Tag: vakantie

Eerste week vakantie Sao Miguel (Azoren)

Simone

Na vanmorgen nog de laatste dingen ingepakt te hebben, werden we om 11.15 uur opgehaald door mijn ouders die met ons meegingen op vakantie. We stopten bij Vertrekhal 1 en daar stapten mijn vader, dochter en ik uit. Dan konden we alvast onze bagage inchecken en de assistentie voor de rolstoel regelen. Ondertussen parkeerden mijn vriend en moeder de auto in de parkeergarage van P3. De rij voor de bagage verliep best vlot. Bij de assistentie vertelde de medewerkster dat ik mijn rolstoel tot de gate mee mocht nemen en dat ik priority kreeg. Superfijn allemaal. We lunchten met een kipsate met rijst bij Leon. Daarna was het tijd om naar de gate te gaan. We zouden om 14.40 gaan boarden, maar het vliegtuig stond er nog niet. Toen het vliegtuig er eenmaal was, ging het allemaal best vlot. De vlucht was maar 2/3 vol, dus ik koos 3 stoelen voor mezelf. Zo kon ik nog even liggen. De vlucht duurde 4,5 uur. Na de landing haalden we de bagage en de huurauto op. Het was een uur rijden naar ons huis. Bij ons huis werden we verrast door de grote tuin met een ongelooflijk uitzicht. Het huis zelf was ook prachtig. We pakten vlot de eerste spullen uit en legden onze dochter op bed. Ik was helemaal op, dus ik kroop er ook gauw in.

De volgende ochtend ontbeten we buiten met zeezicht. Onze verhuurder had allemaal plaatselijke lekkernijen voor ons neergezet, zodat we een lekker ontbijt hadden. Hierna was het tijd om boodschappen te gaan doen. Mijn moeder en vriend gingen hiervoor op pad. Zij hadden veel verschillende kleine supermarkten nodig om alles van het lijstje te vinden. Na mijn middagdutje gingen we nog op pad om het eiland te verkennen. We reden naar de theevelden van Porto Formoso, waar we een korte video te zien kregen over hun theeproductie. Op de terugweg stopten we nog bij uitzichtpunt Miradouro do Salto do Cavalo waarvandaan we een mooi uitzicht hadden op het meer van Furnas. Hierna reden we naar Povoação, waar we uit eten gingen bij Jardim.

Zaterdagochtend moesten we vroeg op om op Walvissentour te gaan die om 8.30 uur begon. Eerst kregen we een korte briefing over welke dieren we mogelijk konden zien en de veiligheidinstructies. Al snel werden er ‘gewone’ dolfijnen gespot. Eentje sprong mooi uit het water. Na een tijdje gekeken te hebben werden er potvissen gespot door de uitkijkposten vanaf het land. Vol gas voer de zodiac-boot erop af. Dit ging gepaard met harde klappen van de boot op het water. We vingen er glimp op van de staart van de potvis, wat betekende dat hij een nieuwe duik nam. Opnieuw werden er potvissen gespot. We voeren erheen en dit keer konden we wat langer naar de potvis kijken, maar ook deze nam een diepe duik. Verderop werden ook potvissen gezien. Dit keer met een kalf erbij. Nu hadden we volop de tijd om te kijken, want een kalf kan nog geen diepe duik maken dus deze bleef aan de wateroppervlakte. Vlakbij zwommen ook twee volwassen potvissen, waarvan één de moeder was vertelde de gids. Na een tijdje voeren we weg om de dieren rust te gunnen. Als laatste werden er nog vlekdolfijnen gespot. Dit is een wat kleinere soort, waarvan één dolfijn onder de boot doorzwom en we hem goed konden zien. Hierna voeren we via de kust terug en konden we het eiland van Franco do Campo goed zien. Hier gingen we later deze week nog naartoe. Wat hadden we een mooie tocht gemaakt, alleen was mijn rugpijn flink verergerd door de harde klappen van de boot en het gedraaid zitten om alles goed te kunnen zien. We deden nog boodschappen bij een grote supermarkt. Ze hadden hier glutenvrije pizza’s, dus dat was een makkelijke keuze voor het avondeten.

Zondagochtend reden we naar Ribeira dos Caldeirões Nationaal Park. Hier was bij de parkeerplaats al een mooie waterval waar je direct heen kon lopen. Hierna liepen we het park ook in. Ik ging in de rolstoel, want de paden waren best wel stijl. Beneden was er ook nog een waterval. Daar kon je zwemmen, maar het water was wel erg koud. Toch wilde onze dochter het wel proberen en ging ik met haar mee. Verder dan met onze knieën in het water kwamen we niet. Op de terugweg stopten we nog even bij een uitzichtpunt. Na mijn middagdutje ging ik met mijn vader en dochter naar het gemeentezwembad van Povoação. Dit was gratis en erg netjes en grensde direct aan het strand. Na het zwembad wilde onze dochter ook nog even de zee in, dus dat deden we ook nog even. ’s Avonds staken mijn vader en vriend de bbq aan. Wat was dat genieten in de tuin.

Maandagochtend gingen we naar Grena. Voor de ingang van het park konden we de bubbelende en stomende poelen zien door de aardwarmte. Deze warmte werd ook door restaurants gebruikt om hun stoofpotten in te maken. Bij de ingang moesten we een tijdje wachten tot iemand de speciale ingang voor mij kon open maken. Ik wist dat ik met de rolstoel alleen tot de hottubs kon komen, maar dat deze zo dichtbij de ingang waren wist ik niet. Terwijl de rest de route richting de watervallen liep, zocht ik een mooi plekje om van de natuur te genieten. Plots kwam onze dochter mij halen, want waterval nummer 6 was op loopafstand voor mij. Deze was erg klein, maar leuk om te zien. Zij vervolgden hun weg en ik zocht mijn plekje weer op. Ondertussen kreeg ik foto’s van de waterval die ze bereikt hadden. Leuk om op deze manier toch mee te kunnen genieten. Mijn vriend en dochter kwamen wat eerder terug, terwijl mijn ouders de rest van het park ontdekten. Ze kwamen enthousiast terug. We waren net te laat bij de uitgang om te zien hoe de restaurants hun stoofpotten ophaalden, maar zagen nog wel hun pannen achter in de auto staan. ’s Avonds gingen we weer uit eten bij hetzelfde restaurant Jardim waar we al geweest waren.

