In mijn tijdlijn bij Facebook komen steeds mooie reizen naar Ierland boven. Ik ben hier in 2003 met een vriendin geweest toen we een maand in een Ierse apotheek werkten. In de weekenden trokken we erop uit en hebben The Burren, Cliffs of Moher en prachtige heuvels gezien. We verbleven vlakbij Dublin, dus ook daar hebben we veel tijd doorgebracht. Toch zou ik graag een keertje teruggaan, want er is nog zoveel moois te zien. Wie weet een mooie bestemming voor de zomer 2025?
Nog een keertje terug naar Winters Lapland staat op het wensenlijstje van mijn vriend. We zijn daar in 2020 geweest in Kiruna (Zweden). Ik vond het erg gaaf, maar tegelijkertijd ook erg koud. Als we weer die richting op gaan, zou ik het willen combineren met een bootreis door de fjorden. Ik vond een gave reis bij Voight Travel. Ik zocht contact met hen en zij vonden deze reis minder geschikt voor onze dochter. Ze adviseerden een speciale kinderreis naar IJsland. Deze reis biedt IJslandse winteractiviteiten in een decor van besneeuwde lavavelden, kraters en bevroren watervallen. Hier werd ik ook enthousiast van. Wij zijn nog nooit in IJsland geweest. Helaas zijn de prijzen voor 2025 nog niet bekend, dus worden we geïnformeerd zodra er geboekt kan worden.
Zo leuk om weer naar reizen te speuren. Doordat onze reis naar de Azoren vorig jaar niet door ging, hoefde ik voor dit jaar geen nieuwe bestemming uit te zoeken. 2025 lijkt nog ver weg, maar dromen kan altijd.
We moesten ons huis schoon achterlaten, dus er werd nog flink schoongemaakt en ingepakt. Wat een pittige combinatie. Moe zaten we allebei in de auto toen het klaar was. De sleutel brachten we terug naar het sleuteladres en in een uurtje reden we naar Legoland waar we om 10.30 uur aankwamen. Ik was met ons dochtertje in de rij gaan staan voor de gratis parkeerkaart op vertoon van mijn invalideparkeerkaart. We hadden al seizoenkaarten gekocht, dus dat was makkelijk. Met mijn rolstoel hoefden we nergens in de rij te staan. We melden ons bij de medewerker bij de uitgang van de attractie en bij de volgende rit mochten we dan mee. Zo konden we in een paar uur heel veel attracties doen. Aan het einde bezochten we het aquarium. We bleven tot 14 uur en daarna reden we naar ons Airbnb huisje voor 1 nacht in Grindsted. Hier rustte ik eerst en gingen we ’s avonds lekker uit eten.
De volgende ochtend wilden we vroeg naar Legoland, maar ik was enorm duizelig. Ik nam cinnarizine in en gelukkig werd de duizeligheid wat minder. Mijn vriend pakte de auto in en rond 11 uur reden we naar Legoland. De achtbaan sloeg ik over, maar in de rustige attracties gingen we wel. Om 14 uur reden we naar het naastgelegen bungalowpark Lalandia. Ik ging bij de receptie vragen of we al in ons huisje konden en dit kon al. Ik maakte direct mijn bed op, om nog even te rusten. ’s Avonds gingen we eten bij een pizzeria in Billund, maar die viel tegen.
Maandagochtend ging ik zwemmen met ons dochtertje in het zwembad. Wat een gaaf zwembad was het. Met vele glijbanen en ons dochtertje wilde overal vanaf. Daar ging we, vijf of zeven trappen op met matjes en banden voor de glijbanen. Na dat 5 keer gedaan te hebben, was het tijd voor wat rustigers. Ons dochtertje ging zelf van de kleine glijbanen. Weer terug bij het huisje vertelde ons dochtertje enthousiast hoe hard de glijbanen gingen en ik hoeveel trappen ik gelopen had. Toen ik lag te slapen ging mijn vriend met ons dochtertje het park verder ontdekken.
