Dag 7 reden we met de auto naar Botany Bay Beach en wandelden we naar Foreness Point. Het pad naar beneden was aardig verhard met stenen, dus mijn vriend reed de rolstoel naar beneden. Onze dochter wilde hier op het strand spelen, dus we bleven een tijdje voordat we verder liepen. We konden vanaf Foreness Point een stuk over de verharde pier naast het strand nog verder rijden. Hier kon ik via asfalt weer omhoog en liepen we via de Viking trail route weer terug naar Botany Bay Beach. Ik liep hier nog even naar beneden om foto’s te maken van de klif die los stond van de rest. Gelukkig zag ik een trap omhoog de klif op, al was het nog steeds een aardige klim, de foto’s waren prachtig geworden. ’s Avonds gingen we naar Ramsgate. We bekeken eerst de kerk en daarna waren we nog een klein uurtje op het strand voor we gingen eten bij Perico Lounge. Dit is van dezelfde keten als waar we gisteren gegeten hadden. Vanavond gingen we voor zes tapasgerechten die ik deelde met mijn vriend. Zo leuk dat ik zoveel van de menukaart kon kiezen. Het was weer heerlijk.
Dag 8 hadden ze regen opgegeven voor de ochtend. We bezochten de schelpengrot in Margate. Dat was erg mooi om te zien, maar onze dochter was snel uitgekeken. Ze maakte nog een kleurplaat in het informatiegedeelte, zodat wij wat meer konden lezen over het ontstaan van de grot. Na de grot gingen we Margate nog even in. Bij Olympia Bakery aten we taart en daarna reden we nog langs de pier om daar foto’s te maken van de vuurtoren en schelpenvrouw Mrs Booth. Na mijn rustmoment gingen we naar de speelhal in Broadstairs. Hier wonnen we met de schuifsutomaten weer veel punten. We zouden eigenlijk thuis koken, maar het was wat laat geworden, dus besloten we voor de tweede keer bij Prezzo te gaan eten. Ik koos voor dezelfde pizza als de vorige keer. Ik was inmiddels weer aardig opgebrand deze vakantie, doordat ik heel slecht sliep. Inslapen was echt een groot probleem en ik was steeds vroeg wakker. Ik besloot de laatste nachten slaapmedicatie in te nemen, zodat ik toch nog kon genieten van de laatste dagen.
Dag 9 gingen we naar Canterbury. Ik had een trailroute gezien, maar tijdens de route bleek deze niet zo geschikt. We liepen in buitengebied en moesten het spoor met een spoorbrug oversteken. Maar deze kwam uit op een trap met vele treden, dus we besloten een andere route te nemen. Gelukkig kwamen we weer op de verharde straat terecht. Bij het betreden van het centrum zagen we Café des Amis. Dit is een Mexicaans restaurant met een glutenvrije menukaart. We bestelden taco’s en nacho’s als lunch. Hierna liepen we verder het centrum in en naar de kathedraal. Ik liep ook nog naar binnen bij Tiny Tims Tearoom en kocht een stuk citroentaart. Wat heeft Engeland toch veel glutenvrije mogelijkheden. Het was nog een klein uurtje rijden naar huis. De rest van de middag lag ik op bed.
Dag 10. Inmiddels hadden we alle dingen die we graag wilden zien bezocht, maar een hele dag bij ons huisje zitten is niet gemakkelijk met onze dochter. Ze mist dan speelmogelijkheden. We reden met de auto naar Deal Castle. Hier wilden we eigenlijk ook nog langs het strand wandelen, maar de wind was vrij hard en koud. Na een rondje om het kasteel gelopen te hebben reden we verder naar Walmer Castle. Ook hier liepen we een deel om het kasteel heen en ook nog een stukje langs het strand. Hier groeiden struiken en bomen op het strand, dus dat was wel erg bijzonder. Aan het einde van de middag gingen we voor de laatste keer naar de Speelhal. We hadden 1700 punten nodig voor de regenboog pin-art en onze dochter won ook nog een kleine Furby knuffel en een pakketje om badbruisballen te maken.
Dag 11 was alweer onze laatste volledige dag in Engeland. We gingen naar het Spitfire en Hurricane Memorial Museum at Manston. Onze dochter was nog nooit in een oorlogsmuseum geweest, dus we probeerden haar hier voorzichtig kennis mee te laten maken. Erna gingen we nog naar Manston Airport Market, maar deze viel ons tegen. ’s Avonds gingen we eerst naar het strand van Margate. Ik ging al snel in de auto zitten, want ik had het koud. Een half uurtje later kwamen mijn vriend en dochter ook terug en gingen we naar Beach Buoys om glutenvrije Fish and Chips te eten. Ik bestelde een kinderportie en deze was groot zat en echt heerlijk. Dat had ik eerder moeten doen; dan waren we zeker nog een keertje terug gegaan. Hierna liepen we naar The Old Kent Market om voor mijn vriend en dochter ook wat te eten te regelen.
Zondagochtend reden we om 9 uur weg richting Folkstone. We hoopten een eerdere trein te kunnen nemen, maar er was veel geschoven in het schema, waardoor we op de geboekte tijd van 11.50 uur pas vertrokken. De treinrit ging vlot en we konden er binnen paar minuten afrijden en zo reden we in vier uurtjes naar huis. Wat een topvakantie hadden we gehad. We gaan zeker nog een andere keer naar Engeland op vakantie om ook de Zuidkust en Londen te bezoeken.
