Vergeetachtigheid

Ik slaap weer even slecht en merk meteen dat ik mijn scherpte verlies, zeker afgelopen maandag. Op maandagochtend hoor ik te lezen met twee kinderen uit de klas van onze dochter. Ik had onze dochter nog net op tijd op school gebracht en had nog even kort gekletst met de IB-er over de cito-toetsen die deze week afgenomen waren. Daarna was ik boodschappen gaan doen en bij het afrekenen zag ik de afspraakherinnering op mijn telefoon. Wat schaamde ik mij dat ik de afspraak vergeten was. Ik stuurde direct de juf een berichtje dat ik nog direct kon komen of de volgende ochtend ook tijd had. Later op de ochtend kreeg ik een berichtje terug dat de volgende ochtend ook prima was, dus voelde ik mij wat minder schuldig.

’s Avonds ging ik nog een keertje in de fout. Mijn vriend was werken en na het avondeten was ik druk met opruimen. Ik pootte eindelijk het plantje over, waar het hele weekend de zak potgrond al voor op het aanrecht had gestaan. Bij het op bed leggen van onze dochter vouwde ik de droger was nog op en maakte het bed op. Plots hoorde ik een sleutel in het slot en wist ik dat het mijn moeder was die kwam oppassen, omdat ik om 20 uur nog een afspraak op school had met mijn werkgroep. Zo stom, want als ik daar eerder aan gedacht had, had ik op die momenten mijn rust beter kunnen pakken. Nu ging ik erg vermoeid naar de afspraak toe, die ook nog eens tot 21.30 uur duurde. Ik had wel gelijk in de werkgroep aangegeven dat deze eindtijd voor mij te laat was, dus de volgende keer spreken we een uur eerder af. Hopelijk is de vergeetachtigheid snel minder, want op deze wijze verdeel in mijn energie slecht over de dag.

Eindelijk weer roeien

Maandagochtend lag er helaas nog steeds een laagje ijs, dus kon er niet buiten geroeid worden. Gelukkig konden we binnen oefenen in de bak. We konden met zijn vieren tegelijk in de bak, dus dat was erg leuk. 25 minuten was lang genoeg na zo’n tijd niet geroeid te hebben, maar het was heerlijk om weer te sporten.

Woensdag was er gevraagd of ik extra wilde komen roeien, omdat er opnames waren voor de ‘Meer dan Sport Award’. Ik had toegezegd om te komen. Het was nog even spannend of er geroeid kon worden vanwege de dichte mist, maar we konden toch het water op. Ik werd ingedeeld met een dame die ik nog kende van 5 jaar geleden, dus dat was wel leuk. Het was heerlijk om weer buiten te roeien. Ook kwam er ter sprake of we met Roeivalidatie mee wilden doen aan de NAR (Nationale tocht Aangepast Roeien) in Breda. Bij deze tocht moeten zelf de boten meegenomen worden en wordt er 8 of 16 km geroeid. Een dame van de woensdag en ik waren meteen enthousiast. Ik sprak af op de vrijdag en de maandag te lobbyen of er nog meer roeiers en vrijwilligers mee wilden. Op deze manier hebben we snel inzicht in de deelnemers en wat er geregeld moet worden.

Vrijdag ging het roeien ook door, ondanks dat het voor de stuurvrouw wel erg koud was. We roeiden weer heerlijk mijn vaste afstand naar de Irenebrug. In deze groep werd enthousiast gereageerd op mijn informatie over de NAR. 4 vrijwilligers en 4 deelnemers waren geïnteresseerd. Superleuk dat er zoveel enthousiasme was en dat ik deze week toch nog twee keer buiten geroeid had.