Dinsdagochtend waren we net voor de openingstijd 10 uur bij Legoland. Er stond een lange rij om naar binnen te kunnen. We gingen weer in alles waar ons dochtertje in wilde en bekeken de riddershow. ’s Middags gingen mijn vriend en dochtertje naar Monkey Tonky Town en toen ik wakker was, rolde ik er ook in mijn rolstoel naartoe.
Woensdagochtend gingen we met zijn drieën zwemmen. Mijn vriend nam een deel van de glijbanen voor zijn rekening en als ik met mijn dochtertje ging, droeg mijn vriend onze banden/matjes naar boven. Dit scheelde mij veel staan en sjouwen, waardoor we nu 7 keer van de hoogste glijbanen konden. ’s Middags waren mijn vriend en dochtertje weer in de plaza. We gingen daar bij de Mexicaan eten en bijna het gehele buffet was glutenvrij. We aten er heerlijk. We vonden bij het bakkertje ook nog een stuk karamel-cheesecake, dus dat kochten we voor de volgende dag.
Donderdag was de laatste dag dat we in Billund op stap konden. Ons dochtertje wilde nog graag voor de laatste keer naar Legoland, dus dat deden we. Ik was wel moe, dus na de lunch gingen we weer naar ons huisje. Ook ’s middags bleef ik in het huisje. Zo kon ik op het gemak mijn spullen verder inpakken en na het avondeten pakten we de auto voor het grootste gedeelte in.
Vrijdags reden we om 7.30 uur weg uit Billund. We moesten 765 km rijden en hoopten dat in 10 uur te doen. Ik reed de eerste 2 uur, want dan was ik op mijn fitst. Het was rustig qua verkeer in Denemarken. Na het tanken in Duitsland nam mijn vriend het over. We hadden wel wat files onderweg, maar met 2x stoppen bleven we mooi op ons schema. Om 16 uur kwamen we thuis aan. De vakantie was super geweest, maar ook heerlijk om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen.
Zaterdag gingen we al vroeg op stap naar Ribe, een middeleeuws ogend stadje. Hier zijn de voordeuren erg bijzonder; die mogen alleen vervangen worden voor precies hetzelfde exemplaar. Heel mooi om te zien. Mijn vriend had vooraf een restaurant benaderd voor glutenvrije lunch en ik bestelde hier een brunchplate. Zo leuk al die verschillende dingen. Mijn vriend en dochtertje hielpen mij om alles op te krijgen. Na de lunch gingen we naar de grote speeltuin Riplay. Mijn vriend had het idee dat ik alvast in de auto kon uitrusten en dan bleef hij bij ons dochtertje. Dat lukte best aardig.
Zondagochtend was het buiten helemaal grijs. Ik besloot om met ons dochtertje naar het zwemstadion in Esbjerg te gaan. Dit was een groot zwembad waar we drie uur bleven. Een hele tijd ging ons dochtertje alleen van de glijbaan en kon ik zitten en bijkomen. Dan kon ik daarna weer mee zwemmen en van de andere glijbaan af. ’s Avonds gingen we weer naar de heerlijke pizzeria in Esbjerg.
Maandagochtend gingen we met de ferry naar Fano. Dit is het schiereiland tegenover Esbjerg en 15 minuten varen. We gingen hier met de MS Martha een zeehondensafari doen. Het was een aardig stuk varen voor we bij de zeehonden waren, maar wat een gaaf gezicht om ze op de zandbank te zien liggen. Een aantal doken ook het water in om de boot van wat dichterbij te bekijken. Weer terug op Fano liepen we door de oude winkelstraat naar de ferry.
Op dinsdag kwam een collega van mijn vriend met haar man en dochtertje op bezoek. Ik had ze nog nooit eerder gezien, maar het klikte gelijk goed. Ze waren al in Legoland en Legohouse geweest, dus ze konden ons tips geven. Toen ik mijn middagdutje ging doen, gingen zij naar het strand van Hjerting. Toen ze terug waren aten ze nog een ijsje en gingen ze weer terug naar hun camping. ’s Avonds gingen wij bbqen.
