Blog

Ons weekend begon met de eerste onderlinge wedstrijd turnen van ons dochtertje. Haar groep was ingeroosterd om 12.30 uur. Geen ideale tijd voor mij, maar ik wilde toch wel graag mee. We zochten een plek op de tribune. Ons dochtertje begon met het onderdeel balk. Ze gingen eerst inturnen. Ook op de andere onderdelen waren wedstrijden van oudere deelnemers. Erg leuk om tegelijk te zien wat het eindresultaat is van haar huidige oefeningen. Ik heb tot groep 8 ook geturnt, dus veel was herkenbaar voor mij. We moesten lang wachten tot het tweede onderdeel, omdat de muziek het niet deed bij het vloeronderdeel van de oudere meiden. Ons dochtertje zwaaide steeds enthousiast naar ons en het was heerlijk om haar zo te zien genieten. Toen ons dochtertje haar derde onderdeel “de brug” gehad had, besloot ik even naar beneden te gaan. De combinatie van warmte en vermoeidheid zorgde ervoor dat ik mij niet lekker voelde. Ik ging even naar buiten en kocht sinas en chips in de kantine. Dit hielp mij om mijn dip te boven te komen. Na het laatste onderdeel marcheerden de deelnemers onder geklap van het publiek de zaal uit. Dit vond ons dochtertje geweldig. Het was hierna tijd voor de prijsuitreiking. Elke deelnemer kreeg een medaille. Ook ons dochtertje kreeg er eentje voor de vierde plaats samen met de overige deelnemers van haar groepje. Dit was erg leuk geregeld voor alle kinderen. Later op hun scorekaart stond dat ze zesde geworden was. Ze was erg trots op haar medaille en vertelde gelijk dat ze de volgende keer weer met de wedstrijd mee wilt doen.

Mijn zus had had voor mijn verjaardag een high tea gegeven. Door onze volle agenda’s kwamen we op 1 april uit. We planden hem om 12 uur, zodat het direct onze lunch was. Mijn zus eet net als ik glutenvrij, dus we hadden qua locatie voor Bij Daan in Zoetermeer gekozen. Hier hadden we één keer eerder een high tea gedaan en dat was erg goed bevallen.

Voor de high tea had ik samen met mijn vriend eerst nog een ritje naar Noordwijk om bij ons nichtje een bankje te brengen. We vertrokken al om 8.30 uur. We dronken nog kort een kopje thee, maar gingen daarna weer terug. Ik stuurde mijn zus dat ik door mijn vriend in Zoetermeer afgezet werd, anders werd het voor mij erg krap qua tijd. Onderweg stopten we nog bij de versmarkt De Valk in Voorschoten. Hier kochten we alvast spareribs voor de bbq van eerste Paasdag.

Het laatste stuk door Leidschendam was erg druk qua verkeer. Ik kwam precies om 12 uur aan in Zoetermeer. Het duurde even voor de eerste gang met brood en verschillende quiches geserveerd werden. Hierna was het tijd voor de zoete gang. Persoonlijk mijn favoriete. We werden weer verrast door de verschillende keuzes. Er zat ook een scone bij die we allebei al jaren niet meer gegeten hadden. Het was zoveel dat we allebei nog wat meenamen naar huis. We gingen daarna nog kort naar twee winkels en daarna werd ik thuis gebracht door mijn zus.

Op de momenten dat ons dochtertje sliep in het ziekenhuis, kwamen er bij mij flashbacks naar boven van mijn eigen opname op de SEH. Dat lange wachten, totdat er een arts komt. De gevoelens van angst en onzekerheid. Vooral bij de afdeling Acute Opname had ik daar last van. De laatste keer dat ik daar was kregen ze mijn infuus niet geprikt, waardoor ik meerdere keren geprikt moest worden. Ook was het er toen zo warm dat ik er misselijk van werd. Met tegenzin ging ik toen de andere twee dagen nog naar het ziekenhuis.

Gelukkig hadden we hele lieve verpleegkundigen woensdag, waardoor we alleen lagen op onze zaal van de Acute Opname. Ze deden heel lief het licht voor ons uit en zorgden ervoor dat er geen nieuwe mensen op onze kamer kwamen. Dat ontroerde mij en zorgde ervoor dat ik rustig naast ons dochtertje in bed lag. Wat voelde ik een opluchting toen we naar huis mochten. Hopelijk hoeven we een lange tijd niet meer naar de SEH/Acute opname.

