Auteur: Simone

Tassen shoppen

Simone

Voor mijn verjaardag volgende week had ik naast de wensen op mijn verlanglijstje ook geld gevraagd. Ik wilde hiervoor een bruine leren schoudertas en een rugzak kopen. Ik had al een drukke week met elke dag een afspraak achter de rug en was vanmorgen om 5 uur al wakker. Toch wilde ik graag gaan, want anders zou het shoppen voor mijn verjaardag niet meer lukken. Het regende al de hele ochtend, maar toen we Den Haag binnenreden, zagen we gelukkig ook blauwe lucht. Een paraplu vasthouden en de rolstoel besturen, is een lastige combinatie. Helaas kon ik niet slagen bij Bever, ANWB, van Os en een speciale leer winkel. Natuurlijk liepen we de Esprit binnen, waar we allebei nog een shirtje kochten. We lunchten vroeg bij ’t Goude Hooft. Ik wilde namelijk op tijd thuis zijn voor mijn middagdutje en ik had om 16 uur ook nog een afspraak van mijn vrijwilligerswerk bij de Voorleesexpress. Inmiddels was het hard gaan regenen, dus liepen/reden we met onze paraplu’s op naar de auto. Het begon ook nog te hagelen. Toen we bij de auto aangekomen waren, regende het gelukkig nog maar zachtjes. We haalden de rolstoel uit elkaar en mijn moeder reed in onze auto weer naar huis. Heen had ze ook al gereden om mij energie te besparen. Zo hadden we toch gewinkeld en was ik wel moe, maar niet total loss.

MS-lotgenoten

Simone

Ik ging altijd naar de maandelijkse gespreksavonden van de MS-vereniging in Zoetermeer. Daarvan kende ik de dame met wie ik vandaag afgesproken had om een theetje te drinken en een keertje wat langer te kunnen kletsen. Zo konden we uitgebreid over onze gezinnen kletsen en wat tips uitwisselen.

De volgende dag had ik een afspraak met een man van mijn leeftijd die pas twee maanden de diagnose MS heeft en die nog erg zoekend is. Ook hem heb ik leren kennen via de MS-vereniging. Ik kon veel van zijn vragen beantwoorden en hem vertellen over mijn zoektocht om de juiste hulpverleners om me heen te verzamelen. Ook zat hij midden in zijn eerste Prednisonkuur van 3x1000mg, dus ook daarover vertelde ik van het bijbehorende gejaagde gevoel en de slapeloosheid. We spraken af contact te houden, zodat hij met zijn verdere vragen bij mij terecht kan.

Ik merk dat ik meer van de individuele of kleine groepen-contacten ben. In die vorm kun je echte gesprekken voeren ipv de beperkte informatie-uitwisseling die ik ervaar op de bijeenkomsten van de MS-vereniging. Toch blijf ik wel naar de bijeenkomsten gaan, zodat mensen van mijn leeftijd daar ook aansluiting vinden. Dat vind ik erg belangrijk en daar haal ik dan weer mijn motivatie vandaan.

Ziekenhuisbezoek

Simone

Mijn oma was van het weekend opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. We probeerden het bezoekuur te verdelen en ik ging maandagmiddag na het roeien en mijn middagdutje. Ik vond het best spannend om alleen te gaan. Oude mensen zien er vaak zo slecht uit in een ziekenhuisbed. Gelukkig sloeg de antibiotica wel aan, maar veel praatjes had ze nog niet. Ik drukte op het belletje voor de zuster, zodat mijn oma een langere zuurstofslang kreeg en daarmee op de rand van haar bed kon zitten. Ook hielp ik haar met de medicatie innemen en met naar de wc gaan. Mijn oma laat zich normaal niet helpen, terwijl ze toch al 96 is. Dat ze dat nu wel deed, bewees maar hoe ziek ze zich voelde. Na ruim een uur ging ik weer weg, want mijn oma werd moe van al het praten en het was tijd om ons dochtertje op te halen bij de BSO.

Donderdagmiddag ging ik weer. Ik had eerst nog ons dochtertje met een vriendinnetje uit school gehaald. Mijn vriend was eerder gestopt met werken, zodat ik alleen naar het ziekenhuis kon. Mijn oma had nu wat meer praatjes en mocht de volgende dag naar huis om daar verder aan te sterken. Ik sprak de verpleging nog om de laatste dingen te regelen voor haar ontslag en belde dit weer door naar mijn moeder en tante. We liepen nog een klein stukje op de gang om een uur oefening te doen die de fysiotherapeut haar geleerd had. Hierna was ze bekaf, dus ging ik weer naar huis. Voor mij was het ook mooi geweest.

