Mijn vrijdaggroep van roeien had drie weken zomerstop. Ik vind dit altijd erg zonde, want na de zomerstop gaan we zelf op vakantie, dus dan zou ik vijf weken lang niet op vrijdag roeien. Ik vroeg één van de vrijwilligers of hij met mij door wilde roeien en dat lukte. Voor 11 en 18 juli sprak ik met hem af. Op 11 juli ging er ook een vrijwilliger van de maandaggroep mee en besloten we naar Oud Verlaat te roeien. Ik stuurde eerst een stuk, daarna ging ik een stuk roeien en toen waren we in Oud Verlaat. Daar dronken we een theetje voor we aan de terugweg begonnen. Wat was het stuk bij Oud Verlaat mooi en rustig om te roeien.
De week erna gingen een andere roeister en een vrijwilliger van de vrijdag met ons mee. Dit keer roeiden we tot het wisselvlot na de Irenebrug. Heerlijk om zo toch geroeid te hebben tijdens de zomerstop.
Vorige week had ik van de videomaker van de gemeente al de ruwe video ontvangen van de opnames van 30 juni. Deze zag er al heel gaaf uit! Ik was goed verstaanbaar en hij had echt mooie stukken uit het interview gemonteerd.
Vandaag werd de video gedeeld door de gemeente op hun YouTube, Instagram en Facebook en het eindresultaat was nog veel beter dan de ruwe versie. Ik ontving heel veel complimenten van andere roeiers en het bestuur. Ook had ik hem op mijn Facebookpagina gedeeld en ook daar kreeg ik superveel leuke reacties. Voor extra promotie deelde ik de video ook nog met een vriend die vrijwilliger is bij MS-vereniging Zuid-Holland-Noord en die plaatste de video ook. Wie weet inspireer ik andere mensen om het roeien te proberen.
Sinds half mei ben ik erg druk bezig geweest om de website van Roeivalidatie om te bouwen naar een nieuwe versie. Een vriend heeft mij geholpen een aparte ontwikkelpagina te maken op ons host-account, zodat ik in alle rust het nieuwe thema Kentwood kon inrichten. Natuurlijk hebben we alle tekstblokken gekopieerd, maar de hele homepagina moest ik zelf vormgegeven. Ook vond ik het taalgebruik op de oude website van Roeivalidatie niet helemaal bij de tijd, dus heb ik ook de teksten deels herschreven. Er kwam echter weinig feedback van degene van het bestuur van wie ik akkoord had gekregen, dus vroeg ik de secretaris om mij verder te helpen. Dezelfde avond kreeg ik zijn tekstuele feedback en een ‘go’ om na mijn zomervakantie de nieuwe website te laten draaien. Daar was ik echt superblij mee, want er gaat toch veel tijd in zitten en ik was natuurlijk heel trots op het eindresultaat. Na de zomervakantie ook nog een mooie nieuwe flyer ontwerpen en dan ziet al het promotiemateriaal er weer hedendaagd uit.
De gemeente Rotterdam had mijn roeivereniging twee mooie wherry’s geschonken en wilde nog een opname met interview maken van de roeivereniging. Ik werd door het bestuur voor gevraagd en natuurlijk zei ik ja. Vorige week had ik telefonisch al een kennismakingsgesprek gehad met degene die de opnames zou doen voor de Gemeente Rotterdam en daarna een script ontvangen van de vragen die mij tijdens de opnames gesteld zouden worden. Ik had de videomaker uitgenodigd om mee te gaan in de roeiboot en dit vond hij een leuk idee.
De dag van de opnames zou het 32 graden worden, dus gingen we in plaats van 11.00 uur om 10.30 uur het water al op. Videomaker Jorg maakte eerst wat beelden bij het instappen en wegvaren en later zetten we hem even af bij het vlot van roeivereniging Nautilus, zodat hij ook beelden kon maken als we langs roeiden. Het interview deden we op een wat rustiger stuk van de Rotte zonder verkeerslawaai. Het was erg leuk om te doen en ik was erg benieuwd naar het eindresultaat. Zou ik voldoende verstaanbaar zijn, omdat het klippen van de riemen ook geluid geeft en ik ook praat tijdens het roeien? Over een week zou ik al de ruwe versie van de video ontvangen, dus nog even afwachten.
