Land van Bartje deel 2

Donderdagochtend gingen we naar de Schaapskooi in Exloo. Hier werden om 10 uur de schapen vanaf de Schaapskooi naar de hei gebracht. Wij volgden hen naar het veld. Ik vind het altijd een mooi gezicht om de schapen door het dorp te zien lopen en bij elkaar gehouden worden door de (herders)hond. Na mijn middagdutje reden we naar Tiendeveen, waar ik een alpacawandeling geboekt had bij Alpaca Boerderij Zonneveld. We gaven eerst de alpaca’s eten en bewonderden de baby-alpaca’s. Hierna werden de mannetjes om mee te gaan wandelen door boer Tijn uit het veld gehaald. We kregen alledrie een alpaca. Zelfs ik in de rolstoel, dus dat vond ik wel heel tof. Soms was het wel lastig met het koord als mijn alpaca weer eens achterlangs kruiste, maar het ging best goed. Ons dochtertje genoot ook volop.

Vrijdagochtend reden mijn vader, dochtertje en ik naar Emmen om daar glutenvrije kibbeling te eten. Ondertussen speelde ons dochtertje heerlijk in de speeltuin aan de overkant van het terras. Aan het einde van de middag ging ik nog een uurtje met ons dochtertje naar het zwembad. Ons buurmeisje was daar aan het zwemmen, maar die konden we niet vinden. Gelukkig had ons dochtertje weer snel een nieuwe vriendin gemaakt en kon ik vanaf een stoel toekijken.

Zaterdagochtend werd er weer gezwommen. Deze keer ging mijn moeder ook gezellig mee. ’s Avonds gingen we uit eten op het park. Hier hadden ze een complete glutenvrije menukaart. Ik koos voor een lekkere kiprollade met frites.

Zondagochtend bracht mijn vriend mijn dochtertje en mij naar attractiepark Drouwenerzand. We waren er direct bij de opening en konden zonder rij gelijk in een aantal attracties. Ons dochtertje kreeg maar geen genoeg van de draaimolen en ging daar vaak in. Ik keek toe vanuit mijn rolstoel en had mijn party-oordoppen ingedaan om het geluid uit de omgeving wat te dempen. Toen het lunchtijd was zocht ik de balie op voor onze glutenvrije bestelling. Gelukkig wist ik deze te vinden omdat we al een aantal keer eerder in dit park geweest waren en ontliepen we hierdoor de lange rij voor het eten. Na het eten wilde ons dochtertje nog steeds in de draaimolen en ondertussen gaf ik mijn vriend het seintje dat we om 13.15 uur opgehaald konden worden. Zo hadden we een top ochend gehad en was ik erg trots dat het toch gelukt was om dit samen met ons dochtertje te doen. ’s Middagd ging mijn vriend met ons dochtertje nog een parkrit op de pony maken. Ik had graag meegereden, maar ik had echt geen energie meer om uit bed te komen. Pas net voor het avondeten kwam ik weer naar beneden. Mijn vriend en ik pakten alvast een deel van de spullen in, zodat het de volgende dag niet zoveel zou zijn. We hadden weer een topvakantie gehad, ook al was hij heel anders verlopen dan gepland. Weer veel leuke dingen gedaan en het erg gezellig gehad met zn allen.

Land van Bartje deel 1

Rond 12 uur kwamen we aan op het park. Het huisje was helaas nog niet klaar, want de early check-inn was vanaf 14 uur. We gingen lunchen bij Bartjes Boerderij op het park. Hier hadden ze een simpele lunchkaart met de keuze uit vier glutenvrije broodjes. Ondertussen was ons dochtertje aan het spelen in de binnenspeeltuin en arriveerden mijn ouders ook. Na de lunch was het huisje klaar en kon het uitladen van de auto beginnen. Hiermee hielp ik nog, maar daarna ging ik rusten. Ik was erg moe en tegelijkertijd onrustig. Ik vond het zo moeilijk om op bed te liggen terwijl iedereen nog hard aan het werk is. Nadat ik toch een tijdje gerust had, reed ik in de rolstoel met ons dochtertje mee toen ze ging skaten. We kwamen bij de receptie uit en daar was Bollo. Ons dochtertje vond hem niet interessant, dus verkenden we de plaza verder. We vonden een X-wall waarop je digitale spellen kon spelen, waar ons dochtertje een tijdje bleef spelen. Ook keken we bij het zwembad en de pump-trackbaan. Genoeg te doen de komende dagen.

