Vandaag had onze dochter weer een studiedag. We werden om 9 uur door mijn vader opgehaald om naar de schaatsbaan te gaan. Het lukte mij om 30 minuten te schaatsen. Ik ging alvast van het ijs af, terwijl mijn vader en dochter nog een kwartiertje doorschaatsten tot de dweilpauze. Na de pauze ging ik nog 20 minuten mee het ijs op. Het was heerlijk en leuk om weer te schaatsen en fijn dat mijn vader ook mee was. Dan kan ik op mijn gemakje in de kantine zitten, wetende dat er iemand bij onze dochter is. Na het schaatsen had onze dochter ’s middags nog wel haar Prismaklas, omdat deze van meerdere scholen is. Ik bracht haar er naartoe en daarna kroop ik mijn bed in om mijn lijf rust te geven. Mijn vriend was eerder uit zijn werk gekomen om haar op school op te halen en zo kon ik lang blijven liggen. Na schooltijd had onze dochter nog thuis pianoles (1x per 14 dagen) en ging ik nog met haar naar de kapper. Zo vloog de studiedag voorbij en hadden we alles mooi gecombineerd.
Tag: dochter
Schaatscursus dochter
Onze dochter had in de tweede week van de kerstvakantie vier ochtenden norenschaatscursus samen met mijn neefje. Op maandag ging mijn zwager ook mee met mijn nichtje om vrij te schaatsen, dus dan kon ik ook wel een stukje schaatsen nu ik een back-up chauffeur had. Eerst werden mijn neefje en onze dochter ingedeeld en keken we naar hun opdrachten. Daarna gingen we schaatsen. Mijn nichtje en zwager op de funbaan en ik met mijn noren op de 400 meter baan. Het ging best aardig, maar na 15 min kreeg ik al last van mijn benen. Ik besloot even te gaan zitten en zo kon mijn nichtje ook enthousiast haar schaatskunsten laten zien en mijn zwager kon zo ook op de 400 meter baan schaatsen. Daarna zochten we de kids op. Die waren inmiddels ook verplaatst naar de 400 meter baan. Ik schaatste nog 20 min en kon zo ook een paar rondjes met onze dochter schaatsen die na het oefenparcours de ronde afschaatste. Ze was zo trots dat ze zo hard kon.
De tweede dag (oudejaarsdag) bracht mijn zus de kids naar de schaatscursus, dus dat was luxe. Ik ging bij mijn ouders lunchen die oliebollen en appelflappen gebakken hadden. Echt heerlijk om die vers uit de olie te eten. Ik had ’s middags weinig fut, dus ik bleef lang op bed, terwijl mijn schoonmoeder ook al bij ons was. Na het avondeten hadden we om 19.30 uur met de buurtkinderen afgesproken om met hen vuurwerk af te steken. Onze dochter genoot van de sterretjes en knalerwten, terwijl sommige leeftijdgenootjes al kids-siervuurwerk afstaken. We waren net binnen toen mijn ouders ook aansloten. Mijn vriend legde onze dochter op bed, terwijl ik koffie dronk met onze ouders. Om 21.15 uur ging ik naar boven om uit de prikkels te zijn en ook nog te slapen. Het duurde lang voor ik sliep en om 23.15 uur werd ik zelf wakker, dus dat scheelde opstartproblemen. Onze dochter werd wat moeilijk wakker en na 0.00 uur wilde ze eigenlijk niet naar buiten. We overtuigden haar om even mee te gaan naar buiten, maar na 5 minuten wilde ze naar binnen naar de oma’s. Wij bleven nog een uur buiten met de buurtjes en overburen. Hierna gingen we ook toastjes eten en nog even kletsen met onze ouders. Om 9.00 waren we alweer wakker. Ik zat nog helemaal vol van al het lekkers. Onze dochter ging bij een vriendinnetje spelen en mijn vriend ging mijn schoonmoeder naar huis brengen. Ik ging ondertussen bij mijn oma thee drinken en mijn vriend sloot later ook nog even aan. Mijn oma is inmiddels 98 en zulke momenten zijn mij erg dierbaar. Meestal red ik zulke bezoekjes niet tijdens feestdagen en ga ik erna, maar dit jaar was het ons toch gelukt.
Op 2 januari was de derde cursusdag. Ik nam mijn schaatsen weer mee. Het lukte maar 15 minuten vandaag. Ik was moe en daardoor was mijn balans slecht. Mijn neefje wilde graag bij ons met onze dochter spelen dus naar hen hadden we ’s middags weinig omkijken. ’s Avonds gingen we pannenkoeken eten bij de Soete Suikerbol, jammie.