Gisteren hadden mijn vriend en ik mijn e-bike bij de fietsenmaker gebracht met een motor-error. Ze zouden de bekabeling nakijken of de motor zou overleden zijn. Een jaar geleden had ik hetzelfde probleem, maar toen was hij voor €100,- weer gemaakt. Ik speurde online naar nieuwe Sparta F8e fietsen, maar dat viel tegen. Ik belde een lokale fietsenmaker en die vertelde mij dat mijn type fiets niet meer gemaakt werd. Hij nodigde mij uit in de winkel om een Tenway met achtermotor te proberen.
Nieuwsgierig als ik was ging ik de volgende ochtend de Tenway uittesten. Qua motor vond ik de twee verschillende Tenway’s wel geschikt, maar ik vond hem weinig comfort hebben qua fietshouding en vering. Hierna dronk ik even een kopje thee om even bij te komen en probeerde erna nog een Gazelle met middenmotor. Ik kan hier alleen op de hoogste stand mee fietsen en dan was het vandaag nog rustig weer, dus ik durf er niet op te vertrouwen dat het met veel wind dan ook nog lukt. De medewerker keek nog in de computer of de Sparta F8e nog ergens te koop stond en belde zelfs Sparta of deze nog voorraad hadden, maar helaas. Thuis zocht ik meteen verder of ik zelf mijn fiets nog kon vinden bij fietsenmakers. Ik vond nog wel een paar linkjes, maar pakte mijn rust ipv dit nog verder uit te zoeken.
Om half vier stapte ik weer in de auto naar de borrel van de Roeivalidatie. Ik was vroeg zodat ik nog makkelijk kon parkeren en het leuk vond om iedereen even te spreken. De tijd vloog heel snel voorbij. Om 18 uur was Faouzi Achbar (wethouder Sport Rotterdam) aanwezig en startte de botendoop van de twee nieuwe wherry’s die de gemeente Rotterdam gefinancierd heeft. Ook ik werd nog even in het zonnetje gezet, want ik had botennamen ingestuurd en één boot hadden ze ‘Coolsingel’ genoemd. Om 19 uur ging ik naar mijn ouders om onze dochter op te halen. Mijn vriend was bij een bruiloft, dus op deze manier kon ik toch bij de borrel aanwezig zijn. Het duurde erg lang voor onze dochter sliep, dus ik had haast geen avond meer over. Dat gebeurt tegenwoordig wel vaker en daar moet ik nog erg aan wennen. Ik ga meestal om 21.15 uur naar boven en daarvoor kijken mijn vriend en ik graag samen nog uurtje serie. Nu is dat soms maar een half uurtje of helemaal niet. Tijd om goede afspraken met onze dochter te maken dat ze tussen 20 en 21 uur ons niet meer roept, zodat ik ook nog een stukje avond over heb.
Tijdens mijn behandeling bij Ayocare mocht ik niet roeien en daarna waren we natuurlijk op vakantie geweest. Nu was ik eindelijk weer van de partij, maar ik besloot wel rustig aan te doen en maar een half uur te roeien en daarna heb ik nog gestuurd. Ik roeide met een nieuwe jongen van 32 jaar en dat was erg gezellig. Het was superfijn om weer op het water en in beweging te zijn. Ik had wat energie bewaard om aan het einde van de middag nog bij mijn schoonmoeder te gaan eten en onze dochter en de cavia’s daar op te halen. Gelukkig waren we aardig op tijd weer terug en legde mijn vriend onze dochter op bed. In de tussentijd pakte ik mijn tas nog in voor een nachtje naar Brielle met mijn zus.
Ik was uitgenodigd door één van de vrijwilligers om met zijn roeiploeg van roeivereniging De Maas een keertje mee te roeien op dinsdag. Ik was wat vroeg in het clubgebouw aanwezig. We gingen roeien met een vierpersoonsboot en een stuurman. Wat gaat dat hard in een C4 boot. We roeiden naar het de Zaagmolenkade en legden hier onze boot aan. We stapten uit en dronken koffie bij De Brunchclub. Dat was erg gezellig. Hierna roeiden we weer terug. Na de boot uit het water gehaald te hebben ging ik gauw naar huis, want het was al 12.30 uur en om 14.30 uur moest ik weer op het schoolplein staan. Thuis eerst nog lunchen en ik kroop daarna op de bank, want voor nog geen uurtje had ik geen zin om naar bed te gaan. Het was een hele leuke ervaring om bij een ‘normale’ roeivereniging te roeien en te weten dat ik daar prima mee kan roeien, mocht ik het bij Roeivalidatie niet meer naar mijn zin hebben.
