Blog

Het is lang geleden, dat ik mij zo ontspannen voelde. Na het ochtenddutje van mijn dochter, dat ik ook mee deed, gingen we op weg naar ons vakantiehuisje in Oldebroek. Ik had vooraf contact gezocht of we er al om 13:00 uur in konden. Dit gingen ze proberen, maar toen we aankwamen was het huisje nog niet klaar. We zochten een plekje op het terras om te lunchen. Wat heerlijk om in oktober nog buiten te kunnen eten. Hierna weer terug naar de receptie, maar nog steeds was ons huisje niet klaar. Er werd driftig gebeld met de schoonmaak en ze beloofden dat na 20 minuten het huisje echt klaar zou zijn. We deden gelijk maar boodschappen in de kampwinkel en ik ging met ons dochtertje buiten in de blaadjes spelen. In plaats van geïrriteerd te zijn genoot ik van alles. Wat een mooie herfst met alle verschillende kleuren.

Mijn vriend ruimde het huisje in, terwijl mijn dochtertje en ik op bed lagen. We houden erg van settelen en alles een plekje geven. Zeker nu we hier een week blijven. Dat is een heerlijk vooruitzicht.

Het weekend stond een beetje in het teken van het inpakken van al onze spullen om een week op vakantie te gaan naar landgoed ’t Loo van Landal. We hadden weinig plannen gemaakt om daar te doen. Lekker van elkaar genieten en van het mooie herfstweer. De afgelopen dagen had ik ook al veel buiten gezeten.

Snel alle wassen draaien, zodat we die spullen ook nog in kunnen pakken en natuurlijk gingen ook de zwemspullen mee. Ik ging weer net wat te hard, want mijn vriend was naar de kapper en squashen en ik wilde in de tussentijd mijn spullen inpakken. Ik deed dit samen met mijn dochtertje, waardoor ik er wel langer over deed, maar toen zij naar bed ging kon ik ook even rusten. De dag vloog voorbij, terwijl ik voor ’s avonds ook nog plannen had. Het was spelletjesavond met de meiden van de voetbal en ik wilde wel even gaan, ook al was het misschien maar voor een uurtje. Ik ging wel met de auto, ook al was het in mijn woonplaats. Ik speelde een potje ‘Regenwormen’ mee, wat ik won. Hierna werd er gestart met een Escape spel; dat heb ik ook nog een klein stukje mee gedaan. Even voor 22 uur was de batterij echt leeg en haakte ik af. De volgende dag las ik een appje dat het spel gelukt was.

Vandaag ging ik met mijn nichtje naar de bioscoop in Leiden. Zij werd gebracht en ik ging met het openbaar vervoer. Ik vond het best spannend, want de film was om 12:45 uur. Meestal ga ik rond deze tijd rusten, maar deze afspraak was al tijden geleden gemaakt en ik had er best zin in. We waren mooi op tijd dus kletsten we eerst nog wat buiten op een bankje in het zonnetje. Bij het scannen van de tickets kregen we te horen dat we de enigen in de zaal waren. Wat een luxe zo’n privé film. We genoten van Zwaar Verliefd en in het bijzonder natuurlijk van Jim Bakkum.

Terug was het weer een klein stukje lopen naar het station en thuis aangekomen dook ik gelijk mijn bed in. Ik had nog maar weinig energie, maar was nog wel vrolijk. Na een uur gerust te hebben, stapte ik weer op mijn fiets om ons dochtertje bij de opvang op te halen. Ondertussen was mijn vriend gaan koken en konden wij bij thuiskomst aanschuiven. Na het eten weer verder gegaan met rusten tot het tijd was dat ons dochtertje bijna naar bed ging. Nog even genoten met zijn drietjes.

Ik ga vaak nog rusten na het eten. Hierdoor krijg ik net nog wat energie voor de avond, zodat ik pas rond 9 uur naar boven hoef te gaan. Het is dus heel praktisch, maar soms voel ik me wel eens buitengesloten als ik de gezellige geluiden van beneden hoor. Gelukkig heb ik overdag ook veel genietmomentjes met ons dochtertje.

