Blog

Vandaag ging ik weer eens alleen met de auto wat verder op pad. Ik ging de glutenvrije verjaardagstaart van ons dochtertje ophalen in Scheveningen. Ik vond het erg spannend en had er best tegenop gezien. Toch was ik er vrij vlot. De Esprit winkel zat er vlakbij, dus liep ik even binnen. Ik paste wat dingen en ik kocht een mooi donkerblauw vest. Ik had gisteren op dorp ook al zwarte wintersneakers gekocht. Echt winkelen staat al een paar weken op mijn verlanglijstje, maar het komt er steeds niet van.

Bij het bakkertje ging ik eerst lekker zitten met een kopje thee en lemon-cheesecake. Kon ik even bijkomen, voordat ik aan de terugreis begon. Ik had nog een boodschappentas vol met pizza’s en eierkoeken, die ik ook voor mijn zus en vader meenam.

Ik wil zo graag dat mijn dochtertje haar eerste verjaardag perfect is, dat ik er in mijn hoofd al een aardig tijdje mee bezig ben. Best gek, want we vieren het alleen voor onze gezinnen om het voor ons dochtertje en mij niet te druk te maken, dus waarom al die stress…..

Vandaag eindelijk mijn afspraak bij de osteopaat. Hij hoefde mijn buik maar aan te raken en het deed al zeer. Paste ook erg goed bij hoe slecht ik mij de laatste tijd voel. Bij het behandelen van mijn darm aan de rechterkant voelde ik pijn en tintelingen in mijn rechter been en voet. Gelukkig duurt een afspraak 45 minuten en kon hij alles goed behandelen. Ook mijn ruggenwervels werden losgemaakt. Ik vroeg gelijk of ik nog een nieuwe afspraak nodig had, maar hij adviseerde om het eerst een week aan te kijken.

Naar huis liep ik iets makkelijker. Gelukkig maar, want we wilden even naar Scheveningen. Eerst languit lekker bijkomen buiten in het zonnetje. Ons dochtertje sliep nog een tijdje, dus daar lag ik heerlijk met een muziekje van Acda en de Munnik erbij.

Op Scheveningen was het heerlijk. Eigenlijk net te warm in de zon, dus op een gegeven moment echt binnen van gaan zitten na het eten van een patatje op de pier. Daarna was het tijd om naar huis te gaan. Wat heb ik genoten!

Toch lukt het heel af en toe ook wel om echt te genieten. ’s Avonds lekker buiten zijn na het eten. Wel in de rolstoel, omdat ik geen energie heb om te lopen. Lekker schommelen, dit deed ik al soms toen ons kleine meisje er nog niet was, maar nu kunnen we gezellig naast elkaar schommelen. Fietsen is ook super; mijn dochtertje geniet van alles wat ze om zich heen ziet en ik ben lekker buiten en hoef alleen maar te fietsen.

Lekker snoepen, niet te veel maar af en toe toch een gebakje, ijsje of chocolade. Ik ben een troost-eter, maar ben met een klein beetje tevreden. Mijn gewicht is belangrijk voor mij. Ik weeg 67kg en wil dit graag blijven wegen of evt nog 2 kg minder.

Ook Netflix blijft een grote vriend. Eerst het nieuwe seizoen van Orange is the new black, nu van The Affair en ook van The Good Witch is er weer een nieuw seizoen toegevoegd. Op deze manier probeer ik de dagen zo goed mogelijk door te komen, ook al verlang ik naar betere dagen.

1. Mijn vriend heeft al een tijd een Fitbit, maar de afgelopen twee maanden gebruik ik hem ’s nachts om mijn slaap te meten. Dit helpt mij om mijn vermoeidheid soms beter te plaatsen als ik slecht geslapen heb. Of als ik niet in slaap kan komen, of mijn hartslag misschien te snel is. Als hij rond de 70 is, val ik niet in slaap, terwijl als hij laag in de 60 is, lukt het vaak wel. Zo leer ik weer een nieuw stukje van mezelf kennen.

