Blog

Ziek, beter, ziek

Simone

Woensdagochtend voelde ik mij eerst nog prima. Ik haalde groenten op de markt en een paar boodschappen bij de supermarkt. Aansluitend haalde ik ons nichtje op bij de metro en ging daar nog even de Jumbo in (bij de vorige supermarkt was de koeling kapot, dus ik had nog geen avondeten). In de Jumbo brak het zweet mij uit. Na de lunch mat ik met de oorthermometer 37.9. Dat verklaarde de warmte-aanval. Bij onze dochter in de klas waren veel kinderen ziek en afgelopen maandag had ik een half uur gelezen met een jongetje dat de hele tijd zat te hoesten en te snuiten. Misschien niet slim van mij om te helpen op school in de griepperiode. Mijn dochter en ik zouden ’s avonds met mijn ouders bij O’Pazzo gaan eten, maar toen ik hen belde om te zeggen dat ik verhoging had, besloten we het eten niet door te laten gaan.

De volgende dag was onze dochter ook ziek, dus mijn vriend werkte thuis om ons te helpen. Vrijdags was onze dochter weer koortsvrij en wilde ze graag naar school. Ik bracht haar met de auto en vroeg de juf ons te bellen als het toch niet ging. De BSO voor ’s middags had ik afgezegd. Met mij ging het inmiddels een stuk beter. Ik had geen verhoging meer, maar had weinig energie.

Zaterdags ging ik met mijn schoonmoeder nog voor mijn verjaardag lunchen bij Floor’s in Leiden. Ze hadden een nieuwe lunchkaart, die ik wel wilde uitproberen. We begonnen met thee met chocoladetaart met caramel, gevolgd door een lunch met een broodje crispy chicken en een loaded croissant. Wat was dat smullen. Ik nam nog twee croissants mee voor thuis in de vriezer, want dit is de enige plek die echt lekkere glutenvrije croissants verkoopt.

Zondagmiddag ging ik met wat verhoging mijn bed weer in. Ik had nog steeds verhoging toen ik in 16 uur mijn bed uitkwam, maar besloot met een paracetamol toch naar het uitje met mijn zus te gaan. We gingen Mexicaans eten en daarna naar Bridget Jones: Mad about the Boy in Cinerama. Dat was beide echt weer genieten, maar inmiddels voelde ik mij wel wat minder. Thuis ging ik gelijk mijn bed in en de twee dagen erna zegde ik al mijn afspraken af, omdat ik echt geen fut had. De verhoging was dinsdag weer weg, maar zelfs onze dochter met de auto naar school brengen ging maar net.
Woensdag moest ik eigenlijk mijn Kesimpta prikken, maar dit stelde ik uit tot het moment dat ik mij echt weer goed/normaal voelde. Dit duurde helaas nog wel een tijdje.

Studiedag

Simone

Vandaag had onze dochter weer een studiedag. We werden om 9 uur door mijn vader opgehaald om naar de schaatsbaan te gaan. Het lukte mij om 30 minuten te schaatsen. Ik ging alvast van het ijs af, terwijl mijn vader en dochter nog een kwartiertje doorschaatsten tot de dweilpauze. Na de pauze ging ik nog 20 minuten mee het ijs op. Het was heerlijk en leuk om weer te schaatsen en fijn dat mijn vader ook mee was. Dan kan ik op mijn gemakje in de kantine zitten, wetende dat er iemand bij onze dochter is. Na het schaatsen had onze dochter ’s middags nog wel haar Prismaklas, omdat deze van meerdere scholen is. Ik bracht haar er naartoe en daarna kroop ik mijn bed in om mijn lijf rust te geven. Mijn vriend was eerder uit zijn werk gekomen om haar op school op te halen en zo kon ik lang blijven liggen. Na schooltijd had onze dochter nog thuis pianoles (1x per 14 dagen) en ging ik nog met haar naar de kapper. Zo vloog de studiedag voorbij en hadden we alles mooi gecombineerd.

