Vandaag vertrok mijn vriend voor 3 nachtjes naar Newcastle. We gingen eerst nog met ons dochtertje naar de rommelmarkt. Lekker vroeg in de hoop dat het dan nog niet zo druk zou zijn. Ik twijfelde tussen lopen en de rolstoel, maar besloot toch te lopen. Zo zou ik een stuk makelijker alles kunnen bekijken. We waren niet naar iets speciaals op zoek, maar kochten toch wat leuke spulletjes.
Tussendoor namen we eventjes een pauze op een bankje, om wat nieuwe energie op te doen. Na de rommelmarkt moest ik goed bijkomen, want het was een aardig stukje lopen en ik had last van de vele indrukken en mensen. Ons dochtertje ging lekker slapen en mijn vriend pakte zijn en onze spullen in. Mijn dochtertje en ik gingen namelijk bij mijn ouders logeren. Alleen red ik het maar één dag (overdag) om voor haar te zorgen, dus dit was een goede oplossing.
Met een flink volle auto kwam ik bij mijn ouders aan. Ons dochtertje gaf ik aan mijn moeder, zodat ik alle spulletjes uit kon pakken. Zo had alles direct een plekje en kon ik nog even in bed kruipen. Heerlijk die extra hulp.