Woensdag en donderdag gingen we na mijn middagdutje ook naar het strand van Hjerting. Zo hadden we onze vakantie voorgesteld met leuke dingen afgewisseld met het strand. Nu hadden we de eerste week alle leuke dingen gedaan en hadden we gelukkig nu ook wat stranddagen. Ook ’s avonds maakten we vaak een wandeling bij laag water. Onze dochter vond het wandlopen fantastisch.
De temperatuur liep steeds verder op en vrijdagochtend ging ik samen met mijn dochtertje naar het strand. Ze wilde graag krabben vangen, maar tegelijkertijd vond ze dat best spannend. Ik ving twee krabben voor haar. Eentje bewaarde ze een tijd in emmer, zodat ze er goed naar kon kijken. Daarna zette ze hem weer terug in de zee. Mijn vriend was begonnen met inpakken en schoonmaken, zodat we op zaterdagochtend op tijd weg konden richting Legoland.
Het is lang geleden, dat ik zo ver met de auto op vakantie geweest ben. Ik houd niet van lang in de auto zitten. Vandaag was het een rit van zes uur met rond Bremen en Hamburg nog wat file. We overnachtten in Kellinghusen, waar we met de rolstoel op zoek gingen naar een restaurant. Wat een typisch Duitse plaatsje. Het heeft 8000 inwoners. Een aantal restaurants was vanwege de zomervakantie gesloten. We vonden een snackbar en aten daar op het terras. De volgende dag pakten mijn vriend de auto weer in en ging ik met mijn dochtertje naar de speeltuin. We konden vanaf 15 uur onze sleutel ophalen voor ons huisje in Esbjerg in Denemarken. Het zou een rit van drie uur zijn, maar we hadden bijna een uur file op de route. Ik haalde de sleutel op en mijn vriend deed in de tussentijd boodschappen. Het huis zag er mooi uit. Ik maakte eerst de bedden op, zodat ik nog even kon rusten. Dit deed ik maar kort, want ik wilde graag helpen met inruimen. Een paar punten waren qua schoonmaak niet in orde, dus deze meldde ik bij de verhuurder. We maakten ze gelijk schoon, zodat we alles wel konden gebruiken. Toen ons dochtertje op bed lag, ging mijn vriend de omgeving verkennen. Heel dichtbij lag een camping met leuke speeltuinen voor ons dochtertje en de zee op loopafstand zag er ook mooi uit.
De volgende dag deden we rustig aan. We speelden de ochtend bij de camping. Op maandag verkenden we Esbjerg. We bezochten het standbeeld van de vier mannen aan zee. We reden met de rolstoel over het strand. Erg grappig om te doen. Hierna gingen we naar het centrum. Mijn vriend had vooraf een leuke lunchroom gevonden met glutenvrije taart, dus deze wilde ik wel proeven. Hij was heerlijk. ’s Avonds aten we bij “Mamma’s” waar ze glutenvrije pizza hadden. Hier gaan we zeker nog naar terug. Dinsdags gingen we naar Mini-Varde. Hier deden we een speurtocht en oud Deense spelletjes. Inmiddels was het lunchtijd, dus wandelden we het plaatsje in. Zo leuk om een aantal gebouwen uit Mini-Varde direct in het echt te zien. Het lunch restaurant dat we in gedachten hadden, was vol, dus kwamen we uit bij de Mc Donalds. Hier hadden ze een glutenvrije hamburger, dus dat was mazzel.
Woensdags bleven we bij het huisje. Ik huurde met ons dochtertje een skelter, maar het trappen was te zwaar. Na één rondje belde ik mijn vriend of hij het over wilde nemen. Wat hadden ze samen een plezier. Na het avondeten wilde ik er nog even uit, dus wandelden we naar zee. Ze hebben tussen het strand en de zee een mooi verhard pad, dus dat is ideaal.