Ik ging ons dochtertje ophalen bij een vriendje waar ze aan het spelen was. Ons dochtertje wilde nog één keertje schommelen voor we gingen. Tijdens het schommelen brak het touw van de schommel. Ze viel plat op haar buik en de zijkant van haar gezicht. Ze begon gelijk te huilen en was een tijdje ontroostbaar. Thuis mocht ze als troost een filmpje kijken, maar toen klaagde ze over verminderd zicht. Dat was schrikken. We keken het nog even aan, maar bij het avondeten viel ze steeds in slaap. Ik belde de huisartsenpost en 20 minuten later hadden we een afspraak. Na 45 minuten wachten waren we nog niet aan de beurt, dus ik ging navraag doen bij de balie. Ze verzekerden mij dat als er geen urgente mensen kwamen, wij echt de volgende waren. Plots begon ons dochtertje te spugen. Ze zat bij mij op schoot en we zaten allebei helemaal onder. Gelukkig schoot een mevrouw tegenover ons te hulp en ze regelden bakjes en doekjes. Ondertussen werden we geroepen door de arts. De arts keek haar na. Ze vertrouwde het niet en ze belde de kinderarts om te overleggen. De kinderarts wilde ons ook nog zien, dus moesten wij ons melden bij de SEH. Hier werden we geholpen door een hele lieve verpleegkundige die de controles deed. Eerst bij mij, zodat ons dochtertje wist wat er zou gebeuren. De kinderarts wilde nog een scan laten maken. Ondertussen was ons dochtertje op de onderzoekstafel weer in slaap gevallen. We werden met de rolstoel opgehaald voor de CT-scan. Ik kreeg een loodschort aan, zodat ik er bij mocht blijven. Ons dochtertje vond het heel spannend, maar ze bleef goed stil liggen. Hierna werden we naar de afdeling Acute Opname gebracht waar we een bed kregen. Ons dochtertje had nog veel vragen over de scan. Nadat ik deze beantwoord had, werd ze rustiger en viel ze weer in slaap. We moesten nog een tijd op de uitslag wachten. De kinderarts kwam met de uitslag en deze was goed. Het was 22 uur (3,5 uur na binnenkomst) toen we weer naar huis mochten. Doordat er een CT-scan gemaakt was en het bijna 6 uur geleden was dat ons dochtertje gevallen was, hoefden we haar ’s nachts niet wakker te maken.

De volgende ochtend was ons dochtertje nog wat hangerig, dus bleef ze nog een dagje thuis. Gelukkig zagen we haar steeds meer opknappen. Met de lunch bracht ik haar naar mijn ouders, zodat ik een middagdutje kon doen. Daar was ik wel aan toe, na alle spanning van de avond ervoor.

Mijn week was tot nu toe niet zo leuk. Ik zat heel laag in mijn energie en dat zorgt vaak voor een slecht humeur. Mede doordat ik dan geen energie heb voor leuke dingen/gezellige afspraken, die mij altijd weer energie geven. Nadat ik woensdag zelf een afspraak had afgezegd, kon een vriendin vandaag niet. Ik had deze week nog niets leuks voor mezelf gedaan, dus ik besloot kort in Zoetermeer te gaan shoppen. Ik parkeerde mijn auto aan de ene kant van het winkelcentrum, zodat ik halverwege bij Daan een glutenvrij taartje kon eten. Ik was op zoek naar een nieuwe zomerjas, maar ik paste een lange jurk bij The Sting. Ik stuurde mijn vriend een foto om hem mee te laten kijken, want ik vind de mening van iemand anders erbij wel fijn. Hij kon helaas niet direct reageren, doordat hij aan het werk was. Een half uurtje later kreeg ik zijn goedkeuring, maar ik vond hem zo leuk dat ik hem ondertussen al gekocht had. Een vriend die boven het Stadshart woont, appte of ik een theetje kwam doen. Ik nam twee stukjes taart mee en we kletsten kort bij. Ik ging hierna nog naar een paar winkels. Een zomerjas vond ik niet. Wel zag ik nog een leuk spijkerjasje, maar ik twijfelde over de kleur. Dit vertelde ik thuis aan mijn vriend en hij bood aan om ’s middags nog even mee te gaan. Superlief, dus aan het eind van de middag reden we nog een keertje die kant op en kocht ik ook het spijkerjasje. Waar de onzekerheid vandaan komt weet ik niet zo goed. Deels in elk geval door vermoeidheid, omdat ik dan veel loop en sta, gaat daar veel energie naartoe en krijg ik moeite met beslissingen nemen. Toch voel ik mij vaak wel stoer, dat ik het gewoon gedaan heb.