Maandagochtend lag er helaas nog steeds een laagje ijs, dus kon er niet buiten geroeid worden. Gelukkig konden we binnen oefenen in de bak. We konden met zijn vieren tegelijk in de bak, dus dat was erg leuk. 25 minuten was lang genoeg na zo’n tijd niet geroeid te hebben, maar het was heerlijk om weer te sporten.
Woensdag was er gevraagd of ik extra wilde komen roeien, omdat er opnames waren voor de ‘Meer dan Sport Award’. Ik had toegezegd om te komen. Het was nog even spannend of er geroeid kon worden vanwege de dichte mist, maar we konden toch het water op. Ik werd ingedeeld met een dame die ik nog kende van 5 jaar geleden, dus dat was wel leuk. Het was heerlijk om weer buiten te roeien. Ook kwam er ter sprake of we met Roeivalidatie mee wilden doen aan de NAR (Nationale tocht Aangepast Roeien) in Breda. Bij deze tocht moeten zelf de boten meegenomen worden en wordt er 8 of 16 km geroeid. Een dame van de woensdag en ik waren meteen enthousiast. Ik sprak af op de vrijdag en de maandag te lobbyen of er nog meer roeiers en vrijwilligers mee wilden. Op deze manier hebben we snel inzicht in de deelnemers en wat er geregeld moet worden.
Vrijdag ging het roeien ook door, ondanks dat het voor de stuurvrouw wel erg koud was. We roeiden weer heerlijk mijn vaste afstand naar de Irenebrug. In deze groep werd enthousiast gereageerd op mijn informatie over de NAR. 4 vrijwilligers en 4 deelnemers waren geïnteresseerd. Superleuk dat er zoveel enthousiasme was en dat ik deze week toch nog twee keer buiten geroeid had.
Ondanks dat onze dochter weer naar school was, had ik deze week officieel nog pauze van het roeien. Ik was het daar niet mee eens, want twee weken geen roeien is voor mij echt lang. Daarom had ik vrijwilligers gevraagd of ze toch met mij wilden roeien en dan bij hun eigen vereniging. Zo zou ik op maandag gaan roeien bij De Maes en op vrijdag bij Rijnmond. Zondag gaven ze voor maandag al windkracht 5 op en dan mag er niet geroeid worden. We besloten de volgende ochtend nog te kijken of de wind minder werd, maar dit was niet het geval, dus helaas. Ik had geen zin om thuis te blijven, dus besloot ik naar Cinerama naar de film Babygirl te gaan. Ik was er erg benieuwd naar, maar ik vond hem wat tegenvallen. Toch had ik wel genoten van er even uit te zijn. ’s Middags kreeg ik een appje van mijn schoonheidsspecialiste dat ze onze afspraak van de volgende dag moest verplaatsen vanwege ziekte. Ik appte een vriendin of zij tijd had om bij te kletsen en ze kon. Zo had ik toch een nieuw uitje. Helaas kreeg zij ’s avonds koorts en ging ook deze afspraak niet door.
Vrijdagochtend om 6.30 uur had ik op het stoplicht gekeken bij de roeivereniging. Hij stond op groen, dus dat was positief. Om 9 uur kreeg ik een appje van een vrijwilliger dat het wel erg glad was en of we wel gingen roeien. Ik keek nogmaals op het stoplicht en deze bleek op rood te staan. Dan mag er niet geroeid worden, dus ook deze afspraak ging niet door. Ik belde mijn moeder en vroeg of ze misschien zin had om met mij naar Zoetermeer te gaan om te shoppen. Dit wilde ze wel. Ik besloot mijn rolstoel mee te nemen, want ik had ’s morgens al wat boodschappen gedaan. Ik krijg mijn rolstoel niet alleen in de auto, dus vroeg ik de buurman of hij wilde helpen. Mijn moeder was op zoek naar een nieuw horloge. Bij de tweede juwelier zag ik een leuke armband met een magneetsluiting. Hij viel alleen met 19 cm erg lang, dus ik moest hier nog even over nadenken, want volgens de verkoopster was hij alleen in deze maat verkrijgbaar. We kochten wat kaarten en kleurboeken bij de boekhandel, allebei een trui bij het Jeanscentre, ik een blouse van Tom Tailor in het oude pand van Esprit en paste een leuke rok bij The Stone. Deze was er helaas niet in de juiste maat, maar kon nog wel besteld worden. Zo waren we heel goed geslaagd voor een spontane shopochtend. We gingen nog gezellig lunchen bij Daan, waar ik koos voor glutenvrije poffertjes en ook nog taart meenam voor thuis. In het restaurant zocht ik de Ixxi armband online op waar ik over twijfelde. Hij bleek toch ook smaller verkrijgbaar te zijn en nu mooi in de aanbieding, dus bestelde ik hem online. Als afsluiter keek ik bij Douglas nog voor OPI nagellak. Bij het afrekenen bleken deze 50% korting te zijn, dus koos ik nog een tweede kleur. Ik was superblij met alle aankopen. En dat voor een niet geplande shopochtend.