Schaatsen Silverdome

Simone

Gisteravond had ik mijn vriend gevraagd of hij mee wilde gaan naar het schaatsen, omdat ik mijn benen niet vertrouw qua nog kunnen autorijden na het schaatsen. Dit vond hij prima, dus dat was fijn. We waren er gelijk om 10 uur toen het open ging. Ons dochtertje had een handig rek om achter te schaatsen waardoor het erg goed ging en er nog wat tempo in zat. We schaatsten anderhalf uur met een korte pauze, terwijl mijn vriend naar ons keek vanuit de sportsbar. Het ijs was perfect, maar het werd steeds wat drukker. Ons dochtertje vond dat soms wel spannend als mensen dicht langs haar schaatsten. Als afsluiting kochten we nog een broodje Unox, zodat ons dochtertje in de auto kon lunchen. Thuis nam ik gelijk rust, gevolgd door een dutje. De rest van de middag van mijn vriend voor zijn rekening, want na een (voor mij) grote krachtsinspanning, kon ik nog maar weinig. Toch ben ik altijd heel trots dat ik het weer gedaan heb.

Middagje Rotterdam

Simone

We wilden vanavond bij O’Pazzo pizza gaan eten en besloten ervoor eerst langs de Decathlon te gaan om een turnbroekje voor ons dochtertje te kopen. Hier waren we vrij vlot klaar, waardoor het restaurant nog niet open was. Vlakbij O’Pazzo zijn de kubuswoningen. Ons dochtertje was ervan overtuigd dat de vloeren daar schuin liepen, dus liepen we naar de kijkkubuswoning om hem te bezichtigen. We moesten even in de rij staan, maar daarna konden we de drie verdiepingen van de woning bekijken. Ik was er tijdens mijn middelbare school al geweest voor CKV, maar het leek nu een stuk kleiner. Mijn vriend moest bij de trappen bukken, dus voor lange mensen is zo’n woning niet geschikt. Met een klein halfuur stonden we weer buiten. Inmiddels was het 17 uur geweest en was het restaurant geopend. We bestelden onze pizza’s en als toetje namen we zoals altijd tiramisu. Wat een heerlijke vakantiemiddag.

Oud en Nieuw

Simone

Onze ouders vierden weer gezellig Oud en Nieuw bij ons. Met de lunch was ik bij mijn ouders om glutenvrije oliebollen en appelflappen te eten. Ze waren weer heerlijk. Toen ik mijn dutje deed, gingen mijn vriend en dochtertje mijn schoonmoeder ophalen. Na het avondeten gingen we met ons dochtertje naar buiten om alvast vuurwerk te kijken en ze wilde met knalerwten gooien. Om 19 uur brachten we ons dochtertje naar bed, maar het duurde lang voordat ze kon slapen door het vele vuurwerk. Om 21.30 uur ging ik naar bed en mij lukte het ook niet om snel in slaap te vallen, ondanks de oordopjes. Ik heb het nog 22.45 uur zien worden op de wekker, dus toen mijn vriend mij kwam wakker maken om 23.30 uur had ik nauwelijks geslapen. Ik maakte ons dochtertje wakker en zo gingen we samen naar beneden. Na de nieuwjaarswensen gingen we naar buiten. Ons dochtertje vond het vuurwerk nu wel erg hard, terwijl ze het om 18 uur nog heel leuk vond. Er werd ook enorm veel vuurwerk afgestoken in onze wijk. Ons dochtertje ging met oma binnen vuurwerk kijken, terwijl mijn vriend zijn vuurwerk verder afstak. Mijn ouders liepen alvast naar mijn broertje toe, terwijl wij nog met de buren buiten stonden. Later liepen wij ook met onze glazen prosecco hun kant op. Mijn ouders kwamen we onderweg tegen. Wij bleven eventjes bij mijn broertje kletsen en gingen daarna ook terug naar huis. We zetten de tafel vol met lekkere hapjes en borrelden nog na. Mijn vriend legde ons dochtertje op bed en rond 2.00 volgde ik ook. Ik had weer genoten van al het vuurwerk en ons gezelschap.

Kerstcircus Ahoy

Simone

Na drie kerstdiners deze week, was het vandaag tijd voor iets heel anders. Ik had via Groupon kaartjes gekocht voor het kerstcircus in Ahoy. Ik was daar voor het laatst met mijn ouders geweest toen ik nog een tiener was. Mijn dochtertje en ik haalden mijn moeder op, die ook gezellig meeging. We gingen met de randstadrail en stapten uit bij halte Zuidplein. Hiervandaan was het een klein stukje lopen. Bij de ingang verliep alles vlot en konden we onze plaatsen opzoeken op de tribune. We zaten op de 10e rij en konden alles hiervandaan goed zien. We genoten van de verschillende optredens en zeker de clown was een groot succes. Ons dochtertje kwam al snel op schoot zitten om het beter te kunnen zien en sommige acts vond ze spannend. Tijdens de Magic-act ging ik alvast naar de wc en popcorn kopen. Zo hoefden we tijdens de pauze niet in de lange rijen te staan en alleen nog maar drinken te halen.

