Wat is het wennen als je na drie weken stilte weer in Bergschenhoek thuis bent. Dit begon gisteren al met de vliegtuigen van Rotterdam The Hague Airport (RTHA), maar vooral als je ’s morgens vroeg je raam open doet, hoor je heel zacht geruis van de N472 (50 km/uur weg) op 400 meter vanaf ons huis. Ik ben erg benieuwd hoeveel geluid daar straks nog bij komt van de A13/A16 verbinding die op 2km vanaf ons huis gebouwd wordt.
Wij wonen midden in een woonwijk, dus een deel van het geluid wordt gedempt. Toch neemt het geluid steeds toe. Toen wij 8 jaar geleden hier kwamen wonen, had RTHA een andere aanvliegroute en hadden wij veel minder last van geluidsoverlast. Nu kun je in de tuin niet eens praten als er een Boeing 737 overvliegt. Hiernaast wordt/is Lansingerland helemaal volgebouwd en zorgt dat voor meer verkeer.
Uitzicht vanuit slaapkamerraam
Ook ben ik veel gevoeliger geworden voor geluid. Ik registreer alles en ben een hele lichte slaper. Sinds mijn MS heb ik ook moeite met gesprekken als er muziek aanstaat en kan ik niet meer slapen met het raam open. Met iemand samen slapen lukt alleen nog met oordoppen.
Toch vinden wij verhuizen geen optie. Onze families en vrienden wonen allemaal hier en we vinden het fijn om in hun nabijheid te wonen. Dan maar extra genieten van de rust op onze vakantie-adressen.
Vrijdagochtend ging ik met mijn vader naar Emmen om glutenvrije kibbeling te eten. Deze werd tot 11 uur gebakken, dus we hadden een vroege lunch. Het was heel erg lekker; de kibbeling was lekker gekruid.
Zaterdagochtend gingen we met mijn ouders naar het boomkroonpad in Borger. Hier loop je op een brug tussen de bomen. Ik was hier tijdens mijn tienerjaren geweest. Toen liep je tussen de boomtoppen, maar nu 20 jaar verder, loop je tussen de bomen. Het pad is vrij kort, maar door de vele trappen was het voor mij een flinke klim en liep ik aan het einde te trillen en zwalken van vermoeidheid. Ik rustte even uit op een bankje voor we terugliepen naar mijn rolstoel. We reden terug naar het restaurant voor een drankje. Hierna liepen/reden we de kabouterroute door het bos. Ons dochtertje ging enthousiast op zoek naar de kabouter paaltjes. Nadat we het hele pad gelopen hadden, wilde ons dochtertje nog een keer. Ik bleef samen met mijn moeder in het zonnetje zitten, terwijl mijn vader meeliep met ons dochtertje. ’s Avonds gingen we voor de laatste keer eten bij de Steakerij. Het was weer heerlijk.
Zondagochtend gingen we om 10.45 uur mee met de stoomtrein van Stadskanaal naar Veendam. Mijn ouders waren ook mee. Hierna lunchten we in Stadskanaal.
’s Maandags had ik met de lunch met mijn voormalige schoonzus afgesproken bij Brownies en Downies in Emmen. Ik koos voor een clubsandwich kip en een smoothie. We hebben lekker bijgekletst en de tijd vloog voorbij. Ik heb ook verteld dat het ons laatste jaar in de buurt was, dus dat het even kon duren voor ik weer langs kon komen. ’s Middags ging ik met ons dochtertje bij mijn zus langs die ook in het park gearriveerd was. Ons dochtertje wilde zo graag met haar neefje en nichtje spelen, dus we spraken de volgende ochtend weer in de speeltuin af. Hier vermaakten de kids zich goed. We gingen bij ons huisje wat drinken en zo kwamen onze plannen voor het avondeten ter sprake. Ons dochtertje vroeg hen om mee te gaan pannenkoeken eten. Gelukkig kon de reservering nog aangepast worden.
Woensdagochtend gingen mijn dochtertje en ik bij de schaapskooi kijken, waarbij je kon zien hoe ze uit de schaapskooi over de straten van het dorp Exloo richting het veld liepen. Ik had alleen niet verwacht dat iedereen hen zou volgen en dat wilde ons dochtertje ook graag. Het was best een stuk lopen naar de hei, maar ik heb erg gelachen om ons dochtertje die probeerde om om de schapenkeutels heen te lopen. Bij de hei demonstreerde de herder hoe de hond de schapen goed bij elkaar houdt. De terugweg was best lastig. Ons dochtertje was moe, dus ik liet haar uitrusten, want ze moest echt zelf teruglopen. Ik liep ook al een beetje te zwalken en ze is voor mij te zwaar om stukken te dragen. Terug bij het huisje gingen we lekker buiten zitten en bijkomen. ’s Avonds kwamen mijn ouders en mijn zus met haar gezin bbq-en. Heel gezellig en leuk op onze laatste avond.
