Het moment waarop ik altijd mijn blogs schrijf is ’s morgens vroeg, als ik eerder wakker ben dan ons dochtertje. Mijn hoofd is dan nog vrij van gedachtes en dan is het ontspannend om te schrijven. Natuurlijk moet ik mij er soms ook wel toe zetten. Vooral als ik één of twee weken niet geschreven heb, terwijl ik in die tijd wel goede onderwerpen had. Deze blog schrijf ik ’s morgens om zes uur, terwijl ik om vijf uur al wakker was. Slapen lukt niet meer.

Mijn vriend was nog steeds goed ziek en mijn energielevel kelderde. Tijd om te vragen of iemand ons kon helpen. Mijn schoonmoeder kon ’s middags gelukkig. Ons dochtertje was erg moe en lag om 11 uur alweer op bed. Zo fijn om te weten dat mijn schoonmoeder ’s middags kwam, want ik verwachtte dat ons dochtertje wakker zou worden op het moment dat ik zou willen slapen. Natuurlijk was ik om 11 uur ook gelijk in bed gedoken, maar slapen lukte me niet. Om 13 uur werd ons dochtertje wakker en om 14 uur was mijn schoonmoeder er. Ik probeerde gelijk nog een uurtje te slapen, want ik wilde ’s middags nog naar een verjaardag.

Mijn vriend had voorgesteld dat ik daar alleen heen ging, zodat het niet zoveel energie kostte. Hierin had hij gelijk en ik kwam vrolijk weer thuis. Mijn vriend had eten gekookt en mijn schoonmoeder had heerlijk gespeeld met ons dochtertje. Na het eten ging ik rusten, totdat het tijd was ons dochtertje op bed te leggen. De zondag was op deze manier ook weer gelukt.

Gisteren twijfelde ik nog of ons dochtertje fit genoeg wakker zou worden om op pad te gaan, maar vanmorgen was ze erg vrolijk. Ik belde mijn vader om af te spreken. Het eerste ritje met de stoomtrein was om 10.35 uur, dus deze wilde ik graag mee. Vanaf het parkeerterrein werden we met een pendelbus naar de ingang van de loods gebracht. Dit was fijn, want het was best een stukje lopen. Binnen stonden een aantal kraampjes en reden er minitreinen rond. Ons dochtertje keek haar ogen uit en ook ik vond het leuk om te zien. Mijn vader was er al eerder geweest en vertelde erover.

Buiten stonden drie locomotieven en een stoombluskar. Ons dochtertje vond het wel spannend en wilde getild worden. Ik kan dit maar eventjes, dus gaf haar aan mijn vader. We zochten een plek in de stoomtrein naar Gouda. Heel leuk om alle reacties op de trein te zien van mensen die op de stations op de ‘gewone’ trein stonden te wachten. Terug in Rotterdam merkte ik dat ons dochtertje moe werd. We dronken nog wat en gingen met de pendelbus weer terug naar de auto. Mijn vader ging naast ons dochtertje in de auto zitten om haar wakker te houden, want als ze maar eventjes slaapt, wil ze ’s middags niet meer slapen en ik had mijn rust ook hard nodig. Mijn vriend was sinds gistermiddag ziek, dus moest ik nu alleen ons dochtertje bezig houden en verzorgen. Dit lukt mij altijd maar net.

Eigenlijk was het morgen pas zover, maar ons dochtertje logeerde vanavond bij oma en morgenavond is mijn vriend naar Feyenoord. Daarom vierden we het vandaag. Mijn vriend was mooi op tijd thuis uit zijn werk. We reden naar de Randstadrailhalte en stapten uit bij station Beurs in Rotterdam. We gingen eerst even naar de Mediamarkt, want mijn e-reader was gisteren overleden en ik houd hem graag vast met één hand en blader met een knopje. Ik koos voor de Pocketbook 4.

Het was nog naar een klein stukje lopen naar Bazar, waar we om vijf uur aan een drankje zaten met brood en lekkere smeersels. Hierna nog een hoofdgerecht en ruimte voor een toetje was er niet meer. Ik stelde voor om terug te lopen naar het Centraal station. Dit bleek een slecht voorstel te zijn, want het begon al gauw te regenen. Gelukkig konden we redelijk droog lopen onder bomen en overkappingen. Thuis aangekomen keken we nog een aflevering van Sorjonen op Netflix.

