In mijn tijdlijn bij Facebook komen steeds mooie reizen naar Ierland boven. Ik ben hier in 2003 met een vriendin geweest toen we een maand in een Ierse apotheek werkten. In de weekenden trokken we erop uit en hebben The Burren, Cliffs of Moher en prachtige heuvels gezien. We verbleven vlakbij Dublin, dus ook daar hebben we veel tijd doorgebracht. Toch zou ik graag een keertje teruggaan, want er is nog zoveel moois te zien. Wie weet een mooie bestemming voor de zomer 2025?
Nog een keertje terug naar Winters Lapland staat op het wensenlijstje van mijn vriend. We zijn daar in 2020 geweest in Kiruna (Zweden). Ik vond het erg gaaf, maar tegelijkertijd ook erg koud. Als we weer die richting op gaan, zou ik het willen combineren met een bootreis door de fjorden. Ik vond een gave reis bij Voight Travel. Ik zocht contact met hen en zij vonden deze reis minder geschikt voor onze dochter. Ze adviseerden een speciale kinderreis naar IJsland. Deze reis biedt IJslandse winteractiviteiten in een decor van besneeuwde lavavelden, kraters en bevroren watervallen. Hier werd ik ook enthousiast van. Wij zijn nog nooit in IJsland geweest. Helaas zijn de prijzen voor 2025 nog niet bekend, dus worden we geïnformeerd zodra er geboekt kan worden.
Zo leuk om weer naar reizen te speuren. Doordat onze reis naar de Azoren vorig jaar niet door ging, hoefde ik voor dit jaar geen nieuwe bestemming uit te zoeken. 2025 lijkt nog ver weg, maar dromen kan altijd.
Mijn schoonmoeder ging van vrijdag t/m maandag ook mee op vakantie. Ze had vannacht al bij ons gelogeerd, zodat we na het inruimen van de auto konden gaan rijden richting Limburg. Om 9.30 uur waren we zover. Onderweg hadden we wat file rond Beuningen en stopten één keer. Om 12 uur waren we bij het park. Helaas was ons huisje nog niet beschikbaar. We gingen lunchen in het restaurant. Om 13.15 uur belde ik naar de receptie of het huisje klaar was, maar ze vertelde dat het om 14 uur pas klaar zou zijn. Erg jammer, want ik verlangde wel naar mijn middagdutje. Mijn schoonmoeder maakte de bedden op met onze dochter, terwijl wij de auto uitruimden. Ik had graag meegewild naar de glutenvrije bakker om mijn bestelling op te halen, maar dat redde ik niet. Mijn vriend reed naar Venlo naar Oui! Sans Gluten en naar de Jumbo om onze bestellingen af te halen. Ik kwam uit bed om te helpen opruimen en mijn schoonmoeder ging met onze dochter naar het zwembad. Wat zag mijn bestelling van glutenvrije producten er gaaf uit. Ik proefde direct de appelflap en ’s avonds nog een stukje van de hartjeswafel.
Zaterdagochtend ging ik met onze dochter naar het zwembad. Het ging om 10 uur open en het was erg druk. Toch bleven we een tijd en vermaakten ons met de duikringen. Na mijn middagdutje gingen we naar Arcen om een wandeling van 5 km te maken. We kwamen langs het kasteel, een gedeelte liep door het bos en langs de brouwerij van Hertog Jan. Vooral het uitzicht van het laatste gedeelte van de wandeling langs de Maas was heel mooi. Hierna gingen we eten bij Alt Arcen. Dat was heerlijk en een mooie afsluiting van de dag.
Zondagmiddag gingen onze dochter, schoonmoeder en ik naar het Wereldpaviljoen in Tegelen. Ik had dit uitgezocht vanwege de vele goede recensies. Het paviljoen was alleen ’s middags open, dus ik deed een vroeg middagdutje, zodat we om 13.30 uur in de auto konden stappen. Bij aankomst bij het Wereldpaviljoen konden we precies nog met de vliegtuigsimulatie mee naar Nicaragua. Hierna gingen we door de douane en kwamen we in het dorp waar volop activiteiten waren. Onze dochter begon het steeds leuker te vinden. Ze vulde haar paspoort in, timmerde een boot en verfde de boot. Hierna gingen we verder naar Afrika waar ze een haarwrap vlocht, Djembe speelde en VR film van een Afrikaans dorp keek. Ik ben enorm gek op Afrika en vond het mooi om onze dochter te vertellen dat ze daar bijvoorbeeld geen vaatwassers en wasmachines kennen. Om 16.30 uur reden we weer terug naar het vakantiepark.
Maandagochtend verkenden we het park verder, terwijl onze dochter op de skelter reed. Terwijl ik uitrustte brachten mijn vriend en dochter mijn schoonmoeder naar de trein in Venlo. ’s Middags ging ik weer met haar zwemmen. Ze werd vriendinnen met een meisje en speelde daar heel leuk mee. Wat mij wel opvalt als ik met onze dochter ga zwemmen is dat het vaker de papa’s zijn die gaan zwemmen met hun kind, terwijl dit bij ons juist omgekeerd is.