Donderdagochtend gingen mijn dochtertje en ik met mijn zus en neefje naar Drouwenerzand, terwijl mijn vriend alle spullen inpakte. Ik had voordat we weggingen mijn eigen spullen en de kleding van ons dochtertje ingepakt. Mijn vriend bracht ons weg en met de rolstoel reden we naar de entree rij. Deze ging best vlot en het avontuur kon beginnen. We gingen in de vliegende olifanten, treintje, achtbaan, draaimolen, zweefmolen, spookhuis, botsauto’s, bootjes, trampolines, oldtimers en we vermaakten ons heerlijk. Om 14.45 uur werden we weer opgehaald en reden we weer richting ons eigen huis. Na tweeënhalf uur waren we er. Precies op tijd voor het avondeten. Ik was erg moe, dus mijn deel van het uitpakken, moest wachten tot de volgende dag. Wat een heerlijke vakantie hebben we gehad, al hebben we het warme zonnetje wel gemist. We duimen voor een warme nazomer.
Op vrijdagmiddag kwam mijn schoonmoeder met de trein naar station Emmen. Mijn vriend en dochtertje haalden haar daar op tijdens mijn middagdutje. We gingen ’s avonds uit eten bij Robin Hood. Zo leuk om haar te zien genieten van het Bourgondische eten.
Zaterdagochtend gingen mijn vriend en ik samen shoppen in Emmen. We wilden eigenlijk een tour doen met een elektronische chopper, maar er werd zoveel regen voorspeld dat we kozen voor overdekt shoppen. Mijn vriend wilde wat nieuwe t-shirts en daar slaagden we snel voor. Ik kocht nog een zomerjurk en een sportshirt. ’s Avonds gingen we weer uit eten bij de Steakerij.
Zondagochtend gingen we naar het Smalspoormuseum in Erica. Mijn ouders gingen ook mee, dus zo waren we met allebei onze ouders op stap. Het was een klein museum, maar de rondrit in de smalspoortrein was erg leuk. De roofvogelshow die plaats zou vinden, werd vanwege de regen verschoven. Daarom gingen we eerst lunchen in Klazienaveen. In 2006 heb ik 2 maanden gewerkt in Klazienaveen, maar ik herkende maar weinig terug. Na de lunch gingen we nog even terug naar het museum, maar de roofvogelshow kon nog steeds niet doorgaan vanwege de regen. Ons dochtertje reed nog zelf in het kindertreintje rijden en haalde haar machinistendiploma.
Maandagochtend gingen we alsnog de E-chopper tocht van 3 uur doen. We startten om 9.30 uur. Het was heerlijk om door de bossen te rijden en door de velden. Ik viel nadat ik uitweek voor een wielrenner. Mijn kleding was nog heel, maar mijn vingertop, knie en elleboog bloedden. Een pijnlijke val waarvan ik eventjes moest bijkomen, maar daarna stapte ik weer op de chopper. Bij café Poolshoogte pauzeerden we met een theetje en kreeg ik pleisters voor mijn wonden. Hierna volgde het mooiste pad van de rondrit tussen de hei door en kwamen we na een tussenstop, bij de Bakker in Odoorn, aan bij het start- en eindpunt in Exloo. ’s Avonds installeerden we de bbq en staken we de buitenkachel aan. Zo was het met een vest aan lekker om buiten te zitten. Wat een groot contrast qua weer in vergelijking met onze twee eerdere jaren in Exloo. Dan hadden we dagen dat de temperatuur boven de 30 graden was. Nu bleef de temperatuur steeds rond de 20 graden hangen en viel er regelmatig een bui.
Dinsdag hadden we een relaxed dagje rond het huis en in de speeltuin. We gingen ’s avonds weer uit eten bij de Strohoed met mijn ouders. Ik wilde hen kennis laten maken met de lekkere pannenkoek die ik vorige week gegeten had.
Op woensdagmiddag gingen we langs bij een oud collega van mij die in Hoogeveen woont. Zo leuk om haar na lange tijd (minstens 4 jaar) weer te zien en te spreken. Ze had bij de bakker heerlijke glutenvrije mergpijpjes en petit fours gehaald. Het was een gezellige middag.
Donderdagochtend gingen we naar Kabouterland in Exloo. We waren daar 2 jaar geleden ook geweest, maar nu ons dochtertje wat ouder is, was het veel leuker. Ze kroop door gangetjes en wilde op de knopjes drukken van de interactieve kabouterverhalen. Ze had een speeltuin gevonden waar ze maar bleef klimmen en glijden. Heerlijk om haar zo te zien genieten.
