Blog

Ik had enorm opgezien tegen deze drukke week, maar hij ging eigenlijk hartstikke goed. Elke dag had ik wel iets. Op mijn werk ging het erg goed. Ik heb mij vier van de zes uur heel erg nuttig gevoeld. Ook duizelde het mij een stuk minder na het werken, waardoor ik weer wat sneller kan ontspannen.

Toen was het vrijdag en tijd voor het afscheid op mijn oude werk. Ik ging er erg nerveus naartoe met appelflappen, koffie- en chocoladebroodjes. Ik heb alle medewerkers nog uitgebreid gesproken tijdens de lunch en tot slot nog de directie. Met mijn baas nog wat mooie herinneringen opgehaald. Toen hij vroeg of ik met een positief gevoel terug zou kijken, heb ik eerlijk geantwoord, dat ik dat wel deed over de eerste jaren, maar dat ik mij sinds de diagnose erg aan de zijlijn gezet heb gevoeld. Zeker om van dit gevoel af te komen is het goed dat ik een nieuwe baan heb.

Thuis aangekomen was ik helemaal leeg. Eigenwijs als ik ben, was ik op de terugweg nog even naar de Ikea gegaan. Ik reed er langs en had nog wat dingetjes nodig, dus dan moet dat op dat moment ook nog. Gelukkig had ik nog twee uur voordat ik onze dochter weer op moest halen bij de opvang.

Ik kan dus wel iets  meer dan dat ik zelf denk. Gelukkig heb ik het hele weekend nog geen plannen dat mocht ik nog een terugslagje krijgen, ik hier ook gewoon aan toe kan geven.

Ik stond maandag al niet zo fit op, maar schreef dit toe aan een nawee van afgelopen zaterdag. Ik was gewoon gaan sporten en nog naar de fysiotherapeut geweest om mijn rug los te maken. Op de behandeltafel voelde ik mij al wat misselijk, maar ook nu dacht ik aan vermoeidheid. Mijn vriend was ’s middags al ziek zijn bed in gedoken en na het ophalen van ons dochtertje keerde ook mijn maag zich om. Allebei ziek en slap en toch een klein meisje om voor te zorgen. Ik schakelde mijn moeder in, want het overgeven was bij allebei nog niet gestopt en Sanne moest een fles en naar bed. Gelukkig kwam mijn moeder ons helpen, terwijl ze al een drukke oppasdag achter de rug had.

Dinsdag waren we allebei nog niets waard, dus hadden we weer een hulplijn ingeschakeld. Dit keer mijn schoonzus, die met een tas vol crackers arriveerde en ons een paar uurtjes de zorgen voor ons dochtertje uit handen nam. Woensdag was mijn moeder nog drie uurtjes geweest. Daarna hebben we samen weer voor ons meisje kunnen zorgen.

Ik knapte iets sneller op dan mijn vriend, maar mijn energie is nog ver te zoeken. Ik was vandaag wel gaan werken, maar daarna weer een tijdje op bed gaan liggen. Morgen gelukkig een rustig dagje in het vooruitzicht.

Na een hele rare nacht waarin ik van 2:30 uur tot 6:00 uur wakker gelegen had, maar gelukkig ook lang uitsliep, wilde ik graag naar buiten. De dag ervoor had ik de hele dag binnen gezeten en van ons goede voornemen om elke dag te wandelen kwam nog weinig terecht.

Ik stelde voor om naar het bos te gaan. De temperatuur was heerlijk en er stond niet al te veel wind. We waren verrast door de schade die de storm aangebracht had. Er waren in één stuk veel bomen geknapt. Wat een schade. We liepen een rondje van een half uurtje. Daarna plofte ik neer op de autostoel terwijl mijn vriend de kinderwagen opklapte met een slapende dochter. De rest van de dag veel tv gekeken. Seizoen 6 van Homeland en The Good Witch.