Zaterdagochtend gingen mijn dochtertje en ik zwemmen. We konden mijn rolstoel in het mindervaliden-toilet plaatsen en hiervandaan was de doorgang naar het zwembad, ideaal. We zwommen eerst samen en later had ze een vriendinnetje waarmee ze zwom, terwijl ik haar vanaf de kant in de gaten hield. Net voor we naar huis gingen, nog een keertje samen van de glijbaan. Hierbij had ik water in mijn neus gekregen, wat ik eruit blies. Terwijl ik dit deed klapte mijn rechteroor dicht en voelde ik heel pijnlijk een druppel naar binnen lopen.
Ik was erg trots dat het zwemmen gelukt was, maar baalde erg van de oorpijn. Na mijn middagdutje gingen mijn vriend en dochtertje naar een paardrijles. Gelukkig had ik geslapen, waardoor ik met mijn moeder bij de les kon kijken vanuit de rolstoel. ’s Avonds gingen we eten bij Pannenkoekenrestaurant De Strohoed. Het was weer heerlijk.

Zondagochtend gingen mijn vader, vriend en dochtertje een ritje maken met de stoomtrein. Ik had besloten niet mee te gaan, omdat ik dan pas rond 13.30 uur in bed zou liggen. Dat was helaas nog niet haalbaar qua energie. Mijn moeder bleef bij mij en samen wandelden/rolden we een groot deel van het park rond. Na mijn middagdutje wilde ons dochtertje wel weer paardrijden en ik kon nog een plekje boeken bij de parkrit. Dit keer ging mijn vader mee en kon ik meerijden naast hen. Daarna bleven we nog hangen in de speeltuin waar we een wijntje dronken. Gelukkig reageerde ik nu beter op de alcohol dan de week ervoor. Toen voelde ik mij na een half glas al aangeschoten.

Maandagochtend gingen mijn ouders, dochtertje en ik naar Bourtange. Ik was er 15 jaar geleden ook geweest. Met de rolstoel waren sommige stukken vervelend om te rijden, omdat ik over de ouderwets kinderkopjes moest. Dit hobbelde enorm, maar verder was het leuk om er te zijn. We lunchten nog in de vesting bij ’t Oal Kroegje en daarna was het weer tijd om terug te gaan. Aan het einde van de middag wilde ons dochtertje nog naar de pump-trackbaan, dus gingen mijn moeder en ik met haar mee. Ze vond het steppen daar erg gaaf om te doen en ging steeds harder rijden. Tijdens deze drukke dagen lukte het mij niet om ’s avonds nog te helpen om ons dochtertje op bed te leggen, maar ik was wel trots op alles wat lukte. Ik moest wel alles met mijn rolstoel doen, maar zo had ik iets meer energie (lees nog steeds een stuk minder dan voor mijn aanval) om toch van alle activiteiten te kunnen genieten.

Dinsdagochtend gingen mijn moeder, dochtertje en ik weer zwemmen. Ook nu kreeg ons dochtertje weer contact met een meisje, waarmee ze een tijdje samen zwom. ’s Middags was mijn energie op, waardoor ik lang op bed bleef liggen. Zo kon ik ’s avonds wel weer mee uit eten bij Robin Hood.

Woensdagochtend reden mijn vader, vriend, dochtertje en ik naar Exloo om het Sabeltandtijgerspoor te lopen. We hadden van tevoren wel gelezen dat de route niet met de rolstoel kon, maar we besloten het erop te wagen. Het eerste stuk ging goed, totdat we (met een opstapje) over schrikdraad moesten klimmen. Ik wilde het al opgeven, maar mijn vader en vriend waren zo dapper om mijn rolstoel uit elkaar te halen en erover te tillen. Later op de route had ik hen nog hard nodig. Sommige hellingen waren erg stijl, zodat ik moest lopen terwijl zij de rolstoel naar boven duwden. Ook nog veel omgevallen bomen waar de stoel overheen getild moest worden. Ik voelde me hierbij erg  ongemakkelijk, maar zij vonden het geen enkel probleem. Zo maakten we er een workout van voor ons allemaal. Voor ons dochtertje was het een leuke route met allerlei klimparcoursen tussendoor. ’s Middags ging mijn vriend met ons dochtertje zwemmen. Ik ging nog heel even bij hen kijken en mee een ijsje eten.