Na het bezoek van mijn oud collega in Hoogeveen voelde ik mij erg beperkt door mijn MS. Ik had haar 4 jaar niet meer gezien, terwijl ik ‘vroeger’ elke maand naar Assen reed. Ik kan nu niet lang meer kan autorijden en ook geen lange dagen kan maken.
Ik stelde mijn vriend voor om af en toe naar een hotel te gaan in de buurt van kennissen, die we niet meer zien, omdat ze te ver weg wonen. Zo hebben we vakantievrienden in Boxtel en Nuenen die ik graag weer een keertje zou zien na drie jaar. Mijn vriend vond dit een goed idee en moedigde het meteen aan. We kunnen het ook combineren met een schoolvakantie, want ook dan gaan we graag op pad.
Voor het derde jaar op rij, gingen wij op vakantie naar Exloo. Dit jaar wilden we twee weken boeken, maar kregen we van de verhuurder de derde week er gratis bij. Erg luxe en we maakten dankbaar gebruik van dit aanbod. We vertrokken op vrijdag 23 juli. We mochten pas om 14 uur het huisje in, maar mijn ouders stonden in Borger op de camping, dus gingen we eerst daar naartoe. Zo kon ik eerst rusten, voordat we naar ons vakantiehuis toe gingen. Na ruim een uur inruimen was het voor mij weer tijd om rustig aan te doen. Om 16.30 uur kwamen mijn ouders en ons dochtertje ook bij het vakantiehuis en ging ons dochtertje op ontdekking uit. Ze herkende nog veel van vorig jaar. We aten lekker buiten met z’n allen.
De volgende ochtend gingen mijn dochtertje en ik de nieuwe speeltuin ontdekken. Ons dochtertje ontmoette een vriendinnetje en samen gingen ze heel vaak van de kabelbaan. Heerlijk om van de kant toe te kijken. Na ruim twee uur appte ik mijn vriend of hij het over wilde nemen. Mijn dochtertje en ik hadden een tijd gesprongen op de airtrampoline en ik raakte vermoeid. ’s Avonds gingen we uit eten bij de Steakerij met mijn ouders. Ze hadden weer een heerlijk glutenvrij buffet. Dat blijft toch bijzonder dat ik dan alles mag eten. Hier kwamen we nog wel vaker deze vakantie.
Zondags bleven we rond ons huisje en gingen we ’s avonds weer uit eten bij Robin Hood. Op maandag gingen we met mijn ouders naar Wildlands. Ze hadden kaartjes gewonnen met de Postcodeloterij en waren nieuwsgierig hoe het park geworden was. We gingen gelijk om 10 uur en bleven zo een tijdje de drukte voor. In het Afrika gedeelte werd het al flink druk. Gelukkig hebben ze bij de safaritruck een aparte rij voor de rolstoel, zodat we daar niet in de rij hoefden te staan. Wat een fijne regeling. Dat scheelt zeker een half uur wachten. Rond 14 uur gingen we weer richting huis. We hadden alles gezien en genoten.
We vervolgden ons vaste vakantieritme van één dag op pad en de andere dag uit eten. Dinsdagavond gingen we pannenkoeken eten bij de Strohoed. Eigenlijk eet ik altijd ham, kaas en ananas, maar ik koos nu voor kip, kerrie, ananas en kaas. Hij was heerlijk.
Op woensdag gingen we naar Wonderwereld in Ter Apel. We kochten een combinatieticket om ook nog naar Kabouterland in Exloo te gaan. Er was hier een leuke Uilenburcht gebouwd met veel gangetjes die onze dochter geweldig vond. Voor alle uilen die te zien waren, had ze minder aandacht, maar dat vonden wij weer interessant. De verblijven vonden wij wel wat aan de kleine kant. Na ons bezoek gingen we lunchen bij Hotel Boschhuis. Heel fijn dat ze tegenwoordig op zoveel locaties glutenvrij brood hebben, waardoor lunchen buiten de deur veel makkelijker is.
Donderdag kwamen mijn ouders een ochtend en gingen we ’s avonds uit eten bij Toby’s Steakhouse.
Op vrijdag gingen we zwemmen bij Roompot Hunzedal. Ons dochtertje vond het fantastisch. Wij vonden het wel aan de drukke kant voor coronatijd, maar vermaakten ons goed. We hadden een tijdslot van 10-11.30 uur. Dat was zo voorbij.
Vrijdag gaan we pas op vakantie, maar we maakten deze week ook al twee uitjes. Op maandag gingen we naar Scheveningen. We waren er al vroeg en ons neefje van 6 was ook mee. Hij en ons dochtertje vonden de golven weer geweldig. Maar ook de trampoline bij het restaurant was interessant. Zo konden wij ook ontspannen zitten op het terras van Soomers, terwijl onze lunchbestelling gemaakt werd. Na de lunch gingen we naar huis, zodat ik naar bed kon.