Het tweede deel van de voorstelling vloog voorbij. Ons dochtertje had erg genoten en vertelde gelijk dat ze volgend jaar weer wil. Een prima idee, want mijn moeder en ik vonden het ook erg leuk.

Schaatsen natuurijs

Simone

Gisteren in de stoomtrein kreeg ik een appje van mijn zus, waarin te zien was dat zij op natuurijs aan het schaatsen waren. Ik kreeg er schaatskriebels van, want schaatsen sla ik nooit over en ik wil het ons dochtertje graag leren. Toch wist ik niet of het voor mij haalbaar zou zijn, na de lange en drukke dag in Essen.

Met een pijnlijk lijf stond ik de volgende ochtend toch op het ijs. Ons dochtertje schaatste voor het eerst op één ijzer en dat ging haar best goed af. Ze wilde maar even geholpen worden en daarna wilde ze het zelf doen. Ze viel best veel, maar ging steeds weer staan om het opnieuw te proberen. Wat een kanjer. Mijn ouders kwamen ook en mijn vader nam het van mij over. Ik had een ruim uur geschaatst en was kapot, maar heel trots dat ik met zo’n pijnlijk lijf toch had kunnen schaatsen.

Stoomtrein naar kerstmarkt Essen

Simone

Om 8.06 hadden we de randstadrail naar Rotterdam Centraal waar we konden overstappen op de stoomtrein. Deze stond nog niet op het spoor en later bleek dat hij op een ander perron kwam. Met de rolstoel de lift weer in en nu zaten we wel op het goede perron en stonden de treinstellen met coupés al klaar. We zochten iemand van de organisatie die ons kon helpen met mijn rolstoel in de waterwagen plaatsen. Dat was gelukkig snel geregeld. Met z’n zessen (mijn ouders en schoonmoeder waren ook mee) hadden we een eigen coupé. De rit duurde 4 uur, maar dit vloog voorbij door het kletsen en het mooie, witte en ijzige uitzicht. Vanaf het station in Essen waren we binnen een paar minuten op de kerstmarkt. Na een uurtje rond gekeken te hebben, werd het tijd om op te warmen, doordat in de stoomtrein de verwarming niet werkte en het buiten 2-3 graden vroor. Na een kop thee bezochten we de rest van de kerstmarkt. De kraampjes bevatten dit jaar meer eten dan de verschillende keren dat we in andere Duitse steden geweest waren. Dat was wel jammer, want ik houd juist van orginele kraampjes.

Vanwege de kou hadden we bij de kop thee eerder al besloten ’s avonds in een restaurant te eten ipv buiten op de kerstmarkt. Mijn vriend had toen gelijk een tafeltje gereserveerd bij “Hans im Glück”, zodat we direct naar onze tafel konden. Het was een hamburgerrestaurant, waar ze glutenvrije hamburgers serveerden zonder broodje. Dit wisten we vooraf, dus hadden mijn vader en ik zelf een broodje meegenomen. Na het eten was het tijd om terug te lopen richting het station. Ook hier stond de stoomtrein op een ander perron dan aangegeven, maar gelukkig zaten we er ruim op tijd in om ons terug naar Rotterdam te brengen. De stoelen konden helemaal onderuit, dus mijn dochtertje en ik konden lekker liggen. Gelukkig viel ons dochtertje nog twee uurtjes in slaap. Op Rotterdam Centraal haalden we de rolstoel weer op en gingen naar de randstadrail. Om 23.15 uur waren we thuis na een fantastische dag.

Schaatsen op noren binnenbaan

Simone

Ons dochtertje is gek op schaatsen, dus ik was aan het rondkijken voor tweedehands verstelbare schaatsen in maat 27-30. Ik kwam ze tegen voor €10,- op onze lokale ruilsite en haalde ze daar op. Hierna stuurde
ik een email naar de schaatsbaan in Rotterdam. Op hun funbaan mag je niet met noren schaatsen, maar ik hoopte dat ze voor mij een uitzondering wilde maken. Ik kreeg netjes een email van hen terug dat dit in drukke periodes niet mogelijk is, maar dat ze wel mee wilden denken voor bv voor of na sluitingstijd. Super lief zo’n toenadering.

Een paar dagen later bedacht ik dat we ook in het Silverdome kunnen schaatsen. Ook hen stuurde ik een e-mail en gelukkig mag daar wel op noren geschaatst worden. Zo is ons eerste uitje van de kerstvakantie ook geregeld.