Denemarken week 3

We moesten ons huis schoon achterlaten, dus er werd nog flink schoongemaakt en ingepakt. Wat een pittige combinatie. Moe zaten we allebei in de auto toen het klaar was. De sleutel brachten we terug naar het sleuteladres en in een uurtje reden we naar Legoland waar we om 10.30 uur aankwamen. Ik was met ons dochtertje in de rij gaan staan voor de gratis parkeerkaart op vertoon van mijn invalideparkeerkaart. We hadden al seizoenkaarten gekocht, dus dat was makkelijk. Met mijn rolstoel hoefden we nergens in de rij te staan. We melden ons bij de medewerker bij de uitgang van de attractie en bij de volgende rit mochten we dan mee. Zo konden we in een paar uur heel veel attracties doen. Aan het einde bezochten we het aquarium. We bleven tot 14 uur en daarna reden we naar ons Airbnb huisje voor 1 nacht in Grindsted. Hier rustte ik eerst en gingen we ’s avonds lekker uit eten.

De volgende ochtend wilden we vroeg naar Legoland, maar ik was enorm duizelig. Ik nam cinnarizine in en gelukkig werd de duizeligheid wat minder. Mijn vriend pakte de auto in en rond 11 uur reden we naar Legoland. De achtbaan sloeg ik over, maar in de rustige attracties gingen we wel. Om 14 uur reden we naar het naastgelegen bungalowpark Lalandia. Ik ging bij de receptie vragen of we al in ons huisje konden en dit kon al. Ik maakte direct mijn bed op, om nog even te rusten. ’s Avonds gingen we eten bij een pizzeria in Billund, maar die viel tegen.

Maandagochtend ging ik zwemmen met ons dochtertje in het zwembad. Wat een gaaf zwembad was het. Met vele glijbanen en ons dochtertje wilde overal vanaf. Daar ging we, vijf of zeven trappen op met matjes en banden voor de glijbanen. Na dat 5 keer gedaan te hebben, was het tijd voor wat rustigers. Ons dochtertje ging zelf van de kleine glijbanen. Weer terug bij het huisje vertelde ons dochtertje enthousiast hoe hard de glijbanen gingen en ik hoeveel trappen ik gelopen had. Toen ik lag te slapen ging mijn vriend met ons dochtertje het park verder ontdekken.

Dinsdagochtend waren we net voor de openingstijd 10 uur bij Legoland. Er stond een lange rij om naar binnen te kunnen. We gingen weer in alles waar ons dochtertje in wilde en bekeken de riddershow. ’s Middags gingen mijn vriend en dochtertje naar Monkey Tonky Town en toen ik wakker was, rolde ik er ook in mijn rolstoel naartoe.

Woensdagochtend gingen we met zijn drieën zwemmen. Mijn vriend nam een deel van de glijbanen voor zijn rekening en als ik met mijn dochtertje ging, droeg mijn vriend onze banden/matjes naar boven. Dit scheelde mij veel staan en sjouwen, waardoor we nu 7 keer van de hoogste glijbanen konden. ’s Middags waren mijn vriend en dochtertje weer in de plaza. We gingen daar bij de Mexicaan eten en bijna het gehele buffet was glutenvrij. We aten er heerlijk. We vonden bij het bakkertje ook nog een stuk karamel-cheesecake, dus dat kochten we voor de volgende dag.

Donderdag was de laatste dag dat we in Billund op stap konden. Ons dochtertje wilde nog graag voor de laatste keer naar Legoland, dus dat deden we. Ik was wel moe, dus na de lunch gingen we weer naar ons huisje. Ook ’s middags bleef ik in het huisje. Zo kon ik op het gemak mijn spullen verder inpakken en na het avondeten pakten we de auto voor het grootste gedeelte in.