Roeien bij andere vereniging

Simone

Ik was uitgenodigd door één van de vrijwilligers om met zijn roeiploeg van roeivereniging De Maas een keertje mee te roeien op dinsdag. Ik was wat vroeg in het clubgebouw aanwezig. We gingen roeien met een vierpersoonsboot en een stuurman. Wat gaat dat hard in een C4 boot. We roeiden naar het de Zaagmolenkade en legden hier onze boot aan. We stapten uit en dronken koffie bij De Brunchclub. Dat was erg gezellig. Hierna roeiden we weer terug. Na de boot uit het water gehaald te hebben ging ik gauw naar huis, want het was al 12.30 uur en om 14.30 uur moest ik weer op het schoolplein staan. Thuis eerst nog lunchen en ik kroop daarna op de bank, want voor nog geen uurtje had ik geen zin om naar bed te gaan. Het was een hele leuke ervaring om bij een ‘normale’ roeivereniging te roeien en te weten dat ik daar prima mee kan roeien, mocht ik het bij Roeivalidatie niet meer naar mijn zin hebben.

Day after

Simone

De bounce van het weekend kwam pas op dinsdag, doordat ik maandag gewoon was gaan roeien en daardoor nog niet voldoende tot rust was gekomen. Ik hoefde dinsdag alleen de monteur van de Bommel te ontvangen die voor de tweede keer kwam voor onze eetkamerstoelen. Gelukkig werden ze dit keer gewoon omgeruild en hadden de nieuwe geen irritante kraak. Dit was echter al de zoveelste keer in de serie afspraken van een monteur van de Bommel voor onze eetkamerstoelen. De vorige 4 zaten nog in de garantie en omdat ze steeds kapot gingen, mochten we anderen uitkiezen en nu was ik ook niet tevreden over onze nieuwe keuze. Dat maakte mij best gespannen.

Hierna ging ik de cheesecake maken. Dit kostte best een hoop moeite, want ik moest 150 gr witte chocolade tot kleine stukjes snijden en daarna nog 5 pakjes monchou open maken. Allebei moelijk door de problemen met mijn fijne motoriek. Gelukkig lukte het wel allemaal en stond de taart ruim voor mijn middagdutje in de oven, zodat ik goed kon rusten en de tijd dat de taart in de oven stond een serie op Netflix keek. Toch had ik de hele dag een slecht humeur en moest ik mij overal toe zetten. Op zulke dagen is het dan al fijn als ik praktische zaken voor elkaar krijg.

Feest 40-46

Simone

Vrijdagochtend was ik al begonnen met het herinrichten van de keukenkastjes, zodat we een kastje hadden met alle glazen bij elkaar. Daar plakten we een poster op, zodat iedereen gebruik kon maken van de zelfbediening. Het roeien was binnen deze ochtend, dus sloeg ik het een keertje over. Ik haalde de statafels op bij een vriendin en de overburen. Zo had ik vandaag al een groot deel van alle voorbereidingen gedaan. Onze dochter kleurde de poster voor de koelkast ook nog in, zodat hij er gezellig uit zag.

