Blog

Op een lokale Facebooksite zag ik een vacature van de bibliotheek. Ze zochten een coördinator voor de voorleesexpress. Deze vacature sprak mij erg aan. Ik nam direct contact op om te vragen voor hoeveel uur deze vacature was. Ik vertelde dat ik 2 uur per week kan werken. Dit is al voldoende voor de vacature en ik kan zelf mijn tijd indelen en verspreiden over de week. We maakten een afspraak voor een kennismakingsgesprek op 15 april via Zoom.

Tijdens het kennismakingsgesprek bleef ik nog steeds enthousiast. De intakegesprekken lijken mij wel lastig, zeker als de zorgvrager de Nederlandse taal niet spreekt. Indien nodig, krijg ik een vertaler mee tijdens mijn gesprekken. Ik vertelde ook dat ik pas mensen thuis wil bezoeken nadat ik gevaccineerd ben. Dit was geen probleem. Een deel van de trajecten zijn nu digitaal. We spraken af dat ik eerst een traject meeloop, voordat ik zelf aan de slag ga. In de tussentijd kunnen we de administratieve dingen afronden zoals het aanvragen van een Verklaring Omtrent het Gedrag en inloggegevens voor het computersysteem.

Met enige regelmaat kwam ik in ons berghok mijn doos met skates tegen. Tot nu toe had ik er nog niets mee gedaan. Ik had ze kort voor mijn MS diagnose in 2015 gekocht en daarna nog 1x geprobeerd tijdens mijn tweede revalidatie. Daar skatete ik achter de rollator voor mijn balans.

• 

Ik vroeg mijn vriend om mee te gaan. Op de straat kwam ik nauwelijks vooruit, maar op het asfalt ging het beter. Toch kost het zoveel moeite om mijn balans te vinden en trillen mijn benen licht. Het laatste stuk hielp mijn vriend mij weer om thuis te komen. Bij de voordeur kwamen de tranen en de teleurstelling eruit. Eerst mijn skates uitdoen. Hoe werkte dat mechanisme ook alweer? Het lukte en ik liet mij huilend achterover vallen op de vloer van de woonkamer. Ik voelde me verdrietig en verslagen tegelijkertijd. Weer iets waar ik echt van hield, waarvan ik definitief afscheid moet nemen. Nooit meer dat heerlijke gevoel van vrijheid ervaren op de skates met de zon op mijn huid en de wind door mijn haren. Het was voor mij ook een manier van ontladen. Met fietsen lukt mij het soms ook dat geluksgevoel te krijgen, dus daar zal ik het bij moeten houden.

Ik had al heel lang het doel om elke dag een klein wandelingetje te maken van een half uur. Dit komt er, op de dagen waarop ons dochtertje er niet is, zelden van. ’s Morgens ben ik vaak druk met andere dingen en na mijn middagslaapje heb ik er vaak de energie niet voor. Dit begon wat te frustreren, dus draaide ik hem om door te kijken hoeveel stappen ik per dag zette.

Ik overlegde met mijn fysiotherapeut wat ik aan zou kunnen houden als norm. Zij stelde voor tussen de 6000 en 7000 stappen per dag met 1 à 2 keer per week een uitschieter naar de 8000. Ik leende de Fitbit van mijn vriend. Tot mijn verbazing zette ik veel meer stappen per dag. Ik haalde de norm van de fysiotherapeut al zonder extra te wandelen, dus over te weinig beweging per dag, hoef ik mij niet meer druk te maken.

• 

De afgelopen weekenden planden we steeds een borrel met (steeds dezelfde) vrienden. Heerlijk kletsen met een wijntje en lekkere hapjes erbij. De eerste keer deden we zonder eten, maar daarna met eten. Als je om 18 uur pas weggaat, wordt er door ons niet meer gekookt. We genoten enorm van het gezelschap in de weekenden, want (net als iedereen) zijn we de corona beperkingen flink zat. Ook zijn er zoveel vrienden die we een jaar niet gezien hebben, omdat we toch ons kringetje beperkt willen houden. Ik merk wel dat langzaam ons kringetje toch wat groter wordt. Vooral ik spreek toch af met mensen die ik lang niet gezien heb en waarmee ik graag wil bijkletsen.

Nu het april is, gaan er langzaam weer activiteiten open. Ik las op Facebook dat de Belevenisboerderij weer open ging. Wij gingen gelijk op donderdagmiddag. Ik was vroeg gaan slapen, zodat we er al waren voor de scholen uit gingen. Ons dochtertje moet even wennen, voordat ze lekker gaat spelen en dit gaat het snelst als het niet zo druk is. Echt heel leuk om erop uit te gaan. We voerden de kippen, speelden met de tractor en in de natuurspeeltuin. Ook haalden we wat lekkers te eten en te drinken en maakte kort een praatje met de eigenaresse.

• 

In de tussentijd hadden we wel naar het bos en het strand kunnen gaan, maar doordat ik vaak naar de wc moet, voelde ik mij er niet prettig bij toen alles nog dicht was.

Op zaterdagmiddag hadden we een pannenkoekenpicknick bij ons favoriete restaurant de Soete Suikerbol. Zij gingen speciaal dit weekend open voor To Go, want ze zijn al maanden helemaal gesloten. We bestelden pannenkoeken en frites en aten die op in onze auto. Wat smaakte die pannenkoek spek-kaas weer goed.

Na mijn middagdutje gingen ons dochtertje en ik naar de Paasspelletjes bij ’t Manneke. Mijn zus en haar zoontje waren er ook. De kids werden meegenomen door de spelletjesbegeleider en wij zaten een uurtje heerlijk in het zonnetje te kletsen. Ik moet nog wel een beetje wennen om ons dochtertje aan een onbekende toe te vertrouwen.