Vrijdags reden we om 7.30 uur weg uit Billund. We moesten 765 km rijden en hoopten dat in 10 uur te doen. Ik reed de eerste 2 uur, want dan was ik op mijn fitst. Het was rustig qua verkeer in Denemarken. Na het tanken in Duitsland nam mijn vriend het over. We hadden wel wat files onderweg, maar met 2x stoppen bleven we mooi op ons schema. Om 16 uur kwamen we thuis aan. De vakantie was super geweest, maar ook heerlijk om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen.

Denemarken week 2

Zaterdag gingen we al vroeg op stap naar Ribe, een middeleeuws ogend stadje. Hier zijn de voordeuren erg bijzonder; die mogen alleen vervangen worden voor precies hetzelfde exemplaar.  Heel mooi om te zien. Mijn vriend had vooraf een restaurant benaderd voor glutenvrije lunch en ik bestelde hier een brunchplate. Zo leuk al die verschillende dingen. Mijn vriend en dochtertje hielpen mij om alles op te krijgen. Na de lunch gingen we naar de grote speeltuin Riplay. Mijn vriend had het idee dat ik alvast in de auto kon uitrusten en dan bleef hij bij ons dochtertje. Dat lukte best aardig.

Zondagochtend was het buiten helemaal grijs. Ik besloot om met ons dochtertje naar het zwemstadion in Esbjerg te gaan. Dit was een groot zwembad waar we drie uur bleven. Een hele tijd ging ons dochtertje alleen van de glijbaan en kon ik zitten en bijkomen. Dan kon ik daarna weer mee zwemmen en van de andere glijbaan af. ’s Avonds gingen we weer naar de heerlijke pizzeria in Esbjerg.

Maandagochtend gingen we met de ferry naar Fano. Dit is het schiereiland tegenover Esbjerg en 15 minuten varen. We gingen hier met de MS Martha een zeehondensafari doen. Het was een aardig stuk varen voor we bij de zeehonden waren, maar wat een gaaf gezicht om ze op de zandbank te zien liggen. Een aantal doken ook het water in om de boot van wat dichterbij te bekijken. Weer terug op Fano liepen we door de oude winkelstraat naar de ferry.

Op dinsdag kwam een collega van mijn vriend met haar man en dochtertje op bezoek. Ik had ze nog nooit eerder gezien, maar het klikte gelijk goed. Ze waren al in Legoland en Legohouse geweest, dus ze konden ons tips geven. Toen ik mijn middagdutje ging doen, gingen zij naar het strand van Hjerting. Toen ze terug waren aten ze nog een ijsje en gingen ze weer terug naar hun camping. ’s Avonds gingen wij bbqen.

Woensdag en donderdag gingen we na mijn middagdutje ook naar het strand van Hjerting. Zo hadden we onze vakantie voorgesteld met leuke dingen afgewisseld met het strand. Nu hadden we de eerste week alle leuke dingen gedaan en hadden we gelukkig nu ook wat stranddagen. Ook ’s avonds maakten we vaak een wandeling bij laag water. Onze dochter vond het wandlopen fantastisch.

De temperatuur liep steeds verder op en vrijdagochtend ging ik samen met mijn dochtertje naar het strand. Ze wilde graag krabben vangen, maar tegelijkertijd vond ze dat best spannend. Ik ving twee krabben voor haar. Eentje bewaarde ze een tijd in emmer, zodat ze er goed naar kon kijken. Daarna zette ze hem weer terug in de zee. Mijn vriend was begonnen met inpakken en schoonmaken, zodat we op zaterdagochtend op tijd weg konden richting Legoland.

