Mijn vriend vierde zijn verjaardag dit jaar weer wel. De laatste twee jaar hadden we een borrel ’s middags gedaan voor onze verjaardagen samen. Ik zag erg tegen zijn feestje op, omdat het dit keer ’s avonds was en ik dan geen energie meer heb. Het werd een verjaardag met alleen maar mannen, dus ik kon gewoon naar bed gaan als ik moe was. Ik hoopte dat dit pas rond een uurtje of tien zou zijn.
Ik had ’s middags besloten om bij mijn ouders te gaan slapen, want met al die harde mannenstemmen en geklets in de gang zou ik niet kunnen slapen. Het was erg gezellig, maar rond negen uur voelde ik dat het bijna op was. Toen kwam er nog een vriend die niet veel anderen kende, dus bleef ik toch nog even kletsen. Om 21:45 uur wenste ik iedereen nog een fijne avond en liep ik de deur uit. Wat een gek gevoel is dat. Ook vond ik het erg moeilijk wat anderen ervan zouden vinden. Ik vond het zelf namelijk al raar, maar heb mijn rust nog steeds hard nodig.