Dinsdagochtend gingen we naar Furnas voor park Terra Nostra, maar we waren zo vroeg dat we ook nog een kijkje konden nemen bij het park met de watertrapwaterval die we al een paar keer met de auto gepasseerd waren. Hierna gingen we naar Terra Nostra. Bij de kassa bleek dat de thermale baden door de autoriteiten gesloten waren en dat we alleen de botanische tuin konden bezichtigen. Dit leek ons niet interessant genoeg omdat ze dezelfde entreeprijs vroegen, dus gingen we nog wat boodschappen doen en langs bij bakkerij Gloria Moniz die een glutenvrij kokosgebakje had. ’s Middags gingen mijn vriend en dochter zwemmen in Povoação.

Woensdagochtend gingen we om 8.45 uur richting Vila Franca do Campo. Hiervandaan kon je met de boot naar het eilandje Ilhéu Vila Franca do Campo. Dit is een gezonken vulkaan waar je goed in kunt snorkelen. Er mogen per dag maar 200 mensen tegelijk op het eiland zijn en er worden 400 kaartjes verkocht. Gelukkig was het mij online al gelukt om 5 van de 50 kaartjes in de voorverkoop te kopen. Hierdoor konden we langs de lange rij voor de kassa lopen en om 10 uur zaten we op de eerste boot naar het eiland. Snel zochten we een plekje op het beton, zodat we niet op de rotsen hoefden te zitten. Mijn vriend en dochter gingen direct snorkelen, terwijl ik nog wat foto’s maakte. Wat een bijzondere plek om te zijn. Ook ik ging snorkelen, maar zag eerst weinig. Later ontdekten we steeds meer vissen aan de randen van de krater. Ik ging twee keer het water in. Hierna was ik te moe om te snorkelen. Om 13.10 uur hadden we de boot weet terug en om 14.30 uur kon in mijn bed pas in. Hier bleef ik tot het avondeten liggen, want ik was erg moe.

Meivakantie Duitsland

Simone

Mijn vriend had gisteravond de auto al grotendeels ingepakt, waardoor we alles vlot ingepakt hadden vanmorgen. Om 9 uur reden we richting Landal Sonnenberg. Op dit park waren we vorig jaar ook geweest en dit was zo goed bevallen, dat we weer hetzelfde huisje geboekt hadden. Onderweg stopten we één keer en om 13 uur kwam we bij ons huisje aan. Helaas was het nog niet klaar, maar mijn vriend reed alvast naar het huisje en onze dochter en ik gingen naar de binnenspeeltuin. Al snel kreeg ik van mijn vriend een belletje dat het huis klaar was. We gingen erheen en ruimden alles in. Toen mijn bed opgemaakt was, kroop ik er lekker in, terwijl mijn vriend en dochter weer terug gingen naar de binnenspeeltuin. Later zocht ik ze ook op. Na het avondeten liepen we nog naar het uitzichtpunt aan het einde van het park en via Fijn om de eerste dag weer gesetteld te zijn.

Dinsdagochtend gingen we om 10 uur met de boswachter mee wandelen. Hij vertelde veel over zijn werk en de invloed van de klimaatverandering op de bomen. Het was erg interessant om te horen, al viel de wandelafstand tegen. ’s Middags reden we naar Bernkastel waar mijn dochter en ik een ijsje gingen eten, terwijl mijn vriend de boodschappen deed. Daarna gingen we bij een pizzeria eten. Deze zat buiten het centrum, maar was leuk gelegen. Vanuit het terras keek je het mooie bos in. De glutenvrije pizza was erg lekker. We gingen snel na het eten weg, want onze dochter voelde zich niet lekker. Ze bleek ook verhoging te hebben.

Woensdagochtend voelde onze dochter zich goed en gingen we naar het Klimbos op het park. Ik klom met haar mee, want ondanks dat ze vanaf zes jaar alleen mocht klimmen, wilde ik het haar goed leren. Ze vond het hartstikke gaaf en het lukte mij ook om een uur mee te klimmen zodat we alledrie de kinderparcours gedaan hadden. Hierna ging onze dochter alleen klimmen en kon ik bijkomen in de rolstoel. Ik was mega trots dat het klimmen gelukt was. ’s Middags deed onze dochter mee aan het bowlen met het recreatieteam. Zo leerde ze twee nieuwe dingen op één dag.

Donderdagochtend hadden we gepland om naar Eifelpark Gondorf te gaan. Onze dochter werd alleen wakker met 38,5 verhoging. Toch wilde ze wel graag, dus na een paracetamol gegeven te hebben, gingen we toch op weg. Het was heel rustig in het park. Veel attracties werden speciaal voor ons aangezet. We gingen rodelen, achtbanen, bootjes, wildwaterbaan, bungeetrampoline en een rondje met de Eifel-Express om de dieren te bekijken. Onze dochter ging zelf in alle ronddraaiende attracties en haar favoriet blijft de zweefmolen. Rond half drie gingen we weer terug naar ons vakantiehuisje.

Vrijdagochtend gingen mijn dochter en ik zwemmen. Het was pas de eerste keer deze vakantie, maar onze dochter koos steeds voor de binnenspeeltuin. Ze vond al snel een vriendin om met haar duikringen mee te spelen. Na anderhalf uur vond ik het wel mooi geweest. Ik was nog een beetje moe van de vorige dag en ’s middags gingen we nog met alpaca’s wandelen in Riol. Dit stond eigenlijk voor de ochtend op het programma, maar de eigenaresse had vanwege mijn rolstoel aangeboden dat het vanwege de regen ’s morgens naar de middag verzet kon worden. Dankbaar maakten we van het aanbod gebruik. Net voor aankomst spuugde onze dochter in de auto. Gelukkig vonden we snel een parkeerplaats om de auto redelijk schoon te maken. Gelukkig bleef onze dochter vrolijk en had ze nog steeds zin in de wandeling. Alpakas am Auenwald had naast een groep alpaca’s ook twee lama’s. Één daarvan hield enorm van knuffelen en aandacht. Voor de wandeling kregen we allemaal een eigen alpaca en we liepen een mooi rondje langs het watersportmeer. Het was een lieve eigenaresse die veel vertelde over de dieren en de omgeving. We wandelden anderhalf uur en veel mensen vonden ons een leuke bezienswaardigheid. Aan het einde werd onze dochter moe en klom ze bij mij op schoot. Altijd makkelijk met de rolstoel erbij.

