Blog

39ste verjaardag

Simone

Vanaf het moment dat ik wakker was, voelde ik mij al jarig. Er werd voor mij gezongen en ik kreeg een mooi geknutselde boekenlegger in een versierde envelop, bonbons, puzzel, happy socks en een telefoon. Na het ontbijt maakte ik nog gevulde eieren, maar ik was even vergeten dat ik dat best een werkje vond. Zeker om het eigeel goed op smaak te krijgen. Ondertussen belde mijn oma nog om mij te feliciteren. We spraken af dat ik morgen naar haar zou komen met een gebakje. Mijn vriend en dochter hadden ondertussen mijn schoonmoeder bij de Randstadrail opgehaald en ook nog mooie rozen gekocht. Het was tijd om mijn witte chocoladecheescake te proeven en ik was blij dat hij goed gelukt was. Mijn schoonzus kwam met de kids en een vriendin met twee kids. De kids gingen spelen en doordat het vrij rustig was, konden we lekker kletsen. Onze dochter moest van 13 tot 14 uur nog naar zwemles, dus het was even heerlijk stil in huis. ’s Middags was het wat drukker, maar mijn vriend verzorgde al het eten en drinken en zo had ik tijd om met iedereen te kletsen. Mijn ouders en schoonmoeder bleven nog frietjes eten en hielpen met opruimen. Ik was zo moe dat ik op de bank bleef zitten, maar ik had een hele leuke dag gehad en was flink verwend met veel leuke cadeaus.

Verjaardagsboodschappen

Simone

Onze week was best wel druk. Ik was dinsdag in Zoetermeer om verjaardagscadeaus voor vrienden te kopen en haalde bij de grote AH glutenvrije koekjes voor de taartbodem van de cheesecake. Die waren in Bergschenhoek niet te krijgen bij de Plus en de Jumbo. Dit combineerde ik met een kort bezoek aan een vriend met MS. Bij hem om de hoek zit een restaurant met goede glutenvrije taartjes, dus tijdens het bijkletsen at ik een tompouce.

Donderdag hadden we geen zin om te koken en gingen we eten bij de Soete Suikerbol. We komen daar best vaak en hebben een vaste tafel helemaal in de hoek van het restaurant zo ver mogelijk bij de speelhoek vandaan. We bestelden gelijk ons eten bij de drankjes. Hierdoor hadden we na het eten nog tijd om boodschappen te doen. Mijn vriend deed de boodschappen, terwijl ik met mijn dochter een ijsje haalde bij Verhage. Normaal eet alleen zij een ijsje, maar ik besloot gezellig mee te doen. Mijn softijs ging in een bakje en werd bestrooid met stukjes M&M’S. Het was voor mij wat teveel, dus zochten we mijn vriend op in de supermarkt en zocht ik de laatste spullen van het lijstje. Fijn om alles weer in huis te hebben en alleen vrijdagavond de bestelde taart nog te moeten afhalen.

Stedentrip plannen

Simone

Mijn zus en ik hadden het erover gehad om weer een keer een stedentrip naar het buitenland te doen. Mijn zus had het eerst over een vier daagse trip, maar ik gaf al snel aan dat het voor mij minimaal vijf dagen moesten zijn, omdat ik verwacht dat ik tijdens de reisdagen nog maar weinig ernaast kan. Qua bestemming dachten we aan een stad met strand, bv Pula of Valencia. We bekeken onze agenda’s en kwamen uit op het tweede weekend van oktober. In Pula was het dan al een stukje kouder, dus kozen we voor Valencia. Daarna keken we naar de vluchten. We wonen om de hoek bij Rotterdam Airport, dus als we heen vlogen op vrijdag 11 oktober, was er op woensdag geen vlucht, dus besloten we op donderdag terug terug te vliegen. Wat een luxe vooruitzicht zes dagen Valencia. Toch bleef ik wat onzeker of ik de drukte van zo’n grote stad nog aan kan. Mijn laaste stedentrip was in 2019 naar Madrid. Gelukkig kon ik dit gevoel na een paar dagen achter mij laten.

Mijn zus vond via Airbnb een mooi 3-kamer appartement en zocht contact met de verhuurder om na te vragen of we met de rolstoel bij het appartement konden komen. Ze stuurde heel attent een foto van de toegangsdeur met drempel en de twee traptreden om bij de lift te komen. Die hoefden geen belemmering te zijn; daar konden we samen mijn rolstoel wel overheen tillen. We waren zo gecharmeerd van de rustige ligging van het appartement en het balkon, dat we het tillen er graag voor over hebben.