De week begon met een gebroken nacht, doordat ons dochtertje ’s nachts wakker was. Ik was nog erg moe, maar besloot wel gewoon te gaan roeien. Dat was echt heerlijk, maar hierna was ik zo moe dat het tijdens mijn middagdutje niet lukte om in slaap te vallen. Om 15.30 uur had ik nog een intakegesprek voor de Voorleesexpress. Het was een leuk gezin om kennis mee te maken en na 20 minuten zat mijn deel erop en kon de voorleester starten. Ik ga dan altijd weg, zodat het kind haar aandacht niet hoeft te verdelen over twee mensen en het scheelt mij weer tijd.

Maandag- op dinsdagnacht kwam ik maar niet in slaap. Ondanks dat ik op twee verschillende momenten een halve Oxazepam ingenomen had, zag ik het 2.00 uur worden op mijn wekker. Ik bracht ons dochtertje naar school, maar hierna kroop ik een tijd op de bank. Ik deed nog een stapel strijk en vervroegde hierna mijn middagdutje. Uit school ging ik met ons dochtertje naar het gemeentehuis om haar paspoort te verlengen. Moesten we eerst 15 minuten te wachten en toen bleek ik nog een toestemmingsformulier van mijn vriend nodig te hebben. Geïrriteerd verliet ik het pand weer om gauw naar huis te gaan en nog wat te drinken voor het tijd was voor zwemles. Het was een kijkles bij het zwemmen, dus dat is altijd leuk om de vorderingen van ons dochtertje te zien. Hierna gingen we eten bij Popocatepetl in Rotterdam aan de Oude Haven. Hier was ik de laatste maanden een aantal keer geweest, maar nooit met mijn vriend die ook van Mexicaans eten houdt. Voor ons dochtertje maakten ze een leuk bord met kip, nacho’s en tortilla’s en wij deelden verschillende gerechten.

Woensdagochtend had ik eigenlijk een afspraak staan, maar ik had echt geen fut om de deur uit te gaan. Ik zeg bijna nooit afspraken af, maar nu lukte het echt niet. Ik bleef de hele ochtend in bed liggen en ook een groot deel van de middag. Ons dochtertje ging na het turnen bij een vriendin spelen, dus het was heerlijk rustig in huis. Zo lukte het aardig om mijn batterij weer op te laden. Al heb ik nog een paar lange nachten nodig om weer helemaal fit te zijn.

Mijn vriend had vorige week al twee avonden gehad dat ons dochtertje niet wilde slapen. Dit keer was hij op stap en gebeurde het bij mij. Alles leek goed te gaan. Ik kon netjes om 19.10 uur haar kamer uit, maar om 19.45 uur begon ze de eerste keer met roepen. Eerst over een rekensom en later over een spelletje dat ze graag op de telefoon wilde spelen. Nog later kriebelde d’r haar. Hierna sloop ik naar beneden om een kopje thee te drinken, maar na 10 min ging ze zingen omdat ze toch niet kon slapen. Om 20.30 uur ben ik bij haar gaan liggen en uiteindelijk viel ze om 20.45 uur in slaap. Nu is het 21.10 uur en wordt het voor mij ook bedtijd. Tot zover mijn avond. Gelukkig komen deze avonden zonder ontspanning/tv kijken maar weinig voor.