Denemarken week 1

Het is lang geleden, dat ik zo ver met de auto op vakantie geweest ben. Ik houd niet van lang in de auto zitten. Vandaag was het een rit van zes uur met rond Bremen en Hamburg nog wat file. We overnachtten in Kellinghusen, waar we met de rolstoel op zoek gingen naar een restaurant. Wat een typisch Duitse plaatsje. Het heeft 8000 inwoners. Een aantal restaurants was vanwege de zomervakantie gesloten. We vonden een snackbar en aten daar op het terras. De volgende dag pakten mijn vriend de auto weer in en ging ik met mijn dochtertje naar de speeltuin. We konden vanaf 15 uur onze sleutel ophalen voor ons huisje in Esbjerg in Denemarken. Het zou een rit van drie uur zijn, maar we hadden bijna een uur file op de route. Ik haalde de sleutel op en mijn vriend deed in de tussentijd boodschappen. Het huis zag er mooi uit. Ik maakte eerst de bedden op, zodat ik nog even kon rusten. Dit deed ik maar kort, want ik wilde graag helpen met inruimen. Een paar punten waren qua schoonmaak niet in orde, dus deze meldde ik bij de verhuurder. We maakten ze gelijk schoon, zodat we alles wel konden gebruiken. Toen ons dochtertje op bed lag, ging mijn vriend de omgeving verkennen. Heel dichtbij lag een camping met leuke speeltuinen voor ons dochtertje en de zee op loopafstand zag er ook mooi uit.

De volgende dag deden we rustig aan. We speelden de ochtend bij de camping. Op maandag verkenden we Esbjerg. We bezochten het standbeeld van de vier mannen aan zee. We reden met de rolstoel over het strand. Erg grappig om te doen. Hierna gingen we naar het centrum. Mijn vriend had vooraf een leuke lunchroom gevonden met glutenvrije taart, dus deze wilde ik wel proeven. Hij was heerlijk. ’s Avonds aten we bij “Mamma’s” waar ze glutenvrije pizza hadden. Hier gaan we zeker nog naar terug.
Dinsdags gingen we naar Mini-Varde. Hier deden we een speurtocht en oud Deense spelletjes. Inmiddels was het lunchtijd, dus wandelden we het plaatsje in. Zo leuk om een aantal gebouwen uit Mini-Varde direct in het echt te zien. Het lunch restaurant dat we in gedachten hadden, was vol, dus kwamen we uit bij de Mc Donalds. Hier hadden ze een glutenvrije hamburger, dus dat was mazzel.

Woensdags bleven we bij het huisje. Ik huurde met ons dochtertje een skelter, maar het trappen was te zwaar. Na één rondje belde ik mijn vriend of hij het over wilde nemen. Wat hadden ze samen een plezier. Na het avondeten wilde ik er nog even uit, dus wandelden we naar zee. Ze hebben tussen het strand en de zee een mooi verhard pad, dus dat is ideaal.

Donderdag gingen we naar Tirpitz in Blåvand. Dit is een bunker museum waar ook nog drie andere tentoonstellingen zijn. Wij waren erg onder de indruk van het bunker gedeelte. Het vertelde over de bouw van de bunkers en de manschappen die er gevestigd waren. Interessant dat het museum voor een hele andere benadering koos dan de musea in Normandië waar we in 2016 geweest zijn. Aansluitend reden we naar het strand van Blåvand. Hier staan nog bunkers op het strand, maar deze zijn door de kunstenaar Woodrow voorzien van een paardenkop en staart. ’s Avonds gingen we eten bij Streetfood Esbjerg. Hier zijn in een hal zes verschillende kraampjes waar je je eten kunt bestellen. Wij kozen een Griekse plate voor twee personen. Er ging alleen wat mis met de bestelling en we kregen maar voor één persoon. We besloten dit te delen en bij de Mexicaan nog taco’s en nacho’s te bestellen. Nu hadden we wel wat veel, maar het was heerlijk. Ook was de hal leuk aangekleed met gekleurde paraplu’s en vlaggen.

Vrijdagmorgen ging ik met mijn dochtertje weer spelen op de camping. Ze blijft het lastig vinden om op andere kinderen af te stappen, dus ging ik kort mee op het springkussen, airtrampoline en zweefmolen. Ik vind het heerlijk om te doen, maar het springen kan ik maar kort, voordat ik last van mijn benen krijg. Na mijn middagdutje gingen we nog naar het strand, maar brrr wat was het koud met 17 graden, wolken en veel wind. Ons dochtertje vond het heerlijk om een zandkasteel te bouwen en mijn vriend hielp haar ermee. Maar het kapotmaken van het zandkasteel vindt ons dochtertje nog steeds het allermooist.

