Vanmorgen kreeg ik van de coördinator de bedragen geappt die we hadden opgehaald tijdens de collecteweek.

Met vier dagen collecteren hadden we contant 841,37 opgehaald en door het scannen van de qr code (voor de mensen die geen kleingeld in huis hadden) €288,08. Tel hier nog €1200,- bij op van mijn digitale collectebus en we komen totaal op €2329,45

Wat een super hoog bedrag hebben we opgehaald. Iedereen die gedoneerd heeft en geholpen heeft met collecteren, onwijs bedankt!

Het was lang geleden dat ik mij zo moe voelde. De afgelopen week had ik willen bijkomen van de (voor mij) late avonden van de collecteweek. Meestal ging ik pas rond 22 uur naar bed. Nu was ons dochtertje woensdag op donderdagnacht ook aan het spoken geweest en op vrijdag kon ze niet naar de opvang doordat ze koorts had. Vrijdag op zaterdagnacht werd ze spugend wakker en heeft ze daarna bij mij in bed geslapen. Zaterdag begon ik nog aardig aan de dag, maar om 10 uur stortte ik al in. Ik kroop mijn bed in en kwam er 5 uur later pas uit. Zondag ging het met mij weer iets beter, maar ons dochtertje was ook nu weer wakker geweest. Hopelijk is ze snel weer beter, zodat we weer hele nachten kunnen slapen

In de week voorafgaande aan de collecteweek schreef ik met behulp van mijn vriend, net als vorig jaar, een stuk voor de Heraut (lokale krant). Ik kreeg leuke appjes van mensen die mij in de krant hadden zien staan. Ook maakte ik een schema met vrienden en familie voor het collecteren, zodat we 3 avonden met 2 personen liepen en 1 avond zelfs met zijn drieën. Mijn digitale collectebus werd ook van een nieuwe tekst voorzien en deze promootte ik vanaf maandag op Facebook en persoonlijk via appjes. https://digicollect.nationaalmsfonds.nl/simone-dr-schepper

Ook anderen deelden mijn collectebus weer, waardoor er al snel weer een heel hoog bedrag op de teller stond.

Op maandag- en dinsdagavond heb ik zelf gecollecteerd vanuit de rolstoel. In het begin voel ik me altijd erg bekeken, maar na een tijdje heb ik daar een stuk minder last van. Op woensdagavond haalde mijn vriend ons dochtertje op na het avondeten en begon ik alvast met een uurtje collecteren. Hierna namen mijn vriend en een vriend het over en donderdag collecteerden mijn vriend en en vriendin van ons. Ons dochtertje wilde ook weer helpen, dus zo hielp iedereen mee. Na het collecteren praatten we altijd nog even na, dus ik lag elke avond pas na 22 uur op bed. Ruim een uur later dan normaal voor mij is.

In het weekend leverden vier andere collectanten hun collectebus ook bij mij in, zodat ik die terug kon brengen naar de coördinator die gaat tellen. Ik ben erg benieuwd naar ons opgehaalde bedrag.

Al jaren heb ik last van oververhitting ’s morgens na het opstaan door de aaneenschakeling van opstaan, douchen en ontbijten. Tijdens het ontbijt zit is regelmatig in mijn bh, omdat ik het zo heet heb. De laatste paar weken krijg ik ook zo’n opvlieger tijdens het avondeten. Het duurt vaak maar een half uurtje, maar irritant is het wel. Afgelopen week had ik het ook in een restaurant. Ik zei dit tegen mijn vriendin en ze zei: je ziet er ook wat verhit uit. Vreselijk vind ik dit. Hopelijk trekt het weer weg.

Op vakantie kreeg ik een telefoontje van mijn contactpersoon bij de bibliotheek. Ik had daar aangegeven dat ik ’s morgens op mijn best ben en dat de gesprekken van de voorleesexpress tot nu toe na schooltijd waren. Er was een vacature voor de intakegesprekken van het taalhuis in de bibliotheek op de dinsdagochtend van 10-12 uur om de week. Ik wilde hier even over nadenken, maar ik besloot het te gaan doen per 1 september als ons dochtertje naar school is. Ik vind het werk bij de voorleesexpress erg leuk, dus wie weet deze gesprekken voeren ook.