Op woensdag gingen mijn dochtertje en ik met mijn zus, neefje en nichtje naar Plaswijck Park. Het park was veel groter dan ik dacht. We liepen eerst het kabouterpad. Hierna kwamen we langs het treintje en de draaimolen, maar allebei de kids wilden er niet in. We vervolgden de route langs de verblijven van de dieren. De kids kwamen los en ze gingen alsnog in het treintje en de draaimolen. Ik bestelde de lunch, maar de glutenvrije frituurpan moest eerst aangezet worden, dus 20 min later kon ik alles ophalen. Hierna gingen we naar de skelters gevolgd door de waterspeeltuin, maar wat was het hier druk. Ons neefje ging gewoon zijn gang, maar ons dochtertje vond het erg spannend en bleef dicht bij mij in de buurt. Na een paar keer van de glijbaan te zijn geweest, gingen we richting huis. Het was ondertussen 14 uur, dus we hadden vier heerlijke uurtjes gespeeld.
Vanmorgen kreeg ik van de coördinator de bedragen geappt die we hadden opgehaald tijdens de collecteweek.
Met vier dagen collecteren hadden we contant 841,37 opgehaald en door het scannen van de qr code (voor de mensen die geen kleingeld in huis hadden) €288,08. Tel hier nog €1200,- bij op van mijn digitale collectebus en we komen totaal op €2329,45
Wat een super hoog bedrag hebben we opgehaald. Iedereen die gedoneerd heeft en geholpen heeft met collecteren, onwijs bedankt!
Het was lang geleden dat ik mij zo moe voelde. De afgelopen week had ik willen bijkomen van de (voor mij) late avonden van de collecteweek. Meestal ging ik pas rond 22 uur naar bed. Nu was ons dochtertje woensdag op donderdagnacht ook aan het spoken geweest en op vrijdag kon ze niet naar de opvang doordat ze koorts had. Vrijdag op zaterdagnacht werd ze spugend wakker en heeft ze daarna bij mij in bed geslapen. Zaterdag begon ik nog aardig aan de dag, maar om 10 uur stortte ik al in. Ik kroop mijn bed in en kwam er 5 uur later pas uit. Zondag ging het met mij weer iets beter, maar ons dochtertje was ook nu weer wakker geweest. Hopelijk is ze snel weer beter, zodat we weer hele nachten kunnen slapen
In de week voorafgaande aan de collecteweek schreef ik met behulp van mijn vriend, net als vorig jaar, een stuk voor de Heraut (lokale krant). Ik kreeg leuke appjes van mensen die mij in de krant hadden zien staan. Ook maakte ik een schema met vrienden en familie voor het collecteren, zodat we 3 avonden met 2 personen liepen en 1 avond zelfs met zijn drieën. Mijn digitale collectebus werd ook van een nieuwe tekst voorzien en deze promootte ik vanaf maandag op Facebook en persoonlijk via appjes. https://digicollect.nationaalmsfonds.nl/simone-dr-schepper
Ook anderen deelden mijn collectebus weer, waardoor er al snel weer een heel hoog bedrag op de teller stond.
Op maandag- en dinsdagavond heb ik zelf gecollecteerd vanuit de rolstoel. In het begin voel ik me altijd erg bekeken, maar na een tijdje heb ik daar een stuk minder last van. Op woensdagavond haalde mijn vriend ons dochtertje op na het avondeten en begon ik alvast met een uurtje collecteren. Hierna namen mijn vriend en een vriend het over en donderdag collecteerden mijn vriend en en vriendin van ons. Ons dochtertje wilde ook weer helpen, dus zo hielp iedereen mee. Na het collecteren praatten we altijd nog even na, dus ik lag elke avond pas na 22 uur op bed. Ruim een uur later dan normaal voor mij is.
In het weekend leverden vier andere collectanten hun collectebus ook bij mij in, zodat ik die terug kon brengen naar de coördinator die gaat tellen. Ik ben erg benieuwd naar ons opgehaalde bedrag.
Al jaren heb ik last van oververhitting ’s morgens na het opstaan door de aaneenschakeling van opstaan, douchen en ontbijten. Tijdens het ontbijt zit is regelmatig in mijn bh, omdat ik het zo heet heb. De laatste paar weken krijg ik ook zo’n opvlieger tijdens het avondeten. Het duurt vaak maar een half uurtje, maar irritant is het wel. Afgelopen week had ik het ook in een restaurant. Ik zei dit tegen mijn vriendin en ze zei: je ziet er ook wat verhit uit. Vreselijk vind ik dit. Hopelijk trekt het weer weg.