Ik vergeet nog te schrijven over mijn cadeautje. Ik wilde graag een nieuwe ketting met hangertje. Praktisch als ik ben had ik hem zelf uitgezocht bij de juwelier, want ik houd niet van verrast worden.

Vandaag vierden we de verjaardag van ons dochtertje in twee delen. We hadden het zo gepland, dat de groepen gelijk verdeeld waren. s’ Morgens wat meer de kids van onze zussen en broertje en ’s middags de oma’s, tantes, oom en vrienden met kids. Iedereen kwam op hetzelfde moment binnen. Mijn vriend gaf iedereen een drankje en taart, terwijl ik ons dochtertje hielp met de cadeaus openmaken en natuurlijk foto’s ervan nam. De drie kids wilden alledrie tegelijk spelen met de kassa die ons dochtertje net gekregen had, dus die mochten om de beurt. Hierdoor volgde ik de gesprekken met een half oor. Toch was het erg gezellig en vlogen de twee uurtjes voorbij. Na een lichte lunch snel naar bed om ook weer energie te hebben voor de middaggroep.

Mijn vriend had alles opgeruimd in de tussentijd en haalde zijn moeder en mijn oma op. De visite was er al een half uur voordat ons dochtertje wakker werd. Hierna ging ze heel goed zelf spelen en kon ik ook meer kletsen en helpen met drinken inschenken. Ik was bang geweest of ik wel voldoende energie had voor de middag, maar dat was niet nodig geweest. Het ging allemaal goed en ik stortte pas in tijdens het avondeten. Toch ruimde ik wel op, toen mijn vriend zijn moeder en mijn oma weer naar huis bracht. Het lukt mij niet om alles te laten staan tot mijn vriend weer thuis was of tot de volgende dag.

We werden om 11 uur op de Suezkade in Den Haag verwacht. ’s Morgens kwam er een appje, dat degene die ook afscheid nam van de apotheek ziek was. Wat vervelend om ziek te zijn op je eigen afscheid. Nu gingen de lieve woorden van mijn apotheker over mij. Ze had ook nog cadeautjes gekocht. Een toepasselijk kleimasker, een grote pil als douche gel en een travelo om je eigen parfum makkelijk mee te kunnen nemen. Ik gaf de bonbonlolly’s die ik bij ‘O la la’ voor iedereen gekocht had.

Hierna was het tijd om te beginnen. We leerden hoe we de klei rustig moesten maken, maar gelukkig hoefden we dit niet zelf te doen. Het was best moeilijk. Het maken van een potje was iets makkelijker, alleen bij de wanden dunner maken, werd er gerekend op het gevoel in je vingers, dus dat was voor mij erg lastig. De begeleidster hielp mij hier de eerste keer bij. We kozen twee potjes om te beschilderen. Ik was best onzeker want ik had iets moois gemaakt, wat ik kon verpesten door het lelijk te verven. Het ene potje beschilderde ik met groen en het schaaltje met blauw. Op de foto lijkt het pastel, maar mijn creaties moeten nog gebakken en geglazuurd worden. Over twee weken zien we het eindresultaat.

Vanmorgen was ik met mijn zus in Zoetermeer wezen shoppen. Ik had nog wat kleine dingetjes voor ons dochtertje nodig en zij moest kleding ruilen, die we voor haar zoontje gekocht hadden. Ik was lopend, maar na vijf winkels moest ik echt gaan zitten. We aten een lekkere bagel bij Bagels and Beans. Ik was hier heel lang niet geweest. Van de glutenvrije bagel was het recept veranderd, want hij was nu lekker zacht. Voorheen vond ik hem moeilijk te snijden.

Ik had weer voldoende energie opgedaan om naar nog wat andere winkels te gaan, maar daar vond ik niets. Nog even mijn bril recht laten zetten bij de Eye Wish en toen was het de hoogste tijd om naar huis te gaan. Thuis was ik gelijk in bed gaan liggen en in slaap gevallen. Ik werd maar moeilijk wakker en was emotioneel van vermoeidheid. Ik gaf dit aan bij mijn vriend. Hij vroeg of ik het leuk vond om uit eten te gaan. Hier moest ik over nadenken, maar naar Woodstone wilde ik wel. Hier is het vaak vrij rustig. Ons dochtertje speelde super lief met haar puzzels en at goed. Hierdoor was het heerlijk ontspannen en werd ik weer ‘normaal’. Natuurlijk nog wel moe, maar ik heb genoten van mijn vriend, dochtertje en de pizza.

