Sinds de start van mijn nieuwe medicijn Kesimpta eind oktober had ik steeds last van een grote harde plek in mijn rechter borst. Ik maakte mij geen grote zorgen, omdat ik tijdens de laatste week van mijn cyclus steeds meer last had en daardoor dacht dat het hormoongevoelig was. Toch ging ik voor de zekerheid naar de huisarts en zij wilde dat ik een mammografie liet maken om alles uit te sluiten. Ze stelde me wel gelijk gerust dat ze verwachtte dat het niets was. Twee weken na het bezoek aan de huisarts was ik op de afdeling radiologie. Normaal kwam ik hier altijd voor de MRI, nu voor de mammografie. De lieve verpleegkundige vertelde gelijk dat ik ook een echo zou krijgen, omdat er een plek te voelen was. Ik kan niet zo goed stil staan, dus de verpleegkundige plaatste mij op een stoel. Dat was super fijn, waardoor ik door haar juist gepositioneerd werd. Na de eerste serie foto’s werden er nog twee extra foto’s gemaakt. Hierna de echo en de laborant vertelde gelijk dat het klierweefsel was. Opgelucht informeerden ik gelijk mijn vriend die in de kantine op mij wachtte.
Na het ziekenhuis gingen we nog naar de Decathlon om een driepoot krukje te kopen. Ik testte hem uit, maar ik vond hem veel te laag met 45cm. Ik wilde hem het weekend gaan gebruiken als ik lang in de rij moest staan. We besloten nog naar Bever te lopen, nadat we op hun website gezien hadden dat hun driepootkrukjes 50, 55 en 65 cm hoog waren. Die van 65 cm beviel erg goed, maar toen ik probeerde te schuiven zoals ik in een rij ook zo doen, viel ik van je krukje af. Tot zover mijn experiment dat zo’n krukje een goede oplossing zou zijn. Ik besloot dat de rolstoel voor het staan in de rij echt een betere optie was.