Dinsdagochtend gingen we wandelen bij de Maasduinen. De beleef het boeiendstebos-route van 2700 meter was afwisselend door het bos, duinen en langs vennen. Ondanks dat het geen rolstoelroute was, was het goed te doen. Ik hoefde maar twee keer een stuk te lopen omdat het te steil was en het pad te smal. ’s Middags gingen we minigolfen op het park. Wat een vervelende banen waren het. Ze liepen niet vlak en hierdoor mistte we de hole vaak onnodig. Toch maakten we het rondje af, want onze dochter had er veel plezier in. Hierna ging ze nog spelen in de speeltuin en ontmoette ze een nieuw vriendinnetje. Ze vroeg haar gelijk of ze morgenmiddag ook ging zwemmen, net als wij.
Woensdagochtend maakten we de 3km rolstoelwandeling bij het Eendenmeer. Na de wandeling van de dag ervoor kon ik nu wat meer genieten van alles om mij heen en hoefde ik niet op het pad te letten. Hierna reden we naar restaurant In de Sluis om taart te eten. Ze hadden hier glutenvrije schuim-toffeetaart. Die was echt heerlijk. Op een klein stukje lopen langs het Reindermeer was het Speelbos waar ons dochter heerlijk aan het klimmen was.
Het Reindermeer had een mooie kleur water en we maakten het plan om hier vrijdagochtend nog te gaan wandelen, voor we richting huis gingen. ’s Middags ging ik nog kort zwemmen met onze dochter en haar vriendin was er inderdaad. Na het zwemmen gingen we naar een Italiaans restaurant All Arco in Duitsland. Hier serveerden ze glutenvrije pizza en daarover had ik via de email al contact gehad. Ze verrastten mij met glutenvrije pizzabolletjes als voorafje en daarna kreeg ik een lekkere luchtige pizza. Wat een super leuk restaurant was het en het gedeelte waar wij zaten was helemaal vol. Ik bedankte de serveerster voor hun inzet voor de glutenvrije pizza bij het afrekenen.
Donderdag bleven we op het park. Onze dochter ging aan het einde van de ochtend koekjes bakken. ’s Middags borrelden we met mijn neefje en zijn gezin. Zij zaten toevallig op hetzelfde park. Het was erg gezellig.
Vrijdagochtend checkten we om 9.30 uur uit en reden weer naar het Reindermeer. Daar liepen we het 4km lange pad van Dorus Ontdekt. We begonnen met de trekpont als eerste hindernis. De rolstoel moest hiervoor uit elkaar. Gelukkig was er ook een ander gezin dat ons hielp. Hierna kwamen we op een zandpad terecht wat niet te doen was met de rolstoel. Mijn vriend en ik duwden de rolstoel een lange tijd door het zand heen. Gelukkig kon ik hierna weer een stuk rijden, want het duwen is erg zwaar in het zand. We kwamen ook nog bij een deel van de route waarbij het pad onder water stond. Mijn vriend en een voorbijganger probeerden de rolstoel zo goed via een schuine helling naast het water weer op het pad te krijgen. Mijn vriend moest daardoor echter met zijn voeten in het water dus die liep het laatste stuk met natte schoenen en sokken. Ook was er nog een versmalling omhoog waar we de rolstoel moesten duwen. Wat een moeilijke en zware route was dit voor ons. We zijn heel wat gewend, maar deze route was niet te doen. Erg vermoeid kwamen we bij de auto terug om vervolgens aan onze terugreis te beginnen. Het was weer een heerlijk vakantie geweest.
Donderdagochtend gingen we naar de Schaapskooi in Exloo. Hier werden om 10 uur de schapen vanaf de Schaapskooi naar de hei gebracht. Wij volgden hen naar het veld. Ik vind het altijd een mooi gezicht om de schapen door het dorp te zien lopen en bij elkaar gehouden worden door de (herders)hond. Na mijn middagdutje reden we naar Tiendeveen, waar ik een alpacawandeling geboekt had bij Alpaca Boerderij Zonneveld. We gaven eerst de alpaca’s eten en bewonderden de baby-alpaca’s. Hierna werden de mannetjes om mee te gaan wandelen door boer Tijn uit het veld gehaald. We kregen alledrie een alpaca. Zelfs ik in de rolstoel, dus dat vond ik wel heel tof. Soms was het wel lastig met het koord als mijn alpaca weer eens achterlangs kruiste, maar het ging best goed. Ons dochtertje genoot ook volop.
Vrijdagochtend reden mijn vader, dochtertje en ik naar Emmen om daar glutenvrije kibbeling te eten. Ondertussen speelde ons dochtertje heerlijk in de speeltuin aan de overkant van het terras. Aan het einde van de middag ging ik nog een uurtje met ons dochtertje naar het zwembad. Ons buurmeisje was daar aan het zwemmen, maar die konden we niet vinden. Gelukkig had ons dochtertje weer snel een nieuwe vriendin gemaakt en kon ik vanaf een stoel toekijken.
Zaterdagochtend werd er weer gezwommen. Deze keer ging mijn moeder ook gezellig mee. ’s Avonds gingen we uit eten op het park. Hier hadden ze een complete glutenvrije menukaart. Ik koos voor een lekkere kiprollade met frites.