De laatste twee dagen bleven we overdag op het park. Mijn lijf was erg moe en onze dochter vermaakte zich nog steeds heerlijk in de binnenspeeltuin. Wij zochten dan een plaatsje op het terras waar we potjes Yahtzee speelden. We gingen ook nog minigolfen en wandelen in het bos. Zaterdagavond gingen we uit eten bij een typisch Duits restaurant in Bernkastel en als toetje haalden we een ijsje.

Zondagavond hadden we de auto al grotendeels ingepakt, zodat we maandagochtend na het ontbijt weer richting Nederland reden. We hadden weer een heerlijke vakantieweek gehad.

Reiskriebels

Simone

In mijn tijdlijn bij Facebook komen steeds mooie reizen naar Ierland boven. Ik ben hier in 2003 met een vriendin geweest toen we een maand in een Ierse apotheek werkten. In de weekenden trokken we erop uit en hebben The Burren, Cliffs of Moher en prachtige heuvels gezien. We verbleven vlakbij Dublin, dus ook daar hebben we veel tijd doorgebracht. Toch zou ik graag een keertje teruggaan, want er is nog zoveel moois te zien. Wie weet een mooie bestemming voor de zomer 2025?

Nog een keertje terug naar Winters Lapland staat op het wensenlijstje van mijn vriend. We zijn daar in 2020 geweest in Kiruna (Zweden). Ik vond het erg gaaf, maar tegelijkertijd ook erg koud. Als we weer die richting op gaan, zou ik het willen combineren met een bootreis door de fjorden. Ik vond een gave reis bij Voight Travel. Ik zocht contact met hen en zij vonden deze reis minder geschikt voor onze dochter. Ze adviseerden een speciale kinderreis naar IJsland. Deze reis biedt IJslandse winteractiviteiten in een decor van besneeuwde lavavelden, kraters en bevroren watervallen. Hier werd ik ook enthousiast van. Wij zijn nog nooit in IJsland geweest. Helaas zijn de prijzen voor 2025 nog niet bekend, dus worden we geïnformeerd zodra er geboekt kan worden.

Zo leuk om weer naar reizen te speuren. Doordat onze reis naar de Azoren vorig jaar niet door ging, hoefde ik voor dit jaar geen nieuwe bestemming uit te zoeken. 2025 lijkt nog ver weg, maar dromen kan altijd.

Voorjaarsvakantie in Arcen

Simone

Mijn schoonmoeder ging van vrijdag t/m maandag ook mee op vakantie. Ze had vannacht al bij ons gelogeerd, zodat we na het inruimen van de auto konden gaan rijden richting Limburg. Om 9.30 uur waren we zover. Onderweg hadden we wat file rond Beuningen en stopten één keer. Om 12 uur waren we bij het park. Helaas was ons huisje nog niet beschikbaar. We gingen lunchen in het restaurant. Om 13.15 uur belde ik naar de receptie of het huisje klaar was, maar ze vertelde dat het om 14 uur pas klaar zou zijn. Erg jammer, want ik verlangde wel naar mijn middagdutje. Mijn schoonmoeder maakte de bedden op met onze dochter, terwijl wij de auto uitruimden. Ik had graag meegewild naar de glutenvrije bakker om mijn bestelling op te halen, maar dat redde ik niet. Mijn vriend reed naar Venlo naar Oui! Sans Gluten en naar de Jumbo om onze bestellingen af te halen. Ik kwam uit bed om te helpen opruimen en mijn schoonmoeder ging met onze dochter naar het zwembad. Wat zag mijn bestelling van glutenvrije producten er gaaf uit. Ik proefde direct de appelflap en ’s avonds nog een stukje van de hartjeswafel.

Zaterdagochtend ging ik met onze dochter naar het zwembad. Het ging om 10 uur open en het was erg druk. Toch bleven we een tijd en vermaakten ons met de duikringen. Na mijn middagdutje gingen we naar Arcen om een wandeling van 5 km te maken. We kwamen langs het kasteel, een gedeelte liep door het bos en langs de brouwerij van Hertog Jan. Vooral het uitzicht van het laatste gedeelte van de wandeling langs de Maas was heel mooi. Hierna gingen we eten bij Alt Arcen. Dat was heerlijk en een mooie afsluiting van de dag.

Zondagmiddag gingen onze dochter, schoonmoeder en ik naar het Wereldpaviljoen in Tegelen. Ik had dit uitgezocht vanwege de vele goede recensies. Het paviljoen was alleen ’s middags open, dus ik deed een vroeg middagdutje, zodat we om 13.30 uur in de auto konden stappen. Bij aankomst bij het Wereldpaviljoen konden we precies nog met de vliegtuigsimulatie mee naar Nicaragua. Hierna gingen we door de douane en kwamen we in het dorp waar volop activiteiten waren. Onze dochter begon het steeds leuker te vinden. Ze vulde haar paspoort in, timmerde een boot en verfde de boot. Hierna gingen we verder naar Afrika waar ze een haarwrap vlocht, Djembe speelde en VR film van een Afrikaans dorp keek. Ik ben enorm gek op Afrika en vond het mooi om onze dochter te vertellen dat ze daar bijvoorbeeld geen vaatwassers en wasmachines kennen. Om 16.30 uur reden we weer terug naar het vakantiepark.

