasontsteking had en dat er een kuurtje klaar lag in de apotheek. Er ging eindelijk een einde komen aan mijn onrustige dagen en nachten met veel plassen, halleluja. Wat zonde dat ik hier zo lang op heb moeten wachten, want nu moest ik energetisch ook helemaal herstellen.

Op vrijdag uit de BSO gingen onze dochter en ik bij mijn ouders logeren, omdat mijn vriend een weekend weg was met vrienden. Ik vind het altijd gezellig om dan te gaan logeren en het is tegelijkertijd handig dat ik niet hoef te koken en ik ’s middags gewoon naar bed kan gaan. Zaterdagochtend werden we om 10 uur bij de Haagse Hogeschool verwacht, dus reden we erheen en parkeerden in de garage die mijn vriend had aanbevolen. We melden ons bij de Pieten bij de ingang en we kregen ons programma aangeboden.
10.00-10.30 uur ontvangst Sinterklaas Centrale hal
10.30-11.00 uur dansen in de kantine
11.00-11.30 uur springkussen in de gymzaal
11.30-12.00 uur theater Woezel en Pip
12.00 uur optreden voor Sinterklaas en uitzwaaien

Onze dochter had al gekletst met een aantal Pieten voordat Sinterklaas kwam en haar strooizakje was al goed gevuld. Vol enthousiasme gingen we naar de dansworkshop. Hier leerde een gymjuf de kinderen een dansje op het nummer “Race tegen de klok”. Na de wissel naar de gymzaal ging onze dochter kijken of de schoenen weer gevuld werden bij de gymzaal, en ja hoor! Ze vroeg Piet of ze met haar wilde spelen als ze klaar was met haar taak en dat wilde Piet wel. Er werd tikkertje gespeeld. Heerlijk om alles steeds te kunnen bekijken vanaf de kant en onze dochter die zich zo goed vermaakte. In de collegezaal tijdens het theater had ze na een kwartiertje geen geduld meer om stil te zitten, maar er zaten meer kinderen te spelen op de trap en zo konden we de voorstelling toch uitkijken. We hadden Woezel en Pip al eerder eens in het theater gezien, dus deze mini-voorstelling over de Vriendjesclub was ook erg leuk. Iedereen verzamelde zich weer in de centrale hal. Onze dochter deed goed mee aan de dans voor Sinterklaas. Ze ging zelfs op de trap van het podium staan. Ik was heel trots op haar hoe ze overal leuk had meegedaan en ik heb genoten van haar enthousiasme en alle mensen om ons heen. Wat een gaaf Sinterklaasfeest had de Haagse Hogeschool georganiseerd.

De weersvoorspellingen voor de intocht waren erg slecht. We vertrokken met droog weer en paraplu’s richting de route van de optocht. De gepubliceerde route was onduidelijk en onderweg kwamen we andere gezinnen tegen die net als ons afvroegen of ze wel op de juiste plaats stonden. Opeens zagen we een stuk verderop Sinterklaas met paard en wagen veel later dan gepland pas richting het startpunt gaan. Wij liepen dus gauw die richting op. 30 minuten later dan gepland ging de stoet pas lopen. Wij sloten aan bij de optocht. Inmiddels regende het al, maar onze dochter was zo enthousiast dat wij heerlijk genoten. Soms kwam er een Piet een handje kruidnoten aan haar geven. Na 3/4 van de route meegelopen te hebben, haakten we af. We waren inmiddels flink nat geregend en zwaaiden de Pieten nog uit. Thuis keken we de intocht verder op tv. Een leuke startdag van de gezellige, onrustige Sinterklaasperiode.