Zaterdagochtend kwam mijn vader ons helpen met het opbouwen van de partytent van 6×3 meter op de oprit. Eerst verplaatsten we de trampoline Het pastte precies en ik hielp alleen met het eerste deel van het opbouwen. Nadat alle palen stonden, ging ik naar binnen om mijn energie te sparen. De tent zag er leuk uit en na de lunch ging ik tot 15.30 uur mijn bed in. De eerste dames waren er gelijk om 16 uur. Zo kon ik eerst even kletsen en mijn cadeautjes uitpakken. Hierna kwam de één na de ander binnen en stond ik veel te kletsen. Dit voelde ik al snel aan mijn benen, dus probeerde ook wat te gaan zitten. Het hele huis stond vol, omdat iedereen in het begin binnen bleef. Om 17.30 uur was de Pizzabus er nog niet, terwijl deze er om 17.15 uur zou zijn. Een beetje gestrest belde ik de eigenaar, maar gelukkig was de pizzabakker onderweg. Toen hij er eenmaal was, werden al snel de eerste pizza’s uitgeserveerd. Wat een succes was dit in combinatie met twee salades die een vriendin gemaakt had. Er ging nu ook een groep buiten staan, wat er voor zorgde dat het binnen wat minder luidruchtig was. Voordat ik het wist was het 20 uur en ging onze dochter met mijn zus mee naar mijn ouders, omdat ze daar ging logeren. Er werd een grapje gemaakt dat iedereen nu weg moest, maar ik gaf aan dat het niet meteen hoefde. Uiteindelijk gingen de meesten weg en bleven we met een klein groepje over dat hielp met het afbreken van de partytent en alle glazen in de keuken zette. Om 22.30 uur was ik zo moe dat ik naar boven ging. Ik had een topavond gehad en genoten van het feest. Helaas waren we vergeten om foto’s te maken. Ik kon alleen niet slapen door het harde geklets beneden, dus stuurde ik mijn vriend een appje of hij iedereen wilde wegsturen. Dit deed hij waarna we nog samen kletsten over de heerlijke avond.

De volgende ochtend bekeken we onze cadeaus. Ik had een nieuw hoesje voor mijn telefoon, opbergdoos diamantpainting, 2x rituals, high tea, orchidee, bakvorm met bakmixen en een uitje naar keuze gehad. Samen hadden we veel geld gekregen om een weekend naar de Efteling te gaan en verschillende cadeaukaarten. Wat waren we enorm verwend door iedereen. Natuurlijk hielp ik nog wel met het opruimen van de keuken, maar de rest deed mijn vriend. Erna haalde hij onze dochter op toen ik lag te rusten. Ik ging namelijk ’s middags nog met haar naar Shrek in Theater aan de Schie. Dit had ik van mijn vriend voor mijn verjaardag gehad en was ideaal om te genieten en toch rustig te blijven zitten. Het was een hele gave voorstelling met veel humor erin. Wat een topweekend!

Stress voor feestje

Simone

Nu ik 40 jaar word hadden mijn vriend en ik besloten onze verjaardagen samen te vieren om niet in 2 maanden tijd twee feestjes te vieren. Al snel kregen we veel enthousiaste reacties en werd de hoeveelheid vrienden veel groter dan verwacht. Zeker doordat we vragen om geen kinderen mee te nemen en veel het toch leuk vonden om samen te komen en hiervoor oppas regelen. Anderzijds nemen een aantal vrienden toch hun kinderen mee, omdat ze geen oppas hebben. Als je dan voor de ene een uitzondering maakt, is het moeilijk om tegen de ander wel ‘nee’ te zeggen. We hadden al een pizzabus geregeld, zodat we zelf geen eten hoeven te verzorgen, maar toch ontstond er bij mij een soort van paniek. Meer dan 50 gasten en dit terwijl ik even in een wat mindere periode zit qua energie. Ik besprak dit met mijn vriend en hij stelde me wel gerust dat het allemaal wel goed zou komen. Toch besloten we voor mij het feestje wat in te korten ipv van 16 tot 21 uur naar 16-20 uur, omdat ik ’s avonds weinig energie heb. Verder neemt mijn vriend veel voorbereiding op zich, wat ook enorm helpt. Ik ga proberen de stress los te laten, maar heb mij wel gerealiseerd dat grote groepen in combinatie met extreme vermoeidheid niet samen gaan helaas. Dat is best een pijnlijke conclusie en zorgt voor wat waterlanders.

Vergeetachtigheid

Simone

Ik slaap weer even slecht en merk meteen dat ik mijn scherpte verlies, zeker afgelopen maandag. Op maandagochtend hoor ik te lezen met twee kinderen uit de klas van onze dochter. Ik had onze dochter nog net op tijd op school gebracht en had nog even kort gekletst met de IB-er over de cito-toetsen die deze week afgenomen waren. Daarna was ik boodschappen gaan doen en bij het afrekenen zag ik de afspraakherinnering op mijn telefoon. Wat schaamde ik mij dat ik de afspraak vergeten was. Ik stuurde direct de juf een berichtje dat ik nog direct kon komen of de volgende ochtend ook tijd had. Later op de ochtend kreeg ik een berichtje terug dat de volgende ochtend ook prima was, dus voelde ik mij wat minder schuldig.

