De voorbereidingen van de MS collecteweek zijn alweer een tijdje gestart. Voor onze vakantie had ik alle collectanten waarmee ik contact had al benaderd en mijn mede-coördinator deed de hare. Helaas waren er een aantal definitieve afmeldingen en deze vermeldde ik in het systeem. Vier mensen hadden dit jaar geen tijd, maar hopen volgend jaar wel weer te kunnen helpen. Gelukkig wilden mijn zus, vader en twee vriendinnen wel helpen, zodat we met 9 collectanten in Bergschenhoek op pad gaan.
Eigenlijk is dit veel te weinig, maar twee berichtjes op de locale hulpsite en zelfs de vraag in de ouderapp van de klas van ons dochtertje leverden geen nieuwe aanmeldingen op.
Ook had ik een stuk geschreven in onze lokale krant en hierbij ook de vraag of mensen nog tijd hadden om te helpen collecteren, maar helaas. Wel kreeg ik leuke reacties dat mensen mijn artikel gelezen hadden. We gaan weer met z’n allen ons best doen om veel geld op te halen.
Eindelijk was het weer tijd voor ons eerste festival. Ons dochtertje was logeren. Er was een mooie line up. Na contact met de organisatie bleek dat we het festivalterrein niet tussendoor mochten verlaten. Na een aantal e-mails met de organisatie werd voor ons een uitzondering gemaakt. We kregen gastenkaarten om voor de tweede keer binnen te komen. Miss Montreal opende het festival en die wilde ik wel graag zien, dus om 13 uur waren we er al. Ze werd opgevolgd door Rondé die mij verrasten met de mooie stem van de zangeres. Pas rond 15/16 uur arriveerden onze vrienden en kletsen we heerlijk bij. Na het optreden van Douwe Bob gingen we om 17.30 naar huis, zodat ik bij kon komen en wat gezonds eten. We hadden gisteren al lasagne gemaakt. Ik ontnuchterde ondertussen ook, want de wijntjes in het volle zonnetje smaakten lekker.
Rond 19.30 uur gingen we weer naar het festivalterrein. Het was even zoeken waar de groep stond, maar gelukkig vonden we ze terug. Bij het optreden van de Dirty Daddies kwam iedereen aardig los. Dat was leuk om te zien. We stonden alleen te dicht bij de box, dus voor het laatste optreden van Chef’s Special gingen we naar voren. We stonden achter een leuk groepje. De mannen waren zelfs een beetje flirterig. Erg leuk, want meestal word ik met medeleven bekeken. Voor het eerst sinds dit festival er is, haalde ik het tot het einde en kon ik meegenieten van het gave vuurwerk. Wat een super gave dag was dit. In september is het volgende festival in mijn woonplaats en heb ik voor alledrie de dagen kaarten.
Onze laatste hele dag op Zakynthos. Mijn vriend stelde voor om naar een nieuw strand te gaan. Dit werd Zorro Beach. Ook hier moest het mooi snorkelen zijn. Eerst gingen mijn schoonmoeder en mijn vriend en later ging ik toch nog even. Dit was de eerste plek waar echt veel zeegras groeide, want bij de andere stranden troffen we dit juist steeds dood aan. We gingen nu op tijd naar huis, zodat ik redelijk op tijd kon rusten en ook de laatste middag nog kon zwemmen met ons dochtertje in het zwembad. Ik leerde haar dat ze zonder bandjes nooit het water in kon, omdat ze dan zou zinken. Hierna was ons dochtertje tot mijn verbazing van haar ergste angst om onder water te gaan af. Dat komt mooi uit, want in september start ze met zwemles. Ook vandaag bestelden we weer eten bij Keri Restaurant. Na het avondeten begon het inpakken van onze spullen, want morgen om 16.30 uur vlogen we weer naar huis.