Vorig weekend toen we weg waren, vertelde ik mijn vriend dat ik energetisch nog steeds tekort kom sinds mijn schub en nieuwe medicatie. Hij opperde dat ik misschien weer een nachtje zelf weg moest gaan. Ik gaf dit aan bij mijn zus en ze belde mij erover op. We konden eigenlijk alleen maar komend weekend, omdat de periode daarna druk werd met Sinterklaasactiviteiten, maar we konden allebei en besloten spontaan om het te doen. We keken naar een hotel in de omgeving van een leuke shopstad. We kozen voor shoppen in Haarlem, lunchen bij Hofje zonder Zorgen, overnachten op Landgoed Duin en Kruidberg en dineren bij Sea You in Velsen-Noord. Vanwege onze glutenvrije diëten zoeken we restaurants al van tevoren uit, dat scheelt zoeken en het voorkomen van teleurstellende gerechten.

Zaterdag 11 november haalde onze dochter en ik mijn zus op. We brachten mijn dochter naar haar oma in Leidschendam, waarna we doorreden naar Haarlem. Het shoppen begon al goed met leuke winterschoenen bij Skechers. Ook mijn zus kocht bij Nelson schoenen en ze slaagde goed bij Oliver. Ik zag nog een gave rok van Only, maar ze hadden hem niet in de juiste maat. Onderweg naar onze lunchplek begon het te regenen. Erg vervelend, want in de rolstoel heb je snel een natte broek. We legden een tas op mijn schoot om het zo droog mogelijk te houden. Bij Hofje zonder zorgen koos ik voor een broodje eiersalade met seranoham. Het glutenvrije broodje was aan de kleine kant, dus namen we nog een stukje amandelcake met blauwe bessen. Hierna gingen we nog even verder winkelen en om 14 uur reden we richting het Landgoed. Onze kamer was al klaar, dus ik kon gelijk rusten. Na een uurtje lekker gelegen te hebben, kwam ik langzaam op gang. Om 16.30 reden we naar restaurant Sea You aan het strand. We wilden nog een stukje wandelen, maar we moesten eerst 10 minuten in de auto wachten tot het bijna droog was. Met de paraplu liepen we de pier af. Er waren vissers op de pier en surfers op het strand. Hierna zochten we de warmte van het restaurant op. We bestelden een kibbeling schotel en hamburgerschotel die we deelden. Deze kwam de kok zelf serveren en we spraken over zijn inspiratie om alle gerechten in zijn restaurant die op de kaart stonden ook glutenvrije te serveren. Voor een toetje hadden we geen plaats meer, dus namen we een stukje chocolade-sinaasappeltaart mee. We gingen nog lekker naar de spa van het Landgoed. We zaten eerst lang in de whirlpool buiten om uit te buiken. Daarna gingen we in de infraroodsauna en de stoomcabine. Het was genieten en helemaal sloom en ontspannen zochten we onze kamer op.

De volgende ochtend checkten we eerst uit om daarna nog een wandeling te maken op het Landgoed en het aangrenzende bos. Bij de route die we gekozen hadden, moesten we direct een steile heuvel op. Dit ging niet met de rolstoel, dus we zochten een route die langzamer omhoog klom. Onderweg zagen we veel paddestoelen en heksenkringen. We kwamen ook nog bij een smal pad aan de rand van de heuvel. Hier liep ik een stuk, want er zaten zoveel wortels dat ik niet het risico wilde nemen dat de rolstoel wegschoot. Het laatste deel ging over een verhard pad. Wat hadden we een heerlijke wandeling gehad. Op de terugweg maakten we een lunchstop bij Floor in Leiden en aten we een glutenvrije hamkaascroissant en een gebakje. Wat een heerlijke afsluiting van een topweekend.

Ons dochtertje had vrijdag en maandag een studiedag, dus hierdoor konden we een lang weekend op vakantie. We hadden een early check-in bijgeboekt. Om 9.15 uur reden we thuis weg en anderhalf uur later waren we bij het park. Onze dochter en ik gingen gelijk zwemmen, terwijl mijn vriend wachtte totdat hij de bungalow in kon. Hij had alles al ingeruimd, toen wij klaar waren met zwemmen. Na de lunch nog even mijn bed opmaken en tijd voor een lang dutje. Ik vind zwemmen altijd heel leuk, maar het kost veel energie. Na het avondeten gingen onze dochter en ik nog marshmallows roosteren bij het strandje georganiseerd door het recreatieteam. We waren de eerste en ook ik kreeg een stok voor het roosteren. Natuurlijk deden we nog een tweede rondje, want we zijn allebei gek op marshmallows.