Zondagochtend bracht mijn vriend mijn dochtertje en mij naar attractiepark Drouwenerzand. We waren er direct bij de opening en konden zonder rij gelijk in een aantal attracties. Ons dochtertje kreeg maar geen genoeg van de draaimolen en ging daar vaak in. Ik keek toe vanuit mijn rolstoel en had mijn party-oordoppen ingedaan om het geluid uit de omgeving wat te dempen. Toen het lunchtijd was zocht ik de balie op voor onze glutenvrije bestelling. Gelukkig wist ik deze te vinden omdat we al een aantal keer eerder in dit park geweest waren en ontliepen we hierdoor de lange rij voor het eten. Na het eten wilde ons dochtertje nog steeds in de draaimolen en ondertussen gaf ik mijn vriend het seintje dat we om 13.15 uur opgehaald konden worden. Zo hadden we een top ochend gehad en was ik erg trots dat het toch gelukt was om dit samen met ons dochtertje te doen. ’s Middagd ging mijn vriend met ons dochtertje nog een parkrit op de pony maken. Ik had graag meegereden, maar ik had echt geen energie meer om uit bed te komen. Pas net voor het avondeten kwam ik weer naar beneden. Mijn vriend en ik pakten alvast een deel van de spullen in, zodat het de volgende dag niet zoveel zou zijn. We hadden weer een topvakantie gehad, ook al was hij heel anders verlopen dan gepland. Weer veel leuke dingen gedaan en het erg gezellig gehad met zn allen.
Rond 12 uur kwamen we aan op het park. Het huisje was helaas nog niet klaar, want de early check-inn was vanaf 14 uur. We gingen lunchen bij Bartjes Boerderij op het park. Hier hadden ze een simpele lunchkaart met de keuze uit vier glutenvrije broodjes. Ondertussen was ons dochtertje aan het spelen in de binnenspeeltuin en arriveerden mijn ouders ook. Na de lunch was het huisje klaar en kon het uitladen van de auto beginnen. Hiermee hielp ik nog, maar daarna ging ik rusten. Ik was erg moe en tegelijkertijd onrustig. Ik vond het zo moeilijk om op bed te liggen terwijl iedereen nog hard aan het werk is. Nadat ik toch een tijdje gerust had, reed ik in de rolstoel met ons dochtertje mee toen ze ging skaten. We kwamen bij de receptie uit en daar was Bollo. Ons dochtertje vond hem niet interessant, dus verkenden we de plaza verder. We vonden een X-wall waarop je digitale spellen kon spelen, waar ons dochtertje een tijdje bleef spelen. Ook keken we bij het zwembad en de pump-trackbaan. Genoeg te doen de komende dagen.
Zaterdagochtend gingen mijn dochtertje en ik zwemmen. We konden mijn rolstoel in het mindervaliden-toilet plaatsen en hiervandaan was de doorgang naar het zwembad, ideaal. We zwommen eerst samen en later had ze een vriendinnetje waarmee ze zwom, terwijl ik haar vanaf de kant in de gaten hield. Net voor we naar huis gingen, nog een keertje samen van de glijbaan. Hierbij had ik water in mijn neus gekregen, wat ik eruit blies. Terwijl ik dit deed klapte mijn rechteroor dicht en voelde ik heel pijnlijk een druppel naar binnen lopen. Ik was erg trots dat het zwemmen gelukt was, maar baalde erg van de oorpijn. Na mijn middagdutje gingen mijn vriend en dochtertje naar een paardrijles. Gelukkig had ik geslapen, waardoor ik met mijn moeder bij de les kon kijken vanuit de rolstoel. ’s Avonds gingen we eten bij Pannenkoekenrestaurant De Strohoed. Het was weer heerlijk.
Zondagochtend gingen mijn vader, vriend en dochtertje een ritje maken met de stoomtrein. Ik had besloten niet mee te gaan, omdat ik dan pas rond 13.30 uur in bed zou liggen. Dat was helaas nog niet haalbaar qua energie. Mijn moeder bleef bij mij en samen wandelden/rolden we een groot deel van het park rond. Na mijn middagdutje wilde ons dochtertje wel weer paardrijden en ik kon nog een plekje boeken bij de parkrit. Dit keer ging mijn vader mee en kon ik meerijden naast hen. Daarna bleven we nog hangen in de speeltuin waar we een wijntje dronken. Gelukkig reageerde ik nu beter op de alcohol dan de week ervoor. Toen voelde ik mij na een half glas al aangeschoten.
Maandagochtend gingen mijn ouders, dochtertje en ik naar Bourtange. Ik was er 15 jaar geleden ook geweest. Met de rolstoel waren sommige stukken vervelend om te rijden, omdat ik over de ouderwets kinderkopjes moest. Dit hobbelde enorm, maar verder was het leuk om er te zijn. We lunchten nog in de vesting bij ’t Oal Kroegje en daarna was het weer tijd om terug te gaan. Aan het einde van de middag wilde ons dochtertje nog naar de pump-trackbaan, dus gingen mijn moeder en ik met haar mee. Ze vond het steppen daar erg gaaf om te doen en ging steeds harder rijden. Tijdens deze drukke dagen lukte het mij niet om ’s avonds nog te helpen om ons dochtertje op bed te leggen, maar ik was wel trots op alles wat lukte. Ik moest wel alles met mijn rolstoel doen, maar zo had ik iets meer energie (lees nog steeds een stuk minder dan voor mijn aanval) om toch van alle activiteiten te kunnen genieten.
Dinsdagochtend gingen mijn moeder, dochtertje en ik weer zwemmen. Ook nu kreeg ons dochtertje weer contact met een meisje, waarmee ze een tijdje samen zwom. ’s Middags was mijn energie op, waardoor ik lang op bed bleef liggen. Zo kon ik ’s avonds wel weer mee uit eten bij Robin Hood.