Rijden bij het CBR

Simone

Op 22 december was ik gekeurd voor mijn rijbewijs door een externe neuroloog. Hij adviseerde naar het CBR om mijn rijbewijs voor 5 jaar te verlengen. Het was al bijna 22 uur, toen ik zag dat ik bericht van het CBR had. Vol vertrouwen opende ik hun bericht, maar mijn humeur sloeg snel om in boosheid. Ik moest een afspraak maken om te rijden bij het CBR. In het rapport was als reden aangegeven, dat mijn MS in de zomer van 2023 een terugval had in mijn rechterbeen en dat ik minder ver kon lopen. Het eerste klopt, maar minder ver stond bij actuele klachten in mijn rapport, maar deze klachten zijn al die jaren al hetzelfde, dus het is vreemd dat ik op basis daarvan weer bij het CBR moet rijden. Ik kon online een afspraak maken en koos voor 29 januari in Rotterdam. Daarna heeft het CBR weer vier weken de tijd om tot een oordeel te komen. Acht jaar geleden heb ik ook bij het CBR gereden, maar ik kreeg toen mijn rijbewijs maar voor drie jaar. Als de periode nu maar weer voor drie jaar is, zou dat een flinke tegenvaller zijn. Wat een vervelend traject is het verlengen van mijn rijbewijs steeds weer.

Een normale week

Simone

Wat was het heerlijk dat onze dochter weer naar school was en mijn vriend naar het werk. Het roeien was weer begonnen, dus daar startte ik de week mee. Helaas konden we door het koude weer niet buiten roeien, dus oefenden we in de binnenbak. Het was gezellig om iedereen weer te zien. Er werd veel gesproken over de inzamelingactie van mijn roeimaatje met MS voor haar Mollii Suit (https://www.ottobock.com/nl-nl/exopulse-mollii-suit-b2c). Dit heeft een positief effect op haar lopen. Natuurlijk volgt dan de vraag of zo’n pak ook wat voor mij is. Uiteindelijk denk ik dat zeker, maar momenteel vind ik mijn mate van spasmen en stijfheid daar nog te laag voor de investering van €8500,-.

Dinsdagochtend ging ik naar mijn vriendin toe. Onze afspraak in december had ik twee keer af moeten zeggen. Eerst vanwege corona en later doordat onze dochter ziek thuis was. Het was fijn om weer uitgebreid bij te kunnen kletsen. Ik ging wel op tijd naar huis, want ik moest om 14.30 uur weer op het schoolplein zijn. De stilte in huis tijdens mijn middagdutje was weer heel fijn. Regelmatig lukt het mij niet om ’s middags te slapen, maar als het in huis stil is, rust ik toch voldoende uit. ’s Avonds kwam een vriend nog een theetje drinken. Twee afspraken op een dag is eigenlijk wat veel, maar we startten het theetje al om 19 uur en om 21 uur ging hij uit zichzelf weg. Hij weet dat mijn energie dan op is en houdt daar altijd rekening mee, super fijn.

Woensdag en donderdag waren rustige dagen, waarbij ik mijn tijd gebruikte om het fotoboek 3 tot 4 van onze dochter te bestellen en direct verder te gaan met haar boek van 4 tot 5 jaar. Hier had ik een aantal maanden geleden al een groot deel van de foto’s in geplaatst, maar deze moesten nog van tekst voorzien worden. Het duurde even voor ik op dreef was, want ik vind het makkelijker om de teksten te schrijven terwijl ik de foto’s plaats. Het voelde erg goed om zo bezig te zijn en tegelijkertijd mijn rust te kunnen pakken.