Vandaag vierde ik mijn verjaardag. Ik had de dag in tweeën gedeeld. ’s Morgens van 10-13 & ’s middags van 15-17. We konden de ochtend rustig beginnen met drie vrienden en vier kids. Gelukkig speelden de kinderen vrij zelfstandig, dus konden wij lekker kletsen. Ik werd al verwend met een tegoedbon voor zippline in Scheveningen. Ik had dat gezien tijdens een terrasje toen ik zwanger was en leek mij super cool om te doen. Van mijn vriend had ik de dag ervoor al een mooi boeket gehad en een maand geleden een mobiele telefoon. Ook werd er een boeket bezorgd. Het was eventjes zoeken naar het kaartje. Hij kwam van mijn nieuwe werk. Onwijs leuk.

Nadat de visite weg was, kroop ik gelijk op de bank en maakte mijn vriend lunch en ruimde de spullen op. Om twee uur twijfelde ik echt hoe ik de middag door moest komen, maar hij ging eigenlijk vanzelf. We hadden een huiskamer vol visite. Ik mocht weer blijven zitten en mijn vriend voorzag iedereen van taart en drinken met af en toe wat hulp in de keuken. Zo kon ik mijn energie voor de visite gebruiken en daarmee kletsen. Ook nu werd ik verwend met cadeaus. Een handtas, bon schoonheidsspecialiste & Etos en heel veel lekkere verzorgingsproducten van Rituels & Vichy.

De middag vloog voorbij en iedereen maakte aanstalten om weg te gaan. Ik nodigde mijn zus, zwager en neefje uit om mee te eten (lees frituren) en hier gingen ze op in. Zo duurde mijn verjaardag net nog wat langer en was het toch ontspannen. Ik heb een heerlijke dag gehad en denk dat het een goed recept is om het volgend jaar weer zo te doen.

Vandaag was het tijd om voor de tweede keer te gaan sporten. Het ging een stukje makkelijker dan vorige week gelukkig.

Voordat ik onze dochter op ging halen, ging ik nog even winkelen in Berkel. Ik was nog steeds niet geslaagd voor schoenen na het shoppen laatst in Zoetermeer. Op hakken lopen lukt nog steeds niet, dus het is tijd om mijn verzameling schoenen flink te gaan uitbreiden. Pas had ik een begrafenis en liep ik daar in mijn nette kleding met sportschoenen. Tegenwoordig kan dat prima, maar ik zou dan liever nette schoenen dragen. Gelukkig hadden ze twee paar naar mijn zin en nog met wat korting ook.

Thuis eerst een beetje met onze dochter gespeeld, maar ook rustig op de bank gelegen. Zo had ik toch genoeg energie om een hapje te eten met de ladies. Ze hoefden pas om 21:30 uur te voetballen, dus dit was een manier om lekker bij te kletsen. Het was onwijs leuk om iedereen weer te zien. Ik had ze voor het laatst gezien toen ze op kraamvisite kwamen. Om half tien was ik thuis en kon, na vertellen hoe het geweest was aan mijn vriend, gelijk naar bed toe. Zo laat heb ik al lang niet meer op bed gelegen.

Deze week zijn de optredens van de Vrienden van Amstel weer in volle gang. Vorig jaar waren wij ook geweest. Wij hadden kaarten dit jaar samen met vijf vrienden voor de tweede rang. Ik heb lang zitten draaien of we zouden gaan tot ik er ’s nachts van wakker lag. Toen besloten om toch de kaarten te verkopen. Ik kan nog niet tegen laat naar bed gaan. Ik ben al blij als ik tot 21 uur wakker kan blijven. Ik vond het wel echt super erg. Vooral omdat ik niet weet of het in de toekomst wel haalbaar is.

Gelukkig waren we de kaarten snel kwijt en maakten we een alternatief plan. De oppas was geregeld en de besloten een reservering te maken voor Indonesisch eten in Den Haag. Zo konden we er toch nog een leuke dag van maken.