Derde week Exloo

Vrijdagochtend ging ik met mijn vader naar Emmen om glutenvrije kibbeling te eten. Deze werd tot 11 uur gebakken, dus we hadden een vroege lunch. Het was heel erg lekker; de kibbeling was lekker gekruid.

Zaterdagochtend gingen we met mijn ouders naar het boomkroonpad in Borger. Hier loop je op een brug tussen de bomen. Ik was hier tijdens mijn tienerjaren geweest. Toen liep je tussen de boomtoppen, maar nu 20 jaar verder, loop je tussen de bomen. Het pad is vrij kort, maar door de vele trappen was het voor mij een flinke klim en liep ik aan het einde te trillen en zwalken van vermoeidheid. Ik rustte even uit op een bankje voor we terugliepen naar mijn rolstoel. We reden terug naar het restaurant voor een drankje. Hierna liepen/reden we de kabouterroute door het bos. Ons dochtertje ging enthousiast op zoek naar de kabouter paaltjes. Nadat we het hele pad gelopen hadden, wilde ons dochtertje nog een keer. Ik bleef samen met mijn moeder in het zonnetje zitten, terwijl mijn vader meeliep met ons dochtertje. ’s Avonds gingen we voor de laatste keer eten bij de Steakerij. Het was weer heerlijk.

Zondagochtend gingen we om 10.45 uur mee met de stoomtrein van Stadskanaal naar Veendam. Mijn ouders waren ook mee. Hierna lunchten we in Stadskanaal.

’s Maandags had ik met de lunch met mijn voormalige schoonzus afgesproken bij Brownies en Downies in Emmen. Ik koos voor een clubsandwich kip en een smoothie. We hebben lekker bijgekletst en de tijd vloog voorbij. Ik heb ook verteld dat het ons laatste jaar in de buurt was, dus dat het even kon duren voor ik weer langs kon komen. ’s Middags ging ik met ons dochtertje bij mijn zus langs die ook in het park gearriveerd was. Ons dochtertje wilde zo graag met haar neefje en nichtje spelen, dus we spraken de volgende ochtend weer in de speeltuin af. Hier vermaakten de kids zich goed. We gingen bij ons huisje wat drinken en zo kwamen onze plannen voor het avondeten ter sprake. Ons dochtertje vroeg hen om mee te gaan pannenkoeken eten. Gelukkig kon de reservering nog aangepast worden.

Woensdagochtend gingen mijn dochtertje en ik bij de schaapskooi kijken, waarbij je kon zien hoe ze uit de schaapskooi over de straten van het dorp Exloo richting het veld liepen. Ik had alleen niet verwacht dat iedereen hen zou volgen en dat wilde ons dochtertje ook graag. Het was best een stuk lopen naar de hei, maar ik heb erg gelachen om ons dochtertje die probeerde om om de schapenkeutels heen te lopen. Bij de hei demonstreerde de herder hoe de hond de schapen goed bij elkaar houdt. De terugweg was best lastig. Ons dochtertje was moe, dus ik liet haar uitrusten, want ze moest echt zelf teruglopen. Ik liep ook al een beetje te zwalken en ze is voor mij te zwaar om stukken te dragen. Terug bij het huisje gingen we lekker buiten zitten en bijkomen. ’s Avonds kwamen mijn ouders en mijn zus met haar gezin bbq-en. Heel gezellig en leuk op onze laatste avond.

Donderdagochtend gingen mijn dochtertje en ik met mijn zus en neefje naar Drouwenerzand, terwijl mijn vriend alle spullen inpakte. Ik had voordat we weggingen mijn eigen spullen en de kleding van ons dochtertje ingepakt. Mijn vriend bracht ons weg en met de rolstoel reden we naar de entree rij. Deze ging best vlot en het avontuur kon beginnen. We gingen in de vliegende olifanten, treintje, achtbaan, draaimolen, zweefmolen, spookhuis, botsauto’s, bootjes, trampolines, oldtimers en we vermaakten ons heerlijk. Om 14.45 uur werden we weer opgehaald en reden we weer richting ons eigen huis. Na tweeënhalf uur waren we er. Precies op tijd voor het avondeten. Ik was erg moe, dus mijn deel van het uitpakken, moest wachten tot de volgende dag. Wat een heerlijke vakantie hebben we gehad, al hebben we het warme zonnetje wel gemist. We duimen voor een warme nazomer.