’s Avonds ging ik nog een keertje in de fout. Mijn vriend was werken en na het avondeten was ik druk met opruimen. Ik pootte eindelijk het plantje over, waar het hele weekend de zak potgrond al voor op het aanrecht had gestaan. Bij het op bed leggen van onze dochter vouwde ik de droger was nog op en maakte het bed op. Plots hoorde ik een sleutel in het slot en wist ik dat het mijn moeder was die kwam oppassen, omdat ik om 20 uur nog een afspraak op school had met mijn werkgroep. Zo stom, want als ik daar eerder aan gedacht had, had ik op die momenten mijn rust beter kunnen pakken. Nu ging ik erg vermoeid naar de afspraak toe, die ook nog eens tot 21.30 uur duurde. Ik had wel gelijk in de werkgroep aangegeven dat deze eindtijd voor mij te laat was, dus de volgende keer spreken we een uur eerder af. Hopelijk is de vergeetachtigheid snel minder, want op deze wijze verdeel in mijn energie slecht over de dag.

Voorstelling Speelgoed

Simone

Toen ik voor september kaartjes had geboekt voor de Waanzinnige Boomhut voorstelling van Meneer Monster had ik ook gelijk kaartjes gekocht voor hun voorstelling Speelgoed in theater De Stoep in Spijkenisse. Bij het begin van de voorstelling liepen de speelgoedsoldaten bij ons tussen de stoelen door. Onze dochter vond dit best spannend, dus vertelde ik dat de mensen die de soldaten speelden ons graag even van dichtbij wilden zien. Ze pakten zelfs een stukje manderijn van onze dochter en bij anderen weer een snoepje. Het was een hele leuke voorstelling, ook voor mij als ouder. Ik kocht die middag nog kaartjes voor de musical Shrek voor volgende week. Met de Rotterdampas waren deze nu maar €20,- per suk. Bij het avondeten keken we de film van Shrek, zodat onze dochter ook wat meer wist over het verhaal. Ik had de film lang niet gezien, maar vond het heerlijk om deze weer te zien. Ik kijk al uit naar volgende week.

Eindelijk weer roeien

Simone

Maandagochtend lag er helaas nog steeds een laagje ijs, dus kon er niet buiten geroeid worden. Gelukkig konden we binnen oefenen in de bak. We konden met zijn vieren tegelijk in de bak, dus dat was erg leuk. 25 minuten was lang genoeg na zo’n tijd niet geroeid te hebben, maar het was heerlijk om weer te sporten.

Woensdag was er gevraagd of ik extra wilde komen roeien, omdat er opnames waren voor de ‘Meer dan Sport Award’. Ik had toegezegd om te komen. Het was nog even spannend of er geroeid kon worden vanwege de dichte mist, maar we konden toch het water op. Ik werd ingedeeld met een dame die ik nog kende van 5 jaar geleden, dus dat was wel leuk. Het was heerlijk om weer buiten te roeien. Ook kwam er ter sprake of we met Roeivalidatie mee wilden doen aan de NAR (Nationale tocht Aangepast Roeien) in Breda. Bij deze tocht moeten zelf de boten meegenomen worden en wordt er 8 of 16 km geroeid. Een dame van de woensdag en ik waren meteen enthousiast. Ik sprak af op de vrijdag en de maandag te lobbyen of er nog meer roeiers en vrijwilligers mee wilden. Op deze manier hebben we snel inzicht in de deelnemers en wat er geregeld moet worden.