Na het ontbijt pakten we de laatste spullen in en zette mijn vriend alles in de auto. We gingen zo snel dat ik de host vroeg of ze om 9.30 uur wilde komen ipv 10 uur. We gingen nog naar Kalamaki Beach tot 14 uur en dan richting het vliegveld. We huurden nog een waterfiets, want dat wilde ons dochtertje graag. We waren mooi op tijd op het vliegveld, maar toen werd bekend dat we anderhalf uur vertraging hadden. Ook was mijn rolstoelondersteuning niet aangevraagd, dus dat begon vervelend. Gelukkig kon ik het ter plekke alsnog regelen en konden we met voorrang onze bagage inchecken en naar de gate. De rest verliep prima. Op Schiphol aangekomen regende het erg hard, waardoor bij het uitladen van de bagage onze tassen helemaal natgeregend waren. Ons dochtertje was om 21.30 uur in de auto in slaap gevallen. We konden haar zo in d’r bed leggen. Hierna hingen we alles wat nat geworden was, nog op een droogrek. Ik was bekaf, maar wat was het een heerlijke vakantie geweest en dankzij mijn schoonmoeder hebben we veel kunnen snorkelen en zelfs nog samen weggeweest. Wat een luxe. Wie weet doen we deze combinatie nog weleens.
Op dag 4 huurden we een bootje bij Dolphin in Keri. Ik had onze verhuurster van de villa om advies gevraagd. Ze adviseerde deze en nadat ik wat rondgevraagd had bij andere verhuurders was €140,- voor 3 uur incl kapitein een hele mooie prijs. Hij liet ons eerst de grotten van Keri zien. Dit was een kilometers lange kust met verschillende inhammen. De kapitein voer, indien mogelijk, de boot een stukje de grot in. Nadat we de grotten gezien hadden, kozen we er eentje met een kleine kiezelstrook om te gaan snorkelen, terwijl mijn schoonmoeder met ons dochtertje zwom. Hierna voeren we naar Marathonisi (schildpaddeneiland), waar we een half uurtje bleven en lekker een ijsje aten. Een groot deel van het strand was afgezet voor de nesten van de schildpadden. Als laatste gingen we schilpadden spotten in de Baai van Laganas. Hier vonden we er twee. Al snel werden de schildpadden omringd door bootjes. Dit gaf ons een heel dubbel gevoel. We vinden het mooi om de schildpadden te zien, maar willen tegelijk dat ze niet gehinderd worden. Dit vertelden we aan de kapitein en hij voer ons terug naar de haven. Vlak voordat we daar aankwamen, zagen we toevallig nog twee schildpadden samen zwemmen. Hier waren geen andere bootjes. Dat was een mooie bonus. Net als de vorige dagen, brachten we de middag door aan het zwembad. Dit zal ons vaste ritme worden. ’s Morgens op pad, ’s middags zwembad en rond 17 uur uit eten. We gingen vandaag bij Ole Ole eten. Bij dit restaurant was een leuke speelhoek, dus ons dochtertje vermaakte zich prima, tijdens het wachten op het eten. We aten een mix grill, maar het was zoveel dat we nog wat meenamen om de volgende dag tijdens de lunch te eten.
Dag 5 was de enige dag van de vakantie dat er regen opgegeven was. Het was ook niet zo warm, dus we zochten wat leuke dorpjes in de omgeving op om te bekijken. We gingen naar Macherado en Loucha, maar beide dorpjes stelden niet zoveel voor. ’s Avonds gingen we weer naar Ole ole, want hier lustte ons dochtertje wel de patat. Ze is een moeilijke eter en wil alleen maar knapperige frites. Hierdoor had ze de eerste twee dagen met uit eten gaan alleen brood gegeten.
Laganas Beach was ons strand voor dag 6. Deze baai staat bekend als één van de plaatsen om schilpadden te spotten, maar het zicht was zo slecht, dat we besloten te stoppen met snorkelen. We genoten van ons spelende dochtertje dat ook alleen een stuk het met water in durfde en van het lekkere zonnetje.
Dag 7 gingen we al vroeg op pad naar Zakynthos stad. We parkeerden de auto bij de haven en liepen naar de Church of Agios Dionysios. Deze konden we bezichtigen en mijn schoonmoeder en vriend staken een kaarsje aan. Hierna liepen we naar het plein ‘Solomos Square’. Hier zagen we een treintje waarmee we de rest van Zakynthos stad bezichtigden. Dit was een ritje van 30 minuten en het stelde weinig voor. Zakynthos stad heeft voor ons te weinig bezienswaardigheden en we gingen weer terug naar ons huis. ’s Avonds gingen we uit eten bij The Windmill, waar we genoten van het uitzicht.