Eindelijk geen dipdag na mijn werkdag. Ik had gisteravond werkbespreking, dus werkte van 16:00 tot 19:30 uur. Daarna erg moe, maar het is wel gelukt. Ik had alleen wat moeite met de prikkelverwerking, dus was om half vier wakker vol met ideeën. Gelukkig nog wel een uurtje in slaap gevallen, maar zo’n nacht is echt te kort voor mij.

Ik sportte de afgelopen weken om 9:30, maar mocht ook een uurtje later aansluiten bij de seniorengroep. Ik besloot dat te doen, want de groep ervoor was best druk. Ik was vanwege het mooie weer op de fiets gegaan en kon nu zes krachtapparaten doen. Toch weer eentje meer dan vorige week. Voor mijn dutje rondde ik in vijf minuten het schilderwerk af van de houten wagentjes van ons dochtertje.

’s Avonds samen met mijn vriend uit eten geweest. Ons dochtertje bleef logeren bij mijn schoonmoeder, dus lekker tijd voor ons om te ontspannen. Na het toetje gingen we gelijk naar huis, want ik was op. Wat heb ik veel kunnen doen vandaag.

Na het shoppen al twee keer afgezegd te hebben, durfde ik het vandaag wel aan. Mijn moeder ging mee en we gingen lekker vroeg. We hadden van half 10 tot 12 uur de tijd. We begonnen met de Sting. Ik wilde graag een nieuwe winterjas. Ik had van tevoren besloten dat hij donkerblauw moest zijn, omdat ik nu een donkergroene had. Haha, koos ik toch weer voor donkergroen. Dat staat mij echt beter. Lekker weer een lang model. Na bij de Esprit ook nog een shirtje gekocht te hebben en veel te hebben gepast, had ik geen fut meer om nog meer te passen.

Ik had ook nog wat kleding voor ons dochtertje nodig, dus keken we daar nog voor. Maatje 80 alweer. Wat gaat dat snel allemaal. Mijn laatste energie ging naar het uit elkaar halen van de rolstoel. Blijft een hoop gedoe, maar zo heerlijk om zelf te kunnen rijden. Soms laat ik hem op een plek in de winkel staan om op mijn gemakje rond te kijken. Op zulke dagen kan ik echt niet zonder. De rest van de dag lekker bijgekomen.

Vanmorgen gelijk om acht uur al gebeld voor de uitslag van mijn bloed. Helaas was alles goed en kwam er hierdoor geen antwoord over de oorzaak van mijn vermoeidheid. Als ik mij over een maand nog niet beter voelde, moest ik weer terug komen op het spreekuur.

Gelukkig had ik nog een troefkaart. Mijn afspraak bij de osteopaat. Op 13 september was ik daar ook al geweest en toen twijfelde hij of één behandeling genoeg was om mij weer op niveau te krijgen. Na de vorige behandeling voelde ik mij één dag goed, maar daarna zakte ik weer terug. Het duurde even voordat ik weer een afspraak had, doordat de buikgriep tussendoor kwam. Mijn dikke darm en de zenuw over mijn maag werden goed behandeld. Mijn moeder paste op ons dochtertje, zodat ik erna gelijk naar bed kon.

’s Middags wilde ik nog graag met ons dochtertje naar buiten. Fut om te lopen had ik niet, dus gingen we met zijn tweetjes in de rolstoel. Ik vond het enorm spannend, maar ons dochtertje keek lekker om zich heen. We konden best een groot rondje. Voor mijn gevoel hadden we best veel bekijks, maar ik lachte naar iedereen en de meeste mensen lachten wel terug. We gingen ook nog schommelen. Ik kon haar goed duwen vanuit de rolstoel. Wat een overwinning weer.

Nu het al een aantal weken niet zo lekker gaat, besloot ik de huisarts te bezoeken. Ik stelde voor om een algemeen bloedbeeld te prikken en ze ging hierin mee. Ik ging direct naar de poli van het SFG om het te laten afnemen. Ik hoop dat er iets uitkomt, zodat ik een aanknopingspunt heb om uit deze dip te komen. De uitslag is woensdag al binnen.

