Kerstlunches met roeien

Vorig jaar hadden Leoni en ik de organisatie van de kerstlunch geregeld. Dit jaar werd er gevraagd of we dit weer wilden doen en natuurlijk zeiden we ‘ja’. Het begon met het maken van een leuke uitnodiging. Hier is Leoni altijd erg goed in. Het concept dat iedereen wat meeneemt naar de lunch was vorig jaar heel erg leuk, dus dat herhaalden we weer. Iedereen kon opgeven wat hij leuk vond om te maken en een aantal mensen wilden liever wat kopen. Een goede combinatie, want zo konden we het een beetje sturen en hadden we een complete lijst van alles wat we nodig hadden. Uiteindelijk zouden er 34 mensen komen en dit werden er zelfs 36.

Ik wilde graag nog roeien voor de kerstlunch, dus ik werd ingedeeld met een roeister uit mijn middaggroep die graag ook wat verder roeit. Het was heerlijk om nog even op het water te zijn en in de tussentijd werd de kantine gezellig aangekleed en kregen alle hapjes een plek bij het buffet. Ik kleedde me nog even om en daarna ging de lunch al snel beginnen. Ik zat gezellig naast mijn roeivriendinnen en de lunch vloog voorbij. Er werden een aantal mooie speeches gehouden. Pas om 14.30 uur reed ik richting huis. Gelukkig hoefde ik onze dochter pas om 17 uur op te halen bij de BSO, dus kon ik nog een tijdje rusten. Na het avondeten ging ik nog een vroeg theetje (19 tot 21 uur) drinken bij een vriendin wat heel erg gezellig was.

Ook de vrijdaggroep had een kerstlunch. Samen met mijn vriendin die vrijwilliger is, roeiden we eerst nog naar de Irenebrug. In de tussentijd was iedereen aanwezig voor de lunch en ook nu waren we met een grote groep van 29. Een aantal vrijwilligers hadden de inkopen voor de lunch verzorgd en de tafels feestelijk gedekt. De voorzitster speechte en er werd uitgebreid afscheid genomen van een lieve roeister die helaas niet meer kan roeien. Ze was zelf super positief dat ze wel weer iets anders vindt, maar als ik zie wat voor grote rol het roeien in mijn leven speelt, kan ik mij daar nog niets bij voorstellen. Het was heel erg gezellig en het was zo 14 uur. Voor ons tijd om naar huis te gaan, want ik had nog een druk programma. Om 16.30 haalde ik onze dochter uit de BSO en bracht ik haar naar mijn schoonmoeder waar ze een nachtje ging logeren. Daarna haalde ik mijn vriend op in Delft om samen een hapje te gaan eten. We hadden gereserveerd bij Pavarotti, waar ik de glutenvrije pizza wilde proberen. Deze smaakte erg lekker en als toetje deelden we een scropino. Hierna gingen we weg, want het was erg druk in het restaurant en ik was best moe. Thuis nog even samen een serie gekeken, maar aan deze leuke dag kwam ook een eind.

Verschuivende kerstdagen

Voor Eerste Kerstdag had ik de bioscoopfilm Mascha en de Beer- Winterpret en meer, gereserveerd in Schiedam. Bij het snoepscheppen kwamen we buren tegen. Zo grappig, dat wij niet de enigen waren die op Kerstochtend naar de bioscoop gingen. Onze dochter genoot van de film. Na de film wilde ze graag glowgolven. Dat had ze ontdekt toen we vanaf de parkeergarage naar de bioscoop liepen. Dat ging om 12 uur pas open, dus vermaakten we ons nog even in de gamehall met een potje airhockey. Helaas was er geen plek meer bij de glowgolf, dus gingen we naar huis. Het diner hadden we met z’n drietjes gepland en op Tweede Kerstdag zouden mijn ouders en mijn broertje met zijn gezin bij ons komen eten. Tot mijn vader op Eerste Kerstdag positief testte op corona. Mijn ouders wilden geen andere mensen aansteken, ondanks dat ze zich niet ziek voelden. Al hun plannen gingen niet door, dus boden wij aan dat ze bij ons konden eten, omdat wij net corona gehad hadden. We hadden nog geen avondeten in huis, dus mijn vriend ging boodschappen doen. Hij scoorde nog een lekkere kipschotel en we hadden nog macarons en taart waarmee we een uitgebreide toetjesplank maakten. Het was een gezellige avond met heerlijk eten.

Tweede Kerstdag belde mijn broertje tijdens de lunch. Hun zoontje was aan het overgeven, dus hij wilde even overleggen wat verstandig was. Om onze toch al zieke kinderen te beschermen tegen elkaars virus, besloten we het diner niet door te laten gaan. Mijn broertje kwam zijn aardbeienmoussetoetje brengen en kreeg van ons het hoofdgerecht mee. Zo aten we Tweede Kerstdag met z’n drietjes. Het was voor ons wel schakelen, doordat de plannen op de dag zelf veranderden, maar we hebben er toch gezellige dagen van gemaakt.