Vandaag ging ik samen met mijn vriend naar Korakonissi om te snorkelen. Ik had gelezen dat dit de beste plaats was om te gaan snorkelen. Wel had ik gelezen dat we naar beneden moesten klauteren. Bij de snorkelspot aangekomen, bleek de afdaling/klim best pittig te zijn. Er was een pad gemaakt langs de rotsen, door de rotsen uit te hakken. Hierdoor waren de stappen soms erg groot. Beneden aangekomen moest ik eerst bijkomen. Hierna was het nog een klein stukje klauteren, voordat we het heldere water waren. We zagen direct al visjes, maar brrrrr, wat was het water koud. Na 30/45 min snorkelen klommen we het water uit. Na een tijdje gezeten te hebben volgde toch weer de klim naar boven. Wat een mega stappen. Gelukkig droeg mijn vriend mijn snorkelspullen, zodat ik mij kon focussen op mijn stappen. Bovenaan was een bar, waar we op ons gemak nog wat dronken. Op de terugweg kwamen we langs Sunset restaurant en hier lunchten we. Ik met een heerlijk omelet met frites. Dit was zoveel dat ik geen zin meer had om ’s avonds weer uit eten te gaan. Ik bestelde bij Keri-restaurant en mijn vriend haalde het op. Ik maakte in de tussentijd glutenvrije pita met kaas en at mee van de Griekse salade.
Inmiddels was het al dag 9 van onze vakantie. Na de inspanning van gisteren wilde ik wel weg, maar wel naar een rustig strand. Mijn vriend stelde voor om naar Kalamaki Beach te gaan. Hier was een Beachbar die bedjes met parasols verhuurden, dus we waren snel weer gesetteld. Ons dochtertje durfde steeds vaker zelf de zee in. Ideaal dat de stranden maar heel langzaam aflopen aan deze kant van het eiland. Ons dochtertje kreeg van een Nederlander een stukje brood om aan de vissen te geven. Er kwamen al snel tientallen kleine visjes om haar heen. Heel leuk om te zien. De man vertelde ook dat hier ’s avonds schildpadden het land op komen, dus hij adviseerde om aan het einde van de middag nog een keer te komen snorkelen. We besloten dit dezelfde avond nog te doen. Mijn schoonmoeder had aangeboden om met ons dochtertje thuis te blijven, zodat wij alles op ons gemak konden doen. Echt super lief, maar ik voelde me een tijdje wel bezwaard. Gisteren waren we ook al samen weg geweest. Mijn schoonmoeder wuifde dit bezwaar weg. Helaas waren er geen schildpadden met het snorkelen, maar ik spotte wel een zwemmende rog. Heel gaaf. Na ons omgekleed te hebben gingen we naar de Italiaan Buon Amici. Hier serveerden ze glutenvrije pizza voor een meerprijs van €8,-. Ik vroeg de serveerster welk merk de pizzabodem was en ze vertelde dat hij speciaal uit Italië geïmporteerd werd. Het was echt de lekkerste, knapperigste glutenvrije pizza die ik de afgelopen 11 jaar gegeten heb. Misschien toch een vakantie naar Italië overwegen 😉
Dag 10 gingen we naar Daphni Beach. Dit strand had onze host ons aangeraden. Het was 45 minuten rijden en het laatste deel van het pad was onverhard en soms best stijl. Ook hier was een leuke Beachbar Taverna Daphni. Ik had gelezen dat je het beste kon snorkelen bij de rotsen. Mijn vriend ging eerst kijken en zwaaide dat het de moeite waard was om ook te komen snorkelen. Er waren inderdaad veel vissen te zien en ook een hele leuke vis met een klein visje op zich; heel bijzonder. Mijn vriend ging ook nog snorkelen aan de andere kant van de baai en ook hier kwam hij enthousiast vandaan. Ik liet me overhalen om nog kort te snorkelen, want ik was best moe, maar het was zeker een leuk stuk. Ook mijn schoonmoeder ging met mijn vriend mee snorkelen. Rond 12 uur waren ze uit het water en we besloten hier te lunchen. Na de lunch gingen we weer naar huis, want ik wilde weer naar bed toe. De rest van de middag deed ik rustig aan en we bestelden weer eten. Net als gisteren was het weer 33 graden, dus het was heerlijk binnen in de airconditioning. We gingen expres deze tijd van het jaar, omdat het normaal gesproken de temperatuur niet boven de 30 graden komt, maar we zaten nu middenin een hittegolf.