Alles loopt anders

Ondanks dat onze dochter weer naar school was, had ik deze week officieel nog pauze van het roeien. Ik was het daar niet mee eens, want twee weken geen roeien is voor mij echt lang. Daarom had ik vrijwilligers gevraagd of ze toch met mij wilden roeien en dan bij hun eigen vereniging. Zo zou ik op maandag gaan roeien bij De Maes en op vrijdag bij Rijnmond. Zondag gaven ze voor maandag al windkracht 5 op en dan mag er niet geroeid worden. We besloten de volgende ochtend nog te kijken of de wind minder werd, maar dit was niet het geval, dus helaas. Ik had geen zin om thuis te blijven, dus besloot ik naar Cinerama naar de film Babygirl te gaan. Ik was er erg benieuwd naar, maar ik vond hem wat tegenvallen. Toch had ik wel genoten van er even uit te zijn. ’s Middags kreeg ik een appje van mijn schoonheidsspecialiste dat ze onze afspraak van de volgende dag moest verplaatsen vanwege ziekte. Ik appte een vriendin of zij tijd had om bij te kletsen en ze kon. Zo had ik toch een nieuw uitje. Helaas kreeg zij ’s avonds koorts en ging ook deze afspraak niet door.

Vrijdagochtend om 6.30 uur had ik op het stoplicht gekeken bij de roeivereniging. Hij stond op groen, dus dat was positief. Om 9 uur kreeg ik een appje van een vrijwilliger dat het wel erg glad was en of we wel gingen roeien. Ik keek nogmaals op het stoplicht en deze bleek op rood te staan. Dan mag er niet geroeid worden, dus ook deze afspraak ging niet door. Ik belde mijn moeder en vroeg of ze misschien zin had om met mij naar Zoetermeer wilde gaan om te shoppen. Dit wilde ze wel. Ik besloot mijn rolstoel mee te nemen, want ik had ’s morgens al wat boodschappen gedaan. Ik krijg mijn rolstoel niet alleen in de auto, dus vroeg ik de buurman of hij wilde helpen. Mijn moeder was op zoek naar een nieuw horloge. Bij de tweede juwelier zag ik een leuke armband met een magneetsluiting. Hij viel alleen met 19 cm erg lang, dus ik moest hier nog even over nadenken want volgens de verkoopster was hij alleen in deze maat verkrijgbaar. We kochten wat kaarten en kleurboeken bij de boekhandel, allebei een trui bij het Jeanscentre, ik een blouse van Tom Tailor in het oude pand van Esprit en paste een leuke rok bij The Stone. Deze was er helaas niet in de juiste maat, maar kon nog wel besteld worden. Zo waren we heel goed geslaagd voor een spontane shopochtend. We gingen nog gezellig lunchen bij Daan waar ik koos voor glutenvrije poffertjes en ook nog taart meenam voor thuis. In het restaurant zocht ik de Ixxi armband online op waar ik over twijfelde. Hij bleek toch ook smaller verkrijgbaar te zijn en nu mooi in de aanbieding, dus bestelde ik hem online. Als afsluiter keek ik bij Douglas nog voor OPI nagellak. Bij het afrekenen bleken deze 50% korting te zijn, dus koos ik nog een tweede kleur. Ik was superblij met alle aankopen. En dat voor een niet geplande shopochtend.

’s Avonds had ik nog een eetafspraak met een vriendin bij De Beren in Capelle. Ook dit was weer mega gezellig en we kletsen heerlijk bij. Om 20.30 werd ik moe en besloten we richting huis te gaan. Thuis vertelde ik nog kort over mijn avond en daarna was het echt bedtijd.