Woensdagochtend reden mijn vader, vriend, dochtertje en ik naar Exloo om het Sabeltandtijgerspoor te lopen. We hadden van tevoren wel gelezen dat de route niet met de rolstoel kon, maar we besloten het erop te wagen. Het eerste stuk ging goed, totdat we (met een opstapje) over schrikdraad moesten klimmen. Ik wilde het al opgeven, maar mijn vader en vriend waren zo dapper om mijn rolstoel uit elkaar te halen en erover te tillen. Later op de route had ik hen nog hard nodig. Sommige hellingen waren erg stijl, zodat ik moest lopen terwijl zij de rolstoel naar boven duwden. Ook nog veel omgevallen bomen waar de stoel overheen getild moest worden. Ik voelde me hierbij erg ongemakkelijk, maar zij vonden het geen enkel probleem. Zo maakten we er een workout van voor ons allemaal. Voor ons dochtertje was het een leuke route met allerlei klimparcoursen tussendoor. ’s Middags ging mijn vriend met ons dochtertje zwemmen. Ik ging nog heel even bij hen kijken en mee een ijsje eten.
Nu we 5 dagen later op vakantie gingen dan gepland, hadden we een hele blanco agenda. We wilden nog wel wat leuks doen met ons dochtertje, dus gingen we zondagochtend naar Blijdorp. We waren er al om 9 uur toen het park open ging. We hadden van tevoren al besloten om niet naar het Oceanium te gaan, omdat het weerkaatsende geluid van de bezoekers mij teveel prikkels zou geven. We begonnen onze route in Azië en waren rond 11 uur bij de grote speeltuin, waar we een tijdje bleven zitten, terwijl ons dochtertje heerlijk aan het klimmen was. Het laatste stuk langs de krokodillen en giraffes was het best druk. Toch konden we de kleine hyena’s zien, erg schattig. Om 12.30 uur gingen we weer richting huis. Het was een heerlijke ochtend.
Weer thuis ging ons dochtertje op haar skates meteen weer buiten spelen. Ze had vorige week nieuwe vriendinnen gemaakt verderop in de straat. Hier bracht ze veel tijd mee door. Wij kregen hierdoor een les in ons kind loslaten. Normaal gesproken speelt ze altijd bij de speeltuin bij ons voor de deur, maar met haar nieuwe vriendinnen van 8 en 11 speelt ze een speeltuin verderop.
De rest van de dagen planden we extra zwemlessen voor ons dochtertje in. Met een middenoorontsteking mag gezwommen worden en ons dochtertje wilde zo graag naar badje 4 (het laatste badje voor haar A-diploma). Ze was heel erg gemotiveerd en deed erg haar best. Dinsdags na de zwemles liep ik naar haar badmeester toe om te vragen of het volgende badje haalbaar was. Hij gaf aan als we nog twee keer kwamen zwemmen, dat ze op de laatste dag haar polsbandje kreeg voor het volgende badje.
Hij kwam zijn belofte na en op donderdag was ze heel trots dat ze naar het volgende badje mocht. Als beloning gingen we lunchen bij de Mc Donalds. Zo voelde het dat we deze dagen goed gebruikt hadden.
Vier dagen nadat ons dochtertje bij de huisarts geweest was, hebben we weer contact gezocht met de huisarts om te vragen of ons dochtertje wel zou mogen vliegen. Toen kregen we het antwoord dat dit wel kon, terwijl we op internet op medische sites overal lazen dat het afgeraden wordt. Ze gaven aan dat we vrijdags konden komen voor een herbeoordeling.
Woensdags heb ik boos de assistente opgebeld. Ons dochtertje was nog steeds goed verkouden was, ondanks het gebruik van de neusspray. Ik wilde een eerdere herbeoordeling, want ik was erg onrustig of we nu op vakantie konden. De volgende ochtend kregen we een afspraak.
De dokter bekeek haar oren en ze had nog steeds een oorontsteking en ook haar keel zag wat rood. Ik heb om een antibioticakuur gevraagd en omdat ik zo aandrong schreef ze hem toch voor. Toen vroeg ik naar het vliegen, dat ik gelezen had dat er met een middenoorontsteking niet gevlogen mocht worden. Ze ging overleggen met haar collega, want het was een huisarts in opleiding. Inderdaad werd er afgeraden om te gaan vliegen, vanwege het verhoogd risico op perforatie van het trommelvlies. Mochten we toch de gok nemen en het trommelvlies zou scheuren, dan zouden we op de Azoren naar de huisarts moeten en zou ons dochtertje de hele vakantie niet mogen zwemmen en blijvende schade kunnen houden.
Na dit advies was de keuze voor ons heel duidelijk. We hadden geen andere keuze dan te annuleren. Ik besprak dit met mijn ouders, want we zouden met hen op vakantie gaan naar de Azoren. Gelukkig stonden zij helemaal achter onze keuze, maar baalden net zo erg als wij. Hierna volgde het telefoontje naar Elizawashere. Ik vroeg of onze vakantie een week op te schuiven was, maar bij een vertrek binnen 6 weken kon dit helaas niet meer. Annuleren was de enige optie, dus dit ging ik verder regelen met onze reisverzekering. Ook annuleerde ik vier excursies die we al geboekt hadden. Gelukkig konden deze nog kosteloos geannuleerd worden.