De laatste dag liet ik mijn schaatsen thuis. Ik was nog steeds wat moe, dus zocht een plaatsje in de kantine en keek daar serie op mijn telefoon. Wat ik vergeet is dat niet alleen het schaatsen extra energie kost, maar ook de kou. Aan het einde kregen de kids een diploma en mochten ze na de cursus nog een klein uurtje zelf schaatsen. Na afloop bracht ik mijn neefje naar mijn ouders en onze dochter wilde daar ook blijven. Dat mocht, dus hadden we onverwacht een vrije middag. Zo kon ik lekker lang op bed blijven liggen na een intensieve schaatsweek.
Roodvonk dochter
Onze dochter was zondag halverwege de verjaardag van mijn vriend ziek geworden. Ze had hoge koorts en keelpijn. De maandag nam mijn vriend voor zijn rekening. Ik ging roeien en had daarna een gezellige kerstlunch die ik met een mede roeister georganiseerd had. Dinsdagochtend was ik thuis en ’s middags ging ze naar mijn ouders, zodat ik een middagdutje kon doen.
Dinsdagavond merkte ik een hoop kleine pukkeltjes op bij haar halslijn en haar buik en ze kreeg een witte tong. Toen we hier de volgende ochtend op Googelden, kwamen we uit op Roodvonk. Ik stuurde de huisarts een berichtje om bevestiging van onze vermoedens te krijgen en of we naast paracetamol geven, nog iets anders konden doen voor onze dochter. Zij bevestigde onze vermoedens en paracetamol was het enige dat we konden geven. Voor de rest verwees zij ons naar de site van thuisarts.nl. Ik informeerde school en de BSO, omdat Roodvonk besmettelijk was en niet veel later ontvingen wij een e-mail van groep 3, dat er Roodvonk gesignaleerd was. Ook van de 2 kinderen uit de klas die bij ons waren wezen spelen, informeerde ik de ouders. Sanne was overal de enige met Roodvonk, dus we hadden geen idee waar ze het opgelopen had.
Mijn schoonmoeder kwam donderdag een dagje oppassen, zodat ik wat in huis kon doen, boodschappen kon halen en een beetje kon uitrusten. Inmiddels was de koorts van onze dochter wat lager en was de keelpijn verdwenen. Gelukkig, want de kerstdagen zouden bij ons op 24 december starten met een kerstdiner met vrienden. We hielden hen op de hoogte van de situatie van onze dochter. Roodvonk kan tot drie weken besmettelijk zijn, dus of ze meekon naar het diner was nog onzeker. Voor tweede kerstdag was het geen probleem, omdat iedereen ook op de verjaardag van mijn vriend aanwezig was toen onze dochter achteraf al besmettelijk was.
Sporten dochtertje uitproberen
Onze dochtertje vertelde al een tijdje dat ze wil gaan paardrijden en turnen. Voor beide sporten staat een wachtlijst, dus ik besloot beide opties te gaan ontdekken. Een vriendin heeft een pony, dus ik vroeg haar of ons dochtertje eens bij haar mocht proberen om paard te rijden. Dit mocht en zo reden we op zondag naar Naaldwijk. Ik had geen verwachtingen, omdat ons dochtertje bang is voor dieren die achter haar aan lopen zoals honden en geiten. Na wat aansporing van mijn vriendin en de hulp van haar dochters, durfde ze toch het paard te borstelen. Eerst reden twee dochters van mijn vriendin op de pony om te laten zien hoe het hoort. Hiernaar was ons dochtertje aan de beurt. Ze vond het helemaal geweldig en zat trots te glunderen. Ik ook vanaf mijn stoeltje in de hoek van de bak in het zonnetje. Ons dochtertje wilde ook wel draven en ook dit lukte haar. Ze wisselden elkaar nog af en ons dochtertje wilde ook voor de tweede keer op de pony. Hierna was het tijd om de pony te laten uitstappen. Dit vond ons dochtertje weer heel spannend, maar samen met mij liep ze toch twee rondjes. Hierna nam de dochter van mijn vriendin het weer over. Ons dochtertje wil zeker vaker paardrijden en mijn vriendin bood aan dat dit bij haar kan. Super lief en zo zien we elkaar ook vaker.
Later in de week gingen we op woensdag bij turnen kijken. Het was een hele mooie gymzaal met veel meeverende vloeren. Ik heb tijdens mijn basisschool ook een aantal jaar geturnd, dus veel oefeningen herken ik nog steeds. Ons dochtertje deed ook goed mee en ik zat trots vanaf de tribune te kijken. Ze deden de balk, brug en een mat-parcour. Het was best een grote groep meiden, maar met vier begeleiders werden ze goed geholpen. ’s Avonds vroeg ik ons dochtertje of ze elke week wilde turnen. Dit wilde ze wel, maar ze gaf gelijk aan dat ze ook wilde paardrijden. We kwamen tot de oplossing om haar op te geven om elke week te gaan turnen en één keer per maand te gaan paardrijden.