Ik werd door Jim, de regiocoördinator van de regio Zuid-Holland-Noord, gevraagd of ik het bestuursteam zou willen helpen met het regionieuws en het bijhouden van de website . Het regionieuws had ik direct afgeketst, want ik hou er niet van om anderen steeds aan een deadline te herinneren. Het helpen met het herontwerpen van de website vind ik wel leuk, dus daarmee wilde ik wel helpen. We spraken gelijk voor dinsdag af bij Jim thuis. Hier kletsten we eerst bij, waarna ik mijn ideeën deelde met Jim. We hielden de huidige site als basis, waarbij we kritisch keken welke informatie specifiek is voor onze regio. Op korte termijn had ik geen ruimte voor een vervolgafspraak, dus besloten we via Whatsapp-berichten de site verder aan te passen. Jim in de rol van programmeur en ik als meedenker. Wat een heerlijke vrije rol om te hebben.

Om 14 uur reden we weg richting ’t Loo, waar we om 15.50 uur arriveerden. Mijn schoonzus en schoonmoeder waren er al eerder en hadden heel luxe onze bedden opgemaakt. We ruimden de auto uit, zodat mijn vriend de boodschappen kon ophalen. Ondertussen ruimde ik onze tassen uit. Een uurtje later waren we al gesetteld en na het avondeten gingen we met ons dochtertje marshmallows maken met het funteam.

Zaterdagochtend ging ik met ons dochtertje naar de workshop chocoladelolly maken. De workshop viel mij wat tegen, maar ons dochtertje vond het wel leuk. Met chocolade maakte we twee plakkaten in een doosje die ze versierde met mini smarties en vervolgens een stokje erin. Hierna ontdekten we de game-hal en het speeldorp. Na mijn middagdutje gingen we naar de schaatsbaan. Ons dochtertje vond het erg leuk, ondanks dat het een baan met kunststof platen was. Ik keek toe vanaf een bankje in de zon, terwijl mijn vriend met haar meeliep. Hierna ging ze ook nog buitenspelen. ’s Avonds gingen we eten bij De Boskabouter in Wezep. Daar was ook een leuke speeltuin, dus tot het eten er was, kon ons dochtertje nog lekker spelen.

Zondagochtend ging ik met ons dochtertje, zwager en neefje zwemmen. Mijn vriend was zo lief om toen we thuis waren lunch te maken en alle zwemspullen op te ruimen. Ik vind zwemmen erg leuk, maar daarna ben ik bekaf. Na mijn middagdutje gingen we nog een stuk wandelen. Ik ging in de rolstoel mee. We genoten van het zonnetje en eindigden bij de speeltuin. Hier dronken we een biertje en een wijntje, tot ik te koud werd. Mijn vriend en dochtertje bleven nog, maar zo konden mijn schoonmoeder en ik alvast opwarmen.

Maandagochtend ging ik weer zwemmen met ons dochtertje. Maandagmiddag wilde ons dochtertje een skelter huren, dus ging ik met de rolstoel met haar mee. Zo kon ik haar ook hele stukken duwen, want ze wilde graag een grote skelter, maar die trapt best zwaar. Hierna was er nog schminken in de plaza, dus dat wilde ze ook nog wel. De rij van eerder die middag was gelukkig weg en ze had nog maar één meisje voor zich. Zo kwam ze mooi geschminkt in ons huisje aan, waar de rest al aan het borrelen was. Na het avondeten gingen mijn dochtertje en ik weer naar het marshmallows roosteren. Deze keer was heel druk en moesten we in de rij staan. We deden één stok en gingen daarna weer terug naar het huisje.

Dinsdagochtend ging ik rond 10 uur met ons dochtertje en neefje naar de game hall. We vonden alle drie de airhochey erg leuk en speelden een tijdje. Hierna gingen we nog buiten spelen en vroegen we mijn neefje of hij wilde helpen met het vlot van de speelvijver. Dit wilde hij wel. Terwijl we richting het vlot liepen, voer een andere familie hem precies naar de overkant. Gelukkig wilde mijn neefje wel daarheen rennen en voer hij hem naar ons toe. Met z’n drietjes trokken we het vlot heen en weer. Toen was het tijd voor de vroege lunch en ik kon uitrusten. Mijn vriend ging met ons dochtertje slijm maken bij het entertainmentteam. Toen ik wakker was, liet ze het trots aan mij zien. ’s Middags ging ik met mijn dochtertje kijken naar mijn vriend en neefje die aan het voetballen waren. Ook wilden we bij de kinderboerderij naar de konijntjes kijken, maar die bleken er niet meer te zijn. Zo reden we met de rolstoel weer terug naar de plaza en speelde ons dochtertje in de binnenspeeltuin, totdat we met z’n allen bij de brasserie gingen eten. Ik had een heerlijke halve kip met frites en als toetje crème brûlée.