Vrijdag ging het roeien ook door, ondanks dat het voor de stuurvrouw wel erg koud was. We roeiden weer heerlijk mijn vaste afstand naar de Irenebrug. In deze groep werd enthousiast gereageerd op mijn informatie over de NAR. 4 vrijwilligers en 4 deelnemers waren geïnteresseerd. Superleuk dat er zoveel enthousiasme was en dat ik deze week toch nog twee keer buiten geroeid had.

Alles loopt anders

Simone

Ondanks dat onze dochter weer naar school was, had ik deze week officieel nog pauze van het roeien. Ik was het daar niet mee eens, want twee weken geen roeien is voor mij echt lang. Daarom had ik vrijwilligers gevraagd of ze toch met mij wilden roeien en dan bij hun eigen vereniging. Zo zou ik op maandag gaan roeien bij De Maes en op vrijdag bij Rijnmond. Zondag gaven ze voor maandag al windkracht 5 op en dan mag er niet geroeid worden. We besloten de volgende ochtend nog te kijken of de wind minder werd, maar dit was niet het geval, dus helaas. Ik had geen zin om thuis te blijven, dus besloot ik naar Cinerama naar de film Babygirl te gaan. Ik was er erg benieuwd naar, maar ik vond hem wat tegenvallen. Toch had ik wel genoten van er even uit te zijn. ’s Middags kreeg ik een appje van mijn schoonheidsspecialiste dat ze onze afspraak van de volgende dag moest verplaatsen vanwege ziekte. Ik appte een vriendin of zij tijd had om bij te kletsen en ze kon. Zo had ik toch een nieuw uitje. Helaas kreeg zij ’s avonds koorts en ging ook deze afspraak niet door.

Vrijdagochtend om 6.30 uur had ik op het stoplicht gekeken bij de roeivereniging. Hij stond op groen, dus dat was positief. Om 9 uur kreeg ik een appje van een vrijwilliger dat het wel erg glad was en of we wel gingen roeien. Ik keek nogmaals op het stoplicht en deze bleek op rood te staan. Dan mag er niet geroeid worden, dus ook deze afspraak ging niet door. Ik belde mijn moeder en vroeg of ze misschien zin had om met mij naar Zoetermeer te gaan om te shoppen. Dit wilde ze wel. Ik besloot mijn rolstoel mee te nemen, want ik had ’s morgens al wat boodschappen gedaan. Ik krijg mijn rolstoel niet alleen in de auto, dus vroeg ik de buurman of hij wilde helpen. Mijn moeder was op zoek naar een nieuw horloge. Bij de tweede juwelier zag ik een leuke armband met een magneetsluiting. Hij viel alleen met 19 cm erg lang, dus ik moest hier nog even over nadenken, want volgens de verkoopster was hij alleen in deze maat verkrijgbaar. We kochten wat kaarten en kleurboeken bij de boekhandel, allebei een trui bij het Jeanscentre, ik een blouse van Tom Tailor in het oude pand van Esprit en paste een leuke rok bij The Stone. Deze was er helaas niet in de juiste maat, maar kon nog wel besteld worden. Zo waren we heel goed geslaagd voor een spontane shopochtend. We gingen nog gezellig lunchen bij Daan, waar ik koos voor glutenvrije poffertjes en ook nog taart meenam voor thuis. In het restaurant zocht ik de Ixxi armband online op waar ik over twijfelde. Hij bleek toch ook smaller verkrijgbaar te zijn en nu mooi in de aanbieding, dus bestelde ik hem online. Als afsluiter keek ik bij Douglas nog voor OPI nagellak. Bij het afrekenen bleken deze 50% korting te zijn, dus koos ik nog een tweede kleur. Ik was superblij met alle aankopen. En dat voor een niet geplande shopochtend.

’s Avonds had ik nog een eetafspraak met een vriendin bij De Beren in Capelle. Ook dit was weer mega gezellig en we kletsen heerlijk bij. Om 20.30 werd ik moe en besloten we richting huis te gaan. Thuis vertelde ik nog kort over mijn avond en daarna was het echt bedtijd.