Onze eerste vakantiedag begon extreem vroeg. Ik werd om 00.15 uur wakker van een hoestbui van ons dochtertje en kwam niet meer in slaap, omdat de wekker om twee uur zou gaan. Aankleden, de laatste spullen pakken en om 2.30 uur zaten we in de auto. Op Schiphol aangekomen, stapten mijn vriend een schoonmoeder uit om de bagage in te checken. Ik reed de auto naar P3 en belde aan bij de slagboom. Er kwam een medewerker om mijn invalideparkeerkaart om te zetten in een tijdelijke invalideparkeerkaart, zodat ik dicht bij de ophaalplek kon parkeren en mijn originele kaart mee kon nemen naar Zakynthos. Het duurde even voordat de bus kwam, maar gelukkig stonden we vooraan. Ik wist een zitplaats te bemachtigen samen met ons dochtertje. In de vertrekhal vonden we mijn vriend snel. Hij had twee tassen al ingecheckt, maar had problemen met de koffer waardoor hij opnieuw in de rij moest staan. Ondertussen meldde wij ons bij de Assistentie. Als we zelf de rolstoel duwden, mocht iedereen mee door de versnelde security, dus we kozen voor deze optie. Een uur voor onze vliegtijd, waren we bij de gate. Helaas vertrok ons vliegtuig met bijna een uur vertraging, dus we waren pas om 11.30 uur geland. Eerst onze bagage ophalen, daarna de huurauto en een half uurtje rijden naar onze villa. Onderweg nog een tussenstop bij de Lidl om lunch en water te halen. Onze verhuurster stond al op ons te wachten bij de villa. De villa was nog mooier dan op de plaatjes, wat een luxe. Ik ging na de lunch gelijk mijn bed in. De middag brachten we door bij ons zwembad. Om vijf uur reden we naar Keri Taverna voor een vroeg diner. Vanuit het restaurant keken we uit op Keri Beach.
Op dag twee moesten we eerst boodschappen doen. We reden naar de Lidl en daar stapte de rest uit. Ik ging door met de huurauto om een apotheek te zoeken om een hoestdrank voor ons dochtertje te kopen. Ik legde uit wat voor hoest ze had en de assistente adviseerde me er twee. Van één herkende ik de stofnaam (dankzij mijn apothekersassistente verleden), dus die koos ik. Ik ging weer terug om de rest op te halen. Om 16 uur reden we richting Keri. Hier was een prachtig uitzichtpunt waar we mooie foto’s maakten. Op de terugweg stopten we bij Taverna Sunset om lekkere stifado en kip-souvlaki te eten. Wat een mooi uitzicht hadden we hier.
Dag 3 gingen we al vroeg naar Cameo Island. Ik had gezien dat de parasols beperkt waren, dus we gingen vroeg op pad. Na het parkeren van de huurauto zagen we direct de mooie houten brug die ons naar het eiland. Bij aankomst op het eiland werd er een foto van ons gemaakt. We konden als eerste een plekje kiezen, dus zetten 4 stoelen met handdoeken onder de parasol. Ons dochtertje ging gelijk het kiezelstrand verkennen. Later trokken mijn vriend en ik onze snorkelspullen aan. We zagen verschillende soorten vissen in het heldere water. Toen we al een tijd het water uit waren, hoorden we dat andere mensen een schildpad zagen. Ik trok gelijk mijn snorkelspullen aan en idd, daar zwom hij, hoe gaaf. Mijn vriend kwam hem ook bekijken, terwijl mijn schoonmoeder bij ons dochtertje bleef. Voor de schildpadden was onze vakantiekeuze op Zakynthos gevallen. Nu hadden we er al eentje gezien.
