Na vier dagen in Praag te zijn geweest was het heerlijk om weer bij mijn vriend en dochtertje te zijn. Alleen had mijn vriend een heftige variant van een kinderziekte, dus die kon weinig helpen. Op dit soort momenten is het erg pittig. Mijn schoonmoeder was gelukkig de eerste nacht gebleven, zodat ik rustig kon opstarten.
Ons dochtertje ging ook voor het eerst staan. Een geweldig moment, maar dit had wel het gevolg dat ze onrustig sliep. Na de eerste nacht die ik zelf deed, keek ik uit naar de vrijdag dat onze dochter op de opvang is, zodat ik bij kon komen. Mijn vriend doet namelijk altijd alle nachten, maar hij had zijn rust ook hard nodig nu hij ziek was. Ik vroeg gelijk of ons dochtertje nog een nachtje bij mijn ouders mocht gaan logeren. Dat kon gelukkig zaterdag op zondag, dus met dit in het vooruitzicht kon ik het weer aan. Dit blijven voor mij vaak de moeilijkste momenten: het inschakelen van ons vangnet, omdat ik het anders niet aankan.