Ik bleef de hele dag erg verdrietig. Eerst mijn schub, toen de oorontsteking van ons dochtertje en nu moest ook onze vakantie nog geannuleerd worden. We besloten nog wel op zomervakantie te gaan. Ik had nog geen moed om op zoek te gaan naar bestemmingen, maar mijn vriend wel. Hij vond een mooi 8 persoonhuisje op het Land van Bartje in Drenthe voor tien dagen. We overlegden met mijn ouders en die wilden ook wel mee. Zo boekten we deze vakantie, maar het omschakelen van de Azoren met gave excursies, snorkelen etc. naar Drenthe vind ik nog wel lastig.
Mijn vriend had gisteren de auto al grotendeels ingepakt. Terwijl ons dochtertje en ik ontbeten, deed hij de laatste spullen in de auto en installeerde hij de twinnyload met de rolstoel. We reden om 8.30 uur al weg voor een rit van 4,5 uur. Ik had geregeld dat we al vroeg konden inchecken, zodat ik na aankomst een middagdutje kon doen. We stopten onderweg twee keer kort en bereikten zonder vertraging Landal Sonnenberg. Onderweg hadden we genoten van de uitzichten en vooral het laatste stuk langs de Moezel en de wijngaarden was erg mooi. We pakten de auto uit en ik maakte de bedden op. Hierna spoorde mijn vriend mij aan om naar bed te gaan. Ik was moe, maar vind het lastig om mijn rust te pakken terwijl nog niet alles op orde is. Ik was toch in slaap gevallen. Mijn vriend en dochtertje waren naar de binnenspeeltuin gegaan. Nadat ik langzaam weer opgestart had, wandelde ik ook naar de binnenspeeltuin. Ons dochtertje wilde enthousiast direct van alles laten zien. De binnenspeeltuin was een stuk groter dan verwacht en had een zitgedeelte met bar. Mijn vriend haalde voor mij een vegan Magnum met aardbei. Deze was lekker, maar kon niet tippen aan de Magnum Raspberry (helaas niet meer te koop). Tijd om weer terug te gaan naar het huisje voor het avondeten. We hadden kipshoarma meegenomen vanuit huis, dus mijn vriend hoefde maar kort te koken.
De volgende dag gingen we naar Bernkastel-Kues. We moesten ons haasten om het rondrittreintje van 10 uur te halen. Dit lukte, maar de gehele trein en ook de rondrit van 11 uur waren gereserveerd voor groepen. Ons dochtertje was erg teleurgesteld. Mijn vriend haalde de rolstoel uit de auto en ondertussen bezochten ons dochtertje en ik de VVV voor een wandelroute. Zo bekeken we de mooie gebouwen en liepen we naar de waterval. Ons dochtertje was erg onder de indruk van de waterval. Hierna haalden we nog een ijsje en liepen we nog naar de overkant van de Moezel voor de laatste bezienswaardigheden. We reden weer richting Leiwen en maakten een tussenstop om de boodschappen te doen. Mijn vriend en dochtertje gingen ’s middags weer naar de binnenspeeltuin. Toen ons dochtertje ’s avonds in bed lag, ging mijn vriend het park verder verkennen. Hij had dichtbij ons huisje nog een speeltuin gezien en het uitzicht vanaf het uitzichtpunt aan het einde van het park was zeer de moeite waard.
Op zondags liepen we het rondje dat mijn vriend gisteravond gemaakt had. Het zonnetje scheen heerlijk en we bleven een tijdje in de speeltuin. Het uitzichtpunt was zeker erg mooi. We bleven niet zo lang, want we wilden om 11 uur gaan rodelen in Erbeskopf. We kwamen hier ook Sanne d’r vriendinnetje van gisteren tegen die ze in de binnenspeeltuin ontmoet had. Ik rodelde eerst met ons dochtertje naar beneden om het te proberen. Ze vond het erg leuk, dus kochten we nog 3 ritjes erij. Nadat ik 3 keer in de rij gestaan had waren mijn benen moe. We namen pauze bij mijn vriend op het terras en hierna ging hij nog twee keer voor ons in de rij staan, ideaal. We gingen steeds iets sneller naar beneden. Met rammelende buikjes reden we weer richting het vakantie. Na mijn middagdutje had ik nog geen fut om op te staan. Mijn vriend en dochtertje waren weer in de binnenspeeltuin. Ik vroeg mijn vriend of hij in de brasserie wilde eten en kon informeren wat er glutenvrij mogelijk was. Dit deed hij heel lief en ik kon pasta, steak of broodje hamburger eten. Om 17 uur was ik weer bij ze. In de brasserie koos ik voor de hamburger. Ik kreeg er zelfs twee broodjes bij. Gelukkig hielp ons dochtertje na haar pannenkoeken mij met de frites.
Maandagochtend ging ik met ons dochtertje met de auto naar het zwembad. Heen zou ik nog wel kunnen lopen, maar terug de berg weer op red ik niet. In het zwembad maakte ons dochtertje weer een vriendinnetje en zo zwommen we bijna drie uur. Na mijn middagdutje bleef ik weer bij het huisje. Zwemmen vind ik altijd erg leuk, maar kost mij wel veel energie.