Ik was om vier uur al wakker door de regen en wind die op het raam sloeg. Veel te vroeg voor mij, maar ik slaap altijd slecht als het stormt. Storm buiten betekent ook een storm van gedachtes in mijn hoofd. Gelukkig sliep onze dochter nog lekker verder,waardoor ik nog een hele tijd rustig in bed bleef liggen.

Vandaag was de papadag van mijn vriend. Ook hij was wat onrustig, dus hebben we veel praktische zaken afgerond. We hadden de avond ervoor al een leuke vakantiebestemming voor eind mei uitgezocht. Erg spannend om voor het eerst met onze kleine meid te gaan vliegen. Ze is dan al 9 maanden, maar het vraagt toch extra voorbereiding zoals de autohuur met autostoel, aanschaf van een buggy en hoeveel kilo bagage boek je erbij enz.

Door de afkondiging van code rood was ik gaan twijfelen of ik nog wel naar mijn werk moest gaan. Mijn vriend raadde mij dit sterk af, dus ik besloot twijfelend mijn apotheker te bellen. Het was pas mijn tweede werkdag bij mijn nieuwe baan. Mijn apotheker besloot voor mij dat ik het beste thuis kon blijven, maar dat zat mij helemaal niet lekker. Ik besloot haar aan te bieden om rond drie uur te komen als de storm was gaan liggen. Ze was erg blij met dit aanbod.

Er werd gelijk gevraagd hoe ik de vorige keer ervaren had. Eerlijk gaf ik toe dat het erg leuk was, maar wel veel tegelijk. Drie uurtjes zijn nu eenmaal snel voorbij. Vandaag had ik de opdracht gekregen om aan de slag te gaan met het klanttevredenheidsonderzoek. Ik ontving een handleiding hoe ik de koppeling tussen het computersysteem van de apotheek en het bedrijf van het onderzoek kon maken. Het duurde even voordat ik het doorhad, want ik moet nog wel wennen aan sommige onderdelen van het systeem. Gelukkig kon ik veel vragen aan een collega die naast mij zat te werken. Terwijl de computer de data aan het verzamelen was, ging ik nog verder met de verwerking van opdrachten bij recepten wat ik vorige week geleerd had. De werking van het systeem had ik goed onthouden. Soms was het alleen navragen welke actie van mij verwacht werd, maar hier kon ik best wat van verwerken.

Ik merk dat ik best onzeker ben bij mijn nieuwe baan. Ik vind deze eigenschap erg moeilijk, zeker omdat ik er voor mijn MS weinig last van had. Ik wil zo graag laten zien dat ik weinig beperkingen heb op de uren die ik werk. Gelukkig kon ik hier thuis met mijn vriend goed over praten. Hij had lekker gekookt, waardoor ik zo aan kon schuiven en daarna op de bank kon gaan liggen. Ik heb alleen onze dochter nog de fles gegeven en naar bed gebracht. Vervolgens een aflevering van The Blacklist gekeken en vroeg naar bed gegaan.

Gisteren was een erg pittige dag. Ik had milde spierpijn overgehouden aan het sporten, mijn schoonmoeder kwam oppassen (zodat ik kon gaan werken) en mijn vader vierde zijn verjaardag. Ik was langer op mijn werk bezig, waardoor ik later op de verjaardag was en eigenlijk al te moe was voor zo’n drukte. Mijn moeder en vriend hadden dat allebei al aan mij gezien, maar er gelukkig niets van gezegd.

Na een goede nacht, voelde ik mij nog steeds niet opgeknapt. Ik vroeg mijn vriend de eerste fles van 7 uur te doen, zodat ik nog wat langer kon blijven liggen. Dit was helaas nog steeds niet genoeg. Gelukkig had ik alleen maar een afspraak bij de huisarts. Toen ik daarvan terug was, belde mijn vriend hoe het ging. Ik gaf eerlijk aan dat het best zwaar was. Hij had geen dringende werkzaamheden die hij op het werk moest doen, dus was hij om 13 uur al thuis om voor onze dochter te zorgen zodat ik naar bed kon. Slapen lukte niet, maar het gevoel van even niets moeten was erg fijn.