Eigenlijk zouden we 3 jaar geleden al met mijn complete gezin naar de Beekse Bergen gaan, maar door Corona was het steeds een jaar verzet. We gingen met veertien personen, waaronder 6 kinderen. Daarom hadden we twee huisjes. Wij hadden samen met mijn ouders een ‘rustig’ huisje en tussen de huisjes bouwden we een gezamenlijke terras.
Ik had een vroege incheck geboekt, dus we hadden gepland om 9 uur weg te rijden. Bij het inladen van de rolstoel schoot het bij mijn vriend in zijn rug. Hierdoor moest hij even gaan liggen. Ook ik zorgde voor vertraging, want ik had dinsdag mijn bril iets strakker laten zetten, maar nu zat hij veel te strak. Zo wilde ik het weekend niet weg, dus ik ging eerst nog naar de opticien terug. Met wat vertraging gingen we op pad en waren om 11 uur bij het Safari resort van de Beekse Bergen. Mijn ouders, zus en nichtje waren net voor ons gearriveerd. Na de lunch in restaurant Moto, konden we onze huisjes in. De bedden waren al opgemaakt, dus na het uitladen van onze bagage kon ik gelijk gaan rusten.
Na het dutje van mijn nichtje van 2 jaar en het mijne, gingen we het safaripark nog in. Wat een mooi opgezet park met zeer ruime terreinen voor de dieren. Rond vijf uur zou de rest van de familie arriveren, dus zorgden we ervoor dat we weer bij de huisjes waren . We haalden patat. Na het avondeten kwamen de giraffen erg dichtbij en konden we ze blaadjes geven en ook kort aaien op hun kop. Echt onwijs gaaf om ze van zo dichtbij te zien. Toen de kinderen op bed lagen, bleef ik in het huisje zitten, ipv gezellig bij de volwassenen. Ik was klaar voor vandaag, maar had een heerlijke dag gehad.
We hadden afgesproken om per huisje te ontbijten en om 9.45 uur weer richting het safaripark te gaan. We kozen nu een ander gedeelte dan de dag ervoor. Ook gingen we mee met de safariboot. De kids vonden het erg leuk en waren gek op de klimparcoursen die naast de looproutes lagen. Lunchen deden we gezamenlijk en erna gingen de jonge kids en ik naar bed. Toch wel confronterend, om tegelijk met hen naar bed te gaan. Mijn zus en zwager gingen met mijn neefje en ons dochtertje zwemmen. De kids vonden het heerlijk. De middag brachten we borrelend door in de tuin, waar we genoten van de dieren. ’s Avonds gingen we uit eten bij Herberg Den Hemel. We hadden een plek op het terras en werden perfect geholpen met onze glutenvrije en melkvrije diëten. Ik koos voor kipsate en als toetje Hemelse Modder. Iedereen had heerlijk gegeten. Erg fijn, omdat ik het restaurant uitgekozen had.
Op zondag gingen we naar het gedeelte van de maki’s en pinguïns. De loopafstanden waren best groot, dus de twee uurtjes in het park waren snel om. Om de beurt wilden de kinderen bij mij op schoot in de rolstoel. Dat was erg leuk. De middag brachten we hetzelfde door als zaterdag. Na het avondeten ging een deel van ons gezelschap naar huis, maar wij bleven nog tot maandag.
Na het inpakken van de drie auto’s gingen we het park weer in. Er was toch nog een stukje dat we nog niet gezien hadden. Onderweg werd er door de kids wat langer gespeeld en dat was prima. We lunchten in de speeltuin van het safariresort en daarna was het heerlijke weekend echt voorbij. Wat was het bijzonder met de giraffen zo dichtbij en dankzij het mooie weer, konden we de hele dagen buiten doorbrengen.