Dinsdagochtend gingen we naar Trier. Hier reed ook een treintje en wij waren precies op tijd voor de rondrit. Mijn vriend en ik waren jaren geleden ook in Trier geweest, maar hadden toen alleen het centrum gezien. Nu kwamen we ook op mooie plekken daarbuiten. Na de rondrit liepen we naar de Grote Markt waar een straatartiest zeepbellen aan het maken was. Ons dochtertje vond dit prachtig. Even later voorzag de artiest alle kinderen van een ballon-zwaard en hiermee maakten ze de bellen kapot. Wat een fantastisch gezicht. We gingen lunchen bij Pizzeria da Franco. Ze gaven aan dat we wat langer op de glutenvrije pizza moesten wachten door de behandeling van het deeg. Toch kwam de pizza vrij snel en hij was echt heerlijk. Lekker luchtig en goed belegd. Ik kon maar de helft op en nam de rest mee voor het avondeten.
Woensdagochtend reden we naar Luxemburg. Mijn vriend zocht iets specifiek en zette ons dochtertje en mij af bij de vlindertuin Jardin des Papillons in Grevenmacher en ging zelf op zoek. Een uurtje later kwam hij ons weer ophalen. Wij hadden het erg leuk gehad. Er was een vlinder op mijn schoen komen zitten en twee vlinders op de jurk van ons dochtertje. Hierdoor vond ze het erg leuk. Na mijn middagdutje gingen we met z’n drietjes richting het terras. Wij zaten heerlijk met een biertje en wijntje in de zon, terwijl ons dochtertje speelde. Een ideale combinatie.
Donderdags bleven we op het park. ’s Morgens ging ik met de rolstoel met ons dochtertje naar het zwembad. Na mijn middagdutje ging ik met de rolstoel naar het terras, waar mijn vriend al aan het borrelen was met de ouders van de vriendin van ons dochtertje. Ik vond het moeilijk om met de rolstoel naar het terras te gaan, maar lopen lukte niet meer. Automatisch wordt er dan gesproken over mijn ziekte/beperking. Gelukkig was het maar even en werden er daarna nog veel andere onderwerpen besproken. ’s Avonds pakten we het grootste deel van onze spullen in, zodat we vrijdagochtend niet zoveel werk meer hadden en om 8.30 uur weer richting huis reden.
Wat hadden we een topweek gehad met veel leuke dingen en ik heb genoten van de autoritten tussen de wijngaarden en gele koolzaadvelden. Naar deze regio wil ik nog wel een keertje terug.
Om 14 uur reden we weg richting ’t Loo, waar we om 15.50 uur arriveerden. Mijn schoonzus en schoonmoeder waren er al eerder en hadden heel luxe onze bedden opgemaakt. We ruimden de auto uit, zodat mijn vriend de boodschappen kon ophalen. Ondertussen ruimde ik onze tassen uit. Een uurtje later waren we al gesetteld en na het avondeten gingen we met ons dochtertje marshmallows maken met het funteam.
Zaterdagochtend ging ik met ons dochtertje naar de workshop chocoladelolly maken. De workshop viel mij wat tegen, maar ons dochtertje vond het wel leuk. Met chocolade maakte we twee plakkaten in een doosje die ze versierde met mini smarties en vervolgens een stokje erin. Hierna ontdekten we de game-hal en het speeldorp. Na mijn middagdutje gingen we naar de schaatsbaan. Ons dochtertje vond het erg leuk, ondanks dat het een baan met kunststof platen was. Ik keek toe vanaf een bankje in de zon, terwijl mijn vriend met haar meeliep. Hierna ging ze ook nog buitenspelen. ’s Avonds gingen we eten bij De Boskabouter in Wezep. Daar was ook een leuke speeltuin, dus tot het eten er was, kon ons dochtertje nog lekker spelen.
Zondagochtend ging ik met ons dochtertje, zwager en neefje zwemmen. Mijn vriend was zo lief om toen we thuis waren lunch te maken en alle zwemspullen op te ruimen. Ik vind zwemmen erg leuk, maar daarna ben ik bekaf. Na mijn middagdutje gingen we nog een stuk wandelen. Ik ging in de rolstoel mee. We genoten van het zonnetje en eindigden bij de speeltuin. Hier dronken we een biertje en een wijntje, tot ik te koud werd. Mijn vriend en dochtertje bleven nog, maar zo konden mijn schoonmoeder en ik alvast opwarmen.
Maandagochtend ging ik weer zwemmen met ons dochtertje. Maandagmiddag wilde ons dochtertje een skelter huren, dus ging ik met de rolstoel met haar mee. Zo kon ik haar ook hele stukken duwen, want ze wilde graag een grote skelter, maar die trapt best zwaar. Hierna was er nog schminken in de plaza, dus dat wilde ze ook nog wel. De rij van eerder die middag was gelukkig weg en ze had nog maar één meisje voor zich. Zo kwam ze mooi geschminkt in ons huisje aan, waar de rest al aan het borrelen was. Na het avondeten gingen mijn dochtertje en ik weer naar het marshmallows roosteren. Deze keer was heel druk en moesten we in de rij staan. We deden één stok en gingen daarna weer terug naar het huisje.