Wat een pittige dag was het weer. Ik had mijn derde goede nacht op rij gehad, maar mijn humeur was slecht. Als dingetje om te doen, wilde ik even naar de Prenatal om een paar truitjes voor ons dochtertje te kopen, maar het assortiment in Zoetermeer viel mij wat tegen en de ene maat 80 viel weer heel anders dan de andere, waardoor ik slecht kon kiezen. Dus iets wat ik normaal leuk vind, werd een moeilijk bezoekje en dit had ook zijn weerslag op mijn vriend. Er komt veel op hem neer nu ik mij niet goed voel. Hij vindt dit geen probleem, maar ik voel mij hierover vaak nog schuldig. Ook de rest van de dag bleef ik humeurig en moe.

Na ons dochtertje op bed gelegd te hebben, speelden we nog één potje duizenden (kaartspel) en daarna was het weer bedtijd voor mij. Als ik doordeweeks zo vroeg op bed lig, vind ik dat vaak al moeilijk, maar op zaterdagavond al helemaal. In mijn beleving hoor je dan iets leuks te doen, het liefst buiten de deur. Nu bleef mijn vriend voor mij thuis, zodat ik morgenochtend weer kon uitslapen, maar lag ik ook nog eens vroeg op bed. Wat een zaterdagavond en wat een klaagzang deze blog. Ik hoop snel weer een positief bericht te schrijven.

Alweer ruim anderhalve week geleden, dat ik mijn ritme verstoorde. Helaas heb ik nog steeds problemen met het slapen. Soms red ik niet eens zeven uur slaap, terwijl ik er acht nodig heb om goed te functioneren. Vandaag heb ik heel rustig aan gedaan, maar nog steeds stort ik in rond het avondeten. Het is om wanhopig van te worden, dat ik in hetzelfde cirkeltje blijf, terwijl ik zo graag vooruit wil. Wel een klein pluspuntje: de afgelopen twee dagen kon ik ’s middags weer slapen.

Heel moe wakker worden, maar er toch een hele leuke dag van maken. Eerst het eerste dutje van ons dochtertje meegedaan. Net iets meer energie voor de dag. Gezellig met mijn vriend en dochtertje bij Lof der Zoetheid een taartje wezen eten. Hierna voor een behandeling van anderhalf uur bij de schoonheidsspecialiste in de stoel gelegen. Toch lekker gekletst ipv rustig liggen. Soms geeft dat meer ontspanning voor mij, doordat ik gek ben op gezelligheid.

Toen ik terug kwam lag ons dochtertje net op bed, dus kon ik ook gelijk gaan rusten. Avondeten gingen we gezellig met mijn vriendin en haar gezin bij de Soete Suikerbol. Die had ik ’s morgens spontaan geappt of ze zin hadden om mee te gaan. We zaten lekker te kletsen terwijl de kids heerlijk speelden. Na twee uurtjes was het voor alle kids bedtijd en gingen we naar huis. Ons dochtertje viel direct in slaap, zodat ik ook vroeg mijn bed in kon.

Nadat ik vrijdagavond pas om 23:30 uur in bed lag, was ik erg benieuwd hoe lang ik nodig zou hebben om te herstellen. Zaterdag voelde ik mij nog wel aardig, maar zondag en maandag was ik heel erg moe. Ik had ‘s avonds ook veel moeite met in slaap vallen, waardoor ik rond 0:00 uur uit wanhoop een halve Oxazepam innam. Overdag gaat het dan redelijk met mij, maar rond etenstijd is mijn energie voor de dag dan op en word ik erg emotioneel. Op zulke momenten word ik er flink aan herinnerd, dat ik niet gezond ben.

Dinsdag werd ik ook erg moe wakker. Dit meldde ik op het werk, waar ik toch braaf naartoe gegaan was. Ik had namelijk een speciale afspraak staan om mij nog verder in te werken in het kwaliteitssysteem en het was mijn laatste werkdag van de maand. Op deze dag zet ik alles klaar voor het declareren. De afspraak duurde veel langer dan ik had verwacht, waardoor ik vier uur nodig had om mijn werk af te maken i.p.v. de drie uur die ik standaard werk.