• 

Trots kwamen onze kids hun ‘gevonden’ paaseieren laten zien. Mijn dochtertje had het gouden paasei gekregen van een ouder meisje wat meedeed en mocht een prijs uitzoeken. Ze koos voor een Frozen bal met stoepkrijt. Trots dat ze was. Hierna mochten ze nog een half uurtje op het springkussen. Na het avondeten fietste ik samen met ons dochtertje nog naar Berkel om glutenvrije broodjes te brengen bij mijn zus en vader. Ik was ze ’s middags vergeten mee te nemen en zo had iedereen Eerste Paasdag een lekker broodje bij het ontbijt.

Ik ging vandaag voor de vijfde keer werken. Afgelopen weekend was ik tot de conclusie gekomen dat werken nog niet goed in mijn week past. Ik was gestart met werken op vrijdagochtend, maar onze vrijdagochtend start vrij actief met bedden afhalen en opruimen, omdat onze schoonmaakster komt. Hierna wil ik even rustig aan doen ipv gaan werken.

Vandaag had ik gekozen om op maandag te gaan werken, maar gisteren merkte ik dat ik rustig aan wilde doen, om genoeg energie te hebben om de dag erna te werken. Dat wil ik eigenlijk niet, omdat ik in het weekend aandacht wil geven aan mijn gezin en gezellige dingen doen. Hierdoor kwam ik tot de conclusie dat werken nog niet in mijn week past.

Misschien lukt het beter als ons dochtertje eind augustus naar school gaat, maar dan start het roeien op maandag ook weer en op dinsdagavond yin yoga. Ook wil ik weer mindfullnes bij Petra gaan volgen als zij weer lessen aanbiedt.

Ik was gevraagd of ik spreker wilde zijn bij een webinair van twee studentes in opleiding tot lifestylcoach. Ik zou vertellen over mijn MS diagnose, ziekteverschijnselen en mijn ervaringen tijdens de revalidatie. De andere sprekers waren een psycholoog gespecialiseerd in gedragstherapie en een kinderpsycholoog die onderzoeker is op het gebied van slaap.

Tijdens mijn revalidatie is er geen aandacht geweest voor voeding, ontspanning en slaap. De lifestylcoaches kunnen deze onderwerpen bespreken tijdens je revalidatie en je verwijzen naar professionals op dit gebied. Zij worden de spin in het web tijdens de revalidatie. Dat is nu de rol van de revalidatiearts, maar die zag ik alleen aan het begin en het einde van een revalidatietraject. Daarom lijkt mij de rol van de lifestylcoach een hele goede toevoeging aan het revalidatietraject, want ik ben op het gebied van voeding zelf op zoek gegaan, maar pas vele jaren na mijn diagnose. Op het gebied van ontspanning en slaap, valt bij mij nog winst te behalen. Als dat lukt, zou ik nog meer in balans kunnen zijn.

Het interview van een kwartier verliep erg goed tijdens het webinair. Aan het einde kreeg ik nog een aantal vragen die ik goed kon beantwoorden. Ik kreeg direct al een compliment van een deelnemer dat ik goed kon vertellen en later ook van de studentes/organisatoren dat ze erg tevreden waren. Ik vond het erg leuk om mijn ervaringen te delen.

Ik ben al 10 dagen flink verkouden en ik gebruik al die tijd al een neusspray. Deze mag je eigenlijk maar 7 dagen gebruiken, maar ik kan nog niet zonder. Ik vroeg mijn huisarts via de app Medgemak om advies. Al snel werd mijn vraag beantwoord en de huisarts had tabletten voor allergie voorgeschreven. Ik haalde de tabletten direct op bij de apotheek. Hopelijk doen ze snel hun werk, want een verkoudheid in coronatijd is erg irritant.

Sinds eind januari fietst ons dochtertje los. Het fietsen gaat steeds beter, al moet je haar nog goed aanmoedigen dat ze harder moet trappen als ze omhoog gaat, goed aan de kant moet blijven, voor je kijken enz. Toch wilde ik eens proberen om samen te fietsen. Ons dochtertje was meteen enthousiast toen ik dit voorstelde. We fietsten naar het centrum van Bergschenhoek. Ze deed het erg goed en gelukkig luistert ze ook meteen. We hadden haar fietsslot ook meegenomen, want we haalden gelijk een diadeem met konijnenoren en tandenborstels. Ons dochtertje was lang niet mee geweest naar de winkels, dus ze was erg enthousiast.

Op de terugweg fietsten we langs de school waar ons dochtertje naartoe gaat. Ze heeft het steeds vaker over school en nu heeft ze er een beeld bij. Ik moest wel gelijk uitleggen dat er verschillende groepen zijn en dat de grote kinderen die op het schoolplein speelden, niet bij haar in de klas kwamen. Hierna fietsten we naar huis. Ik appte trots het nieuwtje dat we samen gefietst hadden naar de oma’s en opa.

Ik ging naar Berkel dorp om bij de Hema mijn bestelling op te halen. Hierna vroeg ik bij de Intertoys of ik een kleimachine kon kopen. Er was niemand aan het shoppen, dus het kon gelijk. Bij Xenos vroeg ik of ze eieren hadden om te schilderen. Deze hadden ze en mocht ik direct afrekenen. Hierna ging ik nog naar twee bakkers om glutenvrij gebak te kopen voor de high tea aanstaande maandag met een vriendin. Ik kocht ook nog narcissen en witte druifjes om de Paasversiering verder aan te kleden. Als laatste ging ik naar Maison Sjokola om macarons en bonbons te kopen. Ook al had ik alles in een uur gehaald, het voelde alsof ik uitgebreid geshopt had.