Donderdag gingen we naar Tirpitz in Blåvand. Dit is een bunker museum waar ook nog drie andere tentoonstellingen zijn. Wij waren erg onder de indruk van het bunker gedeelte. Het vertelde over de bouw van de bunkers en de manschappen die er gevestigd waren. Interessant dat het museum voor een hele andere benadering koos dan de musea in Normandië waar we in 2016 geweest zijn. Aansluitend reden we naar het strand van Blåvand. Hier staan nog bunkers op het strand, maar deze zijn door de kunstenaar Woodrow voorzien van een paardenkop en staart. ’s Avonds gingen we eten bij Streetfood Esbjerg. Hier zijn in een hal zes verschillende kraampjes waar je je eten kunt bestellen. Wij kozen een Griekse plate voor twee personen. Er ging alleen wat mis met de bestelling en we kregen maar voor één persoon. We besloten dit te delen en bij de Mexicaan nog taco’s en nacho’s te bestellen. Nu hadden we wel wat veel, maar het was heerlijk. Ook was de hal leuk aangekleed met gekleurde paraplu’s en vlaggen.
Vrijdagmorgen ging ik met mijn dochtertje weer spelen op de camping. Ze blijft het lastig vinden om op andere kinderen af te stappen, dus ging ik kort mee op het springkussen, airtrampoline en zweefmolen. Ik vind het heerlijk om te doen, maar het springen kan ik maar kort, voordat ik last van mijn benen krijg. Na mijn middagdutje gingen we nog naar het strand, maar brrr wat was het koud met 17 graden, wolken en veel wind. Ons dochtertje vond het heerlijk om een zandkasteel te bouwen en mijn vriend hielp haar ermee. Maar het kapotmaken van het zandkasteel vindt ons dochtertje nog steeds het allermooist.
Onze laatste hele dag op Zakynthos. Mijn vriend stelde voor om naar een nieuw strand te gaan. Dit werd Zorro Beach. Ook hier moest het mooi snorkelen zijn. Eerst gingen mijn schoonmoeder en mijn vriend en later ging ik toch nog even. Dit was de eerste plek waar echt veel zeegras groeide, want bij de andere stranden troffen we dit juist steeds dood aan. We gingen nu op tijd naar huis, zodat ik redelijk op tijd kon rusten en ook de laatste middag nog kon zwemmen met ons dochtertje in het zwembad. Ik leerde haar dat ze zonder bandjes nooit het water in kon, omdat ze dan zou zinken. Hierna was ons dochtertje tot mijn verbazing van haar ergste angst om onder water te gaan af. Dat komt mooi uit, want in september start ze met zwemles. Ook vandaag bestelden we weer eten bij Keri Restaurant. Na het avondeten begon het inpakken van onze spullen, want morgen om 16.30 uur vlogen we weer naar huis.
Na het ontbijt pakten we de laatste spullen in en zette mijn vriend alles in de auto. We gingen zo snel dat ik de host vroeg of ze om 9.30 uur wilde komen ipv 10 uur. We gingen nog naar Kalamaki Beach tot 14 uur en dan richting het vliegveld. We huurden nog een waterfiets, want dat wilde ons dochtertje graag. We waren mooi op tijd op het vliegveld, maar toen werd bekend dat we anderhalf uur vertraging hadden. Ook was mijn rolstoelondersteuning niet aangevraagd, dus dat begon vervelend. Gelukkig kon ik het ter plekke alsnog regelen en konden we met voorrang onze bagage inchecken en naar de gate. De rest verliep prima. Op Schiphol aangekomen regende het erg hard, waardoor bij het uitladen van de bagage onze tassen helemaal natgeregend waren. Ons dochtertje was om 21.30 uur in de auto in slaap gevallen. We konden haar zo in d’r bed leggen. Hierna hingen we alles wat nat geworden was, nog op een droogrek. Ik was bekaf, maar wat was het een heerlijke vakantie geweest en dankzij mijn schoonmoeder hebben we veel kunnen snorkelen en zelfs nog samen weggeweest. Wat een luxe. Wie weet doen we deze combinatie nog weleens.