Saturday Night Fever

Ik word 27 januari 40 jaar. Mijn schoonmoeder geeft bij bijzondere leeftijden haar kinderen/schoonkinderen dan een uitje naar keuze cadeau. Ik had gelijk aangegeven dat ik wel met haar naar een musical wilde gaan. Ik twijfelde nog even tussen Frozen en Saturday Night Fever, maar koos voor de laatste, want die sprak mij net wat meer aan. Ik had een tijdje de aanbiedingen in de gaten gehouden, maar er kwam niets dus ik boekte reguliere tickets op zondagavond. Kreeg ik maandagochtend een appje van mijn vriendin dat de tickets met 50% te koop waren bij het Luxor. Ik emailde het Luxor en ze konden mijn tickets omzetten naar de Rotterdampasactie en voor het overige bedrag kreeg ik een tegoedbon. Supernetjes geregeld. We hadden de voorstelling om 15 uur en waren al vroeg in het theater. Zo konden we vooraf nog een kopje thee drinken. In het eerste deel werd er veel gedanst en gezongen. In de pauze dronken we een wijntje. Tijdens het tweede deel van de voorstelling werd er iemand in het vak naast ons onwel, dus werd de voorstelling even stilgelegd. Gelukkig kon de dame na een tijdje het vak lopend verlaten en werd de voorstelling hervat. Het was een hele leuke voorstelling geweest en nu gaan we een ander keertje nog samen uit eten. Dat hoorde ook bij mijn uitje, alleen om dat na het theater nog te doen is wat teveel voor mij. Wat een verwennerij en leuk zo’n origineel cadeau.

Schaatscursus dochter

Onze dochter had in de tweede week van de kerstvakantie vier ochtenden norenschaatscursus samen met mijn neefje. Op maandag ging mijn zwager ook mee met mijn nichtje om vrij te schaatsen, dus dan kon ik ook wel een stukje schaatsen nu ik een back-up chauffeur had. Eerst werden mijn neefje en onze dochter ingedeeld en keken we naar hun opdrachten. Daarna gingen we schaatsen. Mijn nichtje en zwager op de funbaan en ik met mijn noren op de 400 meter baan. Het ging best aardig, maar na 15 min kreeg ik al last van mijn benen. Ik besloot even te gaan zitten en zo kon mijn nichtje ook enthousiast haar schaatskunsten laten zien en mijn zwager kon zo ook op de 400 meter baan schaatsen. Daarna zochten we de kids op. Die waren inmiddels ook verplaatst naar de 400 meter baan. Ik schaatste nog 20 min en kon zo ook een paar rondjes met onze dochter schaatsen die na het oefenparcours de ronde afschaatste. Ze was zo trots dat ze zo hard kon.

De tweede dag (oudejaarsdag) bracht mijn zus de kids naar de schaatscursus, dus dat was luxe. Ik ging bij mijn ouders lunchen die oliebollen en appelflappen gebakken hadden. Echt heerlijk om die vers uit de olie te eten. Ik had ’s middags weinig fut, dus ik bleef lang op bed, terwijl mijn schoonmoeder ook al bij ons was. Na het avondeten hadden we om 19.30 uur met de buurtkinderen afgesproken om met hen vuurwerk af te steken. Onze dochter genoot van de sterretjes en knalerwten, terwijl sommige leeftijdgenootjes al kids-siervuurwerk afstaken. We waren net binnen toen mijn ouders ook aansloten. Mijn vriend legde onze dochter op bed, terwijl ik koffie dronk met onze ouders. Om 21.15 uur ging ik naar boven om uit de prikkels te zijn en ook nog te slapen. Het duurde lang voor ik sliep en om 23.15 uur werd ik zelf wakker, dus dat scheelde opstartproblemen. Onze dochter werd wat moeilijk wakker en na 0.00 uur wilde ze eigenlijk niet naar buiten. We overtuigden haar om even mee te gaan naar buiten, maar na 5 minuten wilde ze naar binnen naar de oma’s. Wij bleven nog een uur buiten met de buurtjes en overburen. Hierna gingen we ook toastjes eten en nog even kletsen met onze ouders. Om 9.00 waren we alweer wakker. Ik zat nog helemaal vol van al het lekkers. Onze dochter ging bij een vriendinnetje spelen en mijn vriend ging mijn schoonmoeder naar huis brengen. Ik ging ondertussen bij mijn oma thee drinken en mijn vriend sloot later ook nog even aan. Mijn oma is inmiddels 98 en zulke momenten zijn mij erg dierbaar. Meestal red ik zulke bezoekjes niet tijdens feestdagen en ga ik erna, maar dit jaar was het ons toch gelukt.