Zomervakantie naar Exloo (1e week)

Voor het derde jaar op rij, gingen wij op vakantie naar Exloo. Dit jaar wilden we twee weken boeken, maar kregen we van de verhuurder de derde week er gratis bij. Erg luxe en we maakten dankbaar gebruik van dit aanbod. We vertrokken op vrijdag 23 juli. We mochten pas om 14 uur het huisje in, maar mijn ouders stonden in Borger op de camping, dus gingen we eerst daar naartoe. Zo kon ik eerst rusten, voordat we naar ons vakantiehuis toe gingen. Na ruim een uur inruimen was het voor mij weer tijd om rustig aan te doen. Om 16.30 uur kwamen mijn ouders en ons dochtertje ook bij het vakantiehuis en ging ons dochtertje op ontdekking uit. Ze herkende nog veel van vorig jaar. We aten lekker buiten met z’n allen.

De volgende ochtend gingen mijn dochtertje en ik de nieuwe speeltuin ontdekken. Ons dochtertje ontmoette een vriendinnetje en samen gingen ze heel vaak van de kabelbaan. Heerlijk om van de kant toe te kijken. Na ruim twee uur appte ik mijn vriend of hij het over wilde nemen. Mijn dochtertje en ik hadden een tijd gesprongen op de airtrampoline en ik raakte vermoeid. ’s Avonds gingen we uit eten bij de Steakerij met mijn ouders. Ze hadden weer een heerlijk glutenvrij buffet. Dat blijft toch bijzonder dat ik dan alles mag eten. Hier kwamen we nog wel vaker deze vakantie.

Zondags bleven we rond ons huisje en gingen we ’s avonds weer uit eten bij Robin Hood. Op maandag gingen we met mijn ouders naar Wildlands. Ze hadden kaartjes gewonnen met de Postcodeloterij en waren nieuwsgierig hoe het park geworden was. We gingen gelijk om 10 uur en bleven zo een tijdje de drukte voor. In het Afrika gedeelte werd het al flink druk. Gelukkig hebben ze bij de safaritruck een aparte rij voor de rolstoel, zodat we daar niet in de rij hoefden te staan. Wat een fijne regeling. Dat scheelt zeker een half uur wachten. Rond 14 uur gingen we weer richting huis. We hadden alles gezien en genoten.

We vervolgden ons vaste vakantieritme van één dag op pad en de andere dag uit eten. Dinsdagavond gingen we pannenkoeken eten bij de Strohoed. Eigenlijk eet ik altijd ham, kaas en ananas, maar ik koos nu voor kip, kerrie, ananas en kaas. Hij was heerlijk.

Op woensdag gingen we naar Wonderwereld in Ter Apel. We kochten een combinatieticket om ook nog naar Kabouterland in Exloo te gaan. Er was hier een leuke Uilenburcht gebouwd met veel gangetjes die onze dochter geweldig vond. Voor alle uilen die te zien waren, had ze minder aandacht, maar dat vonden wij weer interessant. De verblijven vonden wij wel wat aan de kleine kant. Na ons bezoek gingen we lunchen bij Hotel Boschhuis. Heel fijn dat ze tegenwoordig op zoveel locaties glutenvrij brood hebben, waardoor lunchen buiten de deur veel makkelijker is.

Donderdag kwamen mijn ouders een ochtend en gingen we ’s avonds uit eten bij Toby’s Steakhouse.

Op vrijdag gingen we zwemmen bij Roompot Hunzedal. Ons dochtertje vond het fantastisch. Wij vonden het wel aan de drukke kant voor coronatijd, maar vermaakten ons goed. We hadden een tijdslot van 10-11.30 uur. Dat was zo voorbij.