Maandagochtend verkenden we het park verder, terwijl onze dochter op de skelter reed. Terwijl ik uitrustte brachten mijn vriend en dochter mijn schoonmoeder naar de trein in Venlo. ’s Middags ging ik weer met haar zwemmen. Ze werd vriendinnen met een meisje en speelde daar heel leuk mee. Wat mij wel opvalt als ik met onze dochter ga zwemmen is dat het vaker de papa’s zijn die gaan zwemmen met hun kind, terwijl dit bij ons juist omgekeerd is.

Dinsdagochtend gingen we wandelen bij de Maasduinen. De beleef het boeiendstebos-route van 2700 meter was afwisselend door het bos, duinen en langs vennen. Ondanks dat het geen rolstoelroute was, was het goed te doen. Ik hoefde maar twee keer een stuk te lopen omdat het te steil was en het pad te smal. ’s Middags gingen we minigolfen op het park. Wat een vervelende banen waren het. Ze liepen niet vlak en hierdoor mistte we de hole vaak onnodig. Toch maakten we het rondje af, want onze dochter had er veel plezier in. Hierna ging ze nog spelen in de speeltuin en ontmoette ze een nieuw vriendinnetje. Ze vroeg haar gelijk of ze morgenmiddag ook ging zwemmen, net als wij.

Woensdagochtend maakten we de 3km rolstoelwandeling bij het Eendenmeer. Na de wandeling van de dag ervoor kon ik nu wat meer genieten van alles om mij heen en hoefde ik niet op het pad te letten. Hierna reden we naar restaurant In de Sluis om taart te eten. Ze hadden hier glutenvrije schuim-toffeetaart. Die was echt heerlijk. Op een klein stukje lopen langs het Reindermeer was het Speelbos waar ons dochter heerlijk aan het klimmen was.

Het Reindermeer had een mooie kleur water en we maakten het plan om hier vrijdagochtend nog te gaan wandelen, voor we richting huis gingen. ’s Middags ging ik nog kort zwemmen met onze dochter en haar vriendin was er inderdaad. Na het zwemmen gingen we naar een Italiaans restaurant All Arco in Duitsland. Hier serveerden ze glutenvrije pizza en daarover had ik via de email al contact gehad. Ze verrastten mij met glutenvrije pizzabolletjes als voorafje en daarna kreeg ik een lekkere luchtige pizza. Wat een super leuk restaurant was het en het gedeelte waar wij zaten was helemaal vol. Ik bedankte de serveerster voor hun inzet voor de glutenvrije pizza bij het afrekenen.

Donderdag bleven we op het park. Onze dochter ging aan het einde van de ochtend koekjes bakken. ’s Middags borrelden we met mijn neefje en zijn gezin. Zij zaten toevallig op hetzelfde park. Het was erg gezellig.

Vrijdagochtend checkten we om 9.30 uur uit en reden weer naar het Reindermeer. Daar liepen we het 4km lange pad van Dorus Ontdekt. We begonnen met de trekpont als eerste hindernis. De rolstoel moest hiervoor uit elkaar. Gelukkig was er ook een ander gezin dat ons hielp. Hierna kwamen we op een zandpad terecht wat niet te doen was met de rolstoel. Mijn vriend en ik duwden de rolstoel een lange tijd door het zand heen. Gelukkig kon ik hierna weer een stuk rijden, want het duwen is erg zwaar in het zand. We kwamen ook nog bij een deel van de route waarbij het pad onder water stond. Mijn vriend en een voorbijganger probeerden de rolstoel zo goed via een schuine helling naast het water weer op het pad te krijgen. Mijn vriend moest daardoor echter met zijn voeten in het water dus die liep het laatste stuk met natte schoenen en sokken. Ook was er nog een versmalling omhoog waar we de rolstoel moesten duwen. Wat een moeilijke en zware route was dit voor ons. We zijn heel wat gewend, maar deze route was niet te doen. Erg vermoeid kwamen we bij de auto terug om vervolgens aan onze terugreis te beginnen. Het was weer een heerlijk vakantie geweest.

Land van Bartje deel 2

Simone

Donderdagochtend gingen we naar de Schaapskooi in Exloo. Hier werden om 10 uur de schapen vanaf de Schaapskooi naar de hei gebracht. Wij volgden hen naar het veld. Ik vind het altijd een mooi gezicht om de schapen door het dorp te zien lopen en bij elkaar gehouden worden door de (herders)hond. Na mijn middagdutje reden we naar Tiendeveen, waar ik een alpacawandeling geboekt had bij Alpaca Boerderij Zonneveld. We gaven eerst de alpaca’s eten en bewonderden de baby-alpaca’s. Hierna werden de mannetjes om mee te gaan wandelen door boer Tijn uit het veld gehaald. We kregen alledrie een alpaca. Zelfs ik in de rolstoel, dus dat vond ik wel heel tof. Soms was het wel lastig met het koord als mijn alpaca weer eens achterlangs kruiste, maar het ging best goed. Ons dochtertje genoot ook volop.

Vrijdagochtend reden mijn vader, dochtertje en ik naar Emmen om daar glutenvrije kibbeling te eten. Ondertussen speelde ons dochtertje heerlijk in de speeltuin aan de overkant van het terras. Aan het einde van de middag ging ik nog een uurtje met ons dochtertje naar het zwembad. Ons buurmeisje was daar aan het zwemmen, maar die konden we niet vinden. Gelukkig had ons dochtertje weer snel een nieuwe vriendin gemaakt en kon ik vanaf een stoel toekijken.

Zaterdagochtend werd er weer gezwommen. Deze keer ging mijn moeder ook gezellig mee. ’s Avonds gingen we uit eten op het park. Hier hadden ze een complete glutenvrije menukaart. Ik koos voor een lekkere kiprollade met frites.