Vandaag had ik mijn derde les in de skiff. Mijn instructeur Cees en ik hadden de extra drijvers wat lager afgesteld, waardoor ik een betere balans had en het roeien hierdoor beter ging. Ik kon veel beter aan de juiste kant van de Rotte blijven. Wel is het enorm wennen, dat je zelf steeds moet omkijken om de koers te bepalen. Hierbij keek ik soms net niet ver genoeg, waardoor ik door Cees gecoacht werd. Ik roeide een stuk verder dan de vorige keer, maar ik vond het laatste stuk erg zwaar. Hier moet ik ook wat meer kijken, omdat ik onder bruggen door ga. Ook werd ik moe, waardoor het laatste stuk roeien echt op wilskracht ging.
Ik was tevreden over deze les en het ging echt een heel stuk beter dan de vorige keer. Toch mis ik de ontspanning tijdens het roeien, die ik wel ervaar in de C-boot. Ik neig ernaar om voortaan in de C boot te roeien, maar ik zal er nog eens goed over nadenken.
Twee jaar geleden waren we ook al met mijn ouders naar dit park op vakantie. Het park was goed bevallen en ligt op een uurtje rijden. Mijn vriend ging alleen het weekend mee, want ondanks dat hij docent is, heeft hij geen meivakantie.
Ik had geregeld dat we op vrijdag al vroeg konden inchecken. Om 13 uur waren we p al. We ruimden vrij snel alles in, zodat ik nog een middagdutje kon doen. Mijn ouders waren er een uurtje later. ’s Middags borrelden we lekker in het zonnetje. Wat een heerlijk begin van de vakantie.
De volgende ochtend gingen mijn vriend, dochtertje en ik met alpaca’s wandelen bij Het Alpaca Bos. We gingen met een groep van 9 personen wandelen met 4 alpaca’s. Ik was mee in de rolstoel, dus mijn vriend liep met de alpaca. Al vrij snel wilde ons dochtertje met de alpaca wandelen. Ze vond het fantastisch en was erg lief voor hem. Na de wandeling kon je ze eten geven en dit deed ik. Een paar happen en al het voer was op. Het was een leuke ervaring om te doen en onze Alpava Willy Wil Wel maakte ook nog geluid, hoe leuk! ’s Avonds gingen we uit eten bij het restaurant Juffrouw Tok op het park. Lekkere kip met speciaal gebakken glutenvrije frites.
Zondagochtend gingen we met zn drietjes naar de Apenheul. Wat een leuk park blijft dit toch. Voor ons dochtertje kregen we een kraskaart om alle apen die we zagen te krassen en hierdoor had ze wat meer interesse in alle apensoorten, maar het mooiste vindt ze toch de speeltuinen ;-).
Maandagochtend gingen we naar de pyramide van Austerlitz. Helaas was de pyramide gesloten, ondanks dat op de website vermeld stond dat deze op maandag open was. We konden hem wel goed zien en een mooie foto maken. De aangrenzende speeltuin en mini attractiepark waren wel geopend. Ons dochtertje kocht zes munten en ging in het treintje, draaimolen en vliegtuigjes. In de zweefmolen ging ik met haar mee. Daarna ging zij nog een keer, maar één keer is genoeg voor mij.
Dinsdag kwam mijn zus met haar twee kinderen een dagje langs. Mijn neefje is 7 jaar en ons dochtertje vindt het altijd leuk om met hem te spelen. ’s Morgens gingen we met zn allen midgetgolfen en na mijn dutje ging ik met mijn neefje en dochtertje een skelter huren. Ze wisselden elkaar af en ik ging met de rolstoel achter ze aan. We hadden een mooi punt gevonden waar ze rondjes konden rijden waar nauwelijks auto’s reden, want met mijn rolstoel (die 6km/uur gaat) kon ik ze niet bijhouden.
Woensdagochtend ging ik zwemmen met mijn dochtertje. Ze raakte daar bevriend met een ouder meisje, die haar hielp met het oefenen van de kant af springen. Uiteindelijk deed ze het zelf in ruil voor een ijsje ’s middags. Deze kochten mijn ouders voor haar in combinatie met boodschappen doen. Dit deden ze voor de tweede keer, terwijl ik mijn middagdutje deed, waardoor het dan stil was in het huisje. Een ideale combinatie. ’s Avonds gingen we in Putten pannenkoeken eten. Hier weten we dat ze heerlijke glutenvrije pannenkoeken serveren, dus dat vond ik de rit van een half uur zeker waard.