Op dag 4 huurden we een bootje bij Dolphin in Keri. Ik had onze verhuurster van de villa om advies gevraagd. Ze adviseerde deze en nadat ik wat rondgevraagd had bij andere verhuurders was €140,- voor 3 uur incl kapitein een hele mooie prijs. Hij liet ons eerst de grotten van Keri zien. Dit was een kilometers lange kust met verschillende inhammen. De kapitein voer, indien mogelijk, de boot een stukje de grot in. Nadat we de grotten gezien hadden, kozen we er eentje met een kleine kiezelstrook om te gaan snorkelen, terwijl mijn schoonmoeder met ons dochtertje zwom. Hierna voeren we naar Marathonisi (schildpaddeneiland), waar we een half uurtje bleven en lekker een ijsje aten. Een groot deel van het strand was afgezet voor de nesten van de schildpadden. Als laatste gingen we schilpadden spotten in de Baai van Laganas. Hier vonden we er twee. Al snel werden de schildpadden omringd door bootjes. Dit gaf ons een heel dubbel gevoel. We vinden het mooi om de schildpadden te zien, maar willen tegelijk dat ze niet gehinderd worden. Dit vertelden we aan de kapitein en hij voer ons terug naar de haven. Vlak voordat we daar aankwamen, zagen we toevallig nog twee schildpadden samen zwemmen. Hier waren geen andere bootjes. Dat was een mooie bonus. Net als de vorige dagen, brachten we de middag door aan het zwembad. Dit zal ons vaste ritme worden. ’s Morgens op pad, ’s middags zwembad en rond 17 uur uit eten. We gingen vandaag bij Ole Ole eten. Bij dit restaurant was een leuke speelhoek, dus ons dochtertje vermaakte zich prima, tijdens het wachten op het eten. We aten een mix grill, maar het was zoveel dat we nog wat meenamen om de volgende dag tijdens de lunch te eten.
Dag 5 was de enige dag van de vakantie dat er regen opgegeven was. Het was ook niet zo warm, dus we zochten wat leuke dorpjes in de omgeving op om te bekijken. We gingen naar Macherado en Loucha, maar beide dorpjes stelden niet zoveel voor. ’s Avonds gingen we weer naar Ole ole, want hier lustte ons dochtertje wel de patat. Ze is een moeilijke eter en wil alleen maar knapperige frites. Hierdoor had ze de eerste twee dagen met uit eten gaan alleen brood gegeten.
Laganas Beach was ons strand voor dag 6. Deze baai staat bekend als één van de plaatsen om schilpadden te spotten, maar het zicht was zo slecht, dat we besloten te stoppen met snorkelen. We genoten van ons spelende dochtertje dat ook alleen een stuk het met water in durfde en van het lekkere zonnetje.
Dag 7 gingen we al vroeg op pad naar Zakynthos stad. We parkeerden de auto bij de haven en liepen naar de Church of Agios Dionysios. Deze konden we bezichtigen en mijn schoonmoeder en vriend staken een kaarsje aan. Hierna liepen we naar het plein ‘Solomos Square’. Hier zagen we een treintje waarmee we de rest van Zakynthos stad bezichtigden. Dit was een ritje van 30 minuten en het stelde weinig voor. Zakynthos stad heeft voor ons te weinig bezienswaardigheden en we gingen weer terug naar ons huis. ’s Avonds gingen we uit eten bij The Windmill, waar we genoten van het uitzicht.
Vandaag ging ik samen met mijn vriend naar Korakonissi om te snorkelen. Ik had gelezen dat dit de beste plaats was om te gaan snorkelen. Wel had ik gelezen dat we naar beneden moesten klauteren. Bij de snorkelspot aangekomen, bleek de afdaling/klim best pittig te zijn. Er was een pad gemaakt langs de rotsen, door de rotsen uit te hakken. Hierdoor waren de stappen soms erg groot. Beneden aangekomen moest ik eerst bijkomen. Hierna was het nog een klein stukje klauteren, voordat we het heldere water waren. We zagen direct al visjes, maar brrrrr, wat was het water koud. Na 30/45 min snorkelen klommen we het water uit. Na een tijdje gezeten te hebben volgde toch weer de klim naar boven. Wat een mega stappen. Gelukkig droeg mijn vriend mijn snorkelspullen, zodat ik mij kon focussen op mijn stappen. Bovenaan was een bar, waar we op ons gemak nog wat dronken. Op de terugweg kwamen we langs Sunset restaurant en hier lunchten we. Ik met een heerlijk omelet met frites. Dit was zoveel dat ik geen zin meer had om ’s avonds weer uit eten te gaan. Ik bestelde bij Keri-restaurant en mijn vriend haalde het op. Ik maakte in de tussentijd glutenvrije pita met kaas en at mee van de Griekse salade.