Gelukkig was ik wel zo verstandig om geen boodschappen meer te gaan doen, wat ik in eerste instantie ook van plan was. Thuis dook ik meteen het bed in en sliep een aardig tijdje. ’s Avonds kon ik weer niet in slaap komen. Doodmoe dat was ik wel, maar slapen ho maar. Ik wilde eigenlijk niet weer Oxazepam innemen, want ik wil dit max. twee dagen achter elkaar innemen. Aan de andere kant was ik zo moe, dat ik mijn slaap hard nodig had. Toch maar gedaan en negen uur geslapen. Wat een luxe dat ons dochtertje bij mijn schoonmoeder logeerde, waardoor ik niet van haar wakker werd.

Ik had ’s morgens nog bij een vriendin afgesproken die ook meegegaan was naar de escaperoom. Die vroeg hoe het met mij ging en ik gaf eerlijk aan dat ik nog niet bijgekomen was. Ik vertelde hierbij gelijk dat ik er die avond al een beetje zorgen over had. Zij gaf aan dat ze hier helemaal niet aan gedacht had en dat ik dat voortaan gewoon aan moest geven. Ik beaamde dit wel, maar vertelde er ook bij dat ik dit heel moeilijk vind om te doen. Hierin kan ik nog wel een paar stappen groeien. Stap 1 is in elk geval het erkennen en bespreekbaar maken. Die stap zet ik langzaam.

Ik had de meiden van de voetbal al een tijdje niet meer gezien, dus had ik besloten het initiatief te nemen voor een uitje. Dit begon met een hapje eten als idee, maar werd uiteindelijk de escaperoom The Mansion in Den Haag. We waren met zijn vijven en moesten eerst goed zoeken naar een parkeerplaats, waardoor we maar net op tijd waren. Gelukkig hadden we al meerdere escaperooms gespeeld, dus hadden we weinig uitleg nodig. We hadden een moeizame start, maar uiteindelijk waren we 10 minuten voor tijd ontsnapt.

We wilden aansluitend nog wat drinken en verder bijkletsen, maar in de buurt vonden we niet zo snel iets. We gingen met de auto naar de Grote Markt. Erg lief van de meiden, want die waren bezorgd of ik heen en terug wel zou kunnen lopen. Het werd al snel laat, waar ik soms bezorgd een appje naar mijn vriend over stuurde. We hadden namelijk hapjes besteld en die lieten heel lang op zich wachten. Dat werd nog een derde drankje en na 11 uur begaven we ons richting de auto. Ik kon heerlijk genieten van het bijkletsen, maar tegelijkertijd was ik wel een beetje bezorgd hoeveel dagen ik nodig zou hebben om bij te komen. Ik ga eigenlijk bijna nooit later dan 10 uur naar bed toe.

Van vermoeidheid kon ik maar niet in slaap komen. Ik zag het later en later worden op de wekker. Gelukkig viel ik uiteindelijk wel in slaap. Hoe morgen zou gaan, zou ik verder wel zien.

Wat heb ik vandaag veel kunnen doen. Nadat ik ons dochtertje naar mijn ouders gebracht had, besloot ik eerst wat dingen in huis te doen. Op mijn lijstje stond al heel lang om onze tafels in de onderhoudsolie te zetten, maar vanwege de geur wilde ik dit alleen doen als ons dochtertje er een paar uur niet was. Hierna verhuisde ik naar boven om een film te kijken en dit te combineren van het schoonmaken van de bovenrand van het zonnescherm en twee scheidingsbalken. Hiervoor moest ik even lenig zijn om het raam uit te klimmen. Drie keer had ik nodig met tussenpozen om het allemaal weer mooi te krijgen. Heel erg voldaan was ik hierna.

Om half één had ik een kort gesprek met de medisch adviseur van de Roeivalidatie. Ik heb geen aanpassingen nodig, dus na 15 minuten stond ik alweer buiten. Nu deze week alleen nog even bellen of er plaats is in het rooster en dan kan ik vanaf maandag starten met 10 proeflessen. Hierna was ik erg moe, dus tijd voor een dutje. Voordat ik mijn dochtertje op ging halen de was nog gevouwen en alles voor het avondeten voorbereid. Ik heb in tijden niet zo’n productieve dag gehad. Dat voelde erg goed, ook al weet ik dat een topdag vaak opgevolgd wordt door een slechte.