Annulering Booking

Simone

Wij boeken wel vaker met Booking, maar we hebben nog nooit meegemaakt dat een verhuurder de boeking annuleert. Ze gaven aan een dubbele boeking voor onze datum te hebben en dat de onze geannuleerd werd. Heel gek aangezien we al in oktober geboekt hadden een nu pas drie maanden later dit te horen kregen. Daar kun je dus als klant niets aan doen. Ze probeerden nog een alternatief aan te bieden, maar twee studio’s zonder aparte slaapkamer is voor mij echt geen optie. Ik kon dus opnieuw gaan zoeken naar een nieuw verblijf op de Azoren voor onze tweede week. Alleen waren we inmiddels dus drie maanden verder en waren verblijven duurder geworden en al veel volgeboekt. We hadden juist voor de tweede week gekozen voor twee appartementen met zwembad, zodat mijn ouders en wij wat meer privacy hadden en ons dochtertje zich kon vermaken bij het appartement. Zoiets was niet meer te vinden in een betaalbare prijsklasse, dus ging ik weer op zoek naar één woning. Gelukkig was hierin nog wel keus. Ik vond een gaaf huis dichtbij zee met drie slaapkamers. Het enige minpunt was dat we het huis maar tot 10 augustus konden boeken, terwijl we op 11 augustus terug vliegen. Ik zocht een hotel voor dit laatste nachtje in Ponta Delgado en ook dit boekten we. Zo was alles toch weer geregeld, maar het had mij wel een aantal slapeloze nachten en veel stress gekost. Hopelijk gebeurt dit niet meer.

Schaatscursus dochter

Simone

In de herfstvakantie wilde onze dochter al graag schaatsen, maar voelde ik mij er nog niet sterk genoeg voor. Nu had ik haar beloofd dat we in de kerstvakantie zouden gaan. Ondertussen vond ik op de site van Silverdome een schaatscursus van 2 t/m 5 januari voor €35,-. Ik overlegde met onze dochter en dit leek haar erg leuk. Ik regelde de inschrijving en zou kort voor het begin van de cursus horen of er voldoende deelnemers waren. Dit was gelukkig het geval. Ik had mijn zus over de cursus verteld en zij had mijn neefje ook opgegeven.

Op de eerste dag van de cursus haalden we hen op. Onze kids deden enthousiast mee aan de cursus die per dag een uur duurde. Ze zaten allebei in de groep voor gevorderden. We keken eerst in de schaatshal naar hun kunsten, maar omdat ik het koud kreeg gingen we in de kantine een kopje thee drinken. Ook vanaf daar konden we hen zien. Ze hadden het allebei heel goed naar hun zin gehad en onze dochter kon al een stuk beter schaatsen.

De tweede dag haalde mijn zus ons op. Mijn neefje leerde deze dag op noren schaatsen. Dat wilde onze dochter ook wel, maar helaas waren er geen noren in haar maat. Aan het einde van de les startte het vrijschaatsen met discolichten. Dit vonden de kids helemaal geweldig, dus bleven we nog wat langer. We gingen lunchen bij de Soete Suikerbol. Heerlijk om weer in een restaurant te zijn. Meestal ga ik elke week wel een keertje uit eten, maar door alle ziektes in december, was ik maar weinig weg geweest.

Bij de derde dag ging ik na afloop nog mee schaatsen. Het ging best goed. Het lijkt soms sinds mijn laatste schub in mijn rechter been, dat ik minder problemen met mijn evenwicht heb. Ik kon alleen maar 20 minuten schaatsen, want ik had nog steeds veel spierpijn van het staan met Oud en Nieuw. Toch was het heel fijn om weer even geschaatst te hebben.

De laatste dag van de schaatscursus vloog voorbij. Na afloop van de les kregen de deelnemers hun schaatsdiploma. Wat was onze dochter trots. Ze wilde nog even vrijschaatsen. In de kleedkamer kwamen we nog een vriend tegen met zijn kids en onze dochter liet trots haar schaatskunsten aan hen zien. Ze mocht nog een half uurtje schaatsen. Hierna bracht ik haar naar mijn schoonmoeder waar ze een nachtje bleef logeren. Zo hadden wij het even rustig in huis en konden we ’s avonds samen bij Bazar in Rotterdam eten. Het was heel leuk om samen weer eens weg te zijn. We gaan allebei elke week wel weg, maar bijna nooit samen. Goed voornemen om dit weer vaker te doen.