Dinsdagochtend ging ik rond 10 uur met ons dochtertje en neefje naar de game hall. We vonden alle drie de airhochey erg leuk en speelden een tijdje. Hierna gingen we nog buiten spelen en vroegen we mijn neefje of hij wilde helpen met het vlot van de speelvijver. Dit wilde hij wel. Terwijl we richting het vlot liepen, voer een andere familie hem precies naar de overkant. Gelukkig wilde mijn neefje wel daarheen rennen en voer hij hem naar ons toe. Met z’n drietjes trokken we het vlot heen en weer. Toen was het tijd voor de vroege lunch en ik kon uitrusten. Mijn vriend ging met ons dochtertje slijm maken bij het entertainmentteam. Toen ik wakker was, liet ze het trots aan mij zien. ’s Middags ging ik met mijn dochtertje kijken naar mijn vriend en neefje die aan het voetballen waren. Ook wilden we bij de kinderboerderij naar de konijntjes kijken, maar die bleken er niet meer te zijn. Zo reden we met de rolstoel weer terug naar de plaza en speelde ons dochtertje in de binnenspeeltuin, totdat we met z’n allen bij de brasserie gingen eten. Ik had een heerlijke halve kip met frites en als toetje crème brûlée.
Woensdagochtend gingen we weer zwemmen en toevallig was het vriendinnetje van ons dochtertje er ook, die ze gisteren in de binnenspeeltuin ontmoet had. Ze wilden precies alles hetzelfde doen en zwommen zo leuk samen. Het vriendinnetje leerde ons dochtertje duiken vanaf de kant en een koprol onderwater maken. Wat was ze trots. Na het zwemmen lunchten we weer vroeg en ging ik mijn bed weer in. ’s Middags bleef ik heel lang liggen, want mijn energie was op. Gelukkig lukte het mij wel om met z’n allen te eten en te genieten van de rijsttafel die mijn zwager en vriend gemaakt hadden.
Donderdagochtend ging ik met mijn schoonmoeder en dochtertje naar Wezep. Mijn schoonmoeder kijkt altijd graag bij een kringloopwinkel, dus hier stopten we even. Daarna naar de kinderboerderij, maar deze viel erg tegen, dus waren we snel weer vertrokken. We deden nog wat boodschappen en gingen weer terug naar Landal. Na mijn middagdutje gingen mijn vriend en ik met ons dochtertje buitenspelen en nog eventjes naar de game hall.
Vrijdagochtend pakte ik de tas van ons dochtertje en mij in. Hierna ging ik met haar naar het zwembad, terwijl mijn vriend de rest inpakte. In het zwembad was ook het vriendinnetje van ons dochtertje weer, dus zo was het nog een heerlijke laatste vakantie-ochtend. We lunchten in de auto en brachten ons dochtertje naar mijn ouders. Zo kon ik rustig slapen en mijn vriend de meeste spullen alvast opruimen, ideaal! Als dank voor het oppassen op onze cavia’s namen we mijn ouders mee uit eten naar de pizzeria. Een gezellige afsluiting van de vakantie.
Hoewel we gewend zijn om in de herfstvakantie vaak een week op vakantie te gaan, besloten we dit jaar thuis te blijven. We wilden al tijden ons laten informeren over de kosten voor een kunststof kozijn op zolder en ik wilde graag kijken naar nieuw behang voor de woonkamer. Ons dochtertje ging een nachtje bij mijn schoonmoeder logeren. Nadat we haar weggebracht hadden, reden we door naar Behangwereld. Hier brachten we best veel tijd door. We namen wat voorbeelden mee naar huis, maar een keuze konden we nog niet maken.
Zondagochtend gingen we eerst samen naar Scheveningen om een wandeling te maken. Ik kon niet zo ver lopen, doordat ik de vorige dag veel gestaan had. Toen het begon te spetteren zochten we een restaurant uit om te lunchen. De meeste strandtenten waren al afgebroken, dus we moesten eerst even vragen waar glutenvrij brood geserveerd werd bij de vaste restaurants op de boulevard. Gelukkig bleek het eerste restaurant glutenvrij brood te hebben en een uitsmijter, dus de lunch was heerlijk. Hierna haalden we ons dochtertje op.
’s Maandags bracht ik ons dochtertje naar mijn moeder, waarna ik zelf wilde gaan roeien. Helaas was de wind te sterk om buiten te roeien, waardoor ik besloot om thuis te blijven. Mijn vriend en ik zochten samen bijna 1000 foto’s uit en zo was deze klus ook afgerond. ’s Middags hadden we een eerste offerte afspraak voor het kunststof kozijn. Het wordt een prijzig project, want ook het screen moet vervangen worden en er moeten een plisehordeur en een inzethor bij. Tijd om meer offertes op te vragen.
Op dinsdag ging ons dochtertje bij mijn zus logeren en hadden wij een overnachting geboekt in Waardenburg. We konden vanaf 12 uur inchecken, dus daarvoor gingen we in de omgeving wandelden bij Landgoed Neerijnen. We kwamen ook een bordje van pompoenverkoop tegen, dus daar liepen we ook heen. We kochten een mooie grote pompoen. Hierna gingen we naar het landgoed waar we zelf verbleven. De eigenaren ontvingen ons zeer goed en het appartement was echt van alle gemakken voorzien. De koelkast was zo goed gevuld voor het ontbijt, dat we er ook mee konden lunchen. Na mijn middagdutje reden we naar Zaltbommel. Hier wandelden we door de stad en bezochten de Sint-Maartenskerk. Ook deden we veel kleine boodschapjes. Voor het avondeten hadden we gereserveerd bij ’t Zusje. Hier aten we echt heerlijk en ook glutenvrij was alles weer top geregeld. De volgende ochtend reden we nog naar kasteel Waardenburg, maar dit was privéterrein, waarna we snel doorreden naar mijn zus.