Zondagochtend bracht mijn vriend mijn dochtertje en mij naar attractiepark Drouwenerzand. We waren er direct bij de opening en konden zonder rij gelijk in een aantal attracties. Ons dochtertje kreeg maar geen genoeg van de draaimolen en ging daar vaak in. Ik keek toe vanuit mijn rolstoel en had mijn party-oordoppen ingedaan om het geluid uit de omgeving wat te dempen. Toen het lunchtijd was zocht ik de balie op voor onze glutenvrije bestelling. Gelukkig wist ik deze te vinden omdat we al een aantal keer eerder in dit park geweest waren en ontliepen we hierdoor de lange rij voor het eten. Na het eten wilde ons dochtertje nog steeds in de draaimolen en ondertussen gaf ik mijn vriend het seintje dat we om 13.15 uur opgehaald konden worden. Zo hadden we een top ochend gehad en was ik erg trots dat het toch gelukt was om dit samen met ons dochtertje te doen. ’s Middagd ging mijn vriend met ons dochtertje nog een parkrit op de pony maken. Ik had graag meegereden, maar ik had echt geen energie meer om uit bed te komen. Pas net voor het avondeten kwam ik weer naar beneden. Mijn vriend en ik pakten alvast een deel van de spullen in, zodat het de volgende dag niet zoveel zou zijn. We hadden weer een topvakantie gehad, ook al was hij heel anders verlopen dan gepland. Weer veel leuke dingen gedaan en het erg gezellig gehad met zn allen.

Land van Bartje deel 1

Simone

Rond 12 uur kwamen we aan op het park. Het huisje was helaas nog niet klaar, want de early check-inn was vanaf 14 uur. We gingen lunchen bij Bartjes Boerderij op het park. Hier hadden ze een simpele lunchkaart met de keuze uit vier glutenvrije broodjes. Ondertussen was ons dochtertje aan het spelen in de binnenspeeltuin en arriveerden mijn ouders ook. Na de lunch was het huisje klaar en kon het uitladen van de auto beginnen. Hiermee hielp ik nog, maar daarna ging ik rusten. Ik was erg moe en tegelijkertijd onrustig. Ik vond het zo moeilijk om op bed te liggen terwijl iedereen nog hard aan het werk is. Nadat ik toch een tijdje gerust had, reed ik in de rolstoel met ons dochtertje mee toen ze ging skaten. We kwamen bij de receptie uit en daar was Bollo. Ons dochtertje vond hem niet interessant, dus verkenden we de plaza verder. We vonden een X-wall waarop je digitale spellen kon spelen, waar ons dochtertje een tijdje bleef spelen. Ook keken we bij het zwembad en de pump-trackbaan. Genoeg te doen de komende dagen.

Zaterdagochtend gingen mijn dochtertje en ik zwemmen. We konden mijn rolstoel in het mindervaliden-toilet plaatsen en hiervandaan was de doorgang naar het zwembad, ideaal. We zwommen eerst samen en later had ze een vriendinnetje waarmee ze zwom, terwijl ik haar vanaf de kant in de gaten hield. Net voor we naar huis gingen, nog een keertje samen van de glijbaan. Hierbij had ik water in mijn neus gekregen, wat ik eruit blies. Terwijl ik dit deed klapte mijn rechteroor dicht en voelde ik heel pijnlijk een druppel naar binnen lopen.
Ik was erg trots dat het zwemmen gelukt was, maar baalde erg van de oorpijn. Na mijn middagdutje gingen mijn vriend en dochtertje naar een paardrijles. Gelukkig had ik geslapen, waardoor ik met mijn moeder bij de les kon kijken vanuit de rolstoel. ’s Avonds gingen we eten bij Pannenkoekenrestaurant De Strohoed. Het was weer heerlijk.

Zondagochtend gingen mijn vader, vriend en dochtertje een ritje maken met de stoomtrein. Ik had besloten niet mee te gaan, omdat ik dan pas rond 13.30 uur in bed zou liggen. Dat was helaas nog niet haalbaar qua energie. Mijn moeder bleef bij mij en samen wandelden/rolden we een groot deel van het park rond. Na mijn middagdutje wilde ons dochtertje wel weer paardrijden en ik kon nog een plekje boeken bij de parkrit. Dit keer ging mijn vader mee en kon ik meerijden naast hen. Daarna bleven we nog hangen in de speeltuin waar we een wijntje dronken. Gelukkig reageerde ik nu beter op de alcohol dan de week ervoor. Toen voelde ik mij na een half glas al aangeschoten.

Maandagochtend gingen mijn ouders, dochtertje en ik naar Bourtange. Ik was er 15 jaar geleden ook geweest. Met de rolstoel waren sommige stukken vervelend om te rijden, omdat ik over de ouderwets kinderkopjes moest. Dit hobbelde enorm, maar verder was het leuk om er te zijn. We lunchten nog in de vesting bij ’t Oal Kroegje en daarna was het weer tijd om terug te gaan. Aan het einde van de middag wilde ons dochtertje nog naar de pump-trackbaan, dus gingen mijn moeder en ik met haar mee. Ze vond het steppen daar erg gaaf om te doen en ging steeds harder rijden. Tijdens deze drukke dagen lukte het mij niet om ’s avonds nog te helpen om ons dochtertje op bed te leggen, maar ik was wel trots op alles wat lukte. Ik moest wel alles met mijn rolstoel doen, maar zo had ik iets meer energie (lees nog steeds een stuk minder dan voor mijn aanval) om toch van alle activiteiten te kunnen genieten.

Dinsdagochtend gingen mijn moeder, dochtertje en ik weer zwemmen. Ook nu kreeg ons dochtertje weer contact met een meisje, waarmee ze een tijdje samen zwom. ’s Middags was mijn energie op, waardoor ik lang op bed bleef liggen. Zo kon ik ’s avonds wel weer mee uit eten bij Robin Hood.

Woensdagochtend reden mijn vader, vriend, dochtertje en ik naar Exloo om het Sabeltandtijgerspoor te lopen. We hadden van tevoren wel gelezen dat de route niet met de rolstoel kon, maar we besloten het erop te wagen. Het eerste stuk ging goed, totdat we (met een opstapje) over schrikdraad moesten klimmen. Ik wilde het al opgeven, maar mijn vader en vriend waren zo dapper om mijn rolstoel uit elkaar te halen en erover te tillen. Later op de route had ik hen nog hard nodig. Sommige hellingen waren erg stijl, zodat ik moest lopen terwijl zij de rolstoel naar boven duwden. Ook nog veel omgevallen bomen waar de stoel overheen getild moest worden. Ik voelde me hierbij erg  ongemakkelijk, maar zij vonden het geen enkel probleem. Zo maakten we er een workout van voor ons allemaal. Voor ons dochtertje was het een leuke route met allerlei klimparcoursen tussendoor. ’s Middags ging mijn vriend met ons dochtertje zwemmen. Ik ging nog heel even bij hen kijken en mee een ijsje eten.