Inmiddels was het al dag 9 van onze vakantie. Na de inspanning van gisteren wilde ik wel weg, maar wel naar een rustig strand. Mijn vriend stelde voor om naar Kalamaki Beach te gaan. Hier was een Beachbar die bedjes met parasols verhuurden, dus we waren snel weer gesetteld. Ons dochtertje durfde steeds vaker zelf de zee in. Ideaal dat de stranden maar heel langzaam aflopen aan deze kant van het eiland. Ons dochtertje kreeg van een Nederlander een stukje brood om aan de vissen te geven. Er kwamen al snel tientallen kleine visjes om haar heen. Heel leuk om te zien. De man vertelde ook dat hier ’s avonds schildpadden het land op komen, dus hij adviseerde om aan het einde van de middag nog een keer te komen snorkelen. We besloten dit dezelfde avond nog te doen. Mijn schoonmoeder had aangeboden om met ons dochtertje thuis te blijven, zodat wij alles op ons gemak konden doen. Echt super lief, maar ik voelde me een tijdje wel bezwaard. Gisteren waren we ook al samen weg geweest. Mijn schoonmoeder wuifde dit bezwaar weg. Helaas waren er geen schildpadden met het snorkelen, maar ik spotte wel een zwemmende rog. Heel gaaf. Na ons omgekleed te hebben gingen we naar de Italiaan Buon Amici. Hier serveerden ze glutenvrije pizza voor een meerprijs van €8,-. Ik vroeg de serveerster welk merk de pizzabodem was en ze vertelde dat hij speciaal uit Italië geïmporteerd werd. Het was echt de lekkerste, knapperigste glutenvrije pizza die ik de afgelopen 11 jaar gegeten heb. Misschien toch een vakantie naar Italië overwegen 😉
Dag 10 gingen we naar Daphni Beach. Dit strand had onze host ons aangeraden. Het was 45 minuten rijden en het laatste deel van het pad was onverhard en soms best stijl. Ook hier was een leuke Beachbar Taverna Daphni. Ik had gelezen dat je het beste kon snorkelen bij de rotsen. Mijn vriend ging eerst kijken en zwaaide dat het de moeite waard was om ook te komen snorkelen. Er waren inderdaad veel vissen te zien en ook een hele leuke vis met een klein visje op zich; heel bijzonder. Mijn vriend ging ook nog snorkelen aan de andere kant van de baai en ook hier kwam hij enthousiast vandaan. Ik liet me overhalen om nog kort te snorkelen, want ik was best moe, maar het was zeker een leuk stuk. Ook mijn schoonmoeder ging met mijn vriend mee snorkelen. Rond 12 uur waren ze uit het water en we besloten hier te lunchen. Na de lunch gingen we weer naar huis, want ik wilde weer naar bed toe. De rest van de middag deed ik rustig aan en we bestelden weer eten. Net als gisteren was het weer 33 graden, dus het was heerlijk binnen in de airconditioning. We gingen expres deze tijd van het jaar, omdat het normaal gesproken de temperatuur niet boven de 30 graden komt, maar we zaten nu middenin een hittegolf.