We hadden ons dochtertje ook een dagje naar Blijdorp beloofd, dus hier gingen we op donderdag heen. We spotten zelfs het nieuwe kleine olifantje. Na de lunch bij de speeltuin werd het overal erg druk en was moest ik op sommige plekken manoeuvreren met de rolstoel om door de drukte te komen. Gelukkig waren we gelijk om 9 uur gestart, waardoor we alles gezien hadden en richting thuis gingen.
Vrijdagochtend ging ik met mijn dochtertje pompoen snijden bij tuincentrum de Driesprong. Dit was voor mij de eerste keer dat ik het deed en ik vond het best lastig, maar ons dochtertje was zo enthousiast dat ik flink mijn best deed. Na afloop van de workshop bezochten we de kerstshow en kochten we oliebollen om mee te nemen naar huis. Thuis liet ons dochtertje trots haar pompoen zien. De hele middag bleef ik op bed liggen, want ’s avonds ging ik met mijn zus op stap. We gingen vroeg eten bij Popocatepetl in de Oude Haven en daarna naar Cinerama voor de film Ticket to Paradise. Hiervan hadden we bij Soof 3 de trailer gezien en deze leek ons ook erg leuk. En leuk dat was hij zeker. Binnenkort ook nog naar de film Kwestie van geduld. Wat is de bioscoop toch een heerlijk uitje.
We moesten ons huis schoon achterlaten, dus er werd nog flink schoongemaakt en ingepakt. Wat een pittige combinatie. Moe zaten we allebei in de auto toen het klaar was. De sleutel brachten we terug naar het sleuteladres en in een uurtje reden we naar Legoland waar we om 10.30 uur aankwamen. Ik was met ons dochtertje in de rij gaan staan voor de gratis parkeerkaart op vertoon van mijn invalideparkeerkaart. We hadden al seizoenkaarten gekocht, dus dat was makkelijk. Met mijn rolstoel hoefden we nergens in de rij te staan. We melden ons bij de medewerker bij de uitgang van de attractie en bij de volgende rit mochten we dan mee. Zo konden we in een paar uur heel veel attracties doen. Aan het einde bezochten we het aquarium. We bleven tot 14 uur en daarna reden we naar ons Airbnb huisje voor 1 nacht in Grindsted. Hier rustte ik eerst en gingen we ’s avonds lekker uit eten.
De volgende ochtend wilden we vroeg naar Legoland, maar ik was enorm duizelig. Ik nam cinnarizine in en gelukkig werd de duizeligheid wat minder. Mijn vriend pakte de auto in en rond 11 uur reden we naar Legoland. De achtbaan sloeg ik over, maar in de rustige attracties gingen we wel. Om 14 uur reden we naar het naastgelegen bungalowpark Lalandia. Ik ging bij de receptie vragen of we al in ons huisje konden en dit kon al. Ik maakte direct mijn bed op, om nog even te rusten. ’s Avonds gingen we eten bij een pizzeria in Billund, maar die viel tegen.
Maandagochtend ging ik zwemmen met ons dochtertje in het zwembad. Wat een gaaf zwembad was het. Met vele glijbanen en ons dochtertje wilde overal vanaf. Daar ging we, vijf of zeven trappen op met matjes en banden voor de glijbanen. Na dat 5 keer gedaan te hebben, was het tijd voor wat rustigers. Ons dochtertje ging zelf van de kleine glijbanen. Weer terug bij het huisje vertelde ons dochtertje enthousiast hoe hard de glijbanen gingen en ik hoeveel trappen ik gelopen had. Toen ik lag te slapen ging mijn vriend met ons dochtertje het park verder ontdekken.
Dinsdagochtend waren we net voor de openingstijd 10 uur bij Legoland. Er stond een lange rij om naar binnen te kunnen. We gingen weer in alles waar ons dochtertje in wilde en bekeken de riddershow. ’s Middags gingen mijn vriend en dochtertje naar Monkey Tonky Town en toen ik wakker was, rolde ik er ook in mijn rolstoel naartoe.
Woensdagochtend gingen we met zijn drieën zwemmen. Mijn vriend nam een deel van de glijbanen voor zijn rekening en als ik met mijn dochtertje ging, droeg mijn vriend onze banden/matjes naar boven. Dit scheelde mij veel staan en sjouwen, waardoor we nu 7 keer van de hoogste glijbanen konden. ’s Middags waren mijn vriend en dochtertje weer in de plaza. We gingen daar bij de Mexicaan eten en bijna het gehele buffet was glutenvrij. We aten er heerlijk. We vonden bij het bakkertje ook nog een stuk karamel-cheesecake, dus dat kochten we voor de volgende dag.
Donderdag was de laatste dag dat we in Billund op stap konden. Ons dochtertje wilde nog graag voor de laatste keer naar Legoland, dus dat deden we. Ik was wel moe, dus na de lunch gingen we weer naar ons huisje. Ook ’s middags bleef ik in het huisje. Zo kon ik op het gemak mijn spullen verder inpakken en na het avondeten pakten we de auto voor het grootste gedeelte in.
Vrijdags reden we om 7.30 uur weg uit Billund. We moesten 765 km rijden en hoopten dat in 10 uur te doen. Ik reed de eerste 2 uur, want dan was ik op mijn fitst. Het was rustig qua verkeer in Denemarken. Na het tanken in Duitsland nam mijn vriend het over. We hadden wel wat files onderweg, maar met 2x stoppen bleven we mooi op ons schema. Om 16 uur kwamen we thuis aan. De vakantie was super geweest, maar ook heerlijk om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen.