Op 2 januari was de derde cursusdag. Ik nam mijn schaatsen weer mee. Het lukte maar 15 minuten vandaag. Ik was moe en daardoor was mijn balans slecht. Mijn neefje wilde graag bij ons met onze dochter spelen dus naar hen hadden we ’s middags weinig omkijken. ’s Avonds gingen we pannenkoeken eten bij de Soete Suikerbol, jammie.

De laatste dag liet ik mijn schaatsen thuis. Ik was nog steeds wat moe, dus zocht een plaatsje in de kantine en keek daar serie op mijn telefoon. Wat ik vergeet is dat niet alleen het schaatsen extra energie kost, maar ook de kou. Aan het einde kregen de kids een diploma en mochten ze na de cursus nog een klein uurtje zelf schaatsen. Na afloop bracht ik mijn neefje naar mijn ouders en onze dochter wilde daar ook blijven. Dat mocht, dus hadden we onverwacht een vrije middag. Zo kon ik lekker lang op bed blijven liggen na een intensieve schaatsweek.

Disney on Ice

Afgelopen twee jaar waren mijn moeder, dochter en ik in de kerstvakantie naar het kerstcircus in Ahoy geweest. Nu dat er niet meer was, leek het mij leuk een keer iets anders te proberen. Ik opperde Disney on Ice en mijn moeder wilde wel weer mee. We gingen naar de voorstelling van 11 uur, dus mijn moeder haalde ons om 9.30 uur op. We parkeerden vlakbij de Jaarbeurs en volgden de stroom mensen naar de juiste hal. We hadden mooie plekken op de 8ste rij. De twee rijen voor ons zaten geen mensen, dus we hadden vrij zicht. We kenden niet alle sprookjes die gepresenteerd werden; dat was soms wel jammer. Onze dochter genoot van de scène met de prinsessen, Nemo en natuurlijk de nummers van Anna en Elsa. Ik vond het leuk om het een keertje gezien te hebben, maar ik zal niet nog een keertje gaan. Daarvoor miste ik de factor spektakel wel. ’s Avonds ging ik met mijn zus een pizza eten bij ‘O Pazzo en daarna naar de film Schitterend. Voor een Nederlandse film was hij erg leuk en zo had ik een superdag gehad. Natuurlijk is het wat ambitieus zo allemaal op één dag, maar avondeten en dochter op bed leggen kost mij ook energie, dus vandaar dat het voor mij toch haalbaar was nu mijn vriend v dat deed. We waren wel al om 17 uur in het restaurant en om 19 uur de film, zodat ik niet laat thuis was. Dat zijn kleine trucs om mezelf niet teveel uit te putten.

Kerstdagen

Bij ons begint de kerstdrukte op 24 december. Mijn nichtje in dan jarig. Voor we ’s morgens naar haar verjaardag gingen, had ik de amuse paprikasoep met boontjes al gekookt, zodat mijn vriend ’s middags de bladerdeeghapjes kon maken. De verjaardag was erg gezellig en onze dochter speelde heerlijk boven. Dat vind ik echt een voordeel dat alle kinderen wat ouder worden. Ze spelen helemaal zelfstandig, waardoor ik gezellig kan kletsen tijdens een verjaardag.

Na mijn middagdutje gingen we om 16 uur naar vrienden voor het kerstavonddiner. Mijn vriend maakte ter plekke de borrelplanken en die waren weer een groot succes. Als hoofdgerecht kregen we van de bavette rollade van de barbecue met asperges en aardappelpuree. Dat was echt heerlijk. Het toetje werd door andere vrienden gemaakt en dat was mango met witte chocolademousse. Eigenlijk zat ik al vol, maar ik heb het toch opgegeten. Hierna gingen wij naar huis want het was inmiddels 21.30 uur en mijn energie was op. Ik ging thuis direct met onze dochter het bed in, maar door mijn volle buik kon ik niet slapen, dus liep ik nog even naar beneden om te knuffelen en na te praten.