De volgende ochtend checkten we eerst buienradar, maar gelukkig bleef de ochtend wel droog. We reden naar Nunspeet om het kabouterpad te lopen. Het was prachtig met de vele gekleurde bladeren en paddenstoelen. Onze dochter liep enthousiast vooruit om de kabouter-paaltjes te zoeken. Het laatste stuk van de wandeling was niet te doen met de rolstoel, maar gelukkig was er een geasfalteerd pad aan de buitenzijde voor mij. Na het kabouterpad liepen we ook nog het rolstoelpad. Het kabouterpad was veel mooier; onverhard over de blaadjes en boomwortels. Bij het rolstoelpad kon ik meer om mij heen kijken, doordat ik niet op het pad hoefde te letten. Aan het einde van de middag gingen we naar de gameroom voor airhockey, pong en nog wat spelletjes. Aansluitend gingen we in het restaurant eten. Onze dochter kon nog een tijdje beneden spelen in de binnenspeeltuin tot het eten kwam. Dat smaakte goed en na het eten ging onze dochter weer verder met spelen. Toen het voor haar bedtijd werd, gingen we weer terug naar de bungalow.

Zondagochtend werd er een bui voorspelt, dus gingen we al vroeg midgetgolven om de bui voor te blijven. Er lagen veel blaadjes op de midgetgolfbaan, maar onze dochter vond het leuk om deze steeds weg te halen, terwijl wij nog moesten scoren na haar. Ideaal om haar energie kwijt te raken deze combinatie. We scoorden alledrie goed en het was een leuk potje. De bui dreef over en het zou nog anderhalf uur droog blijven. We besloten nog naar de Vuursteenberg te rijden voor de Aardlingeroute. Deze was erg mooi over de hei met dennenbos. Vanaf het uitzichtpunt was er prachtig zicht op een groepje bomen. Op de bordjes die we volgden werden er weetjes verteld over de dieren die op de hei woonden. Langs de route vonden we zelfs nog een rood met witte stippen paddenstoel. Dat blijf ik altijd bijzonder vinden. Het laatste stukje liepen we flink door, want de bui zou bijna gaan vallen. Gelukkig viel deze pas toen we weer in de auto zaten. Aan het eind van de middag reden we naar pannenkoekenrestaurant De Boskabouter in Wezep. Hier aten we heerlijk, maar doordat het erg rumoerig was in het restaurant, hielden we ons bezoek wat kort. ’s Avonds pakten we een deel van onze spullen alvast in, zodat we daar morgen niet veel werk aan hadden.

Stipt om 9 uur stonden onze dochter en ik bij het zwembad, terwijl mijn vriend de spullen inpakten. Helaas was het zwembad gesloten wegens een verbouwing. Teleurgesteld gingen we bij de receptie langs, want deze verbouwing was ons niet gemeld en stond niet aangeplakt bij de receptie of het zwembad. Hier vond ik geen begrip en boos gingen we terug naar het huisje. We maakten een nieuw plan om eerst nog te douchen, in te laden en dan nog naar de gameroom te gaan. Gelukkig was onze dochter niet meer verdrietig toen we daar aankwamen en sloten we het heerlijke weekend gezellig af.

Onze dochter sprak er al dagen over, dat we zaterdag Halloween gingen vieren. Ze wilde weer verkleed als spook en ik ging net alles twee jaar geleden als heks. De afgelopen twee jaar was ik met haar langs de deuren gegaan, maar dit jaar wilde ze graag met haar vader. Helemaal prima, dan ging ik in de voortuin snoep uitdelen. We versierden het buiten wat meer dan vorig jaar. Ik wilde de trampoline ook bij het thema betrekken, dus hier hingen we een pop met een bebloede zaag op en die werden verlicht door een stroboscoop (wit flitslicht).