Eindelijk was het weer zover. Het roeien werd weer opgepakt. Sinds maart 2020 had ik maar twee keer geroeid, dus ‘echt’ geleerd had ik het nog niet. Han was mijn instructeur en ik vroeg hem of hij de komende weken mijn instructeur wilde zijn. Dit wilde hij wel en we gingen eerst op het roeiapparaat, omdat hij eerst wilde dat mijn techniek goed was, voordat we de waterbak in gingen. Het ging best snel goed en we vervolgden de les in de waterbak. Hierin is het roeien best zwaar. Ik kreeg veel tips om met de juiste houding te roeien. Han gaf op een fijne manier les. Aan het einde oefenden we nog op het draaien van een kwartslag van de riemen, maar dat vond ik best ingewikkeld. Han was erg tevreden over mijn voortgang en volgende week gaan we buiten roeien.

Wat is zo’n huisje leegruimen altijd veel werk. Vooral de bedden afhalen en dan het huisje veegschoon achterlaten. Gelukkig is mijn vriend altijd een kei in de auto inpakken en hoef ik daar niets aan te doen. Terwijl mijn vriend wachtte op de eindcontrole, ging ik alvast met ons dochtertje naar mijn vriendin in wiens huisje we vorig jaar in Zoutelande waren. Ons dochtertje vond het heerlijk om daar weer in de tuin te spelen en zo konden wij gezellig bijkletsen. Zo maakten we er een hele leuke ochtend van. Toen het lunchtijd werd, stapten wij in onze auto en zo was onze heerlijke vakantie weer ten einde.

Na mijn middagdutje bedacht ik, dat ik op het strand een foto met mijn dochtertje van onze achterkant wilde maken. Ik zou deze graag gebruiken voor mijn website, nu zij zo’n belangrijke rol heeft in mijn leven en ik ook regelmatig over haar schrijf. Mijn vriend, dochtertje en mijn ouders waren al naar het strand gegaan, terwijl ik nog een dutje deed. Mijn vriend appte of hij me op kon halen, maar in eerste instantie twijfelde ik, omdat ik eergistermiddag niet lekker geworden was op het strand. Ik besloot het toch te doen, omdat het onze laatste vakantiedag was en mijn vriend aangaf dat het niet zo warm was.

Op het strand vertelde ik mijn vriend mijn idee voor de website en hij wilde de foto direct maken. Alleen dacht ons dochtertje daar anders over. Ze keek alle kanten op en wilde geen handje geven. Even later vroeg ze of ze een ijsje mocht. Ik greep deze kans direct en zei dat het mocht nadat ze een goede foto met mij gemaakt had.

’s Avonds probeerde ik de foto op mijn website te plaatsen, maar ik kreeg hem niet op de goede plaats. Daarna stond het welkoms-tekstblok precies op de foto en ook de menubalk wilde ik van groen naar blauw. Mijn zwager is erg handig met WordPress en hij hielp mij direct na een appje. Na wat heen en weer appen werden we het eens over de opmaak en de welkomstekst. Heel gaaf en ben er erg blij mee! Binnenkort ga ik de tekst van de pagina: “Wie ben ik” ook bijwerken.

We vertrokken direct na mijn vroege middagdutje om 13.45 uur. Toch kwamen we al in de file terecht, maar dit leverde maar 15 min vertraging op. We haalden de sleutel van de villa op en hierna kon het inruimen beginnen. Ons dochtertje keek filmpjes op de ipad, zodat wij onze handen vrij hadden. Mijn vriend ging de bestelde boodschappen nog ophalen. We waren aardig gesetteld voor het avondeten en aten wraps in ons huisje. Toen ons dochtertje op bed lag, maakten we plannen voor de volgende dag. Het zou wat minder weer worden, dus ik koos voor Mini Mundi.

Voor Mini Mundi konden we geen kaarten reserveren, maar ik had bij reviews gelezen dat deze ook aan de kassa verkocht werden. Helaas bleek het vol te zijn, toen we bij de kassa stonden. Tijd voor een nieuw plan. We gingen naar Speelpaleis Bambini in Vlissingen. Bij het 0-3 gedeelte was ons dochtertje snel uitgekeken. Op naar het echte klimwerk. Helaas mocht je vanwege Corona niet meeklimmen, want ons dochtertje wilde niet alleen. Ik ging een klein stukje mee om haar aan te moedigen. Er waren twee lieve meisjes met wie ze mee mocht klimmen, want ik werd al snel weggestuurd. Zo had ze veel plezier, al kwam ze regelmatig bij ons langs, want ze vond het spannend. Na de lunch met patat, was het tijd om naar het huisje te gaan en een dutje te doen.

