We hadden een passe partout gekocht om alle drie de dagen naar het festival te kunnen. Ook de oppas was geregeld. Mijn moeder kwam de eerste dag om 18.15 uur, zodat wij naar Guus Meeuwis konden. Op het terrein raakten we eerst aan de praat met mijn neefje en zijn vrouw. Later kwamen twee vriendinnen met hun gezinnen er ook bij staan. Met het optreden zongen we heerlijk mee en af en toe stonden we weer te kletsen. Na het optreden van een uur gingen we weer naar huis. Vrijdagavond wilde ik tot het einde blijven en dat kan ik niet meerdere avonden echter elkaar.
Vrijdag had mijn vriend ons dochtertje uit school naar mijn schoonmoeder gebracht. Daarna hadden we eerst nog het startgesprek op school. Toen naar huis om wat te eten, want qua glutenvrij eten was er niet zoveel keus. Er viel ook eerst nog een bui, dus toen het droog was, rolden/liepen we naar het festivalterrein. Helaas begon het in de rij voor de ingang weer te regenen, dus trokken we onze poncho’s aan. Bløf was een kwartier eerder begonnen, dan dat op de planning stond :-(. Het terrein was gelukkig nog goed begaanbaar met de rolstoel. Ondertussen had mijn zus ons ook gevonden en ook later nog drie vrienden. Na Bløf verplaatsten wij ons naar de tent van restaurant Charlies. Hier konden we staan tijdens de volgende regenbuien. Het optreden van Niels Geusebroek bekeken we ook hiervandaan. Naast mij zat een gezellige vrouw in haar scootmobiel. Met haar dochter die fysiotherapeut is, kletste ik ook een tijd. Voor het laatste optreden van de avond, Di-rect, gingen we het veld weer op. Het was een mooi optreden, al kende ik veel van hun nummers niet. Om 23.15 uur was het afgelopen en gingen we naar huis. Brrr wat was ik koud geworden.
Zaterdagmiddag bracht mijn vriend ons dochtertje weer naar mijn ouders. We waren weer om 16.15 uur op het festivalterrein voor de Nederpop Allstars. Er waren in het begin maar weinig bezoekers, dus stonden we redelijk vooraan. Vandaag stonden we met vrienden met hun gezin heerlijk in het zonnetje. Gezellig om elke dag andere mensen om ons heen te hebben. In de pauze haalden we nog wat te eten en kletsten we bij. Toen Alain Clark begon te spelen, gingen we weer wat meer richting het podium. Het was een leuk optreden en hij speelde veel oude nummers. Hierna was het genoeg voor mij. Ik had geen zin/energie meer om nog te blijven voor Miss Montreal, Suzanne en Freek. Ik had genoten van alle dagen festival en ging blij naar huis.