De volgende ochtend gingen mijn vader, dochtertje en ik weer midgetgolfen. Ons dochtertje mocht wat kiezen om te doen en dit wilde ze heel graag nog een keertje. We gingen lunchen in Putten bij de visboer met glutenvrije kibbeling. Heerlijk om dit af en toe te eten. ’s Middags ging ik met mijn vader tafeltennissen. Dit waren we nog bijna vergeten, terwijl ik speciaal ervoor de batjes meegenomen had. Ik had dit zeker 10 jaar niet meer gespeeld, maar ik vond het nog erg leuk om te doen. Ik kon het een half uurtje, maar toen begon mijn lijf tegen te sputteren. We gingen nog een lekker ijsje eten. Wat een heerlijke dag om de vakantie mee af te sluiten.
De volgende ochtend pakten we alles in en reed ik naar huis. Er stond wat file, dus het duurde 1.15 uur. Gelukkig gaat het autorijden de laatste tijd wat makkelijker en kost het wat minder energie. Mijn vriend was thuis aan het werk en hij hielp gelijk met het uitruimen van de auto en nam ons dochtertje voor zijn rekening, waardoor ik gelijk mijn bed in kon. Ideaal thuiskomen.
Na het ontbijt gingen we gelijk naar de vrijmarkt die om 8 uur begon. Het was nog niet druk en ik kon alles goed zien vanuit de rolstoel. Ons dochtertje had van ons €5,- gekregen om spulletjes te kopen. We leerden haar om te vragen hoe duur iets was en ze betaalde ook zelf. Ze kocht Bunny Hop, Twister, pop-it, vlindervleugels en een skateboard. Ze kwam €1,20 tekort, dus dit kreeg ze er nog bij, omdat ze zulke leuke/nuttige dingen uitgezocht had. Ook ik kocht nog 35 houten kinderkledinghangertjes voor haar voor €4,-. Afgeladen gingen we terug naar huis om alle spulletjes thuis te brengen. Hierna gingen we nog naar de braderie, maar deze viel ons tegen. We hoopten op eendje vissen en touwtje trekken o.i.d., maar er was niets voor kinderen. We gingen nog terug naar het park om te kijken bij de activiteiten die de scouting opgebouwd had. Zo kon ons dochtertje toch nog klauteren.
’s Middags deden we spelletjes met de kinderen met de buurtjes. Wat een succes was dat weer. Daarna speelden de kinderen heerlijk en konden de ouders borrelen. We haalden met z’n allen patat om deze heerlijke dag mee af te sluiten.
Soms wordt er op het sporten gesproken over je grenzen verleggen en nieuwe uitdagingen/ambities. Ik ben daar altijd een kanjer in geweest, want ik leefde voordat ik ziek werd, altijd van doel/resultaat naar het volgende. Tegenwoordig kan ik veel meer per dag leven en is het al een hele uitdaging een ‘gewone’ week te draaien waarin ik al mijn afspraken na kan komen en het liefst nog wat extra’s kan doen. De extra’s zijn vaak hele simpele dingen, zoals een boodschapje halen. Ik plan elke dag een activiteit in de ochtend en leef daardoor op de max van mijn kunnen. Ook vergt een dochtertje van 4 continu aandacht op de momenten dat ze thuis is. Zeker doordat de onze net zo gek op kletsen is als haar papa en mama.
Om zo te kunnen leven is het belangrijk niet veel te ver te gaan, want dan heb ik weer een aantal dagen nodig om te herstellen. Op deze dagen kan ik haast niets anders doen, doet mijn lijf zeer en voel ik mij soms wat somber. Ik word dan met mijn neus op de feiten gedrukt, dat mijn lijf door de MS minder sterk is en een langere hersteltijd nodig heeft. Daarom blijft balans een toverwoord.