Deze twee bezoekjes aan huisarts en SFG had ik gepland op mijn werkdag. Beter worden heeft mijn hoogte prioriteit, maar ik wil toch ook graag mijn afspraken aan mijn apotheker nakomen. Ik had haar voorgesteld om thuis te werken en dat was prima. Ik kon werken aan de declaraties en de voorbereiding voor de audit. Een uurtje voor mijn middagslaapje en de rest erna. Gewoon werken vanuit mijn bed, hoofdeinde omhoog en laptop op schoot. Zo krijgt mijn lijf het meeste rust en ben ik ook tevreden, dat ik toch gewerkt heb.

Ik werd wakker met 0 energie. Ik had gehoopt dat ik ons dochtertje zonder hulp een schone luier en de fles kon geven, maar dat lukte niet. Mijn vriend kwam helpen en bracht ons dochtertje naar de opvang. Ik had vandaag alleen gepland om op dorp schoenen te halen en wat was te vouwen, maar zelfs hier had ik geen fut voor.

Sinds zes weken zit ik al lager in mijn energie en door het overgeven van dinsdag was het nog een stuk minder. Ik jankte aardig wat af deze ochtend en bleef in bed liggen. Op een gegeven moment belde ik mijn moeder en die stelde voor om ’s middags te komen en een rondje met mij te wandelen in de rolstoel. Hier zei ik dankbaar ‘ja’ op, want buiten zijn is altijd goed voor mij en gezelschap na een halve dag sippen ook. Gelukkig heb ik maar weinig van dit soort dagen.

Wel was ik zo verstandig om onze plannen voor morgen af te zeggen. Daar baalde ik flink van, want we zouden op Scheveningen gaan ziplinen. Onze vrienden reageerden super lief en stelden voor om dan bij ons wat te drinken en bij te kletsen. Dit voorstel nam ik dankbaar aan. Zo kwam er nog iets van onze plannen terecht.

Wat werd ik misselijk wakker deze morgen. Het kon van vermoeidheid zijn of spanning dat ik weer voor het eerst ging fitnessen bij de fysiotherapeut. Ik was in januari nog twee keer geweest, maar hierna niet meer. Ik kwam ook in een nieuwe groep terecht, doordat ik niet meer op maandag kan fitnessen.

Ik besloot toch te gaan. De instructrice was vol begrip en erg zorgzaam. We stelde een nieuw plan op, waarbij alles wat minder werd aan kilogrammen dan voor mijn zwangerschap. Het lukte mij met een korte pauze om op vijf apparaten krachttraining te doen. Ik ging wel steeds slechter lopen, dus besloten we samen dat het genoeg was voor deze eerste keer.

Thuis was ik meteen op bed gaan liggen. De misselijkheid was er nog steeds. Helaas begon het overgeven en bleef ik de rest van de middag in bed. Ik kwam er nog even uit om te helpen met ons dochtertje op bed te leggen, maar ging hierna snel weer terug. Hopelijk voel ik me morgen weer wat beter.

De verjaardag zondag van ons dochtertje was een groot succes. We vierden het van 11 tot 14 uur. Voordat de visite kwam nog even gevulde eieren gemaakt, gedoucht en kort gerust. In het begin kon ik de verjaardag nog wel aan, maar naarmate het drukker werd, ging er steeds meer langs me heen. Ik zat gezellig aan tafel bij de verjaardagstaart, waardoor ik zittend iedereen van taart kon voorzien. Voor de rest deed mijn vriend veel en ook onze moeders hielpen mee, waardoor ik weinig hoefde te doen. Toch hielp ik af en toe mee in de keuken, omdat het daar wat rustiger was.

Nog voor de visite weg was, ging ons dochtertje alweer naar bed. Ik ben erbij gebleven totdat alle visite weg was. Total loss lag ik op bed. Een paar uurtjes met een clubje van 20 vergt bergen energie.

De volgende dag moest ik gewoon werken. Weer een les geleerd, dat ik dan beter een andere dag in de week kan werken. Toch sloeg ik mij dapper door de drie uurtjes heen en verzette nog aardig wat werk. Ik nam ook nog een stapeltje werk mee naar huis, maar ik zou wel zien of ik daar aan toe zou komen later deze week. Lukt het is het fijn, anders volgende week weer een werkdag.