Op kerstochtend bakten we broodjes af voor een uitgebreid ontbijt. Ik probeerde de croissant en een broodje Van de Bakker. Het broodje was heerlijk, maar de croissant was erg compact. Hierna gingen we de keuken in om wraps en gehaktballetjes te maken. De tijd vloog voorbij en we wandelden naar mijn zus voor de lunch. We begonnen nog met koffie en taart en dat ging over in de lunch. Het was erg gezellig met mijn hele familie. ’s Avonds zaten we nog best vol en maakten we voor iedereen waar hij zin in had. Een groentensoep voor mij met een saucijzenbroodje, onze dochter pizza en mijn vriend groentensoep met friet. Ik had een amarenekerstoetje Van de Bakker en deze deelde ik met mijn vriend. Die was echt heerlijk. Geen kerstdiner voor ons, maar een manier die bij ons past in deze drukke dagen.

Tweede kerstdag maakten we na het onbijt eerst een wandeling. Om 12 uur haalden we mijn schoonmoeder van de metro en lunchten we uitgebreid. Na mijn middagdutje ging ik samen met mijn vriend nog een uurtje theedrinken bij mijn oma. Als avondeten gingen we lekker gourmetten.
De dag na kerst gingen we uitwaaien op Scheveningen. Ik hoopte alle aangespoelde zeesterren uit het nieuws nog te zien, maar deze waren niet meer zichtbaar. Mijn vriend en dochter groeven weer een mooie geul en speelden met het water dat door vloed steeds verder onze kant opkwam. Ik keek heerlijk om mij heen vanaf mijn krukje. Wat echt opviel vandaag was de vrolijkheid van alle mensen. Hondeneigenaren maakte een kort praatje als hun hond hun bal bij mij neerlegden en een jongetje kwam enthousiast bij mij vertellen dat hij een zeester gezien had. Ook al waren we maar iets langer dan een uurtje op het strand geweest, het was weer heerlijk.

Kerstboodschappen

Zaterdagochtend haalden we lopend met de rolstoel de meeste boodschappen voor de borrelplank van kerstavond en de hapjes voor de kerstbrunch op eerste kerstdag. Gelukkig was het in de supermarkt niet zo druk. ’s Middags gingen we naar mijn schoonmoeder en bleven daar eten. Op de terugweg naar huis wilde ik nog bonbons kopen voor de visite de volgende ochtend, maar het Moonlightshoppen in Berkel begon pas om 19 uur. Dan maar naar de AH en daar haalden we nog de ontbrekende dingen van ons lijstje. Wat een fijn gevoel om zo ontspannen alles al te hebben.

Maandagochtend reed ik met onze dochter en mijn moeder nog naar Vlaardingen om mijn bestelling glutenvrije hapjes op te halen bij Van De Bakker. Ik had hier voor het eerst broodjes, koffiebroodje, saucijzenbroodjes, croissants en een toetje besteld. Terplekke kozen we alledrie nog een lekker gebakje uit. Deze smaakten heerlijk. Hierna bleef onze dochter bij mijn moeder, zodat ik even rustig aan kon doen voor de drukke feestdagen.

Kerstlunches met roeien

Vorig jaar hadden Leoni en ik de organisatie van de kerstlunch geregeld. Dit jaar werd er gevraagd of we dit weer wilden doen en natuurlijk zeiden we ‘ja’. Het begon met het maken van een leuke uitnodiging. Hier is Leoni altijd erg goed in. Het concept dat iedereen wat meeneemt naar de lunch was vorig jaar heel erg leuk, dus dat herhaalden we weer. Iedereen kon opgeven wat hij leuk vond om te maken en een aantal mensen wilden liever wat kopen. Een goede combinatie, want zo konden we het een beetje sturen en hadden we een complete lijst van alles wat we nodig hadden. Uiteindelijk zouden er 34 mensen komen en dit werden er zelfs 36.