Het was ook weer tijd om het sporten op te pakken. Ik had vorige week al willen gaan, maar toen was ik gaan werken. Een half uur voor het sporten eerst onze dochter naar mijn ouders gebracht. Bij de fitness bijgekletst met een andere sportster, voordat ik mijn schema opzocht. Ik was op 21 augustus voor het laatst geweest. Nog eventjes kort met de fysiotherapeut afgestemd wat handig was om weer mee te starten. We besloten het laatste schema te hanteren en dan te kijken wat ging. Dit werd hetzelfde gewicht bij de 4 apparaten voor mijn beenspieren en 1 voor armspieren, maar dan minder herhalingen, maar 3×10 lukte wel. Ook kon ik nu mijn buikspieren weer gaan trainen. Ik was best tevreden met alles wat gelukt was. Dit was meer dan ik van tevoren ingeschat had.

Na het sporten was het tijd om mijn lijf rust te gunnen. Ik was zelfs in slaap gevallen. Dit was mij met rusten al heel lang niet meer gelukt. Vierenhalf uur nadat ik onze dochter weggebracht had, was ik haar weer op gaan halen. ’s Avonds kon ik maar moeilijk in slaap komen. Hierdoor sliep ik veel later dan andere dagen.

Ik werd om 11 uur in de apotheek verwacht om mijn eerste dag mee te lopen. De apotheker had de indeling van de dag op maandag al naar mij gestuurd. Ik liep een uur mee om het aanschrijven van de herhaalservice te leren en ook te wennen aan het vernieuwde computersysteem. Ik heb toch 10 jaar niet meer gewerkt als apothekersassistente, maar in de basis is niet veel veranderd. Veel geneesmiddelen herken ik nog gewoon.

Het tweede gedeelte werd de receptgang mij uitgelegd. Met name het track and tracesysteem was nieuw voor mij. Een hoop om te onthouden, dus ik heb wel aantekeningen gemaakt. Waar ik denk ik nog het meest aan moest wennen, was de hectiek, waarbij er veel verschillende dingen tussendoor komen. De telefoon gaat steeds en collega’s vragen dingen aan je. Dit heb ik ook eerlijk aangegeven.

Het derde gedeelte was het verwerken van vragen in een voor mij nieuw systeem Viridis. De apotheker kijkt de recepten na en bij sommige recepten moet er nog wat nagevraagd worden. Ze schrijft dit dan als opmerking in het systeem. Je kunt dit zelf uitzoeken, navragen bij een collega, de huisarts benaderen of de patiënt. Zo worden ook deze vragen beantwoord en hiermee afgehandeld.

Het was erg veel om in drie uur te leren. Dit heb ik ook besproken met de apotheker en afgesproken volgende week de receptgang te laten vervallen. Mijn werkzaamheden gaan vooral bestaan uit ondersteunde taken en ik zal weinig helpen bij de receptgang. Dit om te voorkomen, dat alle dagelijkse werkzaamheden mijn tijd opslokken en ik niet toe kom aan structurele werkzaamheden, die door de drukte vaak net iets langer blijven liggen. Voor deze werkzaamheden ben ik juist aangenomen.

Ik zou eigenlijk nog twee keer meelopen, maar de apotheker had na ons gesprek in december al besloten dat ik aangenomen was. Ik had in de tussentijd mijn baan al opgezegd, dus in februari ga ik op de dinsdag en donderdag weer in de apotheek werken. Ik heb er onwijs veel zin in! Het is ook een leuk team waar ik in terecht kom. Heerlijk om weer veel te kunnen samenwerken.