De week na de inschrijving bij turnen, kreeg ik al de bevestiging dat ze kon starten. Zo snel hadden we niet verwacht, maar na overleg met mijn vriend, legden de de keuze bij ons dochtertje. Ze was erg blij dat er al plek was en ze wilde wel op dinsdag zwemmen en op woensdag turnen. Ik ga op dinsdag met haar naar zwemles en mijn vriend op woensdag naar turnen. Zo hebben we deze activiteiten mooi verdeeld, maar ik vind het wel jammer dat het turnen van 13 tot 14 uur is. Ik vond het erg leuk om te kijken, maar mijn middagdutje kan ik echt niet missen. Gelukkig maakt mijn vriend er graag foto’s en filmpjes van, zodat ik toch kan meegenieten.
Start zwemlessen
Na ruim anderhalf jaar op de wachtlijst gestaan te hebben, kon ons dochtertje eindelijk starten met haar zwemles. Mijn vriend werkt op dinsdag, dus vanaf nu zit ik elke dinsdagmiddag van 15.45 tot 16.30 uur in het zwembad. De eerste les mocht ik vanuit de kant kijken, maar de andere lessen mag je alleen vanaf buiten door de ruit kijken. Dit zorgde bij mij direct voor een dilemma. Zou ik een stoel meenemen om toch buiten te kunnen kijken of in de kantine wachten. Ik denk er nog even over na.
Onrustig dochtertje
Ons dochtertje is al drie nachten op rij rond 0.30 uur wakker. Nadat ze wakker geworden is, heb ik haar bij mij in bed gelegd. Ze is dan ruim twee uur wakker en ik red het ’s nachts niet om steeds naar haar toe te gaan tot ze weer slaapt. Nu begon ze ook nog te hoesten op dag 4, dus mocht ze gelijk in mijn kamer slapen. Ze sliep nu gelukkig aan één stuk door tot 5 uur. Helaas viel ze niet meer in slaap, dus de ochtend begon erg vroeg.
Het weekend gingen mijn dochtertje en ik bij mijn ouders logeren. Ze slaapt daar op dezelfde verdieping als mijn ouders, dus ik hoefde er ’s nachts niet uit. Nu sliep ze ineens twee nachten door.
Thuis gingen de gebroken nachten weer verder, want ze werd ziek. We werden maandagochtend door de juf gebeld of we haar op wilden halen. Ik was aan het roeien, dus mijn vriend haalde haar op en regelde dat mijn schoonmoeder op haar pastte, zodat ik toch kon rusten. Nadat ik weer twee gebroken nachten had gehad, gaf ik het stokje over aan mijn vriend. Meestal doe ik het, omdat ik makkelijker weer in slaap val en toch wakker wordt, zodra ik haar hoor. Mijn vriend doet dan overdag extra dingen waar ik geen fut voor heb. Na zoveel gebroken nachten was mijn lijf echt op. Ook nu werd ze weer wakker en legde mijn vriend een matras bij haar neer. De nacht erop deed ik het weer en was ze weer wakker. Ik ging op haar kamer slapen. Ze is nog steeds niet helemaal opgeknapt, maar als je haar vraagt waarom ze wakker wordt, zegt ze dat ze bang is. Deze angst blijft, ondanks dat ze weet dat we heel dichtbij slapen en haar altijd horen. Ze durft ook nog steeds niet alleen haar bed uit, zelfs als het ’s morgens al licht is.
Gelukkig slaapt ze de ochtenden deze week wel uit en haalt ze d’r gemiste slaap van ’s nachts weer in. We brengen haar dan wat later school. Ik haal mijn gemiste uren helaas niet in. Door mijn vermoeidheid kom ik de laatste middagen slecht in slaap. Ook mijn lijf begint te protesteren en mijn benen worden slechter/zwaar. Ik heb een rustige week, dus daardoor blijf ik overeind en hang ik wat meer op de bank of buiten in het zonnetje, terwijl ons dochtertje met de buurkinderen speelt. Ik ga ook ’s avonds nog een half uurtje eerder naar bed, om 20.30 uur.
Nu op dag 12, sliep ze eindelijk weer de hele nacht. Ik werd al om 5 uur wakker, maar kon heerlijk blijven liggen. Hopelijk zit ze nu weer in haar oude patroon en kan ik weer opladen.