’s Avonds had ik nog een eetafspraak met een vriendin bij De Beren in Capelle. Ook dit was weer mega gezellig en we kletsen heerlijk bij. Om 20.30 werd ik moe en besloten we richting huis te gaan. Thuis vertelde ik nog kort over mijn avond en daarna was het echt bedtijd.
Vorig jaar hadden Leoni en ik de organisatie van de kerstlunch geregeld. Dit jaar werd er gevraagd of we dit weer wilden doen en natuurlijk zeiden we ‘ja’. Het begon met het maken van een leuke uitnodiging. Hier is Leoni altijd erg goed in. Het concept dat iedereen wat meeneemt naar de lunch was vorig jaar heel erg leuk, dus dat herhaalden we weer. Iedereen kon opgeven wat hij leuk vond om te maken en een aantal mensen wilden liever wat kopen. Een goede combinatie, want zo konden we het een beetje sturen en hadden we een complete lijst van alles wat we nodig hadden. Uiteindelijk zouden er 34 mensen komen en dit werden er zelfs 36.
Ik wilde graag nog roeien voor de kerstlunch, dus ik werd ingedeeld met een roeister uit mijn middaggroep die graag ook wat verder roeit. Het was heerlijk om nog even op het water te zijn en in de tussentijd werd de kantine gezellig aangekleed en kregen alle hapjes een plek bij het buffet. Ik kleedde me nog even om en daarna ging de lunch al snel beginnen. Ik zat gezellig naast mijn roeivriendinnen en de lunch vloog voorbij. Er werden een aantal mooie speeches gehouden. Pas om 14.30 uur reed ik richting huis. Gelukkig hoefde ik onze dochter pas om 17 uur op te halen bij de BSO, dus kon ik nog een tijdje rusten. Na het avondeten ging ik nog een vroeg theetje (19 tot 21 uur) drinken bij een vriendin wat heel erg gezellig was.
Ook de vrijdaggroep had een kerstlunch. Samen met mijn vriendin die vrijwilliger is, roeiden we eerst nog naar de Irenebrug. In de tussentijd was iedereen aanwezig voor de lunch en ook nu waren we met een grote groep van 29. Een aantal vrijwilligers hadden de inkopen voor de lunch verzorgd en de tafels feestelijk gedekt. De voorzitster speechte en er werd uitgebreid afscheid genomen van een lieve roeister die helaas niet meer kan roeien. Ze was zelf super positief dat ze wel weer iets anders vindt, maar als ik zie wat voor grote rol het roeien in mijn leven speelt, kan ik mij daar nog niets bij voorstellen. Het was heel erg gezellig en het was zo 14 uur. Voor ons tijd om naar huis te gaan, want ik had nog een druk programma. Om 16.30 haalde ik onze dochter uit de BSO en bracht ik haar naar mijn schoonmoeder waar ze een nachtje ging logeren. Daarna haalde ik mijn vriend op in Delft om samen een hapje te gaan eten. We hadden gereserveerd bij Pavarotti, waar ik de glutenvrije pizza wilde proberen. Deze smaakte erg lekker en als toetje deelden we een scropino. Hierna gingen we weg, want het was erg druk in het restaurant en ik was best moe. Thuis nog even samen een serie gekeken, maar aan deze leuke dag kwam ook een eind.