Ik wilde graag nog roeien voor de kerstlunch, dus ik werd ingedeeld met een roeister uit mijn middaggroep die graag ook wat verder roeit. Het was heerlijk om nog even op het water te zijn en in de tussentijd werd de kantine gezellig aangekleed en kregen alle hapjes een plek bij het buffet. Ik kleedde me nog even om en daarna ging de lunch al snel beginnen. Ik zat gezellig naast mijn roeivriendinnen en de lunch vloog voorbij. Er werden een aantal mooie speeches gehouden. Pas om 14.30 uur reed ik richting huis. Gelukkig hoefde ik onze dochter pas om 17 uur op te halen bij de BSO, dus kon ik nog een tijdje rusten. Na het avondeten ging ik nog een vroeg theetje (19 tot 21 uur) drinken bij een vriendin wat heel erg gezellig was.

Ook de vrijdaggroep had een kerstlunch. Samen met mijn vriendin die vrijwilliger is, roeiden we eerst nog naar de Irenebrug. In de tussentijd was iedereen aanwezig voor de lunch en ook nu waren we met een grote groep van 29. Een aantal vrijwilligers hadden de inkopen voor de lunch verzorgd en de tafels feestelijk gedekt. De voorzitster speechte en er werd uitgebreid afscheid genomen van een lieve roeister die helaas niet meer kan roeien. Ze was zelf super positief dat ze wel weer iets anders vindt, maar als ik zie wat voor grote rol het roeien in mijn leven speelt, kan ik mij daar nog niets bij voorstellen. Het was heel erg gezellig en het was zo 14 uur. Voor ons tijd om naar huis te gaan, want ik had nog een druk programma. Om 16.30 haalde ik onze dochter uit de BSO en bracht ik haar naar mijn schoonmoeder waar ze een nachtje ging logeren. Daarna haalde ik mijn vriend op in Delft om samen een hapje te gaan eten. We hadden gereserveerd bij Pavarotti, waar ik de glutenvrije pizza wilde proberen. Deze smaakte erg lekker en als toetje deelden we een scropino. Hierna gingen we weg, want het was erg druk in het restaurant en ik was best moe. Thuis nog even samen een serie gekeken, maar aan deze leuke dag kwam ook een eind.

3 nachten achter elkaar

Afgelopen woensdag kreeg ik een belletje van de nieuwe manager inkoop van mijn oude werkgever over mijn mobiele telefoonnummer. Deze zou in 2017 al vrijgegeven worden, maar dit is nooit geregeld. Zelfs nadat ik dit in 2019 opnieuw aangegeven heb, hebben zij nooit actie ondernomen. De nieuwe manager wil een deel van de kosten op mij verhalen en dan pas mijn nummer vrijgeven. Zakelijk gezien kan ik dit vanuit zijn functie wel begrijpen, maar na 10 jaar hard werken voor mijn oude werkgever en daar ziek uit dienst te zijn gegaan, is deze benadering erg vreemd. Zeker omdat zij hun afspraak niet nagekomen zijn en zij hun zaken niet op orde hebben.

Ondertussen ben ik er in mijn hoofd meer mee bezig dan ik zou willen. Het gaat mij niet om het geld, maar om de bejegening en dat ik van hen afhankelijk ben als ik mijn nummer wil behouden. Dit resulteert erin dat ik drie ochtenden achter elkaar voor 4.00 uur wakker ben. Zaterdag lukte het mij nog om in slaap te vallen, maar zondag en vanmorgen niet. Hopelijk lukt het snel om alles af te wikkelen, want in zo’n drukke periode voor de Kerst heb ik mijn slaap/rust hard nodig.