Tag: slaapprobleem

Ik moest mij om 14.15 melden bij de poli
Klinische Neuro Fysiologie. Hier werd alle apparatuur voor het slaaponderzoek geïnstalleerd. Eerst kreeg ik het kastje om en daarna de vele plakkers, waarvan 12 op mijn hoofd. Tussen mijn haren scrubden ze eerst en daarna werden de plakkers erin gelijmd. Het slangetje voor in mijn neus moest ik ’s avonds zelfs nog aanbrengen. Met een vest eroverheen aan, verliet ik het ziekenhuis. De rest van de middag kon ik mijn draai niet vinden. Ik was toch wat gespannen voor de nacht. Ik viel heel snel in slaap en werd twee uur later wakker van de regen. Ik was bang niet snel in slaap te vallen, maar dat viel mee. Om 5.20 uur werd ik weer wakker en vond het best een aardige nacht. Nadat ik onze dochter naar school had gebracht, ging ik weer naar het ziekenhuis om alles in te leveren. Met een speciale olie werden de plakkers weer uit mijn haar gehaald. Hierna ging ik verder naar het roeien voor sport en ontspanning. ’s Middags herhaalde ik voor het douchen de oliebehandeling van mijn haar met mijn vriend. Een groot deel van de lijm was eruit, maar ik vond dat er nog veel zichtbaar was. Dit moest verder slijten de komende dagen. Nu wachten tot de uitslag op 17 juni. Ik hoop dat ik deze al eerder kan inzien op mijn online dossier.

Het was mijn neuroloog gelukt om de intake van het slaapcentrum naar voren te halen naar 12 mei. Deze was telefonisch en de neuroloog van het slaapcentrum deed de intake. Ik moest vertellen hoeveel nachten in de week ik niet goed sliep en vertelde dat het niet in kunnen slapen of doorslapen elkaar afwisselen. De neuroloog vertelde dat ik een slaaponderzoek thuis kreeg en daarna weer een afspraak om de uitslag te bespreken. Ik belde de poli om de afspraak te plannen, maar deze zou ik toegestuurd krijgen. Ik vertelde wanneer ik afwezig was, zodat ik direct een goede afspraak zou krijgen. De volgende dag kon ik online zien dat mijn afspraak ingepland was op 5 juni. Van de beschrijving hoe ze het slaaponderzoek uitvoeren schrok ik wel een beetje. Ik moet dan naar het ziekenhuis en krijg flink veel banden en plakkers. Ook op mijn hoofd. Ik ben erg benieuwd of ik die nacht überhaupt wat kan slapen, maar tegelijkertijd erg blij dat er nu zoveel tempo in zit, zodat het slaaponderzoek afgerond is voordat mijn intake bij Upendo in Boxtel is.

Vanochtend om 8 uur had ik direct naar de huisarts gebeld, want vannacht lag ik weer tot 1.30 uur wakker en om 6.30 uur was ik alweer wakker. Ik voel me echt een zeur en emotioneel de laatste tijd, maar kom echt niet zelf uit deze cirkel. Helaas kon de huisarts ook niets voor mij betekenen. Ik mag maximaal 3 nachten per week een slaappil nemen om er niet aan gewend te raken. Ze adviseerde nog naar een psycholoog te gaan, maar ik kan prima over mijn gevoelens praten en daarnaast hebben ook zij een lange wachttijd. Wel kreeg ik na uitleg over Upendo (MS-centrum in Boxtel, waar ze medicinale cannabis voorschrijven) mijn verwijzing voor hen, dus daar heb ik dezelfde dag nog een afspraak gemaakt voor een online intake op 25 juni.

Ik slaap weer even slecht en merk meteen dat ik mijn scherpte verlies, zeker afgelopen maandag. Op maandagochtend hoor ik te lezen met twee kinderen uit de klas van onze dochter. Ik had onze dochter nog net op tijd op school gebracht en had nog even kort gekletst met de IB-er over de cito-toetsen die deze week afgenomen waren. Daarna was ik boodschappen gaan doen en bij het afrekenen zag ik de afspraakherinnering op mijn telefoon. Wat schaamde ik mij dat ik de afspraak vergeten was. Ik stuurde direct de juf een berichtje dat ik nog direct kon komen of de volgende ochtend ook tijd had. Later op de ochtend kreeg ik een berichtje terug dat de volgende ochtend ook prima was, dus voelde ik mij wat minder schuldig.

’s Avonds ging ik nog een keertje in de fout. Mijn vriend was werken en na het avondeten was ik druk met opruimen. Ik pootte eindelijk het plantje over, waar het hele weekend de zak potgrond al voor op het aanrecht had gestaan. Bij het op bed leggen van onze dochter vouwde ik de droger was nog op en maakte het bed op. Plots hoorde ik een sleutel in het slot en wist ik dat het mijn moeder was die kwam oppassen, omdat ik om 20 uur nog een afspraak op school had met mijn werkgroep. Zo stom, want als ik daar eerder aan gedacht had, had ik op die momenten mijn rust beter kunnen pakken. Nu ging ik erg vermoeid naar de afspraak toe, die ook nog eens tot 21.30 uur duurde. Ik had wel gelijk in de werkgroep aangegeven dat deze eindtijd voor mij te laat was, dus de volgende keer spreken we een uur eerder af. Hopelijk is de vergeetachtigheid snel minder, want op deze wijze verdeel in mijn energie slecht over de dag.

Afgelopen woensdag kreeg ik een belletje van de nieuwe manager inkoop van mijn oude werkgever over mijn mobiele telefoonnummer. Deze zou in 2017 al vrijgegeven worden, maar dit is nooit geregeld. Zelfs nadat ik dit in 2019 opnieuw aangegeven heb, hebben zij nooit actie ondernomen. De nieuwe manager wil een deel van de kosten op mij verhalen en dan pas mijn nummer vrijgeven. Zakelijk gezien kan ik dit vanuit zijn functie wel begrijpen, maar na 10 jaar hard werken voor mijn oude werkgever en daar ziek uit dienst te zijn gegaan, is deze benadering erg vreemd. Zeker omdat zij hun afspraak niet nagekomen zijn en zij hun zaken niet op orde hebben.

Ondertussen ben ik er in mijn hoofd meer mee bezig dan ik zou willen. Het gaat mij niet om het geld, maar om de bejegening en dat ik van hen afhankelijk ben als ik mijn nummer wil behouden. Dit resulteert erin dat ik drie ochtenden achter elkaar voor 4.00 uur wakker ben. Zaterdag lukte het mij nog om in slaap te vallen, maar zondag en vanmorgen niet. Hopelijk lukt het snel om alles af te wikkelen, want in zo’n drukke periode voor de Kerst heb ik mijn slaap/rust hard nodig.

Sinds we terug zijn uit Duitsland ben ik dagelijks erg vroeg wakker. Meestal tussen 5.00 en 5.30 uur, maar er zitten ook uitschieters bij van 4.00 uur. Ik krijg het ritme niet doorbroken, zelfs als het mij niet lukt om ’s middags te slapen. Nadat ik wakker ben lig ik eerst nog een half uurtje rustig en daarna pak in mijn telefoon erbij om Facebook en mijn e-mail te bekijken. Als ik daarmee klaar ben, schrijf ik vaak nog een blog. Zeker de vakantieverhalen kosten wat meer tijd om te schrijven. Het valt mij mee dat ik nog niet helemaal uitgeput ben. Het lukt nog aardig om alles te doen.