Zondagochtend werden we wakker met een strakblauwe lucht en zon. We gingen al vroeg naar het strand. Heerlijk om daar weer te zijn. We konden al snel een laagje kleding uittrekken, zodat we in onze badkleding zaten. Ons dochtertje wilde steeds een stukje de zee inlopen. Ik vond de zee nog erg koud, maar zij vond het heerlijk. Mijn vriend speelde met haar, terwijl ik vanaf de handdoek toekeek. Da’s echt genieten. Toen het lunchtijd werd, gingen we weer terug naar het huisje. ’s Avonds gingen we uit eten bij de Strandzot. Ik had vooraf een glutenvrije hamburger geregeld en het was weer smullen.

Maandagochtend was het weer strandweer en gingen we weer naar hetzelfde plekje op het strand. Ook nu was het warm genoeg voor badkleding, terwijl het maar 18 graden was. De zon deed goed z’n best. Wat was het genieten. ’s Avonds gingen we een glutenvrije pannenkoek eten bij Pannen en Koeken in Westkapelle. Mijn vriend had heerlijke spareribs. Als toetje kozen we voor snoepjes, die daar verkocht werden uit ouderwetse wekpotten.

Op dinsdag kwamen mijn ouders op visite en ze bleven logeren. Na mijn middagdutje gingen we naar het strand, maar ik werd niet lekker. Ik had last van de warmte en was misselijk. De rest besloot voor mij dat we terug gingen. Ik vond dit erg fijn en kroop gelijk mijn bed in. De misselijkheid zakte wat, maar fit was ik nog niet. Toch gingen we naar de Strandzot uit eten, want ik had daar twee glutenvrije varkenshaasjes gereserveerd en die hadden ze speciaal voor ons ingekocht. Het eten smaakte goed, want ondanks dat ik misselijk was had ik wel trek. In het huisje en ook ’s nachts bleven mijn darmen onrustig. Gelukkig sliep ik best aardig.

Op woensdag voelde ik mij nog steeds niet top, dus bleef ik met mijn moeder bij het huisje terwijl de rest naar het strand ging. Mijn vriend vrolijkte mij op met leuke foto’s van hun bouwwerken.

Donderdagochtend voelde ik mij beter en deden we poging twee om naar Mini Mundi te gaan. Nu hadden we braaf vooraf de kaarten gereserveerd. Het was erg rustig en ik ging een medewerker zoeken, zodat ons dochtertje in de attracties kon, zoals het treintje en de ronddraaiende auto’s. We lunchten daar ook nog. Ik had een glutenvrije tosti en mijn vader de pofferjes. Erg fijn dat ze bij parken tegenwoordig ook glutenvrij eten op de kaart hebben staan. Ondertussen klaarde het weer ook op en liet de zon zich weer zien. Op de terugweg kwamen we in de zeedamp terecht. Gelukkig trok deze weg toen ik lag te slapen, zodat de rest naar het strand kon. Toen ik wakker was, kwam mijn vriend mij ook ophalen, zodat ik ook mee kon genieten. Helaas kwam de zeedamp weer terug, dus gingen we weer naar het huisje terug. Na het avondeten gingen mijn ouders naar huis en begonnen wij met inpakken.

Ik had twee weken achter elkaar op dinsdag een eerste gesprek met de gezinnen en de voorlezers. Ik was erbij om de voorlezer te introduceren en de ouders de “regels” te vertellen. De eerste sessie was online en we maakten in het Engels kennis met de moeder. Bij het tweede gezin was de kennismaking thuis. Toch bijzonder om een gezin met een andere cultuur te ontmoeten. De moeder sprak een beetje Nedelands en Engels. Zo mooi om te zien dat de kinderen al Nederlands begrijpen en ook spreken. Ik werd na deze ontmoeting veel enthousiaster over mijn vrijwilligerswerk.