Onze eerste vakantiedag begon extreem vroeg. Ik werd om 00.15 uur wakker van een hoestbui van ons dochtertje en kwam niet meer in slaap, omdat de wekker om twee uur zou gaan. Aankleden, de laatste spullen pakken en om 2.30 uur zaten we in de auto. Op Schiphol aangekomen, stapten mijn vriend een schoonmoeder uit om de bagage in te checken. Ik reed de auto naar P3 en belde aan bij de slagboom. Er kwam een medewerker om mijn invalideparkeerkaart om te zetten in een tijdelijke invalideparkeerkaart, zodat ik dicht bij de ophaalplek kon parkeren en mijn originele kaart mee kon nemen naar Zakynthos. Het duurde even voordat de bus kwam, maar gelukkig stonden we vooraan. Ik wist een zitplaats te bemachtigen samen met ons dochtertje. In de vertrekhal vonden we mijn vriend snel. Hij had twee tassen al ingecheckt, maar had problemen met de koffer waardoor hij opnieuw in de rij moest staan. Ondertussen meldde wij ons bij de Assistentie. Als we zelf de rolstoel duwden, mocht iedereen mee door de versnelde security, dus we kozen voor deze optie. Een uur voor onze vliegtijd, waren we bij de gate. Helaas vertrok ons vliegtuig met bijna een uur vertraging, dus we waren pas om 11.30 uur geland. Eerst onze bagage ophalen, daarna de huurauto en een half uurtje rijden naar onze villa. Onderweg nog een tussenstop bij de Lidl om lunch en water te halen. Onze verhuurster stond al op ons te wachten bij de villa. De villa was nog mooier dan op de plaatjes, wat een luxe. Ik ging na de lunch gelijk mijn bed in. De middag brachten we door bij ons zwembad. Om vijf uur reden we naar Keri Taverna voor een vroeg diner. Vanuit het restaurant keken we uit op Keri Beach.
Op dag twee moesten we eerst boodschappen doen. We reden naar de Lidl en daar stapte de rest uit. Ik ging door met de huurauto om een apotheek te zoeken om een hoestdrank voor ons dochtertje te kopen. Ik legde uit wat voor hoest ze had en de assistente adviseerde me er twee. Van één herkende ik de stofnaam (dankzij mijn apothekersassistente verleden), dus die koos ik. Ik ging weer terug om de rest op te halen. Om 16 uur reden we richting Keri. Hier was een prachtig uitzichtpunt waar we mooie foto’s maakten. Op de terugweg stopten we bij Taverna Sunset om lekkere stifado en kip-souvlaki te eten. Wat een mooi uitzicht hadden we hier.
Dag 3 gingen we al vroeg naar Cameo Island. Ik had gezien dat de parasols beperkt waren, dus we gingen vroeg op pad. Na het parkeren van de huurauto zagen we direct de mooie houten brug die ons naar het eiland. Bij aankomst op het eiland werd er een foto van ons gemaakt. We konden als eerste een plekje kiezen, dus zetten 4 stoelen met handdoeken onder de parasol. Ons dochtertje ging gelijk het kiezelstrand verkennen. Later trokken mijn vriend en ik onze snorkelspullen aan. We zagen verschillende soorten vissen in het heldere water. Toen we al een tijd het water uit waren, hoorden we dat andere mensen een schildpad zagen. Ik trok gelijk mijn snorkelspullen aan en idd, daar zwom hij, hoe gaaf. Mijn vriend kwam hem ook bekijken, terwijl mijn schoonmoeder bij ons dochtertje bleef. Voor de schildpadden was onze vakantiekeuze op Zakynthos gevallen. Nu hadden we er al eentje gezien.
Bij het maken van een plan wat ik graag wil in 2022, komt vooral mijn verlangen om te reizen en het huis (tijdelijk) te verlaten sterk naar boven. We hadden al twee vakanties geboekt (Someren en Zakynthos), maar daar voegden we de afgelopen week nog Denemarken en Scherpenzeel aan toe. Naar Scherpenzeel ga ik met mijn dochtertje en mijn ouders in de meivakantie. Mijn vriend heeft dan geen vakantie en het leek mij heerlijk om een week weg te gaan ipv opvang te regelen en mijn dochtertje steeds weg te brengen.
Dit allemaal in de eerste 8 maanden van het jaar voelt erg luxe en soms voel ik mij dan wat bezwaard. Mijn vriend praat dit gevoel altijd snel van mij af. Hij beredeneert altijd dat ik het nu allemaal nog kan en dat we door mijn MS nooit weten voor hoe lang. Hier heeft hij helemaal gelijk in, dus ga ik genieten van de voorpret en het zoeken naar uitjes voor de verschillende locaties.