Ik heb al maanden geregeld rugpijn. Mijn rug is recent nog gekraakt door de osteopaat en daarna losgemaakt met een shiatsu massage en 2x door de fysiotherapeut. Helaas blijft de pijn best storend, vooral met slapen word ik er wakker van. Mijn fysiotherapeut benoemde dat ik geen blokkades in mijn rug heb, maar dat er veel spanning op staat. Ditzelfde geldt voor mijn benen en mijn linker voetzool.

Vroeger liet ik mij hiervoor behandelen in Amsterdam, maar die therapeut werkt nog een beperkt aantal uur per week. Ook is Amsterdam net te ver om alleen naar toe te gaan. Nu ben ik afgelopen vrijdag met een nieuwe therapeut in aanraking gekomen via een Qi-gong les op de locatie waar ik fitness. Nu geeft hij ook energetische massages en acupunctuur, dus ik benaderde hem voor mijn vraagstuk. Hij verwacht wel wat voor mij te kunnen betekenen, dus ik heb as maandag een afspraak. Ik hoop dat het helpt, want anders moet ik toch een afspraak in Amsterdam maken.

Na de rondvaart wandelden we het laatste deel van de stadswandeling. We wilden bij een creperie eten, omdat we gelezen hadden dat ze glutenvrije crepes hadden. Helaas bleken deze glutenarm (meel van een molen waar ook tarwebevattende granen gemaald worden) te zijn, waardoor we het niet aan durfden. Vlakbij was een frietzaak waar we wel konden eten. Met een volle buik namen we afscheid van het centrum van Alkmaar en deden we nog een dutje in het huisje. Hierna bedankten we de gastvrouw voor het mooie huisje en haar flexibiliteit. Het was weer tijd om naar huis te gaan.

Ik had erg slecht geslapen. Ik had van 4 tot 6.30 uur wakker gelegen, maar was hierna gelukkig nog een uurtje in slaap gevallen. We hadden spullen voor ons ontbijt meegenomen, dus we kwamen rustig op gang. Na ons kwamen er geen gasten, waardoor we de hele dag het huisje nog tot onze beschikking hadden. Om 11 uur was de eerste rondvaart weer in Alkmaar en deze wilden we graag doen. Het was erg mooi om alles vanaf het water te zien, al moesten we vaak bukken door de vele bruggetjes. Langzaam werd het warmer en kon de jas weer uit.

Mijn zus en ik vertrokken om 9 uur al richting Alkmaar. Het was iets meer dan een uurtje rijden. We vonden een invalideparkeerplaats waar we 3 uur gratis konden parkeren. Met de rolstoel erbij gingen we naar het restaurant de Koffiemolen waar ze glutenvrije taart serveerden. Helaas bleek dit alleen bananenbrood te zijn. We probeerden er een stukje van. Zelfs ik, die banaan niet lekker vind, vond het lekker. We pakten hier een kaart om een stadswandeling te maken. Gelukkig is mijn zus erg goed in kaartlezen. We belandden al snel in de winkelstraat waar ik wilde kijken voor een paar schoenen en shirtjes. Mijn zus vond dit prima. Ze hoefde niet te shoppen, omdat ze zwanger is van de tweede en alles al heeft, behalve een winterjas. Ik slaagde voor drie shirts en de schoenen. Ik was er erg blij mee, zeker omdat ik niet op shoppen gerekend had.

We kwamen langs een restaurant waarvan we gelezen hadden dat we glutenvrij konden lunchen. Er kwam een mooi plekje vrij vooraan op het terras in de zon: heerlijk. We deelden onze gerechten, zodat we van alles wat hadden. Daarna gingen we terug naar de auto om naar onze B en B de Zes Wielen te gaan. Hier mochten we iets eerder inchecken, zodat we een middagdutje konden doen. We zetten de wekker om 16 uur en gingen daarna weer terug naar Alkmaar. We wandelden nog een deel van de stadswandeling, voordat we ons meldden bij Deli (Indonesisch restaurant). Mijn zus had nog weinig Indonesisch gegeten, dus bestelden we een rijsttafel, zodat ze veel kon proeven. Het was heerlijk, maar heel veel. Gelukkig konden we de rest meenemen en in ons huisje in de koelkast zetten.