Brandstapel Scheveningen

Simone

Om 10 uur liepen we vanaf de Boulevard richting de brandstapel van Scheveningen. Het was een stuk verder lopen dan we hadden ingeschat. Onze dochter mopperde erover en ook ik begon wat te zwabberen met lopen. Gelukkig zagen we achter de brandstapel de strandtenten, dus dat werd ons doel. We bestelden een drankje en warmden op. Natuurlijk wilde onze dochter nog een bouwwerk maken op het strand en in de branding spelen. Ik had geen fut meer om nog te staan, dus bleef in het restaurant zitten. Mijn vriend stuurde een paar foto’s om mij mee te laten genieten van hun pret. Heerlijk om te zien. Ook ontvingen we foto’s van de oliebollen die mijn ouders en schoonzus aan het bakken waren. Deze zouden we ’s middags ophalen. Het werd tijd om naar huis te gaan, maar weer een half uur teruglopen zag ik niet zitten, dus mijn vriend haalde de auto voor ons. Super fijn, want zo kon ik mijn energie bewaren om bij thuiskomst glutenvrije oliebollen te gaan eten bij mijn ouders. Wat een lekkere lunch was dat en ook ’s middags at ik er nog eentje, want de dag dat ze gebakken zijn, zijn ze echt het lekkerste. Wat een topdag hadden we ervan gemaakt.

Verschuivende kerstdagen

Simone

Voor Eerste Kerstdag had ik de bioscoopfilm Mascha en de Beer- Winterpret en meer, gereserveerd in Schiedam. Bij het snoepscheppen kwamen we buren tegen. Zo grappig, dat wij niet de enigen waren die op Kerstochtend naar de bioscoop gingen. Onze dochter genoot van de film. Na de film wilde ze graag glowgolven. Dat had ze ontdekt toen we vanaf de parkeergarage naar de bioscoop liepen. Dat ging om 12 uur pas open, dus vermaakten we ons nog even in de gamehall met een potje airhockey. Helaas was er geen plek meer bij de glowgolf, dus gingen we naar huis. Het diner hadden we met z’n drietjes gepland en op Tweede Kerstdag zouden mijn ouders en mijn broertje met zijn gezin bij ons komen eten. Tot mijn vader op Eerste Kerstdag positief testte op corona. Mijn ouders wilden geen andere mensen aansteken, ondanks dat ze zich niet ziek voelden. Al hun plannen gingen niet door, dus boden wij aan dat ze bij ons konden eten, omdat wij net corona gehad hadden. We hadden nog geen avondeten in huis, dus mijn vriend ging boodschappen doen. Hij scoorde nog een lekkere kipschotel en we hadden nog macarons en taart waarmee we een uitgebreide toetjesplank maakten. Het was een gezellige avond met heerlijk eten.

Tweede Kerstdag belde mijn broertje tijdens de lunch. Hun zoontje was aan het overgeven, dus hij wilde even overleggen wat verstandig was. Om onze toch al zieke kinderen te beschermen tegen elkaars virus, besloten we het diner niet door te laten gaan. Mijn broertje kwam zijn aardbeienmoussetoetje brengen en kreeg van ons het hoofdgerecht mee. Zo aten we Tweede Kerstdag met z’n drietjes. Het was voor ons wel schakelen, doordat de plannen op de dag zelf veranderden, maar we hebben er toch gezellige dagen van gemaakt.

Keuring externe neuroloog

Simone

Vandaag had ik om 9.45 uur mijn keuring voor mijn rijbewijs bij de neuroloog van het Alrijne ziekenhuis in Alphen aan den Rijn. Het was iets meer dan een half uur rijden en ik ging op tijd van huis. Ik was een kwartier voor de afspraak aanwezig en tot mijn verbazing werd ik direct binnen geroepen. Ik timede mijn afspraak, omdat als de tijd binnen de 15 minuten zou zijn, ik nog €60,- terug zou krijgen van de €245,- die ik al betaald had. Standaard moest ik een stukje lopen, hinkelen en werden mijn pupillen en reflexen getest. De neuroloog vroeg mij of ik het verloop van mijn MS als licht, matig of ernstig zou betitelen. Ik koos voor licht, omdat ik 3,5 jaar geen schub gehad had. Hier stemde hij mee in. Het consult verliep heel vlot en de neuroloog zou het CBR adviseren om mijn rijbewijs weer voor vijf jaar te verlengen. Hij zou aansluitend ervoor zorgen dat het rapport bij het CBR kwam en nog voordat ik thuis was, was het rapport al geplaatst in mijnCBR. Nu heeft het CBR aangegeven dat zij nog vier weken de tijd hebben om mijn keuring te beoordelen. Zo zou mijn traject ruim voor 1 april afgerond moeten zijn. Ik ben benieuwd. Na al het gedoe en lange wachttijd met mijn vorige verlenging heb ik niet veel vertrouwen in het CBR.