Later op vakantie

Simone

Nu we 5 dagen later op vakantie gingen dan gepland, hadden we een hele blanco agenda. We wilden nog wel wat leuks doen met ons dochtertje, dus gingen we zondagochtend naar Blijdorp. We waren er al om 9 uur toen het park open ging. We hadden van tevoren al besloten om niet naar het Oceanium te gaan, omdat het weerkaatsende geluid van de bezoekers mij teveel prikkels zou geven. We begonnen onze route in Azië en waren rond 11 uur bij de grote speeltuin, waar we een tijdje bleven zitten, terwijl ons dochtertje heerlijk aan het klimmen was. Het laatste stuk langs de krokodillen en giraffes was het best druk. Toch konden we de kleine hyena’s zien, erg schattig. Om 12.30 uur gingen we weer richting huis. Het was een heerlijke ochtend.

Weer thuis ging ons dochtertje op haar skates meteen weer buiten spelen. Ze had vorige week nieuwe vriendinnen gemaakt verderop in de straat. Hier bracht ze veel tijd mee door. Wij kregen hierdoor een les in ons kind loslaten. Normaal gesproken speelt ze altijd bij de speeltuin bij ons voor de deur, maar met haar nieuwe vriendinnen van 8 en 11 speelt ze een speeltuin verderop.

De rest van de dagen planden we extra zwemlessen voor ons dochtertje in. Met een middenoorontsteking mag gezwommen worden en ons dochtertje wilde zo graag naar badje 4 (het laatste badje voor haar A-diploma). Ze was heel erg gemotiveerd en deed erg haar best. Dinsdags na de zwemles liep ik naar haar badmeester toe om te vragen of het volgende badje haalbaar was. Hij gaf aan als we nog twee keer kwamen zwemmen, dat ze op de laatste dag haar polsbandje kreeg voor het volgende badje.

Hij kwam zijn belofte na en op donderdag was ze heel trots dat ze naar het volgende badje mocht. Als beloning gingen we lunchen bij de Mc Donalds. Zo voelde het dat we deze dagen goed gebruikt hadden.

Annuleren vakantie

Simone

Vier dagen nadat ons dochtertje bij de huisarts geweest was, hebben we weer contact gezocht met de huisarts om te vragen of ons dochtertje wel zou mogen vliegen. Toen kregen we het antwoord dat dit wel kon, terwijl we op internet op medische sites overal lazen dat het afgeraden wordt.
Ze gaven aan dat we vrijdags konden komen voor een herbeoordeling.

Woensdags heb ik boos de assistente opgebeld. Ons dochtertje was nog steeds goed verkouden was, ondanks het gebruik van de neusspray. Ik wilde een eerdere herbeoordeling, want ik was erg onrustig of we nu op vakantie konden. De volgende ochtend kregen we een afspraak.

De dokter bekeek haar oren en ze had nog steeds een oorontsteking en ook haar keel zag wat rood. Ik heb om een antibioticakuur gevraagd en omdat ik zo aandrong schreef ze hem toch voor. Toen vroeg ik naar het vliegen, dat ik gelezen had dat er met een middenoorontsteking niet gevlogen mocht worden. Ze ging overleggen met haar collega, want het was een huisarts in opleiding. Inderdaad werd er afgeraden om te gaan vliegen, vanwege het verhoogd risico op perforatie van het trommelvlies. Mochten we toch de gok nemen en het trommelvlies zou scheuren, dan zouden we op de Azoren naar de huisarts moeten en zou ons dochtertje de hele vakantie niet mogen zwemmen en blijvende schade kunnen houden.

Na dit advies was de keuze voor ons heel duidelijk. We hadden geen andere keuze dan te annuleren. Ik besprak dit met mijn ouders, want we zouden met hen op vakantie gaan naar de Azoren. Gelukkig stonden zij helemaal achter onze keuze, maar baalden net zo erg als wij. Hierna volgde het telefoontje naar Elizawashere. Ik vroeg of onze vakantie een week op te schuiven was, maar bij een vertrek binnen 6 weken kon dit helaas niet meer. Annuleren was de enige optie, dus dit ging ik verder regelen met onze reisverzekering. Ook annuleerde ik vier excursies die we al geboekt hadden. Gelukkig konden deze nog kosteloos geannuleerd worden.

Ik bleef de hele dag erg verdrietig. Eerst mijn schub, toen de oorontsteking van ons dochtertje en nu moest ook onze vakantie nog geannuleerd worden. We besloten nog wel op zomervakantie te gaan. Ik had nog geen moed om op zoek te gaan naar bestemmingen, maar mijn vriend wel. Hij vond een mooi 8 persoonhuisje op het Land van Bartje in Drenthe voor tien dagen. We overlegden met mijn ouders en die wilden ook wel mee. Zo boekten we deze vakantie, maar het omschakelen van de Azoren met gave excursies, snorkelen etc. naar Drenthe vind ik nog wel lastig.