Woensdagochtend gingen we weer zwemmen en toevallig was het vriendinnetje van ons dochtertje er ook, die ze gisteren in de binnenspeeltuin ontmoet had. Ze wilden precies alles hetzelfde doen en zwommen zo leuk samen. Het vriendinnetje leerde ons dochtertje duiken vanaf de kant en een koprol onderwater maken. Wat was ze trots. Na het zwemmen lunchten we weer vroeg en ging ik mijn bed weer in. ’s Middags bleef ik heel lang liggen, want mijn energie was op. Gelukkig lukte het mij wel om met z’n allen te eten en te genieten van de rijsttafel die mijn zwager en vriend gemaakt hadden.

Donderdagochtend ging ik met mijn schoonmoeder en dochtertje naar Wezep. Mijn schoonmoeder kijkt altijd graag bij een kringloopwinkel, dus hier stopten we even. Daarna naar de kinderboerderij, maar deze viel erg tegen, dus waren we snel weer vertrokken. We deden nog wat boodschappen en gingen weer terug naar Landal. Na mijn middagdutje gingen mijn vriend en ik met ons dochtertje buitenspelen en nog eventjes naar de game hall.

Vrijdagochtend pakte ik de tas van ons dochtertje en mij in. Hierna ging ik met haar naar het zwembad, terwijl mijn
vriend de rest inpakte. In het zwembad was ook het vriendinnetje van ons dochtertje weer, dus zo was het nog een heerlijke laatste vakantie-ochtend. We lunchten in de auto en brachten ons dochtertje naar mijn ouders. Zo kon ik rustig slapen en mijn vriend de meeste spullen alvast opruimen, ideaal! Als dank voor het oppassen op onze cavia’s namen we mijn ouders mee uit eten naar de pizzeria. Een gezellige afsluiting van de vakantie.

Donderdag kreeg ik een kuchje en werd ik verkouden, maar ik testte negatief. Ook vrijdag testte ik negatief en ben ik nog boodschappen wezen doen en naar de kapper geweest, maar ik voelde mij steeds zieker worden. ’s Avonds kreeg ik koorts erbij. Ik was ervan overtuigd dat ik griep had, want ik had ook enorme spierpijn.

Voor de zekerheid deed ik zaterdagochtend nog een test en nu testte ik wel positief. Ik ging nog bij de GGD testen, want vrijdag stond de vakantie met mijn schoonfamilie gepland. Mocht annuleren nodig zijn, hadden we een officiële uitslag nodig voor de verzekering. Ik zou in isolatie gaan om de rest niet aan te steken en de kans te vergroten dat onze vakantie gewoon door kon gaan. Ondertussen waren de behangers gearriveerd en was het zo moeilijk voor mij om mij er niet mee te kunnen bemoeien. Gelukkig stuurde mijn vriend foto’s om mij op de hoogte te houden. Hij verzorgde mij goed.

Maandag ging de koorts liggen en kreeg ik weer wat fut. Alleen werd mijn vriend ook ziek. Hij had koorts, maar testte nog steeds negatief. Dinsdag was mijn laatste isolatiedag. Ik hielp vandaag mijn vriend door ons dochtertje ’s morgens op de fiets naar school te brengen. Hij was nog steeds ziek, dus het was erg pittig om nog alles alleen te doen. Ik keek tijdens mijn isolatie veel naar Netflix. Ik keek de serie Donde hubo fuego en Lydia Poët.

Mijn vriend en dochtertje bleven testen en ze bleven negatief. Het inpakken van de vakantiespullen kon beginnen. Mijn energie was erg laag, dus ik moest alles nog meer in etappes doen dan normaal. Dat was een tegenvaller, maar ik was vooral opgelucht dat we op vakantie konden.