Na de gezamenlijke start op Terschelling werd ik direct overspoeld door een horde kinderen. Hierna verspreidde het zich beter. Sommige kinderen vonden mij wel eng, zo zittend in het donker met spannende muziek. Er waren ook wat onverkleede tieners die langs kwamen, maar hen stuurde ik weg. Als je snoep wilt ophalen, moet je je ook verkleden. Eén keer kreeg ik een grote mond van hen, maar voor de rest verliep het erg leuk. Na 75 minuten viel het stil en mijn vriend en dochter waren ook terug, dus besloten we alles af te breken. Het was weer een geslaagde Halloweenavond geweest.

Ons dochtertje ging een nachtje bij mijn schoonmoeder logeren, zodat wij samen een nachtje weg konden. Ik wilde altijd al eens varen in de Biesbosch en dit wilde ik combineren met een bezoek aan een speciale fysiotherapeut in Halsteren. We kozen voor een hotel in Dordrecht om te overnachten.

’s Morgens bracht mijn vriend ons dochtertje al vroeg naar Leidschendam. Op de terugweg belde hij dat hij nog bij de orthodontist terecht kon, dus dat had voorrang. Ondertussen moest ik echt heel vaak plassen, dus bracht ik een potje urine naar de huisarts om te laten checken op een blaasontsteking. Ik gaf het emailadres op van een apotheek in Dordrecht, zodat ik een eventueel kuurtje later die dag daar op kon halen. Zo begon onze dag erg rommelig, maar om 10.45 uur reden we richting Villa Augustus om daar vroeg te gaan lunchen. Het was weer heerlijk met een broodje en chocoladetaart. Ik nam nog een stuk glutenvrije cake mee voor ’s middags. Om 13 uur vertrok onze rondvaart door de Biesbosch vanuit Biesboschcentrum Dordrecht. De rondvaart viel tegen, maar gelukkig scheen het zonnetje en genoten we toch van de tocht. Hierna gingen we naar hotel de Watertoren, zodat ik kon rusten. Aan het eind van de middag gingen we op tijd richting het centrum, zodat ik mijn antibioticakuur kon ophalen. Heel leuk om weer even in apotheek Ritzen te zijn, waar een vriendin jaren gewerkt heeft. Daarna gingen we naar Piccola Italia. Deze pizzeria haalt zijn glutenvrije bodems speciaal uit Italië, dus die pizza wilde ik wel proberen. Wat een lieve eigenaar, die enthousiast vertelde over zijn producten die hij zelf uit Italië haalt. De pizza Rucola smaakte goed. Ik wilde graag naar het hotel terug, want ik was erg moe, maar had genoten van onze dag erop uit.

Na een uitgebreid ontbijt met mooi uitzicht reden we naar Halsteren. Ik vind een nieuwe behandeling altijd weer spannend. Ze geven DNM therapie. Deze therapievorm is succesvol bij pijnklachten, maar het is even afwachten hoe mijn lijf erop reageert. Ik ervoer direct al vele tintelingen in mijn handen en voeten. Mijn hyperactieve blaas was door de eerste twee capsules antibiotica al wat tot rust gekomen, maar werd nu weer heel actief. Ze wilden mij de week erna weer behandelen en dan zou ik een apparaat krijgen voor thuisbehandeling. Toch twijfelde ik een paar dagen later of ik de behandeling door wilde zetten en belde met de fysiotherapeut. Hij begreep mijn twijfel, maar hij dacht echt te kunnen helpen met mijn blaasproblemen. We spraken af dat ik eerst zou starten met de Kesimpta injecties en dat ik daarna altijd contact kon opnemen. Zoals ik er nu insta, denk ik niet dat ik de behandeling hervat. Ik vond de vele vage tintelingen en een nog actievere blaas erg vervelend. Toch ben ik blij dat ik het geprobeerd heb, anders blijf ik mij maar afvragen hoe de behandeling zou werken.