Meivakantie Landal Sonnenberg

Simone

Mijn vriend had gisteren de auto al grotendeels ingepakt. Terwijl ons dochtertje en ik ontbeten, deed hij de laatste spullen in de auto en installeerde hij de twinnyload met de rolstoel. We reden om 8.30 uur al weg voor een rit van 4,5 uur. Ik had geregeld dat we al vroeg konden inchecken, zodat ik na aankomst een middagdutje kon doen. We stopten onderweg twee keer kort en bereikten zonder vertraging Landal Sonnenberg. Onderweg hadden we genoten van de uitzichten en vooral het laatste stuk langs de Moezel en de wijngaarden was erg mooi. We pakten de auto uit en ik maakte de bedden op. Hierna spoorde mijn vriend mij aan om naar bed te gaan. Ik was moe, maar vind het lastig om mijn rust te pakken terwijl nog niet alles op orde is. Ik was toch in slaap gevallen. Mijn vriend en dochtertje waren naar de binnenspeeltuin gegaan. Nadat ik langzaam weer opgestart had, wandelde ik ook naar de binnenspeeltuin. Ons dochtertje wilde enthousiast direct van alles laten zien. De binnenspeeltuin was een stuk groter dan verwacht en had een zitgedeelte met bar. Mijn vriend haalde voor mij een vegan Magnum met aardbei. Deze was lekker, maar kon niet tippen aan de Magnum Raspberry (helaas niet meer te koop). Tijd om weer terug te gaan naar het huisje voor het avondeten. We hadden kipshoarma meegenomen vanuit huis, dus mijn vriend hoefde maar kort te koken.

De volgende dag gingen we naar Bernkastel-Kues. We moesten ons haasten om het rondrittreintje van 10 uur te halen. Dit lukte, maar de gehele trein en ook de rondrit van 11 uur waren gereserveerd voor groepen. Ons dochtertje was erg teleurgesteld. Mijn vriend haalde de rolstoel uit de auto en ondertussen bezochten ons dochtertje en ik de VVV voor een wandelroute. Zo bekeken we de mooie gebouwen en liepen we naar de waterval. Ons dochtertje was erg onder de indruk van de waterval. Hierna haalden we nog een ijsje en liepen we nog naar de overkant van de Moezel voor de laatste bezienswaardigheden. We reden weer richting Leiwen en maakten een tussenstop om de boodschappen te doen. Mijn vriend en dochtertje gingen ’s middags weer naar de binnenspeeltuin. Toen ons dochtertje ’s avonds in bed lag, ging mijn vriend het park verder verkennen. Hij had dichtbij ons huisje nog een speeltuin gezien en het uitzicht vanaf het uitzichtpunt aan het einde van het park was zeer de moeite waard.

Op zondags liepen we het rondje dat mijn vriend gisteravond gemaakt had. Het zonnetje scheen heerlijk en we bleven een tijdje in de speeltuin. Het uitzichtpunt was zeker erg mooi. We bleven niet zo lang, want we wilden om 11 uur gaan rodelen in Erbeskopf. We kwamen hier ook Sanne d’r vriendinnetje van gisteren tegen die ze in de binnenspeeltuin ontmoet had. Ik rodelde eerst met ons dochtertje naar beneden om het te proberen. Ze vond het erg leuk, dus kochten we nog 3 ritjes erij. Nadat ik 3 keer in de rij gestaan had waren mijn benen moe. We namen pauze bij mijn vriend op het terras en hierna ging hij nog twee keer voor ons in de rij staan, ideaal. We gingen steeds iets sneller naar beneden. Met rammelende buikjes reden we weer richting het vakantie. Na mijn middagdutje had ik nog geen fut om op te staan. Mijn vriend en dochtertje waren weer in de binnenspeeltuin. Ik vroeg mijn vriend of hij in de brasserie wilde eten en kon informeren wat er glutenvrij mogelijk was. Dit deed hij heel lief en ik kon pasta, steak of broodje hamburger eten. Om 17 uur was ik weer bij ze. In de brasserie koos ik voor de hamburger. Ik kreeg er zelfs twee broodjes bij. Gelukkig hielp ons dochtertje na haar pannenkoeken mij met de frites.

Maandagochtend ging ik met ons dochtertje met de auto naar het zwembad. Heen zou ik nog wel kunnen lopen, maar terug de berg weer op red ik niet. In het zwembad maakte ons dochtertje weer een vriendinnetje en zo zwommen we bijna drie uur. Na mijn middagdutje bleef ik weer bij het huisje. Zwemmen vind ik altijd erg leuk, maar kost mij wel veel energie.

Dinsdagochtend gingen we naar Trier. Hier reed ook een treintje en wij waren precies op tijd voor de rondrit. Mijn vriend en ik waren jaren geleden ook in Trier geweest, maar hadden toen alleen het centrum gezien. Nu kwamen we ook op mooie plekken daarbuiten. Na de rondrit liepen we naar de Grote Markt waar een straatartiest zeepbellen aan het maken was. Ons dochtertje vond dit prachtig. Even later voorzag de artiest alle kinderen van een ballon-zwaard en hiermee maakten ze de bellen kapot. Wat een fantastisch gezicht. We gingen lunchen bij Pizzeria da Franco. Ze gaven aan dat we wat langer op de glutenvrije pizza moesten wachten door de behandeling van het deeg. Toch kwam de pizza vrij snel en hij was echt heerlijk. Lekker luchtig en goed belegd. Ik kon maar de helft op en nam de rest mee voor het avondeten.

Woensdagochtend reden we naar Luxemburg. Mijn vriend zocht iets specifiek en zette ons dochtertje en mij af bij de vlindertuin Jardin des Papillons in Grevenmacher en ging zelf op zoek. Een uurtje later kwam hij ons weer ophalen. Wij hadden het erg leuk gehad. Er was een vlinder op mijn schoen komen zitten en twee vlinders op de jurk van ons dochtertje. Hierdoor vond ze het erg leuk. Na mijn middagdutje gingen we met z’n drietjes richting het terras. Wij zaten heerlijk met een biertje en wijntje in de zon, terwijl ons dochtertje speelde. Een ideale combinatie.

Donderdags bleven we op het park. ’s Morgens ging ik met de rolstoel met ons dochtertje naar het zwembad. Na mijn middagdutje ging ik met de rolstoel naar het terras, waar mijn vriend al aan het borrelen was met de ouders van de vriendin van ons dochtertje. Ik vond het moeilijk om met de rolstoel naar het terras te gaan, maar lopen lukte niet meer. Automatisch wordt er dan gesproken over mijn ziekte/beperking. Gelukkig was het maar even en werden er daarna nog veel andere onderwerpen besproken. ’s Avonds pakten we het grootste deel van onze spullen in, zodat we vrijdagochtend niet zoveel werk meer hadden en om 8.30 uur weer richting huis reden.

Wat hadden we een topweek gehad met veel  leuke dingen en ik heb genoten van de autoritten tussen de wijngaarden en gele koolzaadvelden. Naar deze regio wil ik nog wel een keertje terug. 

Landal ’t Loo

Simone

Om 14 uur reden we weg richting ’t Loo, waar we om 15.50 uur arriveerden. Mijn schoonzus en schoonmoeder waren er al eerder en hadden heel luxe onze bedden opgemaakt. We ruimden de auto uit, zodat mijn vriend de boodschappen kon ophalen. Ondertussen ruimde ik onze tassen uit. Een uurtje later waren we al gesetteld en na het avondeten gingen we met ons dochtertje marshmallows maken met het funteam.

Zaterdagochtend ging ik met ons dochtertje naar de workshop chocoladelolly maken. De workshop viel mij wat tegen, maar ons dochtertje vond het wel leuk. Met chocolade maakte we twee plakkaten in een doosje die ze versierde met mini smarties en vervolgens een stokje erin. Hierna ontdekten we de game-hal en het speeldorp. Na mijn middagdutje gingen we naar de schaatsbaan. Ons dochtertje vond het erg leuk, ondanks dat het een baan met kunststof platen was. Ik keek toe vanaf een bankje in de zon, terwijl mijn vriend met haar meeliep. Hierna ging ze ook nog buitenspelen. ’s Avonds gingen we eten bij De Boskabouter in Wezep. Daar was ook een leuke speeltuin, dus tot het eten er was, kon ons dochtertje nog lekker spelen.

Zondagochtend ging ik met ons dochtertje, zwager en neefje zwemmen. Mijn vriend was zo lief om toen we thuis waren lunch te maken en alle zwemspullen op te ruimen. Ik vind zwemmen erg leuk, maar daarna ben ik bekaf. Na mijn middagdutje gingen we nog een stuk wandelen. Ik ging in de rolstoel mee. We genoten van het zonnetje en eindigden bij de speeltuin. Hier dronken we een biertje en een wijntje, tot ik te koud werd. Mijn vriend en dochtertje bleven nog, maar zo konden mijn schoonmoeder en ik alvast opwarmen.

Maandagochtend ging ik weer zwemmen met ons dochtertje. Maandagmiddag wilde ons dochtertje een skelter huren, dus ging ik met de rolstoel met haar mee. Zo kon ik haar ook hele stukken duwen, want ze wilde graag een grote skelter, maar die trapt best zwaar. Hierna was er nog schminken in de plaza, dus dat wilde ze ook nog wel. De rij van eerder die middag was gelukkig weg en ze had nog maar één meisje voor zich. Zo kwam ze mooi geschminkt in ons huisje aan, waar de rest al aan het borrelen was. Na het avondeten gingen mijn dochtertje en ik weer naar het marshmallows roosteren. Deze keer was heel druk en moesten we in de rij staan. We deden één stok en gingen daarna weer terug naar het huisje.

Dinsdagochtend ging ik rond 10 uur met ons dochtertje en neefje naar de game hall. We vonden alle drie de airhochey erg leuk en speelden een tijdje. Hierna gingen we nog buiten spelen en vroegen we mijn neefje of hij wilde helpen met het vlot van de speelvijver. Dit wilde hij wel. Terwijl we richting het vlot liepen, voer een andere familie hem precies naar de overkant. Gelukkig wilde mijn neefje wel daarheen rennen en voer hij hem naar ons toe. Met z’n drietjes trokken we het vlot heen en weer. Toen was het tijd voor de vroege lunch en ik kon uitrusten. Mijn vriend ging met ons dochtertje slijm maken bij het entertainmentteam. Toen ik wakker was, liet ze het trots aan mij zien. ’s Middags ging ik met mijn dochtertje kijken naar mijn vriend en neefje die aan het voetballen waren. Ook wilden we bij de kinderboerderij naar de konijntjes kijken, maar die bleken er niet meer te zijn. Zo reden we met de rolstoel weer terug naar de plaza en speelde ons dochtertje in de binnenspeeltuin, totdat we met z’n allen bij de brasserie gingen eten. Ik had een heerlijke halve kip met frites en als toetje crème brûlée.

Woensdagochtend gingen we weer zwemmen en toevallig was het vriendinnetje van ons dochtertje er ook, die ze gisteren in de binnenspeeltuin ontmoet had. Ze wilden precies alles hetzelfde doen en zwommen zo leuk samen. Het vriendinnetje leerde ons dochtertje duiken vanaf de kant en een koprol onderwater maken. Wat was ze trots. Na het zwemmen lunchten we weer vroeg en ging ik mijn bed weer in. ’s Middags bleef ik heel lang liggen, want mijn energie was op. Gelukkig lukte het mij wel om met z’n allen te eten en te genieten van de rijsttafel die mijn zwager en vriend gemaakt hadden.

Donderdagochtend ging ik met mijn schoonmoeder en dochtertje naar Wezep. Mijn schoonmoeder kijkt altijd graag bij een kringloopwinkel, dus hier stopten we even. Daarna naar de kinderboerderij, maar deze viel erg tegen, dus waren we snel weer vertrokken. We deden nog wat boodschappen en gingen weer terug naar Landal. Na mijn middagdutje gingen mijn vriend en ik met ons dochtertje buitenspelen en nog eventjes naar de game hall.

Vrijdagochtend pakte ik de tas van ons dochtertje en mij in. Hierna ging ik met haar naar het zwembad, terwijl mijn
vriend de rest inpakte. In het zwembad was ook het vriendinnetje van ons dochtertje weer, dus zo was het nog een heerlijke laatste vakantie-ochtend. We lunchten in de auto en brachten ons dochtertje naar mijn ouders. Zo kon ik rustig slapen en mijn vriend de meeste spullen alvast opruimen, ideaal! Als dank voor het oppassen op onze cavia’s namen we mijn ouders mee uit eten naar de pizzeria. Een gezellige afsluiting van de vakantie.